Ο τελικός, η αδικία και το ρίσκο της επόμενης επιλογής (Sportday / Β.Σαμπράκος)

Είναι πολλά τα επίπεδα ανάγνωσης σε μια εξέλιξη σαν τη χθεσινή. Το πρώτο αφορά στην επιλογή του τάιμινγκ αποκάλυψης της απόφασης από τον προπονητή και την επίδραση που αυτή θα έχει στην απόδοση της ΑΕΚ. Τη σωστή απάντηση σε αυτό το ερώτημα τη γνωρίζουν μόνο οι ποδοσφαιριστές και θα μας τη δώσουν το απόγευμα. Η χθεσινή πρώτη αντίδρασή τους στο άκουσμα της είδησης, πάντως, δικαίωσε τον προπονητή. Είχαν αρχίσει να το αντιλαμβάνονται εδώ και μερικές ημέρες. Και επειδή οι περισσότεροι τον εκτιμούν και αρκετοί τον αγαπούν, θέλουν να παίξουν και γι' αυτόν σήμερα. Αρα απέκτησαν ένα επιπλέον κίνητρο, το οποίο είναι μεγαλύτερο από τον κίνδυνο να αποπροσανατολιστούν και να μη συγκεντρώσουν τη σκέψη τους στον σημερινό τελικό.

Το δεύτερο επίπεδο έχει να κάνει με την ορθότητα της επιλογής που έκανε ο Ντέμης Νικολαΐδης, να μην προτείνει εδώ και τρεις μήνες συμβόλαιο στον Σάντος. Ανεξάρτητα από το αν είναι σωστή ή λανθασμένη, αυτή η απόφαση αδικεί έναν άνθρωπο που ρίσκαρε πολλά το καλοκαίρι του 2004. Αν τότε του έλεγες ότι θα πάει στην ΑΕΚ, που χαροπάλευε οικονομικά και αγωνιστικά, ότι θα διεκδικήσει το πρωτάθλημα τον πρώτο χρόνο και μέχρι τέλους Κύπελλο και 2η θέση τον δεύτερο χρόνο και ότι έπειτα απ' όλα αυτά δεν θα του προταθεί επέκταση συμβολαίου, δεν θα το πίστευε. Διότι θα το θεωρούσε άδικο. Οπως είναι.

Ανεξάρτητα από το αν θα αποδειχθεί σωστή ή λανθασμένη, αυτή η απόφαση του Νικολαΐδη έχει πολύ μεγάλο ρίσκο εφόσον η ΑΕΚ τερματίσει 2η. Πρέπει να βρει προπονητή σε χρόνο d/t, ο οποίος πρέπει να προλάβει σε διάστημα μικρότερο των τριών μηνών να αφιχθεί και να προσαρμοστεί στην ΑΕΚ –και πιθανότατα (αφού λογικά θα είναι ξένος, δίχως προηγούμενη ελληνική εμπειρία) και στην Ελλάδα και το ελληνικό ποδόσφαιρο–, να γνωρίσει τους ποδοσφαιριστές και τις ανάγκες αλλαγών στο ρόστερ, να τις κάνει μαζί με τον Ιβιτς και τον Νικολαΐδη και να μοντάρει μια ομάδα που πρέπει να παρουσιαστεί στις 8 Αυγούστου έτοιμη να νικήσει σε δύο αγώνες έναν ευρωπαϊκό αντίπαλο που δεν αποκλείεται να έχει πιο βαρύ ευρωπαϊκό όνομα από αυτό της ΑΕΚ. Μέχρι σήμερα αυτό σε ελληνική ομάδα δεν το έχει καταφέρει κανείς. Αρα οι πιθανότητες δεν είναι υπέρ της διοίκησης της ΑΕΚ.

Τελικά είναι ή όχι σωστή η επιλογή του Νικολαΐδη; Η ΑΕΚ δεν ενθουσίασε με την μπάλα που έπαιξε φέτος. Και φάνηκε να μπαίνει απροετοίμαστη σε αρκετά παιχνίδια. Στον Σάντος χρεώθηκαν λανθασμένες επιλογές σε αγώνες και στη διαχείριση του ρόστερ. Για να απαντήσει όμως κανείς με ασφάλεια σε τέτοιας μορφής ερώτημα, θα πρέπει τουλάχιστον να γνωρίζει το όνομα και το βιογραφικό του διαδόχου του. Ακόμα πάντως κι αν εμφανιστεί ο Μουρίνιο, ο Ράικαρντ, ο Αντσελότι ή ο Καπέλο, ουδείς θα μπορεί με βεβαιότητα να χαρακτηρίσει σωστή την επιλογή. Ο καθρέφτης των απαντήσεων είναι το γήπεδο. Και η προπονητοφάγος ΑΕΚ μπορεί να «καταπιεί» οποιονδήποτε έτσι και δεν τα καταφέρει στην προκριματική φάση του Τσάμπιονς Λιγκ.

ΥΓ.: ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα στον σημερινό και τον κυριακάτικο αγώνα, η κοινωνία της ΑΕΚ οφείλει να ευχαριστήσει και να χειροκροτήσει θερμά τον Φερνάντο Σάντος. Τον προπονητή που της χάρισε 250 χιλιάδες ευρώ το καλοκαίρι του 2004, που απέρριψε τότε πρόταση της Πόρτο επειδή είχε υπογράψει συμβόλαιο μαζί της, για να την αναλάβει σε μια περίοδο που γνώριζε καλά ότι με τέτοιο ρόστερ οι πιθανότητες να φθαρεί ήταν πολύ περισσότερες από όσες είχε να κατακτήσει στόχους και να ανεβάσει τη μετοχή του.