Ενα παιδομάζωμα χωρίς τέλος (Sportday / Χρήστος Χαραλαμπόπουλος)

H αξία των ποδοσφαιριστών στο σύγχρονο ποδόσφαιρο εκτοξεύθηκε στα ύψη μετά τον νόμο Μποσμάν, κυρίως διότι το πλεονέκτημα της διαπραγμάτευσης πέρασε από το οπλοστάσιο των ομάδων στα χέρια των ποδοσφαιριστών. Κοιτώντας κάποιος την ιστορία των μεταγραφών του ποδοσφαίρου, θα διαπιστώσει ότι η τιμή ενός ποδοσφαιριστή πολλές φορές δεν συμβάδιζε με την ποδοσφαιρική του αξία. Επίσης, θα εντοπίσει ότι οι τιμές των ποδοσφαιριστών ευνοήθηκαν από τη διάδοση και την ανάπτυξη ιδίως της τηλεόρασης, όπως και των άλλων ΜΜΕ. Πόσο «παράξενη» και «λίγη» μοιάζει τώρα η τιμή της μεταγραφής του Κρόιφ στην Μπάρτσα το 1974, όταν ο Ολλανδός μετακόμισε στη Βαρκελώνη για ένα εκατομμύριο δολάρια, ποσό ρεκόρ για εκείνη την εποχή. Ακόμα και μετά τον Μποσμάν, ελάχιστοι μπόρεσαν να προβλέψουν ότι οπαραλογισμός της μεταγραφικής αγοράς θα έφθανε μέχρι τους πιτσιρικάδες των 15 ή 16 χρόνων ή και ακόμη μικρότερους. Και πρόκειται για έναν οικονομικό παραλογισμό, ο οποίος υποτίθεται ότι έχει θεμελιωθεί σε μία λογική σκέψη.

Είναι προτιμότερο για μία ομάδα να εξασφαλίζει έναν ταλαντούχο ποδοσφαιριστή σε μικρή ηλικία, επενδύοντας στο ταλέντο του, παρά να αναγκαστεί να τον αγοράσει πολύ ακριβά σε μεγαλύτερη ηλικία. Ομως, αυτή η λογική σκέψη πάει περίπατο σε περιπτώσεις όπως αυτή του 16χρονου Τέο Γουόλκοτ, που αφήνει τη Σαουθάμπτον για την Αρσεναλ, σε μία μεταγραφική κίνηση που μπορεί να φτάσει τα 19 εκατ. ευρώ. Και να σκεφθεί κάποιος ότι η Τσέλσι έδινε περισσότερα, αλλά ο πιτσιρικάς ήθελε να αγωνιστεί δίπλα στο είδωλό του, τον Τιερί Ανρί. Ο Γουόλκοτ θα υπογράψει το επαγγελματικό του συμβόλαιο με τους «κανονιέρηδες» τον Μάρτιο, όταν θα έχει συμπληρώσει τα 17 του. Μέχρι τότε είναι πολύ πιθανό ο Βενγκέρ, που έχει μία εμμονή με τους ταλαντούχους ποδοσφαιριστές μικρής ηλικίας, να του έχει φέρει για παρέα δυο-τρεις ακόμα συμπαίκτες του από την εθνική Παίδων, αν δεν έχει προλάβει να τους «κλέψει» η Τσέλσι. Οι «μπλε» έχουν προσανατολιστεί το τελευταίο εξάμηνο στην αναζήτηση, τον εντοπισμό και την απόκτηση πιτσιρικάδων με ταλέντο όχι μόνο από την Αγγλία, αλλά και από ολόκληρο τον κόσμο.

Ηδη το τελευταίο τρίμηνο της περασμένης χρονιάς η Τσέλσι έθεσε σε λειτουργία τρία προπονητικά κέντρα για νεαρούς ποδοσφαιριστές 10-16 ετών στο Πεκίνο, τη Σενεγάλη και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Παράλληλα, ο επικεφαλής του τμήματος σκάουτινγκ της Τσέλσι για τους πιτσιρικάδες, ο Γκάρι Γουόρθινγκτον, έκανε μία πρόταση 200 χιλιάδων στερλινών στη Λιντς για την απόκτηση δύο πιτσιρικάδων, του Τομ Τάιβο και του Μάικλ Γουντς, ο οποίος αγωνίζεται στη Λιντς από τα 11 του. Και οι δύο είναι μέλη της εθνικής Παίδων. Βέβαια, οι 200 χιλιάδες στερλίνες δεν έχουν σχέση με τα εκατομμύρια του Γουόλκοτ, ο οποίος θα κοστίσει στην Αρσεναλ περισσότερο απ' όσο κόστισε στη Ρεάλ ο Κασάνο ή παλιότερα ο Οουεν.
Το ρίσκο μιας τόσο μεγάλης επένδυσης είναι τεράστιο, αν σκεφθεί κάποιος ότι πρόκειται για έφηβους που ακόμα δεν έχουν διαμορφωμένη προσωπικότητα και που θα πρέπει να αντέξουν μία υπερβολική πίεση που δεν οφείλεται μόνο στη δημοσιότητα. Πριν από 14 χρόνια, η εθνική Νέων της Αγγλίας κέρδισε το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα. Σε εκείνη την ομάδα δεν αγωνίζοταν ούτε ο Γκιγκς ούτε ο Μπέκαμ, οι οποίοι με την ομάδα της Γιουνάιτεντ είχαν πάρει το πρωτάθλημα Νέων στο νησί. Από εκείνη την εθνική ομάδα μόνο δύο ποδοσφαιριστές έπαιξαν σε ομάδες τις Πρέμιερ Λιγκ. Οι υπόλοιποι χάθηκαν στις μικρότερες κατηγορίες ή σταμάτησαν το ποδόσφαιρο.