Ποδόσφαιρο χωρίς παράδοση, αλλά με βάθος (Sportday / Χρ.Χαραλαμπόπουλος)

Tα φώτα έσβησαν, οι σκάουτερ αναχώρησαν με γεμάτα τα μπλοκάκια τους από ονόματα, η διοργάνωση σε οργανωτικό επίπεδο ήταν καλύτερη από την προηγούμενη, μέχρι το πρώτο Παγκόσμιο Κύπελλο της αφρικανικής ηπείρου θα γίνουν άλλες δύο, το επίπεδο του ποδοσφαίρου βελτιώνεται διαρκώς, οι μεγάλες πολυεθνικές ανακαλύπτουν μια νέα αγορά και προσαρμόζουν τις διαφημιστικές τους καμπάνιες στις ιδιαιτερότητές της και όλοι έχουν σιγουρευτεί ότι υπάρχουν προοπτικές ανάπτυξης και γι’ αυτό δείχνουν ικανοποιημένοι.

Βέβαια, στην ίδια ήπειρο, οκτώ τουλάχιστον εκατομμύρια άνθρωποι κινδυνεύουν άμεσα να πεθάνουν από την πείνα, η παιδική θνησιμότητα είναι στα ύψη, το AIDS θερίζει χωρίς διακρίσεις, ο αναλφαβητισμός έχει τον υψηλότερο δείκτη απ' οπουδήποτε αλλού στον κόσμο, εκατομμύρια άνθρωποι δεν έχουν πρόσβαση σε πόσιμο νερό, οι πλουτοπαραγωγικές πηγές δεν έχουν ακόμα περάσει στα χέρια των λαών που τις κατέχουν –αλλά δεν τις διαχειρίζονται– δικτατορίες και εμφύλιοι βρίσκονται στην ημερήσια διάταξη.

Ας μείνουμε, όμως, στο ποδόσφαιρο. Λίγο πριν αρχίσει το Κόπα Αφρικα, ο Ελ Χατζί Ντιούφ της Σενεγάλης είχε δηλώσει ότι στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Γερμανίας είχαν προκριθεί οι «λάθος» ομάδες από την αφρικανική ήπειρο. Πολλοί θεώρησαν ότι οι δηλώσεις του οφείλονταν στην πίκρα του Ντιούφ για τον αποκλεισμό της Σενεγάλης, ενώ κάποιοι άλλοι συμφώνησαν μαζί του. Ανεξάρτητα όμως από τη σκοπιά από την οποία βλέπει κανείς το συγκεκριμένο θέμα, το ζήτημα είναι ότι το Κόπα Αφρικα, που κατέκτησε η Αίγυπτος, ήταν μια σύγκρουση ανάμεσα στις παλιές ποδοσφαιρικές δυνάμεις της ηπείρου και τη νέα τάξη πραγμάτων. Μια τάξη που θα βρίσκεται στο Μουντιάλ της Γερμανίας.

Αν εξαιρέσει κάποιος την ομάδα της Ακτής Ελεφαντοστού, εκείνο που φαίνεται είναι ότι η «νέα τάξη» απέτυχε παταγωδώς. Η Ακτή, παρ' όλο που ξεκίνησε κάπως μουδιασμένα, έχοντας ως ηγέτη τον Ντιντιέ Ντρογκμπά και εκμεταλλευόμενη τη δύναμή της στα χαφ, στα οποία είχε τους Γιάγια Τουρέ, Ντιντιέ Ζοκορά και Κόφι εν Ντρι, παρουσίασε ένα σφικτό σύνολο, το οποίο θα δυσκολέψει τους αντιπάλους του το καλοκαίρι, στον πιο καυτό όμιλο του Μουντιάλ. Μαζί με τις Αργεντινή, Ολλανδία και Σερβία. Από τις υπόλοιπες αφρικανικές ομάδες που θα πάνε στο Μουντιάλ, το Τόγκο ήταν η μεγαλύτερη απογοήτευση, διότι η κόντρα του Αντεμπαγιόρ με τον προπονητή της ομάδας, τον Στέφεν Κεσί, διέλυσε την ομάδα πριν καν αρχίσει να παίζει, αποκαλύπτοντας τον πολύ μικρό βαθμό συνοχής της, που δείχνει απίθανο να βελτιωθεί μέχρι το καλοκαίρι.

Ακόμα κι αν ο Κεσί αντικατασταθεί, όπως όλα δείχνουν, από έναν προπονητή της αρεσκείας του σταρ της Αρσεναλ. Η Ανγκόλα, που έχει πάρει κι αυτή το εισιτήριο για τη Γερμανία, δεν έδειξε τίποτε περισσότερο από την ομάδα του Τόγκο, παρουσιάζοντας σοβαρές αδυναμίες, καθώς στο παιχνίδι που αντιμετώπισε το Κονγκό δεν μπόρεσε να τα καταφέρει, παρ' όλο που οι αντίπαλοί της αγωνίζονταν για 70 λεπτά με 10 παίκτες. Ολοι στην Ανγκόλα ποντάρουν στην επιστροφή από τον τραυματισμό του «νέου Εουσέμπιο», του επιθετικού της Μπενφίκα Πέδρο Μάντορας.

Ομως ακόμα κι αν ο τραυματισμός που κράτησε τον Μάντορας για ενάμιση χρόνο εκτός γηπέδων δεν του έχει αφήσει σημάδια ή ακόμα κι αν ο Μάντορας είναι ίδιος ο Εουσέμπιο, πόσο μακριά να πάει αυτή η ομάδα; Η τέταρτη της γερμανικής παρέας, η Γκάνα, μπορεί να αποδώσει την αποτυχία της να διακριθεί στις απουσίες των Εσιέν, Μουνταρί και Ασαμόα.

Από τους «παλιούς», οι Νιγηριανοί δεν είχαν την ποιότητα που είχαν στην επίθεσή τους παλιότερα, αλλά έχουν ένα πολύ μεγάλο ταλέντο στις τάξεις τους. Τον 18χρονο Τζον Ομπι Μάικελ, για τον οποίο κονταροχτυπιούνται Τσέλσι και Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Σενεγάλη και Τυνησία απογοήτευσαν, ενώ μόνο το Καμερούν με ηγέτη τον Ετό στάθηκε κάπως καλύτερα, αλλά ήταν άτυχο στη ρουλέτα των πέναλτι, στο ματς με την ομάδα του Ντρογκμπά.

Ως γενικό συμπέρασμα, εκείνο που μπορεί να πει κάποιος είναι ότι το αφρικανικό ποδόσφαιρο βελτιώνεται διαρκώς και έχει βάθος. Μόνο που αυτό το βάθος δεν πιστεύω ότι θα το δούμε στα γερμανικά γήπεδα το καλοκαίρι.

Νέο σκάφος με παλιά υλικά

H σχεδόν εξάμηνη εμμονή του Τύπου με τον ανασχηματισμό της κυβέρνησης επιτέλους δικαιώθηκε την ημέρα των ερωτευμένων, δημιουργώντας μια κυβέρνηση «άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε». Αν μάλιστα δεν υπήρχε και το μεγάλο σε έκταση κυβερνητικό έργο με αποκορύφωμα το σκάνδαλο των τηλεφωνικών υποκλοπών, που κάπως έπρεπε να φύγει από την πρώτη γραμμή της επικαιρότητας, είναι πιθανό ο ανασχηματισμός να καθυστερούσε ακόμα.

Ενας ανασχηματισμός που θυμίζει ανέκδοτο της εποχής του ψυχρού πολέμου, που σατίριζε τις δυνατότητες τις ρωσικής αεροναυπηγικής στον τομέα της πολιτικής αεροπορίας. Τότε που χρειαζόταν μία απάντηση στο Κονκόρντ. Τότε, σύμφωνα με το ανέκδοτο, παρά το γεγονός ότι δεν είχε κατασκευαστεί ένας νέος τύπος αεροσκάφους, σε μια λαμπρή τελετή παρουσιάστηκε ως νέος ο τρέχων τύπος του Τουπόλεφ.

Οι επιβάτες της παρθενικής πτήσης άκουσαν τον πιλότο να τους αναγγέλλει τον εξοπλισμό του «νέου» καυχήματος της σοβιετικής αεροναυπηγικής. «Σύντροφοι και συντρόφισσες, σήμερα θα πετάξουμε με ένα θαύμα της σοβιετικής αεροναυπηγικής που θα κάνει την καπιταλιστική δύση να υποκλιθεί στο μεγαλείο του πενταετούς πλάνου βιομηχανικής μας ανάπτυξης. Το θαύμα στο οποίο βρίσκεστε, έχει τέσσερα γήπεδα τένις, δύο με χόρτο και δύο με πλαστικό τάπητα, τρία μπαρ, μία αίθουσα για συναυλίες δωματίου, μία βιβλιοθήκη με 5 χιλιάδες τόμους, δύο πισίνες θερμαινόμενες, από τις οποίες η μία ολυμπιακών διαστάσεων, δύο εστιατόρια συνολικής δυναμικότητας 70 ατόμων, ένα γήπεδο χόκεϊ επί πάγου, μία κλειστή αίθουσα αθλοπαιδιών, ένα πλήρως οργανωμένο τηλεπικοινωνιακό κέντρο και ένα πάρκο αναψυχής. Τώρα, δέστε τις ζώνες σας και να ελπίζετε ότι με όλη αυτή τη σαβούρα θα καταφέρουμε να απογειωθούμε».

Ο πρωθυπουργός, με το σχήμα που παρουσίασε χθες, ελπίζει ότι θα συνεχιστεί η επανίδρυση του κράτους (...το άλλο με τον Τοτό, το ξέρετε;) με τις επαναστατικές μεταρρυθμίσεις που θα ολοκληρώσουν στον τομέα της Απασχόλησης ο κ. Τσιτουρίδης, στον τομέα της Υγείας ο Αβραμόπουλος, στον τομέα του Πολιτισμού ο Βουλγαράκης (καθώς ο προηγούμενος υπουργός ήταν ανύπαρκτος) και στο υπουργείο Εξωτερικών η πρώην δήμαρχος Αθηναίων, η οποία είχε δεσμευθεί ότι θα ολοκληρώσει τη θητεία της στον δήμο.