Η διάπλαση των παίδων και το μέλλον του Καστίγιο (Sportday / Αλέξης Σπυρόπουλος)

Η ιστορία του χαρισματικού ποδοσφαιριστή που είναι και ατίθασος (διαβάζεται κι ανάποδα) πάει παλαιά. Οσο και η ίδια η ιστορία του ποδοσφαίρου. Η μοναδική διαφορά στις εποχές είναι ότι κάποτε ο ατίθασος είχε περιθώριο να επιβιώσει και να διαπρέψει. Σήμερα, ελάχιστο.

Με τον ατίθασο, το δύσκολο είναι να τον στρώσεις. Το εύκολο είναι να τον διώξεις. Και το... τραγικό, να μην τον αγοράζει κανείς. Το στρώσιμο, ή (αν αυτό ακούγεται κακόηχο) η διάπλαση των παίδων, έχει να κάνει με τον προπονητή και με το περιβάλλον -εάν ο μικρός νιώθει ότι τον παίρνει να σκαρώνει διαολιές ή όχι- του συλλόγου.

Ο Κασάνο, στη Ρόμα ένιωθε ότι τον έπαιρνε. Του 'βαλε τα δυο πόδια σ' ένα παπούτσι μονάχα ο Καπέλο. Οταν ο Καπέλο έφυγε, ο Κασάνο ξανάρχισε τα δικά του. Η Ρόμα τότε, από το πρώτο βήμα, πέρασε στο δεύτερο. Τον πώλησε στη Ρεάλ Μαδρίτης.
Ο Μούτου ήταν, περίπου, η σύγχρονη «απάντηση» στον Μπεστ. Ντρόγκα, πορνοστάρ, βίος και πολιτεία. Ο Μουρίνιο δεν βρήκε χρόνο ν' ασχοληθεί. Τον απέλυσε, με συνοπτικές διαδικασίες. Η Γιουβέντους επέδειξε την ευφυΐα, να προσφέρει στον Ρουμάνο την τελευταία ευκαιρία. Στην περιρρέουσα ατμόσφαιρα της «Γηραιάς Κυρίας», ούτως ή άλλως δεν το έπαιρνε. Με τον Καπέλο προπονητή, ένας λόγος παραπάνω. Πλέον ο Μούτου νοικοκυρεύτηκε, έγινε... παρθένα, ξαναπαίζει (υψηλό) ποδόσφαιρο.

Στην Παιανία, η πρώτη εντύπωση του ανυποψίαστου που θα συμβεί να διαβεί την πύλη και να χαζέψει μια προπόνηση του Παναθηναϊκού είναι ότι υπάρχει ένα τυπάκι που τους ξεφτιλίζει όλους, με την μπάλα, στο δίτερμα. Λέγεται Σανμαρτεάν. Συμπίπτει να 'ναι ο μοναδικός εκτός, πρακτικά, ομάδος. Και δεν θα βρεθεί κανείς, να πληρώσει για να τον αγοράσει. Εδώ, κοτζάμ Ολισαντέμπε (ο δεύτερος, έως την αποχώρησή του, πιο ποιοτικός παίκτης και επίσης ο δεύτερος εκτός, πρακτικά, ομάδος) και τον έδωσαν, προκειμένου να τον ξεφορτωθούν, για ένα κομμάτι ψωμί.
Τουλάχιστον ο Ολυμπιακός έχει μία, έστω μία, αξιοπρεπή προσφορά (κάτι είναι κι αυτό) για τον Καστίγιο. Ότι το περιβάλλον-Ολυμπιακός δεν τιθάσευσε τον μικρό, τούτο δεν είναι έκπληξη. Το μόνο που έμαθε ο Νέρι, πεντέμισι χρόνια στου Ρέντη, είναι ότι σημασία έχει να παίρνουμε το πρωτάθλημα και να μας «πηγαίνει» η Θύρα. Τα υπόλοιπα, με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο, βρίσκονται.

Είναι τα ίδια πεντέμισι χρόνια, στη ροή των οποίων ο Καστίγιο είδε, σαν τα τρένα, να περνούν εννέα προπονητές. Μαντζουράκης, Λεμονής, Κόλλιας, Κάτανετς, Προτάσοφ, Γκόγκιτς, Αλέφαντος, Μπάγεβιτς, Σόλιντ. Ηταν 16, πάτησε στα 22, και πάλι καλά που μοναδικό κουσούρι του 'μεινε, ύστερα απ' όλ' αυτά, ότι θεωρεί καλύτερο προπονητή του κόσμου τον Αλέφαντο. Αυτό, συν τω χρόνω, διορθώνεται. Τέτοια ταλαιπωρία, σε τόσο κρίσιμη ηλικία, θα μπορούσε να έχει πολύ χειρότερες συνέπειες. Να τον έχει στείλει, φέρ' ειπείν, σούμπιτο στο Δρομοκαΐτειο.

Τα ψέματα δεν ωφελούν. Είναι σπάνιο, δεν είναι ο κανόνας, να βρει ομάδα παίκτη τόσο ευλογημένο (σε δόσεις γενναιόδωρες) όσο ο Καστίγιο στα χαρίσματα που μετράνε, τη σήμερον ημέρα, στην μπάλα. Αν είσαι Παναθηναϊκός, ΑΕΚτσής, ΠΑΟΚτσής, Λαρισαίος, Ηρακλειδέας, το σίγουρο είναι ότι δεν τον θέλεις αντίπαλο. Αισθάνεσαι πιο άνετα να μην τον έχεις αντίπαλο. Πέραν της ευλογίας, έπεται (προϋπόθεση για την εκτόξευση) η κατεργασία. Η διάπλαση, που σημειώσαμε πιο πάνω. Κατά πάσα πιθανότητα, εδώ δεν πρόκειται να τη βρει ποτέ.

Ο Ολυμπιακός δεν αδειάζει, ο προπονητής δεν προλαβαίνει διότι πρέπει να νικάει Κυριακή-Τετάρτη-Κυριακή, επιπλέον η χώρα έχει τη δική της διαστροφή με το νεανικό ταλέντο. Είτε τον φόβο μην τον βάλουμε νωρίς μέσα και τον κάψουμε, οπότε μαζί μπορεί να καεί κι ο μεροκαματιάρης προπονητής. Είτε την έγνοια (αφού τον βάλαμε και πετούσε) μην πάρει ο κώλος του πολύν αέρα. Ο Ρούνι δηλαδή, αν δεν είχε γεννηθεί Μέρσισάιντερ αλλά Ελληνόπουλο, είναι ζήτημα εάν τώρα θα έκανε, δειλά-δειλά και πάντοτε με γνώμονα τη διαστροφή μας, τα πρώτα του επαγγελματικά βήματα.

Ο μικρός, λοιπόν, είτε έτσι είτε αλλιώς, έχει χάσει. Του κόβουμε τα φτερά, είτε προληπτικά είτε... κατασταλτικά. Του τα κόβουμε, πάντως. Ο Καστίγιο, στα κόκκινα, δεν έχει κανένα σοβαρό μέλλον. Όλο θα προχωρεί κι όλο στο ίδιο σημείο θα γυροφέρνει. Αν δεν οπισθοδρομήσει. Καιρός να το κοιτάξει. Το μέλλον του.