Οι τουρίστες του ποδοσφαίρου, έρμαια του φόβου της αλητείας (Sportday / Σπυρόπουλος)

Είναι τριτοκοσμικό, στα ημέτερα δεδομένα, η Αστυνομία (για ένα Φόρουμ στην Αθήνα) να μην μπορεί να αστυνομεύσει ένα ματς στο Ηράκλειο. Η υπόθεση επιβεβαίωσε το προφανές: την απροθυμία της ΕΛ.ΑΣ. να αστυνομεύει ποδόσφαιρο

Θα 'ναι και τέσσερα-πέντε χρόνια τώρα. Βαρκελώνη. Ευρωπαϊκή Σύνοδος Κορυφής. Αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων. Μπλερ, Σιράκ, Μπερλουσκόνι, Αθνάρ, όλο το συναπάντημα.

Οι εργασίες της Συνόδου, στο συνεδριακό μέγαρο της πρωτεύουσας της Καταλούνια. Αυτομάτως, η πόλη κόπηκε καταμεσής. Στα δύο. Για την ακρίβεια, οι αποκλεισμοί πρόσβασης δημιούργησαν μία πόλη-άβατο μέσα στην ίδια την πόλη.

Ως συνήθως, και οι διαδηλωτές στη θέση τους. Μακριά, εννοείται, απ' το άβατο. Εκαναν τις εκδηλώσεις τους, την πορεία τους, τη διαμαρτυρία τους, τη συναυλία τους (Μανού Τσάο) σε άλλα σημεία. Με επίκεντρο τη Ράμπλα.

Επιπλεον: την ίδια εκείνη εβδομάδα η Μπαρτσελόνα έπαιζε στο «Καμπ Νου» Τσάμπιονς Λιγκ με τη Λίβερπουλ και πρωτάθλημα, αμέσως μετά, με τη Ρεάλ. Τυπικοί αγώνες εκατό χιλιάδων θεατών.
Υπομνηση: η φήμη της ισπανικής αστυνομίας δεν είναι, δα, παραδειγματική ως προς τη διαχείριση κολοσσιαίων επιχειρήσεων ασφαλείας.

Η πραγματικη εικονα: χάος, πράγματι. Στην κυκλοφορία των οχημάτων, και όχι μόνον. Ελεύθεροι πολιορκημένοι. Δύο αντίπαλα στρατόπεδα (οι αρχηγοί και οι διαδηλωτές) και μες στη μέση, σαν... νεκρή ζώνη, το γήπεδο.

Το αποτελεσμα: όλα έγιναν. Και η Σύνοδος και οι διαδηλώσεις και τα ματς. Στην ώρα τους. Οπως ήταν προγραμματισμένα. Και αναίμακτα.

Θα 'ταν εξωκοσμικο, για δεδομένα ευρωπαϊκού κράτους, η Αστυνομία να δηλώσει αδυναμία να ανταποκριθεί. Είναι τριτοκοσμικό, στα ημέτερα δεδομένα, η Αστυνομία (για ένα Φόρουμ στην Αθήνα) να μην μπορεί να αστυνομεύσει ένα ματς στο Ηράκλειο.

Η υποθεση επιβεβαίωσε το προφανές: την απροθυμία της ΕΛ.ΑΣ. να αστυνομεύει ποδόσφαιρο. Δεν τους αδικώ. Δεν έχει, απ' ό,τι φαίνεται, ιδιαίτερο οικονομικό ενδιαφέρον. Επίσης, δεν έχει κανένα ηθικό ενδιαφέρον (αφού στο τέλος πάντοτε οι μπάτσοι φταίνε). Και δεν καλούνται να αστυνομεύουν, καν, ποδόσφαιρο. Η πραγματική αποστολή τους είναι να αστυνομεύουν καφριλίκι.

Εαν οι Γκαγκατσηδες δεν θέλουν να 'ναι η Αστυνομία τελετάρχισσα των events, δεν έχουν (απ' το να εκστομίζουν δικολαβίστικες κορόνες) παρά να καθαρίσουν το ποδόσφαιρο απ' το καφριλίκι. Οπου «Γκαγκάτσηδες», το φάσμα του επαγγελματικού ποδοσφαίρου.
Ο Ολυμπιακοσ έχει εκπληρώσει τον νούμερο ένα στόχο του. Πήρε το πρωτάθλημα. Η ΑΕΚ έχει εκπληρώσει, κατά 99%, τον νούμερο ένα στόχο της. Βγαίνει (στα προκριματικά του) Τσάμπιονς Λιγκ. Η συγκυρία δεν θα μπορούσε να είναι πιο ευνοϊκή για να γίνει αντιληπτός ο τελικός σαν γιορτή.

Δεν εχουν, «κόκκινοι» και «κίτρινοι», το άγχος (ούτε επένδυσαν στον τελικό για) να περισώσουν την αποτυχημένη χρονιά. Εχουν ήδη επιτυχημένη χρονιά. Και διεκδικούν, για το φινάλε, το κερασάκι στην τούρτα. Ας άφηναν, λοιπόν, το γήπεδο ελεύθερο στους... ανθρώπους. Στους καλοδεχούμενους, απ' όλη την Ελλάδα στην Κρήτη, τουρίστες της μπάλας.

Οι καφροι, άλλωστε, το γήπεδο δεν το χρειάζονται. Μπορούν, έχει επανειλημμένως αποδειχθεί, να πλακωθούν και «κατ' ιδίαν». Κατόπιν ραντεβού! Το ματς είναι πρόσχημα. Αφορμή. Δεν την έχουν ανάγκη. Ας ορίσουν το ραντεβού... απ' την τηλεόραση. Κι ύστερα, πάλι απ' την τηλεόραση, ας τα βρουν (όπως οι παρατάξεις στις φοιτητικές εκλογές) ως προς τον απολογισμό. Μηχανάκια, τρεξίματα και λοιπά ανδραγαθήματα.

Παρα ταυτα, ο τελικός είναι εστία έντασης. Πήγε (κακώς-κάκιστα, αλλά πήγε) τέσσερις μέρες μετά, και οι μεν έψαχναν μήπως έγινε για να... προλάβει ο Ριβάλντο, οι δε μήπως το 'κανε σε συμπαιγνία ο αρχηγός της ΕΛ.ΑΣ. που είναι απ' τον Εβρο όπως ο Νικολαΐδης!

Να διευκρινισω ότι δεν έχω κανένα προσωπικό ενδιαφέρον, ίσα ίσα η μετάθεση του τελικού με... διευκόλυνε εξαιρετικά: είχα, από καιρό, προετοιμάσει την οικογένεια ότι αυτό το Παρασκευοσάββατο (λόγω τελικού και δουλειάς) δεν έχει εκδρομή. Τώρα που... έχει (όχι δουλειά, εκδρομή) πέταξαν τη σκούφια τους απ' την απρόοπτη χαρά. Κι εκεί που θα πάμε, θα περάσουμε καταπληκτικά.

Μ' ολ' αυτα, η θεσμική ξεφτίλα του κρατικού μηχανισμού (ως προκύπτει απ' τη αδυναμία της ΕΛ.ΑΣ. να αστυνομεύσει Φόρουμ στην Αθήνα και τελικό στο Ηράκλειο) παραμένει δακτυλοδεικτούμενη. Απτή απόδειξη Τρίτου Κόσμου. Υπανάπτυξης.

Κανει τουσ πολιτεσ, τους πολίτες που εμείς καλούμε να είναι τουρίστες του ποδοσφαίρου και να περνούν καλά με αυτό, έρμαια. Του φόβου της αλητείας. Ερμαια, απροστάτευτα απ' την αστυνομία. Προγραμμάτισαν τριήμερα, πλήρωσαν, έκλεισαν, θα γέμιζαν αεροπλάνα και ξενοδοχεία, το πρόσμεναν, οργάνωσαν παρέες, ρακές κ.λπ., ύστερα τους είπαν ότι όλα ακυρώνονται, και δεν τους πληρώνουν καν τα ακυρωτικά.

Ειναι να απορει κανείς τι ιδέα περιμένουμε αυτοί (σαν τους κερατάδες!) να έχουν. Για το ποδόσφαιρο και για τον κρατικό μηχανισμό. Η μοναδική ιδέα είναι ότι θα αγανακτήσουν, θα γαμοσταυρίσουν και δύσκολα θα (ενδώσουν στον πειρασμό να) ξανασχοληθούν.