Ο «Δικέφαλος του Βορρά» οδεύει σε οριστικό αγωνιστικό, διοικητικό και οικονομικό αδιέξοδο και ταυτόχρονα οδηγείται σε μια ακόμα αλλαγή ιδιοκτησιακού καθεστώτος. Ο Γιάννης Γούμενος αναζητεί εδώ και αρκετό καιρό στηρίγματα, αλλά πορεύεται μόνος του και δεν μπορεί να αντεπεξέλθει στις απαιτήσεις του κόσμου για μια ομάδα που θα διεκδικεί τίτλους
Γούμενος: Λένε ότι το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι, αλλά βαρεθήκαμε να βλέπουμε τους προέδρους του ΠΑΟΚ να βρίσκονται μόνιμα στη δίνη του κυκλώνα. Ο Γιάννης Γούμενος έχει μείνει μόνος. Αναζήτησε στηρίγματα, διαπίστωσε ότι δεν υπάρχει κανείς να τον βοηθήσει τη στιγμή που σηκώνει (;) το φορτίο της ΠΑΕ ΠΑΟΚ και δεν μπορεί να ανταποκριθεί. Αν δεν μπορεί, το σημαντικότερο είναι να το αντιληφθεί. Μόνον έτσι θα πράξει το σωστό. Κι αν είναι από αυτούς που ανησυχεί για το ποιος θα είναι ο νέος ιδιοκτήτης (και αν υπάρχει), είναι προτιμότερο να τον απασχολήσει σε ποια κατάσταση θα παραδώσει τον ΠΑΟΚ. Με λίγα λόγια, η κατάσταση για τον κ. Γούμενο είναι απόλυτα δυσάρεστη και μη αναστρέψιμη.
Οργανωμένοι: Ο «οικονομικός στραγγαλισμός» του Γιάννη Γούμενου μέσω αποχής και η απαξίωση της ομάδας, που έτσι κι αλλιώς δεν προσφέρει συγκινήσεις, αλλά αντίθετα μένει εκτός υψηλών στόχων από την 28η Οκτωβρίου, είναι λογικές –ως ένα βαθμό– αντιδράσεις των «συνδεσμιτών». Δεν θα απομονώσουμε τα χθεσινά γεγονότα και θα επιμείνουμε, όπως άλλωστε το ίδιο κάναμε σε ανάλογες περιπτώσεις, ότι όλοι αυτοί που προκαλούν τα επεισόδια πρέπει να πάνε φυλακή. Δεν υπάρχει πλέον λόγος ύπαρξης των ανόητων, των εγκληματιών και των ηλιθίων στην Τούμπα. Και σε κανένα άλλο γήπεδο βέβαια.
Κωστίκος: Δεν θα ξεχάσουμε τόσο σύντομα το πέρασμά του από τη θέση του προπονητή και θα του προσάψουμε την υπέρμετρη επιθυμία του να πετύχει ο ΠΑΟΚ υπό τις οδηγίες του ως το σημαντικότερο λάθος. Το λάθος που έκανε όταν πείσθηκε να αλλάξει τον προγραμματισμό που ο ίδιος δημιούργησε, μεταπηδώντας από την επιτυχημένη θέση του τεχνικού διευθυντή σε αυτή του προπονητή. Τα πράγματα θα μπορούσαν να είναι διαφορετικά και να έβαζε ο ίδιος από τη θέση που του ταιριάζει ένα τέλος στη συχνή και επιζήμια αλλαγή προπονητών.
Ζαγοράκης: Γιατί θα πρέπει να περιμένουμε τόσα πολλά από τον «αρχηγό», τη στιγμή που γνωρίζουμε ποιες ακριβώς είναι οι δυνατότητές του; Μπορεί όλοι να συνέδεσαν την επιστροφή του με την αναβάπτιση του ΠΑΟΚ στον δρόμο για ό,τι καλύτερο προκύψει και για μια θέση ανάμεσα στις πρώτες, αλλά φαίνεται ξεκάθαρα ότι δεν είναι ο Ζαγοράκης αυτός που θα συνδέσει το όνομά του με τις «καλύτερες μέρες». Ισως τελικά να φταίει λίγο περισσότερο από τους υπόλοιπους παίκτες για την εικόνα του ΠΑΟΚ, διότι απλώς είναι ο Ζαγοράκης.
ΜΜΕ: Το να γιγαντώσεις τον ΠΑΟΚ του καλοκαιριού ενώ έχεις μάθει να τον βλέπεις να «τελειώνει» το πρωτάθλημα στο μέσο του πρώτου γύρου, αποτελεί, όπως αποδεικνύεται, έγκλημα. Η εικόνα της ομάδας που το καλοκαίρι ενισχύθηκε μεταγραφικά και με τους προπονητές, τους παράγοντες και τους παίκτες να μιλούν για τίτλους, είναι τόσο συνηθισμένη, που την έχει βαρεθεί ο υγιώς σκεπτόμενος ΠΑΟΚτσής. Ωστόσο, αρέσκεται να διαβάζει και να ακούει για οράματα με τίτλους και διακρίσεις και ενθουσιάζεται, διότι πολύ απλά του έχουν λείψει. Λείπει η κριτική που θα φρενάρει τον ενθουσιασμό τους, που θα τους «ξυπνήσει» έγκαιρα και που ουσιαστικά θα κτυπήσει το καμπανάκι για να έχουν τον νου τους... Ο κόσμος δεν τρώει πλέον κουτόχορτο.
Θεσσαλονίκη: «Μικρό χωριό, κακό χωριό», λένε οι πρεσβύτεροι. Η νοοτροπία, από τον απλό φίλαθλο μέχρι τον πρόεδρο της ΠΑΕ, εξακολουθεί να είναι αρρωστημένη. Η ασθένεια είναι τελικά ανίατη. Εξακολουθεί να φταίει ο Μπριάκος, εξακολουθεί να αδικείται η ομάδα της Θεσσαλονίκης έναντι της ομάδας του «κέντρου» και κανείς δεν βλέπει μπροστά από τη μύτη του. Εξακολουθούμε να είμαστε γραφικοί και να κυνηγούμε φαντάσματα, διότι δεν πιστεύουμε στις δυνατότητές μας για να πολεμήσουμε με τα ίδια μέσα και να διεκδικήσουμε το καλύτερο. Δεν μας αξίζει.