Ποιος είπε ότι ο Θρύλος δεν μπορεί; (Sportday / Φίλιππος Συρίγος)

Ηταν ή δεν ήταν καλή η κλήρωση της Ευρωλίγκας για Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό; Η πρώτη (και μάλλον γενική) εντύπωση είναι ότι, ενώ για τον Παναθηναϊκό τα πράγματα πήγαν καλά, για τον Ολυμπιακό κάθισαν... μπαστούνια. Ομως τελικά αυτή η διαπίστωση έχει να κάνει περισσότερο με τη δυναμικότητα των δικών μας ομάδων και λιγότερο με τις ικανότητες των αντιπάλων που βρέθηκαν στον δρόμο τους.

Η προσωπική μου άποψη είναι ότι ο Παναθηναϊκός, από τη στιγμή που μπήκε στο πρώτο γκρουπ αξιολόγησης και βρέθηκε επικεφαλής ομίλου, δεν θα μπορούσε να είχε μια κλήρωση που ενδεχομένως θα τον έβγαζε έξω απ' τους στόχους του. Απόδειξη ότι, ενώ επί της ουσίας του έκατσε μία από τις ισχυρότερες ομάδες (Εφές Πίλσεν) του β' γκρουπ αξιολόγησης, δεν δείχνει να αντιμετωπίζει πρόβλημα...

Αντίστροφα ήταν τα πράγματα για τον Ολυμπιακό, από τη στιγμή που μπήκε στο δ' γκρουπ δυναμικότητας. Διότι, πολύ απλά, θα έπεφτε εκ του ασφαλούς με μία από τις ισχυρότερες ομάδες (Μάλαγα, Ταού, Μακάμπι, Παναθηναϊκός) του πρώτου γκρουπ και δεν θα μπορούσε να έχει την πολυτέλεια να κληρωθεί με μία από τις σχετικά αδύναμες ομάδες (Ούλκερ, Μπάμπεργκ, Τσιμπόνα) που τον συντρόφευσαν στο δ' γκρουπ αξιολόγησης.

Το συμπέρασμα είναι, λοιπόν, ότι η κλήρωση θα πρέπει να κριθεί με βάση τις αντικειμενικές συνθήκες που αντιμετώπιζαν οι δύο ομάδες μας πριν από αυτή και όχι με βάση τις πιθανότητες που προέκυψαν για την επιτυχία των στόχων τους μετά τη λειτουργία της κληρωτίδας. Αλλά ας δούμε τα πράγματα πιο ορθολογιστικά.

Ο Παναθηναϊκός

Από τις τέσσερις ομάδες (Κλιμάμιο 10-4, ΤΣΣΚΑ Μόσχας 10-4, Εφές Πίλσεν 9-5, Ζαλγκίρις 9-5) του β' γκρουπ, ο πρωταθλητής Ελλάδας πήρε μία από τις χειρότερες σε συγκομιδή βαθμών, αλλά όχι και σε δυναμικότητα. Η Εφές Πίλσεν, λοιπόν, είναι καλύτερη ομάδα απ' την Κλιμάμιο και ο απολογισμός της έχει να κάνει με το ότι ο δικός της όμιλος ήταν πολύ πιο σκληρός από εκείνον της ιταλικής ομάδας.

Αλλωστε, η πρωταθλήτρια Τουρκίας ίσως αυτή τη στιγμή να είναι πιο ανταγωνιστική και από την ΤΣΣΚΑ, η οποία έχασε με τραυματισμό τον Αντερσεν και μαζί με αυτόν ένα μεγάλο μέρος της ισχύος της κοντά στο καλάθι. Οσο για τη Ζαλγκίρις, ισχύει ό,τι και για την Κλιμάμιο: προέρχεται από τον πιο αδύναμο όμιλο της α' φάσης και το 9-5, που έχει ως απολογισμό, δεν έχει την ίδια βαρύτητα με εκείνον της Εφές Πίλσεν.

Από τις τέσσερις ομάδες (Μπενετόν 8-6, Λιέτουβος Ρίτας 8-6, Μπαρτσελόνα 7-7, Ρεάλ 7-7) του γ' γκρουπ αξιολόγησης, στον Παναθηναϊκό έπεσε μία από τις θεωρητικά καλύτερες (Μπενετόν), που όμως μετά τον τραυματισμό του Νίκου Ζήση αγωνιστικά παραπαίει. Επί της ουσίας, λοιπόν, οι «πράσινοι» πήραν ό,τι καλύτερο γι' αυτούς από το συγκεκριμένο γκρουπ, το οποίο έκρυβε παγίδες τύπου Ρίτας και Μπαρτσελόνα.

Από το δ' γκρουπ αξιολόγησης (Ολυμπιακός 7-7, Μπάμπεργκ 7-7, Τσιμπόνα 6-8, Ούλκερ 5-9) ο Παναθηναϊκός πήρε τη δεύτερη χειρότερη ομάδα, αλλά το γεγονός αυτό δεν κάνει ουσιαστική διαφορά από τη στιγμή που απέφυγε τον Ολυμπιακό.

Το γενικό συμπέρασμα είναι ότι ο πρωταθλητής Ελλάδας έπεσε πάνω στην πιο κατάλληλη ομάδα (Εφές Πίλσεν) για να του αμφισβητήσει την πρωτιά στον όμιλο. Γιατί η πρωταθλήτρια Τουρκίας διαθέτει πείρα, ταλέντο, καλό προπονητή και ισχυρή έδρα -δηλαδή όλα όσα απαιτούνται για να κάνει την υπέρβαση. Με τη διαφορά, όμως, ότι ο Παναθηναϊκός βρίσκεται σε άλλο επίπεδο δυναμικότητας, μάλλον απλησίαστο για οποιαδήποτε ομάδα εκτός του πρώτου γκρουπ.
Εκείνο, πάντως, που κάθισε πραγματικά ανάποδα στους «πράσινους» είναι η σειρά των αγώνων. Πρώτο ματς στο Ζάγκρεμπ. Ο,τι χειρότερο, με την Τσιμπόνα ζεστή και την ατμόσφαιρα σχεδόν πυρακτωμένη λόγω των Σέρβων (Ομπράντοβιτς, Σάκοτα, Τομάσεβιτς, Σκεπάνοβιτς) του Παναθηναϊκού. Δεύτερο ματς πάλι έξω με την Μπενετόν και τρίτο μέσα με την Εφές Πίλσεν. Το αντίθετο απ' ό,τι θα ήθελε. Γιατί έτσι και την Μπενετόν θα βρει ζωντανή, αλλά και το δεύτερο –και ενδεχομένως καθοριστικό– ματς με την Εφές Πίλσεν θα το παίξει στην Κωνσταντινούπολη.

Ανακεφαλαιώνοντας: ο Παναθηναϊκός έχει τη χειρότερη δυνατή σειρά αγώνων, βρήκε απέναντί του τον θεωρητικά πιο επικίνδυνο αντίπαλο, αλλά παρ' όλα αυτά επί της ουσίας δεν φοβάται τίποτα. Γιατί; Μα διότι είναι μία από τις ισχυρότερες ομάδες της διοργάνωσης.

Ο Ολυμπιακός

Από τις τέσσερις ομάδες (Μάλαγα 12-2, Μακάμπι 9-5, Ταού 11-3, Παναθηναϊκός 12-2) ο Ολυμπιακός βρήκε μπροστά του τη θεωρητικά καλύτερη (Μάλαγα), αλλά αυτό επί της ουσίας δεν κάνει μεγάλη διαφορά, αφού όποια ομάδα από αυτές τις τέσσερις κι αν του έπεφτε, πάλι θα είχε τον πρώτο λόγο. Αλλωστε, με τον Ολυμπιακό να ρίχνει κλεφτές ματιές στη β' θέση του ομίλου του, μεγαλύτερη σημασία έχουν οι αντίπαλοί του που προέκυψαν από το β' και γ' γκρουπ δυναμικότητας.

Η Ζαλγκίρις, λοιπόν, 3η με 9 νίκες και 5 ήττες στον α' και πιο εύκολο όμιλο της πρώτης φάσης, είναι θεωρητικά και πρακτικά ό,τι ευνοϊκότερο θα μπορούσε να του προκύψει από το β' γκρουπ αξιολόγησης. Διότι, εκτός όλων των άλλων, ο προπονητής του Γιόνας Καζλάουσκας ξέρει καλά τον τρόπο παιχνιδιού της, αλλά και όλα τα κατατόπια στο Κάουνας.

Ο Ολυμπιακός δεν ήταν το ίδιο τυχερός με την ομάδα που βρήκε απέναντί του από το γ' γκρουπ δυναμικότητας. Γιατί η Μπαρτσελόνα, με 7-7 στον δικό του ισχυρό όμιλο, μπορεί να έχει κατώτερο ρεκόρ από τη Λιέτουβος Ρίτας και την Μπενετόν, αλλά ταυτόχρονα είναι η ομάδα με τα περισσότερα μεγάλα ονόματα -ικανή ίσως να μεταμορφωθεί ξαφνικά σε μια υπερδύναμη. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το λαβράκι (Μπενετόν) από αυτό το γκρουπ δυναμικότητας το πήρε ο Παναθηναϊκός, όμως αν οι «ερυθρόλευκοι» εκτός από τη Ζαλγκίρις πετύχαιναν και την Μπενετόν, θα είχαν την καλύτερη κλήρωση που θα μπορούσαν να ονειρευτούν και θα πήγαιναν καρφί για τη β' θέση. Οχι, πάντως, ότι και τώρα δεν μπορούν.

Αντίθετα με τον Παναθηναϊκό, ο Ολυμπιακός έχει το καλύτερο πρόγραμμα αγώνων -ίδιο με εκείνο της ΑΕΚ πέρυσι στην ίδια φάση της διοργάνωσης. Θα ξεκινήσει, λοιπόν, ξεκούραστος και φιλόδοξος μέσα με τη Μάλαγα και θα συνεχίσει πάλι μέσα με αντίπαλο τη Ζαλγκίρις. Αν πάρει αυτά τα δύο ματς θα έχει το 50% της πρόκρισης, καθώς για να την πετύχει θα χρειάζεται δύο νίκες στα επόμενα τέσσερα ματς, με τρίτο κατά σειρά αυτό στο ΣΕΦ με την Μπαρτσελόνα.

Συνοπτικά, για τον Ολυμπιακό ισχύει το «τρώγοντας έρχεται η όρεξη». Αφού, λοιπόν, εξασφάλισε σχετικά δύσκολα την πρόκρισή του στη β' φάση και αφού ύστερα από 15 μήνες πέτυχε (στο Μιλάνο) την πρώτη εκτός έδρας νίκη του, τώρα ψάχνει να δει πώς μπορεί να περάσει στα πλέι οφ. Η προσπάθειά του δεν θα είναι εύκολη, αλλά κανείς δεν μπορεί να πει ότι στερείται δυνατοτήτων. Κάθε άλλο μάλιστα, από τη στιγμή που κατάφερε να βρίσκεται σήμερα σε μια σταθερά ανοδική πορεία, που κανείς δεν ξέρει πού μπορεί να σταματήσει.

Ομως ακόμα κι αν δεν το καταφέρει, απαγορεύεται να τον πτοήσει η απογοήτευση. Γιατί με τέτοιον διοικητικό μπροστάρη (Π. Αγγελόπουλος), τόσο κόσμο και τέτοια ταλέντα (Σχορτσιανίτης, Σεϊμπούτις, Βασιλόπουλος, Πρίντεζης), το μέλλον τού ανήκει.