Η πρώτη «υποψία» ευκαιρίας της ΑΕΚ σημάδεψε το 29ο λεπτό (σε ένα «γέμισμα» από κτύπημα φάουλ). Ο Σάντος αντέδρασε στωικά. Σηκώθηκε όρθιος, πέταξε κάτω το τσιγάρο του και το έσβησε πατώντας το. Λέτε να είναι αυτό (νέο) «γούρι», σε περιπτώσεις απώλειας «κιτρινόμαυρων» ευκαιριών; Αν ναι, τότε η ομάδα έκανε ό,τι μπορούσε, τουλάχιστον στα πρώτα 45 λεπτά, για να κρατήσει χαμηλά το μπάτζετ... τσιγάρων του προπονητή της: άλλη ευκαιρία της ΑΕΚ δεν παρατηρήθηκε στο πρώτο ημίχρονο. Παρατηρήθηκε όμως ενδιαφέρουσα έκφραση του προσώπου του Σάντος όταν, στην επανάληψη, σκόραρε ο Λάκης: τόσο πιεσμένος ψυχολογικά ήταν ο Πορτογάλος, ώστε η κάμερα τον «συνέλαβε» να «υποδέχεται» το 0-1 με μορφασμό... ξινισμένο! Τέτοιο άγχος...
Ομορφιές εντός, καρπαζιές εκτός (τερέν)
Πάλι καλά που υπήρχαν και οι «κοκορομαχίες» ανάμεσα στον Οκκά και τον Δημητρόπουλο στο πρώτο ημίχρονο. Κάπως έτσι διασώθηκαν τα «ερυθρόλευκα» προσχήματα «πάθους» και «μαχητικότητας» (ναι, εδώ γελάμε). Ε, αφού οι παίκτες το είχαν ρίξει στο σορολόπ, κάπως έπρεπε να δραστηριοποιηθούν οι οπαδοί. Χρειαζόταν κάποια «λαϊκή αυτενέργεια». Εξ ου και οι αψιμαχίες (κοινώς «ψιλές») στην «κόκκινη» κερκίδα, όταν το σκορ έγινε 3-0.