Ενα-ένα οι «κόκκινοι», ένα-ένα και οι «πράσινοι». Για να είμαι ειλικρινής, δεν πολυπερίμενα ούτε το ένα ούτε το άλλο. Ευτυχώς που δεν παίζω Στοίχημα, γιατί τα λεφτά μου θα τα 'χα ποντάρει μάλλον στον Παναθηναϊκό και στη Μακάμπι.
O Oλυμπιακός ξαναπάει στο Τελ Αβίβ χάρη στον τρόπο με τον οποίο τον προετοίμασε ο Γιόνας Καζλάουσκας. Αν όμως αποκλειστεί, θα έχει να θυμάται το μεγάλο λάθος του Λιθουανού.
Στο β’ ημίχρονο του προηγούμενου αγώνα και σε ολόκληρη τη διάρκεια του χθεσινού αποδείχθηκε ότι ισχύει αυτό που διατράνωσαν οι οπαδοί του Ολυμπιακού: οι «ερυθρόλευκοι» μπορούν να προκριθούν. Η Μακάμπι είναι μια ομάδα καλοκουρδισμένη, αλλά ευάλωτη στον κλεφτοπόλεμο και αδύναμη να βρει λύσεις όταν βραχυκυκλώνεται η επιθετική της λειτουργία. Σαν πρωτόπειρος, ο Καζλάουσκας παρέταξε στο Ισραήλ έναν Ολυμπιακό που έμοιαζε με πρόβατο επί σφαγή. «Μπείτε μέσα και παίξτε το μπάσκετ που ξέρετε», φαίνεται ότι διέταξε τους παίκτες του. Τα χαμένα 25 λεπτά του πρώτου αγώνα ο Ολυμπιακός τα πληρώνει ακριβά. Χθες φάνηκε ότι μπορούσε να ξεκινήσει τη σειρά με τη νίκη του καμικάζι. Τώρα θα ετοιμαζόταν για Πράγα.
Το πλάνο του χθεσινού αγώνα λειτούργησε στην εντέλεια. Το κυριότερο: λειτούργησε επί 40 λεπτά. Δεν πίστευα ότι μπορούσε ο Ολυμπιακός να μείνει προσηλωμένος στην άμυνα από την αρχή έως το τέλος. Δεν πίστευα ότι θα έβγαζε εκτός αγώνα και τον Βούιτσιτς και τον Μπάστον και τον Μπούρσταϊν και τον Σασόν. Δεν πίστευα ότι μπορούσε να νικήσει με αρνητικό τον Εντνι (ειδικά στο α'). Αλλά ο φετινός Ολυμπιακός είναι η ομάδα που διαψεύδει. Τις Κασσάνδρες, τους καλοθελητές, τους απαισιόδοξους, τους άπιστους. Δεν θα είναι πια έκπληξη αν προκριθεί στο φάιναλ φορ. Χθες απέπνεε την αύρα της ομάδας που είναι έτοιμη για την υπέρβαση. Μακάρι να την πετύχει.
Ο Παναθηναϊκός θα μπορούσε να σκουπίσει την Τάου. Ωστόσο, της επέτρεψε να πάρει θάρρος και την είδε να του ανεβαίνει στο κρεβάτι. Μια ομάδα που κυνηγάει επί 40 λεπτά (όπως η Μακάμπι) σπανίως κερδίζει. Δύσκολα ανατρέπεται τέτοιο «μομέντουμ». Εστω κι έτσι, η απόσταση ανάμεσα στην ήττα και τον θρίαμβο υπήρξε μικρή. Ο ΠΑΟ πλήρωσε το χαζό λάθος των Σπανούλη-Διαμαντίδη στο 74-72 (ακολούθησε έμμεσο τρίποντο του Τζέικομπσεν), τα άστοχα μακρινά σουτ των Σπανούλη-Λάκοβιτς στο 82-78, το α λα Πιτσίλκας λάθος των διαιτητών στο κλέψιμο του Τομάσεβιτς στα 27 δευτερόλεπτα (με το σκορ στο 82-79).
Πλήρωσε, σε ένα άλλο επίπεδο, την εγγενή αδυναμία του να παίξει άμυνα στους αντίπαλους ψηλούς και τα ταλαιπωρημένα πόδια των περιφερειακών του. Σχεδόν όλα τα καθοριστικά καλάθια του τελευταίου πενταλέπτου σημειώθηκαν μέσα στο «ζωγραφιστό» ή από το τρίποντο. Για τούτο, όμως, ο Ομπράντοβιτς δεν έχει να κατηγορήσει άλλον εκτός από τον πεισματάρη εαυτό του. Πόσους να μαρκάρει πια ο Διαμαντίδης, ο Σπανούλης και ο Χατζηβρέττας;
Μένει να δούμε ποιον και πώς θα επηρεάσει ο αστάθμητος παράγων που λέγεται «ντέρμπι». Την Κυριακή, στο ΟΑΚΑ, τόσο ο Παναθηναϊκός όσο και ο Ολυμπιακός θα ξοδέψουν τόνους πολύτιμης ενέργειας. Ποιος θα έλεγε πια «όχι» αν έπεφτε στο τραπέζι το ενδεχόμενο αναβολής; Νομίζω κανείς.