Το κίνητρο είναι που έχει σημασία (Sportday / Χρίστος Χαραλαμπόπουλος)

Ο Μπλάτερ, που ανακάλυψε τον «καπιταλισμό της άγριας δύσης» στο ποδόσφαιρο, ξεχνά ότι αυτός ο καπιταλισμός τού επέτρεψε να πουλήσει τα τηλεοπτικά δικαιώματα του Μουντιάλ του 2006 αντί 1 δισ. και 300 εκατ. ευρώ

Η απόφαση του δικαστηρίου του Σαρλερουά, στην πολύ σημαντική δίκη για το ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο που άρχισε προχθές, αναμένεται να εκδοθεί από 30 έως 90 μέρες. Η Σαρλερουά, αλλά ιδίως η G-14 που τη στηρίζει σε αυτή τη «μάχη», θα ήταν απολύτως ικανοποιημένη αν η ομάδα δικαιωνόταν και η απόφαση μπορούσε να εκδοθεί πριν από το Μουντιάλ. Δεν είναι καθόλου απίθανο η δικαστική αυτή διαμάχη να μεταφερθεί από το βελγικό στο ευρωπαϊκό δικαστήριο. Επειδή το αίτημα της βελγικής ομάδας έχει νομική βάση, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των περισσότερων νομικών που ρώτησα, η Σαρλερουά θα κερδίσει την υπόθεση. Τι ακριβώς όμως θα κερδίσει;

Το δικαίωμα να αποζημιωθεί από τη ΦΙΦΑ –και όχι από την ποδοσφαιρική Ομοσπονδία του Μαρόκου- για τον τραυματισμό του Ούλμερς. Δεν γνωρίζω αν το δικαστήριο, αφού αναγνωρίσει το δίκαιο της βελγικής ομάδας, της επιδικάσει το ποσό των 615.000 ευρώ που ζητεί. Αυτό το στοιχείο είναι δευτερεύουσας σπουδαιότητας. Το πρωτεύον είναι ότι θα έχει δημιουργηθεί δεδικασμένο και σκεφθείτε ότι ακολουθεί και άλλη παρόμοια υπόθεση με τη Λιόν. Έτσι, οι ομάδες θα κερδίσουν –σίγουρα- το δικαίωμα να διεκδικούν αποζημίωση σε πιθανό τραυματισμό των ποδοσφαιριστών τους και ενδεχομένως αποζημίωση ακόμα και για την κλήση τους στις εθνικές ομάδες. Το μεγάλο όμως «φιλέτο» αυτής της δίκης, το μεγάλο διακύβευμα για την G-14, είναι το αίτημά της να έχει μερίδιο από τα έσοδα των διοργανώσεων της ΦΙΦΑ και της ΟΥΕΦΑ στις οποίες παίρνουν μέρος οι εθνικές ομάδες.

Προφανώς έτσι ορίζει η G-14 την αποζημίωση των ποδοσφαιριστών, την οποία εκτιμά εν όψει Μουντιάλ της Γερμανίας στα 850 εκατ. ευρώ. Εκτίμηση αυθαίρετη και μάλλον υπερβολική. Η πιθανή όμως δικαίωσή της αναγκάζει επί της ουσίας τη ΦΙΦΑ να καθίσει στο ίδιο τραπέζι με τους συλλόγους και να συζητήσουν από κοινού τους κανόνες του παιχνιδιού. Ενός παιχνιδιού όπου μέχρι τώρα η ΦΙΦΑ έχει το μονοπώλιο της διοίκησής του. Και όταν οι ομάδες αποκτήσουν λόγο ισοβαρή με τη ΦΙΦΑ και την ΟΥΕΦΑ, κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει το ενδεχόμενο αύριο να ζητήσουν περισσότερα παιχνίδια –για να έχουν πιο πολλά έσοδα- ή να ζητήσουν την αναμόρφωση των διοργανώσεων των συλλόγων. Τσάμπιονς Λιγκ και Κύπελλο ΟΥΕΦΑ. Και ειδικά για το Τσάμπιονς Λιγκ, η G-14 δεν έκρυψε ποτέ τις προθέσεις της. Προθέσεις που έγιναν εμφανείς και με την αποκάλυψη του εσωτερικού εγγράφου της λίγκας, που έγινε το Σάββατο από την εφημερίδα «Guardian». Πρόκειται για έγγραφο που αποκαλύπτει την πρόθεση της G-14 για διεξαγωγή ενός Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος στο πρότυπο της αγγλικής Πρέμιερσιπ.

Ο προχθεσινός αιφνιδιασμός της ΦΙΦΑ από το αίτημα για αποζημίωση των συλλόγων από τα έσοδα του Παγκοσμίου Κυπέλλου που υπέβαλε ο δικηγόρος της Σαρλερουά (ο Ζαν Λουί Ντυπόν που είχε χειριστεί και την υπόθεση Μποσμάν) δείχνει ότι το νομικό επιτελείο της ΦΙΦΑ δεν ήταν προετοιμασμένο να αντιμετωπίσει αυτή τη δικαστική «μάχη». Γι' αυτόν ακριβώς τον λόγο άλλωστε η παγκόσμια ποδοσφαιρική Ομοσπονδία προσπάθησε να επιτύχει έναν εξωδικαστικό συμβιβασμό, χωρίς όμως επιτυχία. Σημειώστε μία παράμετρο που έχει σημασία. Η ΦΙΦΑ έχει καλέσει στο δικαστήριο ως μάρτυρες υπεράσπισης των θέσεών της όλες τις ευρωπαϊκές Ομοσπονδίες.

Δεν γνωρίζω πόσες ακριβώς θα παραστούν, αλλά είναι απολύτως σίγουρο ότι θα απουσιάσουν τρεις εθνικές ποδοσφαιρικές Ομοσπονδίες, που συμμερίζονται εν μέρει το αίτημα της G-14 για αποζημίωση σε περίπτωση κλήσης κάποιου ποδοσφαιριστή σε μία εθνική ομάδα. Οι τρεις Ομοσπονδίες που απουσιάζουν είναι η αγγλική, η γαλλική και η γερμανική. Ας έχουμε υπόψη μας ότι το αίτημα της G-14 στηρίζει και Ένωση των Επαγγελματικών Ποδοσφαιρικών Ενώσεων της Ευρώπης. Το είχε δηλώσει άλλωστε πριν από λίγο καιρό και ο πρόεδρος της Ένωσης Ντέιβ Ρίτσαρντς. Ο Σεπ Μπλάτερ είχε υιοθετήσει από την αρχή μία τελείως αρνητική στάση απέναντι στην G-14 και αποφάσισε να κόψει τελείως τις επαφές μαζί της, γεγονός που οδήγησε τη διαμάχη στο δικαστήριο. Αν ο πρόεδρος της ΦΙΦΑ είχε τη διορατικότητα να υιοθετήσει μία περισσότερο διπλωματική προσέγγιση στη συγκεκριμένη υπόθεση, μπορεί η ΦΙΦΑ να ήταν σε θέση να ορίσει η ίδια τον βαθμό των απωλειών της. Τώρα πλέον είναι αργά και η πορεία της υπόθεσης είναι μη αναστρέψιμη. Δεν γνωρίζω πόσοι από εσάς θυμάστε το ξέσπασμα του Μπλάτερ εναντίον των μεγάλων συλλόγων πριν από λίγο καιρό.

Τότε ο πρόεδρος της ΦΙΦΑ είχε κατηγορήσει τους ισχυρούς συλλόγους ότι έχουν δημιουργήσει συνθήκες ενός «καπιταλισμού της άγριας δύσης» που μπορεί να σκοτώσει το ποδόσφαιρο, καταστρέφοντας πρώτα απ' όλα τους μικρότερους συλλόγους. Ο Μπλάτερ δεν έκρυψε τότε στις δηλώσεις του την «ανησυχία» του για τις ολοένα πιο ακριβές τιμές των εισιτηρίων, την αυξανόμενη τηλεοπτική κάλυψη των αγώνων, τον ρόλο των μάνατζερ στις μεταγραφές και τις προκλητικές αμοιβές των ποδοσφαιριστών. Βέβαια, παρά το ότι αυτές οι ανησυχίες του Μπλάτερ βασίζονται σε αληθείς διαπιστώσεις, ήταν καθαρά υποκριτικές. Ο Μπλάτερ, που ανακάλυψε τον «καπιταλισμό της άγριας δύσης» στο ποδόσφαιρο, ξεχνά ότι αυτός ο καπιταλισμός του επέτρεψε να πουλήσει τα τηλεοπτικά δικαιώματα του Μουντιάλ του 2006 αντί 1 δισ. και 300 εκατ. ευρώ, είκοσι φορές δηλαδή περισσότερο απ' όσο πουλήθηκαν τα δικαιώματα του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1990.

Ο Μπλάτερ αγνοεί ή κάνει ότι αγνοεί πως από τρεις μόνο σπόνσορες -Coca Cola, McDonalds και την αεροπορική εταιρεία Emirates- η παγκόσμια Ομοσπονδία ποδοσφαίρου έβαλε στο ταμείο της για το Μουντιάλ της Γερμανίας 350 εκατ. ευρώ. Αυτός ο καπιταλισμός του Μπλάτερ άραγε είναι καλός καπιταλισμός;