Φίλε, έλα απόψε που πονάω (Sportday / Στέφανος Χάρης)

Εχω τόσα πολλά να πω σήμερα, φίλε αναγνώστη, που πραγματικά δεν ξέρω από πού να αρχίσω. Αλλά για να είμαι ειλικρινής, ούτε και πώς να αρχίσω. Ευτυχώς με πήρε τηλέφωνο χθες έπειτα από καιρό ο καλός μου λυκειάρχης Χαρίτωνας. «Υπάρχει», με ρώτησε, «στον άγρια ανταγωνιστικό κόσμο των ομαδικών σπορ τίποτε άλλο εκτός από τη νίκη και την προσωρινή ηδονή που προκαλεί ή -στην καλύτερη των περιπτώσεων- η απόλαυση του θεάματος; Ο προπονητής της Μπενετόν ήρθε να μας υπενθυμίσει ότι υπάρχει».

Τον άφησα στον φιλοσοφικό μονόλογό του: «Καθηλωμένος επί δέκα περίπου λεπτά στην τηλεόραση, απόλαυσα χθες μια παρένθεση στη σκληρότητα του "ο θάνατός σου η ζωή μου", με φόντο την ήττα μιας ομάδας και πρωταγωνιστή έναν ηττημένο που παρέδωσε χαμογελαστός μαθήματα ήθους και πολιτισμού χωρίς να καταφύγει στις γνωστές κοινοτοπίες: τόσο συγκροτημένη σύνοψη ενός αγώνα, τόσο συγκεκριμένη ανάλυση των αιτιών του δυσμενούς αποτελέσματος δεν έχω ματακούσει. Και ως επιστέγασμα ήρθε η αναφορά στους θεούς της Ελλάδας, όχι βέβαια για να τους επικαλεστεί (ή για την ακρίβεια να τους καταραστεί) που ήταν με τους Ελληνες, αλλά για να υποδείξει τη θεά Αρτέμιδα ως την καθ' ύλην αρμόδια για την ευστοχία των βολών του ΠΑΟ! Υπέροχο...».

Ξερόβηξε και κατέληξε: «Οπως, ευτυχώς, σε υπέροχα ελληνικά αποδόθηκε από τη μεταφράστρια όλη η συνέντευξη –με εξαίρεση βέβαια την άγνοια του ονόματος του απόντος Νίκου Ζήση. Αλλά ας μη ζητάμε από τις μεταφράστριες τα πάντα. Μας δίνουν ό,τι μπορεί μια γυναίκα – συχνά και περισσότερα...».

Ξαναδιάβασα τις δηλώσεις του κόουτς Ντέιβιντ Μπλατ: «Μα καλά τόσο νωρίς θέλετε να με ξαποστείλετε; Εμένα μου αρέσει πολύ η Ελλάδα. Είναι ένα πολύ ωραίο μέρος με καλούς παίκτες και πρέπει να πω ότι οι Ελληνες φίλαθλοι είναι τυχεροί που είδαν ένα τέτοιο ματς. Οι θεοί ήταν εναντίον μας σήμερα. Δεν ξέρω ποιος ακριβώς, ο Αρης, ο Ηφαιστος, η Αρτεμις... Πάντως, δεν ήταν με εμάς και αυτό είναι λογικό, αφού βρισκόμαστε στη χώρα που τους αγαπά. Για πέντε χρόνια είχα την τύχη να δουλεύω σε μια μικρή ομάδα του Ισραήλ. Μακάμπι Τελ Αβίβ τη λένε, δεν ξέρω αν την ξέρετε...».

Ο άνθρωπος ή κατάλαβε τι νούμερα είμαστε και μας ειρωνευόταν ή όντως είναι θεός...

Με προβλημάτισε, ομολογώ, το πρωτοσέλιδο του «Πρωταθλητή» την Τετάρτη. Στο κάτω μέρος του πρωτοσέλιδου, στο έσχατο για να είμαι ακριβής, υπάρχει το «χτύπημα»: «Οργια στου Ρέντη! Ο διαιτητής αλλοίωσε το αποτέλεσμα του φιλικού». Αραγε σε ποιο παιχνίδι αναφέρεται;

Τελικά ήταν το Ολυμπιακός–Αστέρας Τρίπολης 3-0, ματς τα δικαιώματα του οποίου πήρε μέσα από τα χέρια του BBC το MAGIC λίγα λεπτά πριν από την έναρξή του.
Το χτύπημα στην πρώτη σελίδα ήταν σατιρικό με σκοπό να καυτηριάσει όλους αυτούς που ασχολούνται με τη διαιτησία και ιδιαίτερα όταν αυτή ευνοεί τον Ολυμπιακό. Νομίζω στο Περιστέρι κατουρήθηκαν στα γέλια...

Οπως με το ίδιο χιούμορ αντιμετώπισα και εγώ με τη σειρά μου το «Κεντρί» στο «Sportime» της περασμένης Τρίτης. Διαβάζω λοιπόν το εξής.

«Το Σάββατο λοιπόν συνέβη το εξής "περίεργο". Ο "Πρωταθλητής" είχε δικιά του συνέντευξη και όχι... μετάφραση. Το "ΦΩΣ" και η "SportDay" είχαν αυτά –ακριβώς– που είχε πει ο Σόλιντ στους ξένους –αυτολεξεί-, ενώ το "Sportime" αλλά και το "GOAL" είχαν την ουσία των δηλώσεων του Σόλιντ, όπως γράφαμε πιο πάνω. Κάνουν καλύτερο ρεπορτάζ λοιπόν το "ΦΩΣ" και η "SportDay"; Ιδού η απάντηση. Οχι, αλλά "ο φίλος του Σόλιντ", σύμφωνα με τον Βορειοευρωπαίο δημοσιογράφο, είναι η E. Kountouri! Που αν είναι η Ευγενία Κουντούρη, που είναι και ρεπόρτερ του Ολυμπιακού στη "SportDay" και στον SuperΣΠΟΡ FM, τότε εξηγούνται όλα. Στον σταθμό αυτό, άλλωστε, εργάζεται και ο Κώστας Νικολακόπουλος, ρεπόρτερ Ολυμπιακού στο "ΦΩΣ"... Απλά...».

Απλώς έχω να πω κι εγώ με χιούμορ το εξής: όταν αναρωτιέσαι αν η Ε. Kountouri είναι ίδια με την Ευγενία Κουντούρη και δεν έχεις καταλάβει ότι πρόκειται για το ίδιο πρόσωπο, τότε αποκλείεται να κάνεις καλύτερο ρεπορτάζ από το «ΦΩΣ» και τη «SportDay», αλλά και οποιαδήποτε άλλη εφημερίδα...

Αυτό πάντως που ενοχλεί είναι ότι η Ευγενία Κουντούρη και ο Κώστας Νικολακόπουλος δουλεύουν στον SuperΣΠΟΡ FM. Το ποιος είναι «ο φίλος του Σόλιντ» δεν ενοχλεί. Γιατί αν ο «φίλος» αυτός έσπαγε ο διάβολος το ποδάρι του και δούλευε στο «Sportime», τότε δεν νομίζω ότι θα υπήρχε κάποιο πρόβλημα…

Με τι καθόμαστε λοιπόν και ασχολούμαστε σ' αυτό τον μάταιο κόσμο, όταν γύρω μας υπάρχουν πιο ενδιαφέροντα πράγματα, όπως το τελευταίο δοκίμιο του αγαπημένου μου Διονύση Τσακασιάνου με τίτλο «Η σφυρίχτρα», αφιερωμένο στην ελληνική διαιτησία. Σήμερα δημοσιεύω ένα μικρό απόσπασμα από την προ δημοσίευση του δοκιμίου στο «Derby» την περασμένη Τετάρτη.

«Μωρέ, τώρα να συνεχίσω... πεζάτος και δίχως ποιητικά επουράνια. Που λέτε και ενώ ωχριά η προεδράρα των απανταχού πούστηδων με τα όσα συμβαίνουν στην ελληνική διαιτησία, μένουμε κι εμείς οι υπόλοιποι με το στόμα ανοιχτό αλλά και την οπίσω οπή κατακλάνουσα, να κλείνουμε τα μάτια, να βουλώσουμε τα αυτιά, να μην ακούμε, μωρέ, να μη βλέπουμε τα όσα ξεφτιλέ συμβαίνουν και από πάνω θέλουμε και Λίγκα με τους κόρακες εκεί, εκεί στην Α' Εθνική. Να σου 'ρχεται, μωρέ, εμετός και να κλάνεις εύοσμα στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα».

Καταπληκτικό. Η καλύτερη αισθητική προσέγγιση του προβλήματος της διαιτησίας! Μακάρι ο μεγάλος Τσακασιάνος να βρει και άλλους μιμητές στον καλλιτεχνικό κόσμο. Γιατί στην κερκίδα τέτοιοι υπάρχουν πολλοί, αφού τα μπινελίκια πέφτουν σύννεφο...

Δεν θα σας άφηνα όμως έτσι. Μετά τον πεζό θα σας ταξιδέψω στον έμμετρο λόγο, αυτόν της ποίησης. Σας μεταφέρω λοιπόν αυτούσιο το ποίημα του μεγάλου Λευτέρη Μούφτογλου, ο οποίος αρθρογραφεί αλλά και καλλιτεχνίζει στις σελίδες της εφημερίδας «Super Αρης», που εκδίδεται από τους οργανωμένους του Αρη. Το ποίημα έχει τίτλο «Οι πωλητές».

«Σήμερα, φίλοι, θα σας πω
λίγα περί του φρέσκου
προπονητή στην πόλη μας,
του μάγκα Ντουμιτρέσκου
Που ήτανε προπονητής
κάτω στην Καλλιθέα,
αλλά τους πούλησε ψυχρά
για μια μεγάλη ιδέα.
Να γίνει, λέει, προπονητής
σε μια μεγάλη ομάδα
-με το μεγάλη φυσικά,
γελάει όλη η Ελλάδα,
γιατί η μόνη της πρωτιά
και δόξα της επίσης,
είναι κάποια πουλήματα
λένε οι δημοσκοπήσεις-
Ετσι, λοιπόν, οι πωλητές
πήραν την ίδια στράτα,
κοινώς συμπεθεριάσανε.
Ε, λογικά μαντάτα
Και λογικό θα πω κι εγώ
στον κύριο Δημητράκη,
πως κύλησε ο τέντζερης
και βρήκε το καπάκι...».

Επειτα από αυτές τις δύο καλλιτεχνίες σκέφτηκα ότι θα ήταν άδικο να μην αναφέρω ότι έχει ανέβει πολύ το επίπεδο όλων αυτών που παρακολουθούν ποδόσφαιρο στην Ελλάδα...

(Για να μην παρεξηγηθώ και θεωρηθεί η δημοσίευση του ποιήματος επίθεση στον ΠΑΟΚ, που έχει σήμερα γενέθλια, κάνω στους απανταχού φίλους του «Δικεφάλου του Βορρά» ένα δώρο: το σκίτσο στο κέντρο της σελίδας στο οποίο διακρίνεται ο Θοδωρής Ζαγοράκης στο Κατάρ. Μην πάει ο νους σας στο κακό. Υπαινίσσομαι ότι ο αρχηγός του ΠΑΟΚ μόνο στη φαντασία μπορεί να πάει εκεί και να ταλαιπωρηθεί...)