Λευτεριά και τιραμισού (Sportday / Αντώνης Πανούτσος)

Με τον Χόρχε στο Εκουαδόρ, ο μόνος φάρος δημοσιογραφικής εγκυρότητας που έμεινε είναι ο άνθρωπος που το μόνο που σφίγγει είναι η γραβάτα του, όταν οι χελακοτσόχοι σφίγγουν ειδήσεις. Φυσικά αναφέρομαι στον Δημήτρη Μπαλή. Του οποίου η σελίδα την Τρίτη, για μία ακόμα φορά, φαγώθηκε για να μπει στη θέση της επίκαιρη διαφήμιση. Ο Μπαλής όμως είναι σαν τη λυγαριά. Για κάποιον καιρό σκύβει και λυγάει. Μετά, με ακόμα μεγαλύτερη δύναμη τινάζεται όρθιος για να γράψει την αλήθεια. Και μόνο την αλήθεια, so help me, god.

Ολοι παρατηρήσαμε ότι την περασμένη Τρίτη η «SportDay» για μία ακόμα φορά κυκλοφόρησε χωρίς τη σελίδα του Δημήτρη Μπαλή. Στο τηλεφωνικό κέντρο, που πήρε φωτιά από τα τηλέφωνα διαμαρτυρίας του Συλλόγου Φίλων Δημήτρη Μπαλή «Η σφιχτή γραβάτα», ο έντρομος Μιχάλης Τσόχος ψέλλιζε αμήχανες δικαιολογίες. Στο τέλος κατέληξε στην κατάπτυστη εκδοχή ότι έκοψε τη σελίδα, επειδή ο Χόρχε Μαζιάς αντί για τέσσερις έστειλε πέντε σελίδες από την αποστολή στο Εκουαδόρ. Ενα ψέμα μεγαλύτερο από την απόσταση που χωρίζουν τα πόδια του Τσόχου από το έδαφος, όταν κάθεται σε σκαμπό του Channel 9. Γιατί ο Μαζιάς που ζει και αναπνέει για να διαβάζει Μπαλή, ο Μαζιάς που ξέρει τις τριμηνιαίες κατατάξεις του Picado από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, θα προτιμούσε να πάει και να γυρίσει στο Εκουαδόρ χωρίς να δημοσιευτεί λέξη από την ανταπόκρισή του, παρά να αφαιρεθεί μία λέξη από τα πονήματα του Μπαλή.

Ας αφήσουμε όμως τον Τσόχο και ας ασχοληθούμε με τον αδίστακτο λογοκριτή του Μπαλή, Γιώργο Χελάκη. Χθες, ο Χελάκης δεν εμφανίστηκε στο γραφείο. Βρισκόταν στις εκδηλώσεις του καταραμένου Κοινωνικού Φόρουμ που έχει κάνει τον τελικό του Κυπέλλου άνω κάτω. Τέλος πάντων, στο Φόρουμ θα κάνουν αυτά που τους διασκεδάζουν. Θα πλακωθούν με τους ματατζήδες, θα δικάσουν τον Μπους που πάντα τον καταδικάζουν, και ακόμα δεν έχει τελειώσει η τελευταία ποινή που του είχε ρίξει ο Καζάκος, και ύστερα θα πλακωθούν στα συνθήματα: «Λευτεριά και τιραμισού στον Τρίτο Κόσμο». Αν εκείνη τη στιγμή κάποιος κατηγορήσει τον Χελάκη για τη φίμωση του Μπαλή, τι θα απαντήσει; Τίποτα. Θα σκύψει το κεφάλι σαν παλιό Subaru Forester -το καινούργιο όπως διαβάσαμε χθες στον Μπαλή ανέβασε την απόστασή του από το έδαφος 20 εκατοστά- και θα σιωπήσει.

Οσο για εμάς, τους φίλους του Μπαλή, ας επαναλάβουμε σαν προσευχή τα σοφά λόγια του γίγαντα με τα οποία έκλεινε το καθημερινό του σχόλιο στη στήλη «Δρόμοι αντοχής». «Καταλήγοντας σχετικά με την υδρογονοκίνηση, η BMW παρουσίασε το πρωτότυπο Clear Energy με χρήση υδρογόνου σε κινητήρα καύσης, τεχνολογία ελαφρύτερη, ισχυρότερη και λιγότερο δαπανηρή από τη συμβατική χρήση κυψελών καυσίμου». Λόγια σταράτα. Στη γλώσσα του λαού, που οι τσοχοχελάκηδες και οι Κινέζες λεσβίες των Φόρουμ ούτε αντέχουν ούτε θα καταλάβουν.

Ενα από τα μεγαλύτερα προτερήματα του γκολφ, εκτός από το να μαθαίνεις να βρίζεις τα θεία ψιθυριστά, είναι ότι έχεις τον χρόνο να μιλάς με τον αντίπαλό σου. Πολύ χρόνο. Οι 18 τρύπες παίρνουν τέσσερις με τεσσερισήμισι ώρες και ακόμα και αν ο αντίπαλος είναι σιωπηλός, έχεις μιλήσει περισσότερο από όσο με κάθε μέλος της οικογένειάς σου την τελευταία εβδομάδα. Ο αντίπαλός μου ήταν χρηματιστής. Και η συζήτηση είχε έρθει στον Γιάννη Γούμενο.
«Τώρα τον άνθρωπο δεν μπορείς να τον πεις απατεώνα. Ας πούμε ότι για τα μέτρα ενός ιδιοκτήτη ΕΛΔΕ ήταν "έξυπνος πωλητής". Το είχε δείξει και στο παρελθόν. Από την εποχή που ήταν πωλητής ασφαλειών για την ΑΣΠΙΣ του Παύλου Ψωμιάδη». Σε αυτό το σημείο το ενδιαφέρον μου ανέβηκε.

«Ο Ψωμιάδης τον είχε πωλητή. Από εκεί προκύπτει η σχέση τους». Το παλιό αφεντικό θα μπορούσε να κάνει τεχνική καθυστέρηση, να δηλώσει ενδιαφερόμενος, ώστε να κερδίσει χρόνο ο Γούμενος τώρα που είναι στα δύσκολα; «Αυτό μόνο οι δυο τους το ξέρουν... Αυτό που ξέρω εγώ είναι ότι ο Ψωμιάδης είναι "ανοιχτός". Οχι ότι δεν έχει λεφτά, αλλά αμφιβάλλω αν έχει τη ρευστότητα να αγοράσει μια ποδοσφαιρική ομάδα».

Η συζήτηση είχε γίνει την περασμένη εβδομάδα. Οταν ο Παπαδόπουλος διαπραγματευόταν σκληρά με τον Γούμενο την αγορά των μετοχών του ΠΑΟΚ για λογαριασμό του απόμακρου και μυθικού Ελληνα Κροίσου Ιβάν Σαββίδη. Θα μπορούσε να είχε γίνει την προπροηγούμενη εβδομάδα. Οταν ο Παπαδόπουλος διαπραγματευόταν σκληρά με τον Γούμενο την αγορά... Φυσικά και την προπροπροηγούμενη εβδομάδα ο Παπαδόπουλος... Και ρωτάω εγώ με το φτωχό μου το μυαλό. Κερδίζει χρόνο ο Γούμενος όσο κρατούν οι διαπραγματεύσεις; Δηλαδή, τι διαφορά υπάρχει ανάμεσα στο «ενδιαφέρον» του Ψωμιάδη και του Σαββίδη; Κάποια στιγμή μπορεί να βγει ότι ο Γούμενος πουλούσε ασφάλειες και για λογαριασμό του Ιβάν...

Το θέμα είναι να περνάει ο χρόνος. Ορισμένους τους βολεύει, αλλά για άλλους είναι αμφίβολο. Ας πούμε τον Γιάννη Βαρδινογιάννη και την ιστορία με το γήπεδο του Παναθηναϊκού στον Βοτανικό. Ο Βαρδινογιάννης είχε πει ότι, αν ο νόμος για το γήπεδο και την ανάπλαση του χώρου δεν ψηφιστεί στη Βουλή μέσα στον Μάιο, η ανέγερση θα πάει πολύ πίσω. Τώρα το «μέσα στον Μάιο» γιατί είναι τόσο καθοριστικό και όχι αναλογικό δεν το κατάλαβα. Δηλαδή, γιατί δεν ισχύει το «δέκα μέρες μπήκαμε στον Ιούνιο, δέκα θα καθυστερήσει και το έργο». Οπως δεν έχω ακόμα καταλάβει αν για τον Γιάννη Βαρδινογιάννη προτεραιότητα είναι ο Βοτανικός. Για τους Γιαννακοπουλαίους σίγουρα, αφού εκτός των άλλων έχουν και συναισθηματικούς δεσμούς με τον Βοτανικό, όπου έχουν μεγαλώσει, αλλά για τον Βαρδινογιάννη έχω την αίσθηση ότι το Ελληνικό παραμένει η κρυφή του επιθυμία...

Το οποίο Ελληνικό υπάρχει και τον περιμένει. «Δεν μας προσφέρθηκε από τον Σουφλιά. Υπήρξαν δύο-τρεις χώροι που συζητήθηκαν με τον υπουργό, αλλά ανάμεσά τους δεν ήταν το Ελληνικό», μου έλεγε φίλος παρά τω Ντέμη ΑΕΚτσής. «Υπάρχουν δύο εταιρείες που είναι διαθέσιμες να χρηματοδοτήσουν το γήπεδο στη Μαγουλέζα». Και αν το επιχειρηματικό σχέδιο των εταιρειών δεν πιάσει; «Αυτές παίρνουν το ρίσκο και όχι εμείς. Η ΑΕΚ δεν πρόκειται να χάσει χρήμα». Μάλιστα. Αλλά όπως τον άκουγα και όπως άκουσα τον Ντέμη Νικολαΐδη στη συνέντευξη Τύπου, κατάλαβα ότι μετά τα επεισόδια στο αεροδρόμιο αναγκάστηκαν να βιαστούν στην ανακοίνωση της τοποθεσίας για να μη μένουν ανοιχτοί στην κριτική ότι ενάμιση χρόνο δεν έκαναν τίποτα. Από την άλλη, όμως, είναι ανοιχτοί για κάτι το καλύτερο, το οποίο και θα περιμένουν.

Το μόνο που αποκλείεται να περιμένουν είναι τον Ανδρέα Ανατολιωτάκη να φτιάξει γήπεδο στη Φιλαδέλφεια. Αν γινόταν η ερώτηση «τι είναι πιο γραφικό, ο Ανατολιωτάκης ή το φαράγγι της Σαμαριάς;», το φαράγγι θα έτρωγε σκόνη από τον απαράμιλλο Ανατόλ. «Ο άνθρωπος θα είχε πρόβλημα να χτίσει μεγάλο κοτέτσι, όχι γήπεδο», έλεγε φαν του προέδρου της Ερασιτεχνικής.

Το ότι ο Ανατολιωτάκης δεν είναι σοβαρός αντίπαλος και ό,τι κάνει καταλήγει υπέρ του Νικολαΐδη το γνωρίζουν οι Ντεμολάγνοι. Επίσης, δεν ανησυχούν για τον Βαγγέλη Ασλανίδη, τον λεγόμενο και «Γιατρό», από τους πιστότερους φίλους του Δημήτρη Μελισσανίδη. «Ο “Γιατρός” έχει τόσο πάθος εναντίον του Νικολαΐδη, που με το που ακούει το όνομά του, τρελαίνεται και ορμάει σαν το σκυλί που βλέπει πόδι να το δαγκώσει. Το αποτέλεσμα είναι ότι χάνει την ψυχραιμία και το όποιο δίκιο έχει. Από την αντιπολίτευση της Ερασιτεχνικής ο πιο επικίνδυνος είναι ο Παναγιώτης Ζαχόπουλος. Δεν παρασύρεται, οτιδήποτε κάνει το έχει προγραμματίσει και δεν περνάει προς τα έξω την έξαλλη εικόνα των υπολοίπων».

Πάντως, καλύτερα να περνάς μια έξαλλη εικόνα από το να μην περνάς καμία. Γιατί αν υπάρχει κάτι βλακώδες που έκανε η ομάδα του Νικολαΐδη στην Ερασιτεχνική, ήταν να στηρίξει τον Ζούπα για την προεδρία. Σε στυλ Φρειδερίκης-Κοκού που είχε πει ότι, αν θέλει, κάνει πρωθυπουργό και τον κηπουρό της, η διοίκηση του Νικολαΐδη είχε πάρει τον Ζούπα, ο οποίος ούτε καν ήταν μέλος της Ερασιτεχνικής και τον παρουσίασε σαν τον σούπερ πρόεδρο που θα αναλάβει με το που περάσει ο πρώτος χρόνος και θα έχει το δικαίωμα. Έπειτα από όλη την αβάντα, ο Ζούπας μάλλον όταν είδε ότι η λεζάντα δεν ήταν αρκετή, εξαφανίστηκε δίχως εξήγηση.