Όμοια ποιότητα, πολλά ενθαρρυντικά σημάδια (Sportday / Βασίλης Σαμπράκος)

Σίγουρα, η ποιότητα του θεάματος δεν ήταν πολύ καλύτερη συγκριτικά με τα προηγούμενα παιχνίδια. Το ενθαρρυντικό όμως είναι ότι η ΑΕΚ δείχνει να ξεμπλοκάρει την πιο κρίσιμη στιγμή. Πήρε γκολ από παίκτες που δεν την έχουν βοηθήσει σε αυτόν τον τομέα (Ιβιτς, Εμερσον) και κατάφερε να φτάσει σε μια ευρεία νίκη στην Καλλιθέα. Αυτό μάλιστα δίχως να δουν δίχτυα οι «κλασικοί» σκόρερ Κατσουράνης και Λυμπερόπουλος!

Η άνετη νίκη στο «Ελ Πάσο» ήρθε σε μια κρίσιμη καμπή. Ηρθε όταν όλοι περίμεναν το στραβοπάτημα της «Ένωσης». Αυτή όμως ξεπέρασε το άγχος με εύκολο τρόπο, κάτι που βοηθά παίκτες και προπονητή να απαλλαγούν από την ψυχολογική πίεση, η οποία τη δεδομένη χρονική στιγμή είναι και το μεγαλύτερο πρόβλημα. Πλέον, είναι στο χέρι των «κιτρίνων» να εκμεταλλευθούν τα δύο -θεωρητικά- εύκολα εντός έδρας ματς (με Ακράτητο και Λεβαδειακό), την ώρα που ο Παναθηναϊκός παίζει εκτός με Καλαμαριά και Ξάνθη.

Στα ενθαρρυντικά της βραδιάς είναι επίσης ότι η ΑΕΚ είδε τον δεύτερο πορτιέρο της (Χιώτη) να είναι σε καλή κατάσταση και τον Καπετάνο σε λίγα λεπτά συμμετοχής να σκοράρει. Αυτό ίσως αναγκάσει τον πάντα συντηρητικό Σάντος να του δώσει περισσότερα λεπτά συμμετοχής και κάποια στιγμή να τον ξεκινήσει και βασικό. Παράλληλα, ανέβηκε ο Σέζαρ, ο οποίος έφτιαξε τα τρία από τα τέσσερα γκολ, ο Σοάρες έπειτα από καιρό θύμισε τον περσινό καλό «Γιαννάκη», ο Εμερσον βοήθησε εκτός από δημιουργικά και εκτελεστικά και ο Κατσουράνης άρχισε να αποδίδει σε υψηλό επίπεδο και να κατευθύνει όλη την ομάδα.

Τα πιο ελπιδοφόρα σημεία, όμως, είναι δύο: το πρώτο ήταν το «είμαστε ομάδα», που επανέλαβε πολλές φορές ο Αλεξόπουλος, όταν σκόραρε και κάλεσε τους συμπαίκτες του να πάνε μαζί στον πάγκο για να πανηγυρίσουν. Ομαδικό πνεύμα που έχει μείνει από την περσινή χρονιά. Το δεύτερο ήταν η μανία με την οποία ζητούσε κι άλλο γκολ, μετά το 3-1, ο Σάντος. Ο Πορτογάλος αντιλαμβάνεται πως δεν αρκούν οι νίκες στο γκολ, αλλά χρειάζεται και το θέαμα.