Στο λιμάνι, στο μουράγιο, τα πίνω με έναν άγιο (Sportday / Στέφανος Χάρης)

Θα ξεκινήσω σήμερα δυναμικά, φίλε αναγνώστη. Δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο από το να σε πνίγει το δίκαιο. Ισως το να σε πνίγουν τα χρέη. Επειδή όμως το δίκαιο είναι αυτό που θα μας απασχολήσει σήμερα, στέλνω πρωτίστως τους αγωνιστικούς μου χαιρετισμούς στον συνάδελφο Νίκο Γιαννόπουλο και δευτερευόντως δημοσιεύω τη γνωστοποίηση-ένσταση που κατέθεσε στα μέλη του Δ.Σ. αλλά και στον πρόεδρο του ΠΣΑΤ.

Την ένσταση, βέβαια, ο αγαπητός Νίκος την έστειλε στον καλό συνάδελφο Δήμαρχο Χάρη, ο οποίος και αυτός εργάζεται στη «SportDay», έχοντας προφανώς την εντύπωση ότι όποιος ονομάζεται Χάρης μπορεί κάλλιστα να του βρει λύση στο πρόβλημά του, δημοσιεύοντας τη διαμαρτυρία του. Χωρίς καμία διάθεση να υποτιμήσω τον συνάδελφο, έχω να του πω ότι δεν είμαστε όλοι ίδιοι. Πράγμα που γνωρίζει πολύ καλά ο συνάδελφος Δήμαρχος και γι' αυτό, πράττοντας με ωριμότητα, παρέδωσε τη γνωστοποίηση-ένσταση σε μένα για να τη χειριστώ καταλλήλως.

Βέβαια, παίζει και κάτι άλλο, το οποίο μου φανέρωσαν κάποιοι συνάδελφοι από την εφημερίδα, οι οποίοι τυχαίνει να γνωρίζουν τον καταγγέλλοντα προσωπικώς. Οτι δηλαδή ο Νίκος Γιαννόπουλος, όπως και τόσοι άλλοι αμέτρητοι σαν τους κόκκους της άμμου, είναι θαυμαστής μου. Το Δήμαρχος Χάρης συνεπώς, που αναγράφει στο αντίγραφο της γνωστοποίησης που εστάλη στα γραφεία της εφημερίδας, δεν αναφερόταν στον συνάδελφο με το ίδιο όνομα, αλλά σε ΠΡΟΤΑΣΗ-ΠΡΟΤΡΟΠΗ του Γιαννόπουλου να διεκδικήσω το Δημαρχιακό Αξίωμα στις προσεχείς δημοτικές εκλογές.

Αν όντως είναι έτσι, τον ευχαριστώ και επιφυλάσσομαι. Προχωράω τώρα στη δημοσίευση της ένστασης, της οποίας το περιεχόμενο καλό είναι να γνωρίζετε όλοι.

«Δηλώνω υπεύθυνα ότι ο συνάδελφος Σωτήρης Τριανταφύλλου κατέθεσε εκπρόθεσμα την υποψηφιότητά του ως γενικός γραμματέας του ΠΣΑΤ.
Η προθεσμία υποβολής ήταν την Παρασκευή 5 Μαΐου έως τις δέκα το πρωί και ο έφορος του Συνδέσμου κ. Τριανταφύλλου την κατέθεσε ένα λεπτό μετά.
Θα πρέπει να σημειώσω ότι από τις 09:45 του υπενθύμισα ότι δεν έχει καταθέσει τη σχετική αίτηση και αυτός δεν το έπραξε.
Στις 09:58 του το είπα και πάλι.
Στις 09:59 φώναξα μεγαλόφωνα εντός της κεντρικής αίθουσας του Συνδέσμου ότι λήγει ο χρόνος υποβολής των υποψηφιοτήτων.
Στις 10:00 ακριβώς, παρουσία του κ. Παύλου Γερακάρη, πήραμε τον ΟΤΕ και όντως ο χρόνος είχε εκπνεύσει.
Γύρω στις 10:01 ο συνάδελφος Σωτήρης Τριανταφύλλου κατέθεσε την υποψηφιότητά του. Εκπρόθεσμα...
Εχοντας πίστη στον Θεό και πάντα με γνώμονα τη Δικαιοσύνη, ζητώ από το απερχόμενο Διοικητικό Συμβούλιο να μην κάνει δεκτή την εκπρόθεσμη αίτηση του συμπαθούς, κατά τ' άλλα, Σωτήρη Γιαννόπουλου.
Ο συνάδελφος δεν δικαιούται πλέον να είναι υποψήφιος για τη θέση του γενικού γραμματέα του Συνδέσμου στις προσεχείς εκλογές.
Σε κάθε περίπτωση επιφυλάσσομαι κάθε νομίμου δικαιώματός μου».

Γνωστοποίηση-καταπέλτης θα έλεγα για τον κατά τ' άλλα συμπαθή, αρκεί να μη μας τη βγαίνει, Σωτήρη Τριανταφύλλου, ο οποίος από εδώ και πέρα θα έχει να κάνει μαζί μου. Τα γεγονότα, φίλε αναγνώστη, όχι απλώς μιλούν μόνα τους, αλλά διακρίνω και μια φλυαρία από μεριάς τους.

Και μόνο ότι ο φίλος Νίκος Γιαννόπουλος πήρε τον ΟΤΕ, παρουσία του κ. Παύλου Γερακάρη, χωρίς τη συνδρομή του οποίου μάλλον δεν θα τον εξυπηρετούσαν, για να διασταυρώσει την πιθανότητα να είναι εκπρόθεσμη η υποψηφιότητα του Τριανταφύλλου, αποδεικνύει όλους τους ισχυρισμούς του με τον ακριβέστερο από κάθε άποψη τρόπο.

Η δε ακριβής αναφορά, την οποία σίγουρα θα πρόσεξες, φίλε αναγνώστη, στη γνωστοποίηση, ότι δηλαδή «γύρω στις 10:01 ο συνάδελφος κατέθεσε την υποψηφιότητά του», υποδηλώνει την πρόθεση να εμπλέξουμε μέχρι και το Γκρίνουιτς, αν δεν δικαιωθούμε. Που θα δικαιωθούμε...

Και μια που μιλάμε για δικαίωση, δεν μπορώ να μην αναφερθώ στο χθεσινό πρωτοσέλιδο του «Πρωταθλητή» με τίτλο «Θα είμαι κι εγώ εκεί», το οποίο αναφέρεται στον Ριβάλντο και τις αποκλειστικές του δηλώσεις στην εφημερίδα. Βέβαια, δίπλα στον τίτλο φιγουράρει και μία φωτό του «Ρίμπο» από την οποία ξεκινούν τρία συννεφάκια, όπως στα κόμικς, όταν μιλούν τα καρτούν! Στο τρίτο συννεφάκι, που είναι και το μεγαλύτερο, διαβάζω: «Μαζί θα σηκώσουμε την κούπα».

Τι θέλουν να πουν αυτά τα συννεφάκια, αναρωτήθηκα. Ψάχνοντας στα ενδότερα της εφημερίδας διαπίστωσα ότι αυτά ήταν σκέψεις του «Ρίμπο», τις οποίες μόνο στον «Πρωταθλητή» μπορούν να αποκρυπτογραφήσουν και γι' αυτό επιστρατεύθηκαν τα συννεφάκια στο πρωτοσέλιδο.

Αποφάσισα τότε να εξετάσω το θέμα μεταφυσικά, όπως δηλαδή του αρμόζει. Εξόρισα, λοιπόν, τον Βραζιλιάνο από τα εγκόσμια στα επουράνια και τον φαντάστηκα, όπως τον βλέπετε στο κέντρο της σελίδας. Ο Αγιος «Ρίμπο». Σκίτσο που μου έστειλε ένας φίλος αναγνώστης και το δημοσιεύω πεπεισμένος ότι ο «Ρίμπο», μετά τα τόσα που τράβηξε με την περιπέτεια της υγείας του, έχει πλέον αγιάσει. Συνεπώς, μπορούμε όλοι να ερμηνεύουμε ανάλογα με την πίστη μας όσα κατά καιρούς έχει πει ή έχει σκεφτεί. Αρκεί να βάζουμε συννεφάκια.