Ενα παράξενο ρίσκο (Sportday / Αντώνης Καρπετόπουλος)

Εχει μια ιδιαιτερότητα το ντέρμπι της Κυριακής: σε σχέση με το αντίστοιχο ματς του πρώτου γύρου, οι ομάδες έχουν αλλάξει και οι δύο παρά πολύ. Επειτα από 15 αγωνιστικές πρωταθλήματος και τέσσερις μήνες δουλειάς, ο Σόλιντ και ο Μαλεζάνι ξαναπαίζουν το παιχνίδι παρουσιάζοντας άλλες ενδεκάδες. Μπορεί να το κάνουν για διαφορετικούς λόγους, όμως έτσι συμβαίνει. Αυτό το στοιχείο είναι που δημιουργεί αβεβαιότητα, όχι μόνο για το τελικό αποτέλεσμα του αγώνα, αλλά και για την εικόνα του. Συγχρόνως δείχνει ότι η σύγχυση στον πάγκο των δύο «αιωνίων» ήταν φέτος χωρίς προηγούμενο.
Ο Ολυμπιακός που νίκησε τον ΠΑΟ στα τέλη Αυγούστου έπαιξε στο ΟΑΚΑ ένα control game αναμονής. Περίμενε τον ΠΑΟ πιέζοντας τους μέσους του που κουβαλούσαν μπάλα, εγκλώβισε τον Ολισαντέμπε, «άπλωσε» το ματς στα άκρα (ειδικά μετά το πέρασμα του Οκκά) και νίκησε εκμεταλλευόμενος και την κουταμάρα του Κώτσιου, που άρχισε τον Κύπριο στις αγκωνιές. Εκείνος ο Ολυμπιακός έπαιζε με τον Μαυρογενίδη και τον Γεωργάτο στα πλάγια, τον Κωστούλα καθοδηγητή της άμυνας, τον Τουρέ «κυματοθραύστη», τον Στολτίδη μέσα αριστερά, τον Μπαμπαγκίντα και τον Κωνσταντίνου στη γραμμή της επίθεσης. Δεν αναφέρομαι τυχαία σε αυτούς: το κάνω γιατί αυτοί αύριο ή θα είναι εκτός ενδεκάδας (Τουρέ, «Μπάμπα», Κωστούλας, Μαυρογενίδης, «Γκεό») ή θα παίξουν (ο Στολτίδης π.χ.) σε άλλους ρόλους. Αν, μάλιστα, λείψει ο «Ρίμπο» και ο Τζόρτζεβιτς αναλάβει οργανωτικά καθήκοντα και δεν αγωνιστεί στην επίθεση, όπως στο πρώτο ματς, ο Σόλιντ θα παρουσιάσει μια ομάδα αλλαγμένη κατά τα 8/11 σε σύγκριση με αυτή που νίκησε στο ντέρμπι του πρώτου γύρου!

Μόνο δύο

Το ακόμα πιο εντυπωσιακό είναι ότι από τους οκτώ παίκτες που απέκτησε ο Ολυμπιακός το καλοκαίρι, αύριο στην ενδεκάδα του θα έχει δύο: τον Μπουλούτ (που αποκτήθηκε για αναπληρωματικός!) και έναν από τους Ντάνι, Κωνσταντίνου, που «μονομαχούν» για μια θέση. Κάποιες από τις απουσίες αυτές είναι υποχρεωτικές μολονότι προβλέπονταν (Τουρέ, «Μπάμπα» ήταν γνωστό ότι θα έχουν υποχρεώσεις στο Κόπα Αφρικα), κάποιες άλλες οφείλονται σε τραυματισμούς και κάποιες αποτελούν τεχνικές επιλογές: όλες μαζί όμως σημαίνουν ότι δεν θα δούμε τον Ολυμπιακό του πρώτου ματς.

Κλειστά

Και να είχε όλους τους παίκτες στη διάθεσή του ο Σόλιντ, πάλι θα έπρεπε να παρουσιάσει μια ομάδα διαφορετική. Το ματς γίνεται στο Καραϊσκάκη και ο Ολυμπιακός αποκλείεται να παίξει το ίδιο κλειστά. Η έκβαση του αγώνα θα ήταν εξίσου αβέβαιη, κυρίως γιατί οι πιο μεγάλες δυσκολίες που είχε φέτος ο Ολυμπιακός ήταν στα εντός έδρας παιχνίδια του. Δεν κατάφερε φέτος να διαχειριστεί σωστά τα δύο σοβαρά εντός έδρας ματς που έδωσε στην Ευρώπη (με Ρόζενμποργκ και Λιόν) και δεν ικανοποίησε ούτε στα ματς στα οποία υποδέχτηκε τους θεωρητικά δυνατότερους του πρωταθλήματος. Εχασε από τον ΠΑΟΚ, δεν ήταν καλός με την Ξάνθη, του βγήκε η ψυχή με τον Ηρακλή. Εκτός έδρας, κυρίως εκεί που βρήκε χώρους (στα ντέρμπι π.χ.), έπαιξε καλύτερα.

Πρέσινγκ

Αν ο Σόλιντ υποχρεώθηκε να ξαναδεί τις αρχικές επιλογές, ο Μαλεζάνι συστηματικά αλλάζει την ομάδα του και ο ΠΑΟ αυτό το έχει πληρώσει ποικιλοτρόπως. Η λογική λέει ότι ο απογοητευτικός εκτός έδρας ΠΑΟ δεν μπορεί να ελπίζει πως στο Καραϊσκάκη θα κάνει κάτι εντυπωσιακό. Ομως η ανάλυση των αγώνων του ΠΑΟ δείχνει ότι τα λίγα ικανοποιητικά φετινά παιχνίδια της ομάδας οφείλονται κυρίως στην πολύ καλή δουλειά του Ιταλού στην προετοιμασία του αγώνα. Τα πιο καλά παιχνίδια μάλιστα (αυτά με την Μπαρτσελόνα και τη Βέρντερ στο ΟΑΚΑ ή αυτό με το Αιγάλεω) ήταν ματς στα οποία ο ΠΑΟ άφησε την πρωτοβουλία και πίεσε τις πάσες του αντιπάλου του για να φύγει μπροστά. Το πρέσινγκ του ΠΑΟ μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα σε μια ομάδα που κάνει παρατεταμένη κατοχή μπάλας, όπως ο Ολυμπιακός –ειδικά μάλιστα τη στιγμή που στην ομάδα του Σόλιντ, απόντος του Τουρέ, γίνεται κινητήριος μοχλός ο Στολτίδης, ο οποίος υποχρεωτικά παίρνει, λόγω διάταξης, πολύ την μπάλα. Στη Νίκαια ο Ολυμπιακός έκανε το χειρότερο παιχνίδι του γιατί η μπάλα έφτανε με δυσκολία στην επίθεση και αυτό ο Μαλεζάνι το ξέρει.

Νεύρα

Θα έλεγα ότι όλα θα ήταν πολύ βαρετά αν στην όλη προετοιμασία του ματς η διοίκηση του ΠΑΟ δεν έπαιρνε ένα απρόβλεπτο ρίσκο, την αναγκαιότητα του οποίου θα κρίνουμε την Κυριακή το βράδυ. Για να μπορέσει ο Μαλεζάνι να προετοιμάσει το ματς και οι παίκτες να εφαρμόσουν το σχέδιο (όπως π.χ. έγινε πέρυσι στη Λεωφόρο, όταν ο Ιταλός τακτικά νίκησε τον Μπάγεβιτς), θα πρέπει το αγωνιστικό κομμάτι να αποδειχθεί σημαντικότερο από την περιρρέουσα ατμόσφαιρα. Για να έχει ελπίδες νίκης ο ΠΑΟ, πρέπει το ματς να γίνει σε ένα γήπεδο-εκκλησία. Η διοικητική πρακτική του Παναθηναϊκού αυτή την εβδομάδα (όσο κι αν ο Γιώργος Στράτος προχθές προσπάθησε να μαζέψει το πράγμα) φαινόταν να έχει στόχο όχι μόνο την πώρωση της ομάδας (κάτι λογικό, καθώς ο ΠΑΟ έχει πολλούς ξένους παίκτες που πρέπει να «καταλάβουν» το ντέρμπι), αλλά και το «τσίγκλισμα» της εξέδρας του Ολυμπιακού. Ο ΠΑΟ δεν θέλει απλώς να κερδίσει: θέλησε να δείξει ότι δεν φοβάται τίποτα. Πιθανότατα στην Παιανία εκτιμούν ότι άλλαξαν οι καιροί και είναι δύσκολο στο Καραϊσκάκη να γίνει της Ριζούπολης. Ετσι λέω κι εγώ. Αλλά δεν είναι απαραίτητο να υπάρξει κλίμα τρομοκρατίας για να «μασήσει» ο ΠΑΟ. Μπορεί να γίνουν πολύ λιγότερα και ο Κονσεϊσάο, ο Μπίσκαν, ο Σέριτς, ο Γκονζάλες κ.ά. να μην καταφέρουν να συγκρατήσουν τα νεύρα τους.

Προγνωστικό

Ο ΠΑΟ για να έχει ελπίδες νίκης πρέπει να παιχτεί ποδόσφαιρο. Ο Ολυμπιακός σε συνθήκες μάχης έχει το πάνω χέρι: είναι ανθεκτικότερος, σκληρότερος, αντιδρά. Στην Παιανία ξέρουν ότι με νίκη του ΠΑΟ το πρωτάθλημα ξαναρχίζει. Στον Πειραιά ότι με νίκη του Ολυμπιακού το πρωτάθλημα τελειώνει. Αυτό πριν από το ντέρμπι είναι το μόνο σίγουρο προγνωστικό.