Συνταγή για αρχάριους φαρμακοποιούς (Sportday / Νίκος Παπαδογιάννης)

Θυμάμαι, σαν να ήταν χθες, τι έγραφα πέρυσι τέτοια μέρα μετά το χαμένο πρώτο ημιτελικό του Μακεδονικού: «Η Χέμοφαρμ είναι ομάδα που δεν διαθέτει Plan B. Το μοναδικό της σχέδιο είναι τα τρίποντα. Συνεπώς, υπάρχει συνταγή για να αντιμετωπιστεί». Ο Μακεδονικός βρήκε το φάρμακο στις 7 ημέρες που ακολούθησαν και πέτυχε τη μεγάλη ανατροπή στον επαναληπτικό, στην Κοζάνη.

Έκτοτε, η Χέμοφαρμ συνέχισε στην ίδια ρότα. Οι δύο Αμερικανοί τους οποίους απέκτησε το καλοκαίρι (Ράιτ, Κόνλεϊ) είναι αμφότεροι περιφερειακοί, έστω όχι κλασικοί σουτέρ. Συνεπώς, η συνταγή για τους επίδοξους ανταγωνιστές της έμεινε απαράλλαχτη. Κεφάλαιο πρώτο, εγρήγορση στην άμυνα, ειδικά όταν η μπάλα κινείται έξω από τη γραμμή του τρίποντου. Κεφάλαιο δεύτερο, το τόπι στο ζωγραφιστό. Ο Αντρέα Ματσόν δεν είναι κανένας χτεσινός. Αυτές ακριβώς τις εντολές έδωσε στους παίκτες του πριν από το χθεσινό ημιτελικό του ULEB Cup.

Aπό τα πρώτα λεπτά του αγώνα, ο Αρης πέρασε επίμονα την μπάλα μέσα στη ρακέτα, απ' όπου δημιούργησε πρόβλημα στους Σέρβους ακόμα και ο ατζαμής Κουλ. Από τα πρώτα 11 καλάθια της ελληνικής ομάδας, τα 9 σημειώθηκαν με λέι απ. Για να φτάσει στο 50-50 της γ' περιόδου, ο Αρης χρειάστηκε μόλις 4 τρίποντα και 8 εύστοχες βολές. Τα υπόλοιπα τα ανέλαβαν οι ψηλοί του ή ο Μπρούερ με τις διεισδύσεις του.

Αν η Χέμοφαρμ κατόρθωσε να μείνει στο κόλπο μέχρι το 30ό λεπτό, το οφείλει στην παροιμιώδη αδυναμία του Τέιλορ να μαρκάρει οποιονδήποτε. Ο Αμερικανός γκαρντ του Αρη έκανε ήρωα έναν Γιοκσίμοβιτς, ο οποίος πρόλαβε να βάλει 12 πόντους μέσα σε 6 λεπτά στη β' περίοδο, λες και ήταν ο Πέτζα.

Η ζημιά πήγε να γίνει στην αρχή του τέταρτου δεκαλέπτου, αυτό που ξεκίνησε με φανατισμένες άμυνες (ειδικά ζώνες) των Σέρβων και πολλές απροσεξίες του Αρη, ο οποίος δέχθηκε σερί 12-5 και υπέπεσε σε 4 ομαδικά φάουλ μέσα σε 2 λεπτά (τα περισσότερα τα χρεώθηκε ο άπειρος Χαριτόπουλος, κακή ιδέα η συμμετοχή του την κρίσιμη ώρα).

Αλλά η Χέμοφαρμ δεν έβρισκε πια το αγαπημένο της τρίποντο (έβαλε μόνο 2 μετά την ανάπαυλα) και μοιραία αγκομαχούσε. Σιγά σιγά ο Αρης διάβασε την άμυνα, κέρδισε βολές με Σιγάλα-Πάντιους, τις αξιοποίησε και ισοφάρισε 66-66 με δύο, μόλις, καλάθια εντός πεδιάς σε 8 λεπτά!

Το τελικό 74-71 είναι φυσικά ήττα πρόκρισης, γλυκιά σαν νίκη. Ωστόσο, η ρεβάνς θέλει προσοχή. Ομάδα με τέτοιους, και τόσους, σουτέρ είναι ικανή να κερδίσει οπουδήποτε απέναντι σε οποιονδήποτε. Ο Αρης έχει να χύσει ακόμα πολύ ιδρώτα μέχρι να σφραγίσει την πρόκρισή του στον τελικό της 11ης Απριλίου. Εάν εμφανιστεί απείθαρχος και υπερφίαλος στον επαναληπτικό, θα κινδυνεύσει.

Ειδάλλως, θα μετατρέψει τον αγώνα σε γιορτή και θα αποθεωθεί. Οσο δύσκολη κι αν είναι η αποστολή που θα έχει στο Σαρλερουά (όπου μάλλον θα τον περιμένει η Ντιναμό Μόσχας των Ιβκοβιτς, Φώτση, Παπαδόπουλου, Αγγέλου), η Ευρωλίγκα απέχει πλέον 80 λεπτά αγώνα. Carpe diem, λοιπόν.