Πέταγε τις πέτρες σχεδόν βαριεστημένα. Είχε σταθεί στη μέση του πετάλου του γηπέδου της Τούμπας. Ανετος, χωρίς να φοβάται κάμερες και αστυνομία, με ένα μπλε μπουφάν, το πρόσωπο του μικρόνου και το σώμα του βοδιού είχε στυλώσει τα πόδια και πέταγε τις πέτρες σε μισή ταχύτητα. Εμοιαζε να βγάζει σχεδόν μια υποχρέωση. Δίπλα του κάθε τόσο ένας πιτσιρικάς εμφανιζόταν και τον τροφοδοτούσε πέτρες. Οπως οι παραγιοί τους μαστόρους για να μαθαίνουν την τέχνη. Από κάτω μια αγέλη ματατζήδων παρακολουθούσε τον μάστορα, περιμένοντας να σχολάσουν για να πάνε στην οικογένεια οι παντρεμένοι και σε κάποιο νυκτερινό μαγαζί οι ανύπαντροι για το πραγματικό μεροκάματο. Φτου σας, φτου σας, κύριε αστυνομικέ διευθυντά της Θεσσαλονίκης, για την ωραία διεύθυνση που έχετε. Και ελπίζω τώρα που παραιτήθηκε ο αρχηγός της αστυνομίας να πάρετε τη θέση του. Οσο για τη δικαιολογία ότι λόγω των κερκίδων εάν επέμβει η αστυνομία μπορεί να υπάρξουν θύματα λόγω πανικού, πειράζει να περιμένουν απ’ έξω για να συλλάβουν τους χούλιγκαν; Αλλά όποιος δεν θέλει να κινηθεί, δικαιολογίες θα βρίσκει.
Οχι δηλαδή ότι οι Αθηναίοι συνάδελφοί σας είναι καλύτεροι… Αυτοί βλέπουν τους χούλιγκαν να μαχαιρώνονται στου Ζωγράφου, οι ίδιοι οι χούλιγκαν τραβάνε βίντεο για να τους βοηθήσουν και πάλι δεν κάνουν τίποτα. Εδώ στο δελτίο ειδήσεων του Mega είχαν βίντεο με Ρώσους χούλιγκαν που χαιρετάνε ναζιστικά, είχαν δηλώσεις, πιθανότατα τα ονόματά τους θα υπάρχουν στο βιβλίο πελατών του ξενοδοχείου και αμφιβάλλω ότι κάποιος αστυνομικός ασχολήθηκε να προχωρήσει την ανάκριση.
Επ’ ευκαιρία, λοιπόν, των επεισοδίων της Τούμπας –που δεν τα έκαναν λίγοι, όπως έλεγε ο παρουσιαστής του SuperSport, μπόλικοι φαίνονταν– και του εμπρησμού –«πήρε φωτιά», που είπε ο ίδιος παρουσιαστής, σημαίνει αυτανάφλεξη– θα ήθελα να αναφερθώ στους οπαδούς της ΑΕΚ, οι οποίοι τουλάχιστον στην τηλεόραση έμοιαζαν άψογοι. Ούτε άβουλοι καταναλωτές να παίρνουν ένα CD με τον καινούργιο ύμνο, μια καινούργια φανέλα από την μπουτίκ και να τα ακουμπάνε στην καφετέρια της Δεκελείας, αλλά ούτε καταστροφικοί να πετάνε πέτρες επειδή η ομάδα τους δεν κερδίζει. Οι οπαδοί της ΑΕΚ συμπεριφέρθηκαν όπως οι σκεπτόμενοι οπαδοί κάθε αξιοπρεπούς δυτικοευρωπαϊκής ομάδας. Πανηγύρισαν το πρώτο γκολ, ενίσχυσαν την ομάδα τους στην ισοφάριση, μουρμούρισαν και φώναξαν «παίξτε μπάλα» στα μέσα του δευτέρου ημιχρόνου και πανηγύρισαν τη νίκη στο τέλος. Ανθρώπινα πράγματα. Ούτε χολερικός ούτε πελάτης.
Στα αγωνιστικά, τα προβλεπόμενα. Επειτα από μια εβδομάδα ξεκούραση, οι πάλιουρες του Ολυμπιακού ήταν, ως συνήθως, καλοί. Στον ΠΑΟΚ ο Ντουμιτρέσκου δοκίμασε να πάρει τη νίκη με τον πιο εύκολο τρόπο, τον τσαμπουκά, χωρίς να υπολογίζει ότι αν αυτό ήταν το μυστικό να κερδίζεις στο πρωτάθλημα, τότε όχι ο Ολυμπιακός, αλλά η Προοδευτική θα έπαιρνε τους τίτλους. Στην ΑΕΚ το μόνο ευχάριστο ήταν ότι το σύνηθες δεύτερο γκολ του τελευταίου λεπτού σκόραρε ο Κατσουράνης, που είναι ο τελευταίος που φταίει για το ότι φέτος παίζει με καμένα τα λάδια. Οσο για τον Παναθηναϊκό, εάν ο μέσος όρος της ανθρώπινης ζωής έφτανε τα 190, μπορεί να έβλεπα όλο το ματς στο βίντεο. Μέχρι τότε θα αρκούμαι στα high lights που δείχνουν τον Γκαλίνοβιτς να κατεβάζει ρολά στο πρώτο ημίχρονο και τη μοιραία δήλωση του Μαλεζάνι, που θα βλέπει βελτίωση. Κι αν δεν την έκανε στη συνέντευξη Τύπου χθες, θα την κάνει σήμερα.
Οταν you farted wool όλο το ματς, κάνεις ψιλοαβαβά το φάουλ του Σαλπιγγίδη στον Μπουλούτ, αμφιβάλλεις ακόμα και για τη γραμμή του οφσάιντ στο γκολ του Οκκά, καίγονται τα καθίσματα και λες «πήρε φωτιά η Τούμπα» και γενικά ακούγεσαι «να τελειώσει αυτό το ρημάδι και να πάω σπίτι ζωντανός και ό,τι χρειαστεί θα πω», το να κάνεις υψηλή κριτική στον Μπριάκο επειδή δεν κράτησε καθυστέρηση, είναι τζάμπα μαγκιά. Αυτά για τη μετάδοση του ματς. Οσο για τον Μπριάκο, αν τον τιμωρήσουν φανερά ή σιωπηρά, να ξέρει ότι στον πόλεμο ο αξιωματικός στο πεδίο της μάχης μπορεί να παρακούσει διαταγές και κανονισμούς. Είναι υπεύθυνος μόνο στους στρατιώτες του. Η Τούμπα ήταν πεδίο μάχης και οι παίκτες αβοήθητοι φαντάροι.