Πειρατές με γραβάτες (SportDay/ Νίκος Παπαδογιάννης)

Ωραία η συνέντευξη Πορτέλα, που μας εστάλη χθες από το στρατηγείο της ULEB, με αφορμή τη συμπλήρωση 2000 αγώνων Ευρωλίγκας, ωραία και η αναφορά στην πρώτη απονομή τροπαίου, προ εξαετίας, στη Βίρτους Μπολόνια («ήταν ένα χαοτικό γλέντι, δεν μποροούσες να αναπνεύσεις»), προσπερνάει όμως τεχνηέντως μια διόλου ασήμαντη λεπτομέρεια.
Η ULEB ξεκίνησε ως πειρατική διοργάνωση και προξένησε ένα διχασμό ο οποίος καταβαράθρωσε και απαξίωσε το ευρωπαϊκό μπάσκετ στα μάτια των φιλάθλων. Τις ίδιες μέρες που ο Εδουάρδο Πορτέλα πάσχιζε να ξαναβρεί τη χαμένη του ανάσα στην Μπολόνια, γινόταν η απονομή ενός ακόμα τροπαίου, στη Μακάμπι, η οποία κατακτούσε τον θρόνο της «εναλλακτικής» (αλλά στην πραγματικότητα νόμιμης) Σουπρολίγκας, σε βάρος του Παναθηναϊκού, στο Παρίσι. Αλλες ευρωπαϊκές χώρες προσπέρασαν γρήγορα τις αλγεινές εντυπώσεις που προκλήθηκαν από τον πόλεμο χαρακωμάτων και την ταυτόχρονη διεξαγωγή δύο «Κυπέλλων Πρωταθλητριών», όμως η Ελλάδα πληρώνει ακόμα τη λυπητερή.
Είναι εύκολο να ρίξει κανείς την ευθύνη στη μονολιθική δογματικότητα του Γιώργου Βασιλακόπουλου, εύκολο και ταυτόχρονα λαθεμένο. Εάν το μπάσκετ έγινε ανέκδοτο στο μυαλό των Ελλήνων (και όχι μόνο) φιλάθλων, οι ένοχοι θα πρέπει να αναζητηθούν στη Βαρκελώνη και όπου αλλού βρήκε η ULEB συμμάχους. Ασχετα αν το πέρασμα των χρόνων έγειρε προς την πλευρά των ανταρτών την πλάστιγγα στο καταμερισμό των δυνάμεων. Ο πειρατής είναι πάντοτε πειρατής, ακόμα κι όταν φοράει γραβάτα αντί για πάνινο μονόκλ στο βγαλμένο του μάτι.
Εν όψει της κλήρωσης της β' φάσης, ο Παναθηναϊκός στάθηκε τυχερός. Ο συνδυασμός των αποτελεσμάτων στο Ζάγκρεμπ, το Μιλάνο και την Πολωνία έβγαλε τη Μακάμπι στον αφρό του Β' Ομίλου και την έφερε στο πρώτο γκρουπ δυναμικότητας (μαζί με ΠΑΟ, Τάου, Μάλαγα), δηλαδή μακριά από τον δρόμο των «πρασίνων». Τον Ολυμπιακό ποσώς τον ενδιέφεραν όλα αυτά, αφού δεν υπήρχε περίπτωση να ξεκολλήσει από τη ζώνη των «μικρών» (μαζί με Μπάμπεργκ, Ούλκερ και Τσιμπόνα).
H ULEB ανακοίνωσε χθες ότι ομάδες από την ίδια χώρα δεν πρόκειται να κληρωθούν μαζί. Αργησε, αλλά το θυμήθηκε. Επίσης, δεν πρόκειται να διεξάγεται πάνω από ένας αγώνας σε μια πόλη το ίδιο βράδυ. Ωστόσο, η Αθήνα και ο Πειραιάς θεωρούνται διαφορετικές πόλεις από το κονγκλάβιο της Βαρκελώνης. Μήπως πρέπει να τους ανοίξετε τα μάτια, κύριε Ρήγα;
Με μια ματιά στις ζώνες δυναμικότητας, συμπεραίνει κανείς τα εξής:
•Για τον Παναθηναϊκό, η καλύτερη δυνατή κλήρωση θα τον φέρει δίπλα στις Ζαλγκίρις, Ρεάλ, Μπάμπεργκ. Η χειρότερη δυνατή θα τον ζευγαρώσει με ΤΣΣΚΑ, Μπαρτσελόνα, Ούλκερ.
•Ο Ολυμπιακός ελπίζει σε έναν όμιλο με Τάου, Κλιμάμιο, Λιέτουβος. Καταστροφή θα είναι να βρεθεί παρέα με Μακάμπι, ΤΣΣΚΑ, Μπαρτσελόνα.
Αυτά, βέβαια, ισχύουν μόνο στη θεωρία, αφού πολλές ομάδες μαγειρεύουν μεταγραφές (Τάου), άλλες αντιμετωπίζουν προβλήματα τραυματισμών (Μπένετον), κάποιες είναι ντεφορμέ (Λιέτουβος), ορισμένες μπορεί να βρουν ρυθμό ξαφνικά και να αλλάξουν επίπεδο (Μπαρτσελόνα). Υπενθυμίζω ότι στα best-of-three προημιτελικά προκρίνονται δύο ομάδες από κάθε όμιλο, αλλά μόνο η πρώτη έχει αβαντάζ έδρας. Αν θυμηθείτε τις περυσινές αναμετρήσεις Παναθηναϊκού - Εφες Πίλσεν (2-1), θα καταλάβετε πόσο σημαντικό είναι αυτό.