Είμαι στα πάνω μου, σαν έχω τον Λουτσιάνο μου... (Sportday / Ελευθεράτος)

Μόνος στην κερκίδα, πίσω από το τέρμα στο οποίο έμελλε να σκοράρει ο Λουτσιάνο. Με πουλόβερ κοκκινωπό, περίπου στην απόχρωση της φανέλας του Πανιωνίου. «Χοροπηδούσε» σε κάθε καλή φάση της ομάδας. Η «μοναξιά» του τερματίστηκε δευτερόλεπτα αφ' ότου ο Βραζιλιάνος άσος της ομάδας έστειλε την μπάλα στα δίχτυα: τότε βρέθηκε αγκαλιασμένος με τον διευθύνοντα σύμβουλο της ΠΑΕ Πέτρο Μπούκη. Ενας Μπέος στα «πάνω του» -αφού είχε τον... Λουτσιάνο του. Φύλακα-άγγελο.

Ο άνθρωπος που βγάζει το αγκάθι...

Ακόμα κι όταν είναι σοβαρή και «πεισματάρα», η ΑΕΚ κατά κανόνα παραμένει δύστοκη στην παραγωγή ευκαιριών. Στον αγώνα του Σαββάτου, την πρώτη φορά που βρέθηκε σε σχετικά καλή θέση «κιτρινόμαυρος» παίκτης (Κατσουράνης), η μπάλα κατέληξε εκτός γηπέδου -βοηθούντων, φυσικά, των «ταπεινών» διαστάσεων της κερκίδας. Η δεύτερη καλή φάση -και μοναδική πραγματικά σημαντική ευκαιρία της «Ενωσης» στο πρώτο ημίχρονο- ήλθε στο 27ο λεπτό, με τα διαδοχικά σουτ των Ιβιτς και Κατσουράνη. Η ΑΕΚ έχει μάθει να ζει με αυτό το «αγκάθι». Ζει καλά, διότι ο Λυμπερόπουλος έχει μάθει να το βγάζει την κατάλληλη στιγμή...