Αμα σμίξουν τα βουνά κι ο Αντζας με τον Θέμη (Sportday / Στέφανος Χάρης)

Εψαχνα αγωνιωδώς να τον βρω. Τον καλούσα στο κινητό, ρωτούσα φίλους και γνωστούς, μάταια όμως. Κόντεψα να τρελαθώ από την αγωνία. Γνωρίζεις βέβαια, φίλε αναγνώστη, τι αδυναμία έχω σε αυτό το άτομο.

Τι, σε ποιον; Στον Θέμη Σινάνογλου φυσικά. Το αγόρι αυτό, που με έκανε να αγαπήσω τις αθλητικές συνεντεύξεις. Που τις πήρε στεγνές και νεκρές, σαν άμορφη μάζα, και τους έδωσε ξανά ζωή.

Αρχισα κινηματογραφικά –με φλας μπακ– λέγοντάς σας τι έκανα τα χαράματα. Για να τα βάλουμε όλα σε μια σειρά, ας πάμε μία μέρα πίσω. Ολα άρχισαν στη συνέντευξη Τύπου του Παρασκευά Αντζα μετά το ματς Λάρισα - Ξάνθη. Μου τηλεφώνησαν προχθές αργά το βράδυ και με πληροφόρησαν για τα σχετικά, αλλά δεν ήθελα να το πιστέψω. Τελικά στη χθεσινή «SportDay» διάβασα αναλυτικά τι ακριβώς έγινε.

«Εκ μέρους των παικτών την παράσταση έκλεψε ο Παρασκευάς Αντζας, ο οποίος στο περιθώριο των δηλώσεών του για την αναμέτρηση επιτέθηκε φραστικά στον δημοσιογράφο Θέμη Σινάνογλου, με αφορμή παλαιότερη αναφορά στον ίδιο και τη σύζυγό του», γράφει το ρεπορτάζ. «"Θέλω να πω κάτι για έναν συνάδελφό σας, τον κ. Σινάνογλου. Κύριε Σινάνογλου, δεν αξίζει να φέρεστε έτσι σε μένα και τον συνάνθρωπό μου. Ολα αυτά που γράφεις εύχομαι να γυρίσουν στο κεφάλι σου. Μη σε βρω μπροστά μου, αλίμονό σου", τόνισε».

Από εκείνη τη στιγμή και μετά νιώθω μια ταραχή. Είναι σαν να απείλησε εμένα τον ίδιο. Με έπιασε πανικός. Μετά προσπάθησα να δω τα πράγματα πιο ψύχραιμα και κατέληξα στο ότι ίσως υπάρχει μια ελπίδα για τον αγαπημένο μου Θέμη. Αν τυχόν τον ψάξει ο αγριεμένος Παρασκευάς για να λύσει αντρίκια τις διαφορές μαζί του (αχ, αλήθεια, πόσο μου αρέσουν αυτοί οι αρσενικοί τσαμπουκάδες…), παίζει και η πιθανότητα να μην τον αναγνωρίσει. Γιατί, ως γνωστόν, υπάρχουν δύο Σινάνογλου: αυτός με το καπέλο και ο άλλος, χωρίς καπέλο…

Κάτι μου λέει ότι αυτή τη μικρή λεπτομέρεια ο Αντζας δεν τη γνωρίζει. Το σοκ που έπαθα από τις απειλές του ποδοσφαιριστή της Ξάνθης με έκανε, φίλε αναγνώστη, να έχω εφιάλτες. Στον ύπνο μου είδα τον Παρασκευά όπως απεικονίζεται στο σκίτσο στο κέντρο της σελίδας. Ενα πανκιό έφιππο, μονόσελο, με αλυσίδες και καρφιά, να γυρίζει σαν τον Χάρο, που βγήκε παγανιά στα τραγούδια του Μητροπάνου, ψάχνοντας τον αγαπημένο μου Θέμη. Τι σου είναι, Θέε μου, το υποσυνείδητο...

Στον ταραγμένο ύπνο μου, μετά τον dirty Αντζα, ονειρεύτηκα Κινέζους να ανεβαίνουν στον Ολυμπο, το βουνό των θεών. Μιλιούνια Κινέζοι σκαρφάλωναν σαν τα κατσίκια ακόμα και στις πιο απόκρημνες βουνοπλαγιές του υψηλότερου ελληνικού όρους. Ενώ οι πρώτοι πλησίαζαν την κορυφή, οι τελευταίοι βρίσκονταν ακόμα στους πρόποδες του βουνού. Ηταν εκατομμύρια…

Ξύπνησα μούσκεμα στον ιδρώτα. Τι ήθελε να πει αυτό το όνειρο; Γιατί σίγουρα ήταν συμβολικό. Ετσι τουλάχιστον πίστευα μέσα στα άγρια χαράματα. Ομως η αλήθεια ήταν άλλη.

Επειδή είχα χάσει τον ύπνο μου οριστικά –και έτσι κι αλλιώς έπρεπε να ξυπνήσω πολύ πρωί ώστε να είμαι συνεπής στο ραντεβού μου με τον Τάκη Γκώνια, στον οποίο τελευταία παραδίδω εντατικά μαθήματα γκολφ και εξηγώ ποια πιάτα σούσι πρέπει να προτιμά στο «Κίκου»– αποφάσισα να φτιάξω το πρωινό μου τσάι και να σερφάρω στο Διαδίκτυο.

Ανοίγοντας και κλείνοντας ιστοσελίδες, έφτασα εντελώς τυχαία στο Αθηναϊκό Πρακτορείο, το οποίο (τιμής ένεκεν για μένα!), μου παρέχει κάθε πληροφορία χωρίς τη χρήση κωδικού.

Ξαφνικά το μάτι μου άρχισε να γυρίζει όπως είχε γυρίσει το μάτι στο κοριτσάκι του «Εξορκιστή», ενώ άρχιζα να διαβάζω την είδηση με τίτλο «Θεσσαλονίκη-Κινέζοι τουρίστες στον Ολυμπο».

«Στην προσέλκυση Κινέζων τουριστών, που θα έχουν την ευκαιρία να γνωρίσουν τις ομορφιές και την ιστορία του Ολύμπου, στοχεύει η αδελφοποίησή του με το ιερό βουνό των Κινέζων Τάι. Η αδελφοποίηση των δύο βουνών θα υπογραφεί στην Κίνα και συγκεκριμένα στην πόλη Ταιάν, που βρίσκεται στους πρόποδες του Τάι, μεταξύ της δημάρχου της Ταιάν και του νομάρχη Πιερίας κ. Γιώργου Παπαστεργίου.

Οι Κινέζοι είναι λάτρες της Ελλάδας και δέχτηκαν με χαρά την αδελφοποίηση των δύο βουνών. Η επαρχία Σαν Ντονκ, όπου βρίσκεται το ιερό βουνό Τάι, έχει 92 εκατομμύρια πληθυσμό και εμείς ελπίζουμε να φέρουμε ένα ποσοστό τουριστών στον νομό μας για να γνωρίσουν από κοντά τον Ολυμπο και τα αρχαία της περιοχής», δήλωσε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο κ. Παπαστεργίου.

«Στο πλαίσιο της αδελφοποίησης και της προσπάθειας προσέλκυσης νέων τουριστών, η Νομαρχία Πιερίας έχει προχωρήσει σε ανακαίνιση και επέκταση των παλιών καταφυγίων κατά μήκος όλου του Ολύμπου και, παράλληλα, στην κατασκευή τριών νέων καταφυγίων σε υψόμετρο από 800 έως 1.300 μέτρα».

Με έλουσε κρύος ιδρώτας. Κατάλαβα ότι έχω κληρονομικό χάρισμα και τα όνειρά μου γίνονται πραγματικότητα. «Αφού βγήκε αυτό το όνειρο, γιατί να μη βγει και το προηγούμενο με τον Αντζα», σκέφτηκα, και βάλθηκα να ψάχνω στα άγρια χαράματα το τηλέφωνο του Θέμη. Το αν το βρήκα δεν θα σας το πω ποτέ…

Για να με συγχωρήσετε θα σας πω, αντιθέτως, πώς πέρασε την ημέρα της γιορτής του ο Θοδωρής Ζαγοράκης. Διάβασα όλα τα «Ciao», τα «Paparazzi», τα «O.Κ.» και τα «Hello» που κυκλοφορούν, αλλά δεν βρήκα τίποτα. Αρχισα να πιστεύω ότι ο αρχηγός της Εθνικής έτρεχε πάλι σαββατιάτικα στο Χωριό της Ειρήνης με τον Βασίλη Καρά για να γιορτάσει την ονομαστική εορτή του μακριά από τους φωτογράφους, αλλά μόνο έτσι δεν έχει το πράγμα.

Ο Θοδωρής, που είχε κίτρινες κάρτες και δεν έπαιξε στο ματς του ΠΑΟΚ με τον Παναθηναϊκό, χρησιμοποίησε τη γιορτή του για να κάνει πρόβα: πρόβαρε το πώς θα γιορτάζει όταν με το καλό παντρευτεί! Εκλεισε τα κινητά, δεν δεχόταν ευχές παρά μόνο από ελάχιστους παντρεμένους φίλους του και το βράδυ πήρε την Ιωάννα και βγήκαν ζευγάρια με το ζεύγος Τουρσουνίδη, όπως κάνουν οι παντρεμένοι!

Πού πήγαν; Ούτε σε μπουζούκια ούτε σε κλαμπ: αυτά δεν κάνουν για τους παντρεμένους. Πήγαν στη γνωστή ταβέρνα «Τα πλατανάκια», στο Πανόραμα, και έφαγαν σαλάτα, φέτα και σουτζουκάκια –που είναι και σπεσιαλιτέ! Μάλιστα, η Ιωάννα, που είναι τρομερή μαγείρισσα, ζήτησε φεύγοντας τη συνταγή, αφού ενθουσιάστηκε!

Ολα αυτά μου τα είπε ο Θόδωρος, ο οδηγός μου, που τον ιδιοκτήτη του μαγαζιού τον ξέρει. Την επόμενη φορά που θα ανεβούμε Θεσσαλονίκη θα τον επισκεφτούμε…

Πρέπει πάντως να ομολογήσω ότι σκεπτόμενος έναν Ζαγοράκη υπό ομηρία –σχεδόν παντρεμένο–, να τρώει στα «Πλατανάκια» τη μέρα της γιορτής του, ένιωσα μια βαθιά μελαγχολία. Το παιδί το γέρασαν οι κακουχίες της ζωής και τα βάσανα…

Ποια φρόντισε να το κάψει το Σάββατο το βράδυ, τη μέρα της γιορτής του, πετώντας τόνους λουλούδια στην παρέα της στον Ρέμο; Μα φυσικά η Ελσα Τόλη, η μόνη γυναίκα που τιμάει ακόμα τον μύθο του sex symbol αρχηγού της Εθνικής. Ενώ ο Θοδωρής συζητούσε με το ζεύγος Τουρσουνίδη για κεφτεδάκια, παιδικούς σταθμούς, το «Παρά πέντε» κι όλα αυτά τα καταθλιπτικά που συζητούν τα παντρεμένα ζευγάρια μεταξύ τους, η Ελσα ξεφάντωνε τιμώντας την ονομαστική εορτή του, που κανονικά θα έπρεπε σε αυτή τη χώρα να είναι αργία.

Είπε ότι το έκανε γιατί γιόρταζε τα γενέθλιά της. Κανείς δεν την πίστεψε, αλλά όλοι της ευχήθηκαν χρόνια πολλά και έφαγαν και τούρτα για να μη χαλάσουν τη σκηνοθεσία. Με τους έρωτες έτσι συμβαίνει πάντα: η ανάμνησή τους είναι πιο δυνατή από την πίκρα που προκάλεσε ο χωρισμός…

Αει στο διάολο, βούρκωσα….