Χωρίς τρέλες και τζάμπα τρεχαλητό (Sportday / Νίκος Παπαδογιάννης)

Η εβδομάδα που ξεκίνησε μπορεί να αποδειχθεί αναστάσιμη για το ελληνικό μπάσκετ. Μέσα σ' ένα τριήμερο, αρχής γενομένης από σήμερα, τρεις ομάδες μας ρίχνουν την πιο κρίσιμη ζαριά της ευρωπαϊκής τους πορείας. Την πιο κρίσιμη, μέχρι την επόμενη...

Για τον Αρη, το αποψινό ραντεβού με τη Χέμοφαρμ είναι μεγάλης σημασίας, αλλά όχι «do or die». Η περσινή εμπειρία του Μακεδονικού απέναντι στην ίδια ομάδα (την οποία απέκλεισε, μολονότι είχε ηττηθεί με διαφορά 23 πόντων στο πρώτο ματς) απέδειξε ότι η σερβική ομάδα είναι ψυχολογικά ευάλωτη και χάνει σημαντικό κομμάτι από τη δύναμή της, όταν απομακρύνεται από το καυτό Bρσατς. Ωστόσο, δεν είναι κάθε μέρα Σάββατο. Ούτε το Αλεξάνδρειο αποτελεί αντίδοτο απέναντι σε κάθε δηλητήριο.

Ο Αρης θα πρέπει να μπει στο γήπεδο συγκεντρωμένος και αποφασιστικός, όπως στον αγώνα με τη Βιλερμπάν στη Λιόν. Εχω την εντύπωση ότι ο Ματσόν οφείλει να χρησιμοποιήσει τον «επικίνδυνο» Μπρούερ σε ρόλο «έκτου παίκτη». Ο Αμερικανός, καλός παίκτης αναμφισβήτητα, έχει άγνοια κινδύνου και μπορεί να κάνει ζημιά στην ίδια του την ομάδα, αν παρασυρθεί σε τρέλες και αλόγιστο τρεχαλητό. Με τον Καστλ, τον Σιγάλα και τον Πάντιους στο αρχικό σχήμα (δίπλα σε Ουίλκινσον, Στακ), ο Αρης είναι ομάδα πιο συγκροτημένη και πιο ήρεμη.

Αλλά είπαμε, ο Αρης έχει την πολυτέλεια να διορθώσει τυχόν αναποδιές στον επαναληπτικό. Για τον Παναθηναϊκό, ωστόσο, ήττα αύριο στην Κωνσταντινούπολη σημαίνει αυτόματο αποκλεισμό. Οχι τίποτε άλλο, αλλά ο φίλος μου ο Θανάσης Γιαννακόπουλος τρέφει εδώ και μήνες όνειρα κατάκτησης του ευρωπαϊκού τροπαίου. Τον είδατε πόσες πρόβες έκανε το Σαββατοκύριακο; Μία στο Γαλάτσι στον τελικό του Κυπέλλου μπάσκετ και μία ακόμα στο... Μαρκόπουλο, όπου ο Παναθηναϊκός κατέκτησε το Κύπελλο Ελλάδας στο βόλεϊ γυναικών! Κι ας έχει κόψει τους δεσμούς με το βόλεϊ η φαμίλια εδώ και χρόνια...

Οι «πράσινοι» νιώθουν πολύ καλύτερα μετά τους θριάμβους της προηγούμενης εβδομάδας. Με 5-10 λεπτά σπουδαίου μπάσκετ κόντρα στην Τσιμπόνα και μια επίδειξη της παλιάς, αλάνθαστης συνταγής (άμυνα κι άγιος ο Θεός) απέναντι στο Μαρούσι, πήραν αυτό που χρειάζονταν και αναχωρούν για Κωνσταντινούπολη με το ηθικό ακμαίο.

Βεβαίως, η άλλη πλευρά του φεγγαριού είναι ακόμα μισοσκότεινη. Οι 3 απανωτές ήττες από Τσιμπόνα, Εφές, Μπενετόν έχουν δημιουργήσει σοβαρό έλλειμμα αυτοπεποίθησης, τέτοιο που δεν μπορεί να απαλειφθεί μέσα σε ένα επταήμερο. Για να διώξει μια και καλή τα φαντάσματα, χρειάζεται ένα αποτέλεσμα ικανό να τον τοποθετήσει ξανά στην ελίτ της Ευρώπης.

Δηλαδή... νίκη στην Πόλη. Δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι ο Παναθηναϊκός θα χάσει δεύτερη φορά από αυτή τη φτωχή σε ταλέντο, συμβατικής τεχνολογίας και ελλιπή (μετά τον τραυματισμό του Πόποβιτς) Εφές Πίλσεν. Αν παιχτεί μπάσκετ και όχι ξυλίκι αύριο, ο πρωταθλητής Ελλάδας θα ξεκινήσει με τα λευκά. Αλλά δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι στο «Αμπντί Ιπεκτσί» θα παιχτεί μπάσκετ...

Για τον Ολυμπιακό έχουμε χρόνο να τα πούμε στο διήμερο που ακολουθεί. Μια σημείωση μόνο: ακόμα κι αν νικήσει την Μπαρτσελόνα με την ποθητή διαφορά των 5 πόντων, θα έχει δύσκολη δουλειά την τελευταία αγωνιστική στο Κάουνας. Δύσκολη δουλειά, όμως, θα έχει και η ίδια η Μπάρτσα στον εντός έδρας αγώνα της με τη Μάλαγα. Οταν λέμε ότι μια ομάδα είναι «βαθμολογικά αδιάφορη», δεν εννοούμε απαραίτητα αδιάφορη.