Με το άλλοθι της αποτυχίας (Sportday / Αντώνης Καρπετόπουλος)

Παρακολουθώ αυτές τις μέρες την εξέγερση των οπαδών του ΠΑΟΚ και την κατάληψη των γραφείων. Διάβασα τις διακηρύξεις των οπαδών κατά της διοίκησης και το ανάθεμα στον Γιάννη Γούμενο. Παρακολούθησα και την πρωτοβουλία του Θοδωρή Ζαγοράκη, ο οποίος όλο μοιάζει έτοιμος να μπει μπροστά κι όλο το αναβάλλει. Αν δεν υπήρχε αυτή η διάσταση της ιστορίας, όλα τα άλλα θα ήταν φρικτά προβλέψιμα. Ο Γούμενος θα φύγει, όπως έφυγε και ο Μπατατούδης, και μετά θα 'ρθει κάποιος που μάλλον θα φύγει κι αυτός κ.λπ., κ.λπ. Στην πινακοθήκη των αναλώσιμων σωτήρων του ΠΑΟΚ δεν μπορεί όμως να μπει και το κάδρο του Ζαγοράκη. Για πολλούς λόγους.

Ξέρω ότι ο Ζαγοράκης έχει μελετήσει αρκετά τα διοικητικά δεδομένα του ΠΑΟΚ. Εχει ασχοληθεί με τα χρέη, έχει μιλήσει με ανθρώπους που είναι διατεθειμένοι να τον βοηθήσουν, έχει σκεφτεί οργανόγραμμα. Δεν αποκλείω να του πρότεινε να μπει μπροστά κι ο ίδιος ο Γούμενος. Γιατί δεν αναλαμβάνει ο Ζαγοράκης; Η απάντηση δεν είναι το ίδιο εύκολη με την ερώτηση. Ο αρχηγός της Εθνικής καλά κάνει και διστάζει. Οχι γιατί τα προβλήματα του ΠΑΟΚ είναι -έτσι κι αλλιώς– μεγάλα, αλλά επειδή στην προκειμένη περίπτωση το πρόβλημα που η εκάστοτε διοίκηση καλείται να λύσει είναι τρομερά σύνθετο.

Εχθρός

Οι τέσσερις στους πέντε οπαδούς λένε ότι ο ΠΑΟΚ θέλει μια σοβαρή διοίκηση. Πώς μεταφράζεται η σοβαρότητα; Με τίτλους, σου απαντούν. Οποιος δεν κερδίζει τίτλους έπειτα από λίγο είναι μοιραία εχθρός. Πώς κερδίζονται οι τίτλοι; Ξοδεύοντας χρήματα, λένε. Δεν είναι λάθος, αλλά αν έφτανε μόνο αυτό, ο Μπατατούδης που έχει ξοδέψει μετά τον Κόκκαλη τα πιο πολλά λεφτά στην Ελλάδα θα είχε κάνει ένα τουλάχιστον νταμπλ. Δεν θυμάμαι να διεκδίκησε ούτε ένα πρωτάθλημα.

Παραμύθια

Είναι εύκολο στον κόσμο του ΠΑΟΚ να πουλάς παραμύθια. Να του λες π.χ. ότι φτάνει να έχει η ομάδα μια δυνατή διοίκηση για να κάνει πρωταθλητισμό. Να του εξηγείς ότι αυτό που εμποδίζει τον ΠΑΟΚ από το να βγει πρώτος είναι ότι δεν έχει δύναμη στα κέντρα της Αθήνας. Να του τονίζεις πόσο δυνατός είναι και πόσο θα 'πρεπε να τον φοβούνται. Μακάρι το πράγμα να ήταν έτσι απλό.

Κέντρα

Η ιστορία του φετινού ΠΑΟΚ είναι ενδεικτική του πόσο δύσκολο είναι να συμμαζέψει κανείς αυτήν την ομάδα. Ο ΠΑΟΚ δεν είχε κανένα απολύτως πρόβλημα με τα αθηναϊκά κέντρα αποφάσεων. Ο Βίκτωρας τα 'χε μια χαρά με τον Γούμενο, ο Γκαγκάτσης το ίδιο. Η ίδια η ομάδα δεν ήταν κακή: ο Τάκης Λεμονής έχει πει ότι το υλικό της ιντριγκάρει κάθε καλό προπονητή. Ο ΠΑΟΚ έχει εξαιρετικούς πιτσιρικάδες, αλλά και έμπειρους παίκτες. Προσφέρεται για να χτιστεί μια καλή ομάδα και είναι πολύ εύκολο αν βρεις τη ραχοκοκαλιά της ομάδας, να κάνεις δύο-τρεις προσθήκες και να τη βελτιώσεις. Κι όμως, όλος αυτός ο θησαυρός του Γιώργου Κωστίκου κινδυνεύει να πάει στράφι.

Σχέδιο

Τι «σκότωσε» τον φετινό ΠΑΟΚ; Η απόλυτη αδυναμία εφαρμογής ενός τεχνικού σχεδίου: ο ΠΑΟΚ πέρασε μια χρονιά καταλήγοντας στο χάος. Ξεκίνησε με έναν προπονητή, τον Νίκο Καραγεωργίου, που εμφανώς δεν πίστευε στο υλικό της ομάδας, συνέχισε με τον Γιώργο Κωστίκο, που μπέρδεψε τον ρόλο του παράγοντα με αυτόν του προπονητή, και κλείνει τη χρονιά με τον Ντουμιτρέσκου, ο οποίος στο μυαλό του έχει μια ομάδα χωρίς πιτσιρικάδες, μολονότι έχει στα χέρια του μερικούς από τους καλύτερους που υπάρχουν στην Ελλάδα. Γιατί έγιναν οι αλλαγές των προπονητών; Γιατί η πίστη στον θεό που λέγεται αποτέλεσμα απαιτεί ανθρωποθυσίες. Οταν το σχέδιο απουσιάζει, όλοι είναι αναλώσιμοι.

Αλλοθι

Ο Γούμενος σίγουρα βοήθησε πολύ την καταστροφή, όμως ο ΠΑΟΚ δεν είναι η μοναδική ομάδα με διοικητικά και οικονομικά προβλήματα. Ο Ηρακλής ήταν σε χειρότερη κατάσταση και τα πήγε σαφώς καλύτερα, η ΑΕΚ του Μπάγεβιτς με παίκτες απλήρωτους βγήκε κάποτε Τσάμπιονς Λιγκ. Το πρόβλημα του ΠΑΟΚ είναι ότι στη Θεσσαλονίκη υπάρχει βαθιά ριζωμένη η αντίληψη ότι τα πρωταθλήματα τα παίρνουν οι πρόεδροι και οι διοικήσεις: η φετινή ομάδα του ΠΑΟΚ ξεκίνησε τη σεζόν έχοντας στο DNA της το άλλοθι της αποτυχίας. Αλλά αυτό δεν είναι ένα πρόβλημα που προκάλεσε μόνο η παρουσία του Γούμενου: πολύ φοβάμαι ότι είναι αποτέλεσμα της λάθος νοοτροπίας μιας ολόκληρης πόλης που έχει ξεχάσει ότι ο ΠΑΟΚ ποτέ δεν έκανε πρωταθλητισμό με τα πορτοφόλια των προέδρων του.

Πίεση

Στο ποδόσφαιρο δεν υπάρχει «εδώ και τώρα» -αυτά είναι κουταμάρες. Ο ΠΑΟΚ έχει χάσει πολλά χρόνια κι αυτά δυστυχώς δεν αγοράζονται με χρήματα: ο Αμπράμοβιτς να 'ρθει στη Σαλονίκη, δύσκολα θα κάνει προκοπή αν δεν υπάρξει υπομονή από τον κόσμο και εμπιστοσύνη. Πιέζοντας συνεχώς, μόνο καταστρέφεις. Γι' αυτό το σκέφτεται ο Ζαγοράκης και καλά κάνει. Αν αύριο πάρει τον ΠΑΟΚ, μπαίνοντας επικεφαλής μιας ομάδας επιχειρηματιών που εύκολα θα τον στήριζαν, θα είναι ο σωτήρας που έδιωξε τον Γούμενο και θα περάσει ένα σπουδαίο καλοκαίρι όπως πέρυσι. Στη δεύτερη όμως ήττα στο πρωτάθλημα θα είναι ένας κλικαδόρος που έβαλε μπροστά τους οργανωμένους, ένας λεχρίτης που γυρνάει στα μπουζούκια, ένας αληταράς που κρατάει τον ΠΑΟΚ χαμηλά, διότι δεν ξέρει την ιστορία του. Και δεν υπερβάλλω καθόλου.

Χρέος

Το χρέος του «Ζαγόρ» είναι να εξηγήσει τις προτεραιότητες, να ξαναφέρει στη Θεσσαλονίκη τη γλώσσα της αλήθειας. Τι έχει ανάγκη ο ΠΑΟΚ; Πρώτα απ' όλα, κάποιον που να βάλει τάξη στα οικονομικά του. Δεύτερον, μια ομάδα που να παίζει καλή μπάλα. Τρίτον, να αξιοποιήσει όλα αυτά τα ταλεντάκια που έχει και είναι πολύτιμα όχι μόνο για το μέλλον του συλλόγου, αλλά για το μέλλον του ελληνικού ποδοσφαίρου. Ολα τα υπόλοιπα (μεγάλες μεταγραφές, τίτλοι, ευρωπαϊκές πορείες κ.λπ.) αυτή τη στιγμή δεν μπορεί να αποτελούν προτεραιότητες. Οποιος τάζει λαγούς με πετραχήλια είναι απατεώνας.

Αγρίμια

Ο ΠΑΟΚ έχει ανάγκη να ξαναβρεί ηρεμία, να μάθει να ζει νορμάλ. Στην αναμπουμπούλα ο λύκος χαίρεται και στη Σαλονίκη μου φαίνεται ότι έχουν μαζευτεί αγέλες από αγρίμια…

Κλαμπ Μπάρτσα

Πολλοί ήταν οι αναγνώστες που με ρωτούσαν τον τελευταίο καιρό αν υπάρχει στην Ελλάδα αναγνωρισμένο κλαμπ φίλων της Μπαρτσελόνα. Είναι λογικό, διότι αυτή είναι η καλύτερη στιγμή της Μπάρτσα, η οποία έχει γίνει πολύ της μόδας τον τελευταίο καιρό. Την ύπαρξη της Πανελλήνιας Λέσχης Φίλων της πρωταθλήτριας Ισπανίας μου την έκανε τελικά γνωστή ο ίδιος ο πρόεδρός της μ' ένα mail που μου έστειλε χθες στο ηλεκτρονικό μου ταχυδρομείο. Ηταν ομολογώ μια ωραία έκπληξη.

Ο πρόεδρος ονομάζεται Κλήμης Μαστορίδης και μου κάνει γνωστό ότι η Πανελλήνια Λέσχη Φίλων F.C. Barcelona είναι επισήμως αναγνωρισμένη από τις 5 Ιουνίου 2005 ως «Official Barcelona Pan-Hellenic Supporters Club» με ID: 1670 από τον ίδιο τον καταλανικό σύλλογο. Προηγουμένως είχε αποκτήσει έγκριση λειτουργίας από το Μονομελές Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης. Τα γραφεία της Λέσχης είναι στη Θεσσαλονίκη, επειδή εκεί ιδρύθηκε τον Μάιο του 2004. Οφείλω να ομολογήσω πως μου άρεσε ότι η ίδρυση της Λέσχης δεν συμπίπτει με την κατάκτηση κάποιου τίτλου, αλλά με το γεγονός ότι με το ξεκίνημα του 2004 και την προσαρμογή του Φρανκ Ράικαρντ η Μπαρτσελόνα άρχισε να παίζει πολύ καλό ποδόσφαιρο, τερματίζοντας τελικά δεύτερη στη λίγκα εκείνη τη χρονιά. Το να θαυμάζεις τους πρώτους είναι εύκολο, το να εκτιμάς το ωραίο ποδόσφαιρο δυσκολότερο.

Ο πρόεδρος μου κάνει επίσης γνωστό ότι «το κλαμπ φίλων της Μπάρτσα στην Ελλάδα οργανώθηκε σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα, έφτασε όμως γρήγορα οργανωτικά σε καλό επίπεδο, γεγονός που αναγνωρίστηκε και από τον κύριο Λαπόρτα, o οποίος εκθείασε την προσπάθεια που γίνεται στην Ελλάδα στην ΤVE, δηλαδή την κρατική τηλεόραση της Ισπανίας. Στην ΤVE μάλιστα, γράφει ο φίλος, παρουσιάστηκε και η στιγμή της απονομής της αναμνηστικής πλακέτας στον Κάρλες Πουγιόλ που γράφτηκε συμβολικά ως επίτιμο μέλος του ελληνικού κλαμπ, υπογράφοντας και στο members book της Λέσχης.

Επειδή υπάρχει αρκετό μεράκι στην προσπάθεια, τα παιδιά έχουν φτιάξει και τον δικό τους διαδικτυακό τόπο (μπορείτε να μάθετε τα πάντα για την προσπάθεια στο www.Barcelona.gr), όπου ο καθένας μπορεί να δει και φωτογραφικό υλικό σε ηλεκτρονική μορφή από τις εκδηλώσεις, αλλά και να μάθει πώς μπορεί να γραφτεί μέλος. Αυτή τη στιγμή το ελληνικό club της Μπάρτσα έχει περίπου 300 μέλη, αλλά είμαι βέβαιος ότι σύντομα θα έχει πολύ περισσότερα, μιας και είναι γνωστό ότι, όπως μου επισημαίνει κι ο πρόεδρος, η Μπάρτσα είναι «Mes Que Un Club».

Προβάλλω την πρωτοβουλία τους με μεγάλη μου χαρά και θα ζητούσα από τα παιδιά να κρατήσουν ρεζερβέ τρεις ταυτότητες μέλους για μένα, τον Χόρχε Μαζιά και τον Χρίστο Χαραλαμπόπουλο. Οσοι θέλετε πληροφορίες ή μπείτε στο site ή καλέστε τους στο 2310229518. Θα τους βρείτε να πανηγυρίζουν τον τίτλο.