Η μοίρα το θέλει και σήμερα, φίλε αναγνώστη, να μιλήσω για ένα ακόμα εντυπωσιακό πρωτοσέλιδο. Ενα πρωτοσέλιδο που, όπως όλες οι τέχνες, εμπεριέχει έμπνευση, αισθητική και φυσικά δημιουργική ικανότητα.
Μιλάω για τη χθεσινή πρώτη σελίδα της «SportDay». Αυτή που απεικόνιζε τη συμπαθητική, θα έλεγα, Αμερικανίδα ηθοποιό Σάρον Στόουν ντυμένη στα μαύρα, να κοιτάζει με λάγνο βλέμμα στο πουθενά, έχοντας τα πόδια της ελαφρώς ανοιχτά, σε στάση την οποία οι Αμερικανοί συνήθως αποκαλούν «waiting list»...
(Τη Σάρον την κάνω κέφι, όχι τόσο ως ηθοποιό, αλλά επειδή στις περισσότερες ταινίες της θέλει να καταστρέψει κάποιον άνδρα. Αυτό μου αρέσει, γιατί μόνο έτσι θα καταλάβουν οι άνδρες ότι οι γυναίκες είναι πραγματικά επικίνδυνες και δεν θα ασχολούνται άλλο μαζί τους...)
Ας μην ξεφύγουμε όμως. Συνεχίζοντας την εικαστική περιγραφή του πρωτοσέλιδου, συγκινούμαι βλέποντας μπροστά στα ελαφρώς ανοιγμένα πόδια της Αμερικανίδας σταρ να πανηγυρίζει με όλη την ηδονή ζωγραφισμένη στο πρόσωπό του το μελαχρινό αγόρι, ο ποδοσφαιριστής, ο άνδρας, ο ημίθεος του Παραλιμνίου Μιχάλης Κωνσταντίνου. Μπροστά του με μεγάλα γράμματα ο τίτλος-παραλλαγή «Φονικό ένστικτο», που παραπέμπει στην ταινία θρίλερ –που έσπασε κάποτε τα ταμεία– «Βασικό ένστικτο», της οποίας τη συνέχεια περιμένουμε οσονούπω.
Δεν αναφέρομαι τυχαία στην εικαστική σύνθεση της πρώτης σελίδας της χθεσινής «SportDay» –το κάνω γιατί θέλω να προβώ σε μια επισήμανση. Ηταν βέβαια πρωτότυπη, αλλά καθόλου τολμηρή, εν αντιθέσει με την προχθεσινή του «Goal», με τον τίτλο «ΤΑ 'ΔΕΙΞΕΣ», που αναφερόταν στη νίκη του Παναθηναϊκού στην Τουρκία.
Οι άνθρωποι του «Goal» είχαν μεγαλύτερη τόλμη, τουλάχιστον στον τίτλο. Οι εικαστικοί δημιουργοί της «SportDay» θα έπρεπε, δείχνοντας ανάλογη καλλιτεχνική τόλμη, να βάλουν τον Μιχάλη Κωνσταντίνου πλάτη στην πρώτη σελίδα, με το βλέμμα του στραμμένο στα ελαφρώς ανοιχτά πόδια της Σάρον Στόουν! Ο δε τίτλος θα έπρεπε να είναι ακόμα πιο προβοκατόρικος. Κάτι πρόχειρο που μου έρχεται στο μυαλό για να αντικαταστήσει το ισχνό «Φονικό ένστικτο» είναι το «Φαλλικό ένστικτο». Εξάλλου, είναι γνωστό ότι ο Μιχάλης είναι σκόρερ τόσο μέσα στο γήπεδο όσο κι έξω απ' αυτό…
Έχω, ωστόσο, να πω κάτι για τον art director. Το να φτιάξεις μία καλή σελίδα σε αυτή την εφημερίδα δεν είναι μάταιος κόπος. Το να φτιάξεις όμως μία πολύ καλή είναι Χαροκόπος. Όσοι κατάλαβαν, κατάλαβαν...
Το ίδιο ισχύει και για την αποκλειστική δήλωση-συνέντευξη στο χθεσινό «ΦΩΣ» του Ντομί, που αναρωτιέται:
«Και ποιος δεν θέλει να παίξει στον Ολυμπιακό;».
Έλα ντε. Όσοι κατάλαβαν, κατάλαβαν. Πάντως ο Θόδωρος, ο οδηγός μου, που κατέχει πολύ καλά τα διεθνή στην αθλητική επικαιρότητα, μου εκμυστηρεύτηκε ότι παίκτες σαν τον Γκούλιτ, τον Φαν Μπάστεν, τον Μαραντόνα, τον Πλατινί, αλλά και πολλοί άλλοι άτυχοι, έκοψαν το ποδόσφαιρο νέοι επειδή η μοίρα τούς έκλεισε την πόρτα του Ολυμπιακού….
Αυτά έχει η άπονη ζωή, που την τραγούδησε κάποτε με την καταπληκτική φωνή του ο μεγάλος απών Γρηγόρης Μπιθικώτσης. Και δεν θέλει πολύ να σε πετάξει στου δρόμου την άκρη. Όπως για παράδειγμα ο Νίκος Πετρουλάκης, ο γενικός διευθυντής στην εφημερίδα της Θεσσαλονίκης «Metrosport». Στο χθεσινό φύλλο και συγκεκριμένα στη στήλη του «Ίσια», ο διευθυντής Πετρουλάκης έχει ένα άρθρο αφιερωμένο στον Αρη. Κλείνοντας τις απόψεις και τις θέσεις του ακολουθεί ένα υστερόγραφο, το οποίο αναδημοσιεύω και θα σας παρακαλούσα να του δώσετε τη δέουσα προσοχή.
«ΥΓ.: Χολαργέ, δεν ασχολούμαι μαζί σου, αλλά αν ασχοληθώ θα επιστρέψεις στην Αθήνα. Γι' αυτό κόψε το κόμπλεξ, επειδή μετά τη φάπα θα αρχίσει να βρέχει».
Προς στιγμήν πίστεψα ότι ο Πετρουλάκης κήρυξε τον πόλεμο στον Δήμο Χολαργού, αφού προηγουμένως ολοκλήρωσε τον εκατονταετή πόλεμο για την προστασία της Θεσσαλονίκης και της Μακεδονίας –κάτι που αποτελεί αληθινό έργο ζωής. Αλλά αυτό το «αν ασχοληθώ θα επιστρέψεις στην Αθήνα» με έκανε να καταλάβω ότι στόχος δεν ήταν ο συμπαθής δήμος στη Μεσογείων. Με τα πολλά πληροφορήθηκα ότι «Χολαργός» είναι παρατσούκλι δημοσιογράφου της Σαλονίκης. Και εκεί εκτίμησα τον Νίκο Πετρουλάκη ακόμα περισσότερο. Οχι μόνο για τις γνώσεις του, αλλά και για τον ανδρισμό του.
Πάντα μου άρεσαν οι άνδρες εκδότες που απειλούσαν ότι θα ρίξουν φάπες και σφαλιάρες, τέτοιες που είναι ικανές να ανοίξουν τους κρουνούς του ουρανού για να βρέξει. Ετσι πρέπει να είναι τα διευθυντικά στελέχη. Να τους φοβούνται όλοι. Εκτός φυσικά από κάποιους συνδεσμίτες, που και μ' αυτούς όμως υπάρχουν περιθώρια συνεννόησης. Μπορεί εκεί οι μαγκιές να μην περνάνε, αλλά δεν είναι απαραίτητο να κάνεις μαγκιές για να είσαι αρεστός. Μπορεί π.χ. να παίζεις μια χαρά κλαρίνο…
Γιατί η Λάρισα αγωνίζεται σήμερα με τον Ηρακλή, ενώ ο Ολυμπιακός Δευτέρα (για να ξεκουραστούν τα γερόντια) με τον Ατρόμητο; Μην πει κάποιος ότι ο Βίκτωρας κυνηγάει τη Λάρισα και γλείφει τον Κόκκαλη μπας και τα σπάσει με τους Σουπερλιγκάδες: η αλήθεια είναι άλλη.
Χθες ο «Πρωταθλητής» και το «Φως» δημοσίευσαν την ίδια φωτογραφία, για να αποδείξουν ότι η φάση του Τζόρτζεβιτς στο ματς του Ολυμπιακού με τη Λάρισα ήταν πέναλτι. Και οι δύο εφημερίδες (αυτό είναι πραγματικά καταπληκτικό ως σύμπτωση!) έγραψαν στη λεζάντα ότι «μία φωτογραφία αξίζει όσο χίλιες λέξεις». Την ίδια ακριβώς φράση (πραγματικά τελείως τυχαία!) χρησιμοποίησε και ο Σάββας Θεοδωρίδης στον ιστορικό λόγο του υπέρ του διαιτητή Ζωγράφου, που «κρεμάστηκε» στο site του Ολυμπιακού.
Ο Σάββας, αποδεικνύοντας ότι αγαπάει και τις δύο εφημερίδες, υπέδειξε στους Λαρισαίους ότι πρέπει να διαβάσουν χίλιες λέξεις. Οι Λαρισαίοι, όμως, έβαλαν στο δικό τους site τρεις φωτογραφίες από την πτώση του «Τζόλε», που γίνεται μισή ώρα αργότερα από τη στιγμή που ο Ελντερ τον βρήκε –αν τον βρήκε! Ούτε λίγο ούτε πολύ ο Σάββας και οι συν αυτώ στον Ολυμπιακό έχουν να διαβάσουν τρεις χιλιάδες λέξεις! Το καταλάβατε; Ο Ολυμπιακός θα παίξει Δευτέρα με τον Ατρόμητο και η Λάρισα Σάββατο με τον Ηρακλή επειδή ο Σάββας έχει να διαβάσει πολύ το Σαββατοκύριακο….
(Δεν αναφέρθηκα καθόλου στο σκίτσο που βρίσκεται στο κέντρο της σελίδας: θέλω απλώς να προειδοποιήσω ότι ο Αχιλλέας είναι έτοιμος για τη μάχη της Κρήτης. Αν μία φωτογραφία αξίζει όσο χίλιες λέξεις, άλλες τόσες αξίζει κι ένα σκίτσο. Αλλωστε και η φωτογραφία του πέναλτι στον Τζόρτζεβιτς γελοιογραφία είναι…)
Πάντως, με αυτό το νταβαντούρι που γίνεται με τη διαιτησία είναι πραγματικά σκάνδαλο το γεγονός ότι δεν υπάρχει η «Δίκη»! Βέβαια οι συντελεστές της ποτέ δεν σταμάτησαν τη δουλειά τους. Εμαθα ότι ο αποκαλούμενος και «εξάσφαιρο του Θωμαΐδη», ο μεγάλος Σωτήρης Γιαννάτος, συνεχίζει την έρευνά του για τον παράνομο τζόγο στο Βέλγιο και τη Γερμανία. Μπαίνοντας στο προσωπικό του site (www.yiannatos.com), ανακάλυψα ότι, όπως ο ίδιος ισχυρίζεται, είναι πιο γνωστός ως Σαλβατόρε! Ισως διότι, όπως όλοι οι σούπερ ήρωες, αποστολή του είναι η σωτηρία του κόσμου…
Οσο για τον ίδιο τον Κυριάκο, χτύπησε την πόρτα της νεοσύστατης τηλεόρασης του Sky. Ακούστηκε ένα «μπαμ». Τώρα αν τον έκλεισαν μέσα ή του την έκλεισαν στα μούτρα, δεν το κατάλαβα…