Τζάμπα κόπος για το Μαρούσι... (Sportday / Νίκος Παπαδογιάννης)

Όταν το Μαρούσι διάλεξε να συμμετάσχει στο Eurocup της FIBA (αντί του ULEB Cup, το οποίο τίμησε με την παρουσία του τα προηγούμενα χρόνια), το έκανε με κριτήριο κυρίως οικονομικό. Τα ταξίδια της δεύτερης τη τάξει διοργάνωσης της ULEB παραήταν ακριβά, το δε δέλεαρ δυσανάλογα μικρό για μια ΚΑΕ η οποία πάσχιζε να κατεβάσει τον πήχυ του προϋπολογισμού, με -συγκρατημένες, έστω- περικοπές σε όλα τα επίπεδα. Οι ΦΙΜΠαίοι υπόσχονταν εν μέρει κάλυψη των ταξιδιωτικών εξόδων, αλλά και λιγότερα ματς εκτός Ελλάδας, αφού οι Ομιλοι της α' φάσης είχαν 4 ομάδες και όχι 6.
Ωστόσο, αυτό το τελευταίο σκέλος «τσάκισε». Στο περσινό ULEB Cup ο Μακεδονικός, ο οποίος έπαιξε τελικό, ταξίδεψε 8 φορές στη διάρκεια της γλυκιάς ευρωπαϊκής του περιπέτειας. Φέτος, στο Eurocup, το Μαρούσι θα βγει εκτός συνόρων επίσης 8 φορές, αν αποκλείσει με επική αντεπίθεση την Ντιναμό και προκριθεί στο φάιναλ-φορ. Βεβαίως, ο Βωβός σκοπεύει να διεξαχθεί εδώ το φάιναλ-φορ της διοργάνωσης σε περίπτωση συμμετοχής της ομάδας του, αλλά τότε θα έχει άλλου είδους έξοδα, όχι ταξιδιωτικά. Μικρή η διαφορά στη λυπητερή.

Άλλο ήθελα να γράψω, όμως. Οταν το Μαρούσι ανακοίνωσε ότι κατέβαινε από το τρένο της ULEB για να επιστρέψει στην αγκάλη της FIBA, πίστευε ότι δεν είχε ελπίδες συμμετοχής στην Ευρωλίγκα της περιόδου 2006-07. Σου λέει, κόσμο δεν έχουμε, γήπεδο δεν έχουμε, όνομα δεν έχουμε, χαιρετίσματα λοιπόν στην εξουσία.

Ελα όμως που η... εξουσία είναι και καπριτσιόζα; Οι φωστήρες της Βαρκελώνης περίμεναν να κυλήσει το μισό καλοκαίρι πριν ανακοινώσουν ότι βασικό κριτήριο επιλογής για την Ευρωλίγκα (σε ό,τι αφορά τα μη εγγυημένα, μονοετή συμβόλαια) θα είναι η «ειδική βαθμολογία», για τον καταρτισμό της οποίας λαμβάνονται υπ' όψιν τα πεπραγμένα των τελευταίων ετών. Εννοείται ότι τις διοργανώσεις της FIBA η ULEB τις αγνοεί επιδεικτικά.

Επειδή το Μαρούσι έκανε καλή πορεία τα προηγούμενα χρόνια στο ULEB Cup, αλλά και στο ελληνικό πρωτάθλημα, έχει μαζέψει μπόλικα ποντάκια, σχεδόν όσα και ο Αρης και, πάντως, περισσότερα από τον... Ολυμπιακό (αλλά λιγότερα από τους Παναθηναϊκό, ΑΕΚ). Αυτό σημαίνει ότι μια σπουδαία σεζόν σε Ελλάδα και Ευρώπη θα μπορούσε να φέρει την ομάδα του Παναγιώτη Γιαννάκη στο κατώφλι της Ευρωλίγκας. Δυστυχώς, όμως, το Eurocup δεν μετράει στην «ειδική βαθμολογία». Αυτό δα έλειπε, να δίνουμε θάρρος στους νόμιμους...

Οπως πάει να διαμορφωθεί το τοπίο, τα νέα τριετή συμβόλαια θα τα κερδίσουν ο Παναθηναϊκός και (για διάφορους λόγους) ο Ολυμπιακός, ενώ για το μονοετές φαβορί θα είναι όποιος από τους Αρη, Μαρούσι, ΑΕΚ τερματίσει στην πρώτη τετράδα της βαθμολογίας της Α1. Η πορεία του Αρη στο φετινό ULEB Cup (στο οποίο θα διεκδικήσει με τη Βιλερμπάν μία θέση στα ημιτελικά) μπορεί να κάνει τη διαφορά.

Το ιδανικό σενάριο, βέβαια, θα είναι να κατακτήσει ο Αρης το τρόπαιο, οπότε κερδίζει ο ίδιος ένα εξτρά εισιτήριο και βάζει από το παράθυρο άλλη μία ελληνική ομάδα στην Ευρωλίγκα. Αλλά παρόμοια όνειρα βλέπουν κι άλλες ομάδες, ειδικά η πλούσια Ντιναμό Μόσχας του Ιβκοβιτς και των Παπαδόπουλου, Φώτση, Β. Αγγέλου. H ΤΣΣΚΑ έχει διπλαρώσει το μοναδικό συμβόλαιο της Ρωσίας και η Ντιναμό έχει βάλει τα δυνατά της για να κερδίσει ένα διά της πλαγίας οδού. Καταλαβαινόμαστε, ελπίζω.