Οι δικοί μου καλύτεροι (Sportday / Αντώνης Καρπετόπουλος)

Κάθε χρόνο στο τέλος του πρωταθλήματος συνηθίζω να βγάζω την ενδεκάδα αυτών που ξεχώρισαν κατά τη δική μου γνώμη. Φέτος για πρώτη φορά το πράγμα ήταν δύσκολο, διότι σε ορισμένες θέσεις –όπως π.χ σε αυτή του δεξιού μπακ– είναι δύσκολο να βρεις ποδοσφαιριστή που πραγματικά διακρίθηκε. Σας παρουσιάζω τους καλύτερους έντεκα, περιμένω στο ηλεκτρονικό μου ταχυδρομείο (karpetshow@yahoo.gr) ενστάσεις κι ελπίζω πραγματικά τη νέα σεζόν να είναι ευκολότερο να βρει κανείς τους καλύτερους.

Η ομάδα που σας παρουσιάζω αγωνίζεται με το «ελληνικό» 4-3-3 που μάθαμε να το λέμε 4-2-1-3. Είναι αυτό, άλλωστε, με το οποίο αγωνίστηκε στα περισσότερα ματς κι ο πρωταθλητής Ολυμπιακός.

Τερματοφύλακας

Ο Νικοπολίδης και ο Γκαλίνοβιτς έδειξαν κάτι παραπάνω από τους υπόλοιπους. Ο Σηφάκης έπεσε λίγο στον δεύτερο γύρο, ίσως από το άγχος του υποβιβασμού του ΟΦΗ. Ο Φερνάντες έχει μέλλον, από τον Κοτσόλη και τον Αμπάρη περιμένω πιο πολλά, ο Σορεντίνο ήταν σταθερός, αλλά όχι θεαματικός. Θα έδινα τον τίτλο του καλύτερου στον αθόρυβο Κάλατς του Απόλλωνα Καλαμαριάς.

Δεξί μπακ

Μπέρδεμα. Ο Βύντρα δεν ήταν καλύτερος από τις προηγούμενες χρονιές. Ο Τοροσίδης έχει μέλλον, αλλά έπεσε στον δεύτερο γύρο. Ο Γεωργέας κάνει συγκινητικά ό,τι μπορεί. Είναι δύσκολο να βρεις στη συγκεκριμένη θέση κάποιον που αληθινά να ξεχώρισε. Για την καθοριστική παρουσία του στα ντέρμπι θα έδινα τη θέση στον ώριμο και μαχητή Τάσο Πάντο.

Αριστερό μπακ

Ο Γεωργάτος έπαιξε λίγο κι ο Μπουλούτ όταν αγωνίστηκε έκανε πολύν κόσμο να νοσταλγεί τον παλιό καλό Γρηγόρη. Ο Σέριτς έπαιξε καλύτερα σαν χαφ. Ο Τζιωρτζόπουλος κι ο Σπυρόπουλος άργησαν να μπουν στο πρωτάθλημα, ο Χαραλάμπους έπεσε στον δεύτερο γύρο και εξαιτίας κάποιων τραυματισμών. Η αποκάλυψη της χρονιάς ήταν ο εκρηκτικός Φίλιππος Δάρλας.

Στόπερ

Ο Αλεξόπουλος έκανε έναν εντυπωσιακό πρώτο γύρο και κάπου στη συνέχεια κόλλησε. Ο Πιέρ Ισά ήταν καθοριστικός στη σωτηρία του ΟΦΗ κι όχι μόνο για το γκολ που πέτυχε εναντίον του Λεβαδειακού. Σπουδαία τα πήγαν και ο Γιάννης Γκούμας και ο Γιώργος Ανατολάκης. Ομως δεν μπορώ να φανταστώ τη Λάρισα χωρίς την παρουσία του Νίκου Νταμπίζα.

Λίμπερο

Ο Τσιρίλο δεν έσκισε στα ντέρμπι, όμως γενικά έκανε πολύ καλή χρονιά. Δεν μπορώ να πω το ίδιο ούτε για τον Μόρις ούτε για τον Σούρερ. Η θέση του καλύτερου στη σεζόν ανήκει δικαιωματικά στον πολυσύνθετο Πάρη Αντζα, ο οποίος βρήκε στην Ξάνθη έναν προπονητή που τον καταλαβαίνει.

Αμυντικό χαφ

Ο Στολτίδης έτρεξε όσο και τα προηγούμενα χρόνια. Ο Μπίσκαν ήταν χειρότερος από τον Αντριτς και ο Τζιόλης καλύτερος από τον Φλάβιο. Ο Κατσουράνης μπορεί να δώσει πολλά περισσότερα. Το μέλλον ανήκει στον Ηλιάδη, αλλά πρέπει να βρεθεί ένας προπονητής στον ΠΑΟΚ να του μάθει τη θέση. Ο καλύτερος της χρονιάς ήταν ο αθόρυβος και ασταμάτητος Σάκης Πρίττας.

Οργανωτής

Σαν πιο επιτελικός κόφτης δεν ήταν κακός ο αγέραστος Εμερσον. Δεν έκανε άσχημα ματς ο Σκοπελίτης, πάλεψε πολύ ο Ζουέλα τόσο στον Ακράτητο όσο και στην Ξάνθη κι έπεσε θεαματικά στον β' γύρο ο Ντα Κόστα, ο οποίος ξεκίνησε εντυπωσιακά. Ο Ζαγοράκης έμπλεξε με τα προβλήματα του ΠΑΟΚ. Ομως ο πραγματικός παίκτης επιπέδου στη συγκεκριμένη θέση είναι ο Γιάγια Τουρέ, που μπορεί πραγματικά, αν έχει κέφια, να πάρει ένα ματς μόνος του.

Δεκάρι

Ο Γκονζάλες πιο πολύ μιλούσε παρά έπαιζε. Ο Ιβιτς έπαιζε, αλλά δεν μιλούσε και στη συγκεκριμένη θέση χρειάζεται και να φωνάζεις. Είχα γράψει ότι αν ο Ρούσεφ έσωζε τη Λιβαδειά, έπρεπε να πάρει τη «Χρυσή Μπάλα» – έφτασε κοντά. Από τον Σέρμπαν περίμενα πιο πολλά, όπως και από τον Σικαμπάλα. Ο Κλέιτον ξεπέρασε τα στάνταρ του κι ο Μάνσο τα πλησιάζει. Ο Λουτσιάνο έσωσε τον Πανιώνιο, αλλά κι αυτός παραδέχεται ότι ο Ριβάλντο παραμένει το κάτι άλλο.

Δεξί εξτρέμ

Εδώ γίνεται χαμός. Ο Οκκάς ταλαιπωρήθηκε στη θέση, αλλά δεν τα πήγε κι άσχημα. Ο Χαραλαμπίδης ήταν πολύ καλός στα ματς του ΟΑΚΑ. Ο Λάκης έτρεξε πολύ και μοιάζει να συνέρχεται. Ο Μακόρ έσωσε στον πρώτο γύρο τον Ιωνικό κι ο Χλωρός άργησε να πάει στη Λάρισα. Ο Χάρης Παπάς είναι ένας μικρός σούπερ σταρ. Ο Γιώργος Γεωργιάδης έκανε καταπληκτικό πρωτάθλημα, αλλά ο συμπαίκτης του Επαλέ ήταν ο ΜVP της χρονιάς.

Σέντερ φορ

Ο Κωνσταντίνου έχασε 13 ματς. Αν τα είχε παίξει, θα ήταν ασυζητητί ο καλύτερος. Ο Λυμπερόπουλος έβγαλε την ΑΕΚ δεύτερη με δικά του καθοριστικά γκολ, αλλά δεν είναι σέντερ φορ. Ο Κυπαρίσσης είχε συγκινητικές στιγμές, όπως και ο Μαχλάς. Ο Περόνε δεν πέρασε απαρατήρητος, ο Εστέμπαν Ερέρα αν μείνει θα αποκτήσει φαν κλαμπ. Ο Γκέκας σκοράρει πολύ, αλλά ο Μάντζιος που σκόραρε λιγότερο μοιάζει να είναι ο σταρ του μέλλοντος. Ο Σαλπιγγίδης, που βγήκε πρώτος σκόρερ παίζοντας στον προβληματικό φέτος ΠΑΟΚ, απαιτεί το χειροκρότημα όλων.

Αριστερό εξτρέμ

Ο Σέζαρ δεν βάζει γκολ, αλλά κάνει όλα τα άλλα. Ο Παπαδόπουλος πέτυχε δέκα γκολ, αλλά άργησε να καθιερωθεί. Ο Λαγός αποκτά και ηγετικές ικανότητες. Ισως γι' αυτό ο Σάββας τον βλέπει ως αντικαταστάτη του Πρέντραγκ Τζόρτζεβιτς, ο οποίος και στη νέα του θέση έκανε τη διαφορά.

Προπονητής

Ο Σόλιντ έδωσε ένα ρεσιτάλ συμπεριφοράς κι αποδείχτηκε πανέξυπνος. Ο Μαλεζάνι ήταν το αλατοπίπερο του πρωταθλήματος: αλαζόνας και συμπαθής, ικανός και κολλημένος. Ο Σάντος δεν κατάφερε να βελτιώσει την ΑΕΚ. Ο τίτλος του καλύτερου πάει σε κάποιους νεότερους. Ο Δώνης έσωσε χωρίς προβλήματα τη Λάρισα, ο Κωφίδης έβγαλε τέταρτο έναν Ηρακλή χωρίς διοίκηση. Ομως πιο πολύ απ' όλα εκτίμησα τον αγώνα του Τάκη Λεμονή να σώσει τον Λεβαδειακό. Δεν έκανε το θαύμα, αλλά ντροπή σε όποιον τον κατηγορήσει.

Γκραν φινάλε

Μετά το Πάσχα, όταν οι διαιτητές φωτίστηκαν πιθανότατα από το Αγιο Φως της Ανάστασης, οι γκρίνιες για τη διαιτησία σταμάτησαν. Οι διαιτητές έδωσαν πραγματικά ρεσιτάλ, κυρίως επειδή κανένας δεν περίμενε τη βοήθειά τους: όποιος είχε ανάγκη έψαχνε άλλου για βοήθειες! Προαναγγέλλω ότι σύντομα θα δημοσιεύσω τον έλεγχο των καλύτερων της χρονιάς. Να τι μου είπαν για την αγωνιστική οι παρατηρητές μου:
- Φλωράκης (Ηρακλής-Καλλιθέα 3-2). Οπως είχα προβλέψει, έκανε ό,τι μπορούσε για να δείξει ότι δεν καταλαβαίνει από φιέστες. Ο γηπεδούχος, όπως προέβλεψα, δεν πήρε ούτε σπόρι.
- Πολατιάν (Ολυμπιακός-Ιωνικός 0-0). Ηταν όντως ο τυχερός της αγωνιστικής, όχι μόνο γιατί έκανε μια χαρά δημόσιες σχέσεις στο Καραϊσκάκη, αλλά γιατί μπορεί να υπερηφανεύεται ότι ο Ολυμπιακός έφερε 0-0 εντός έδρας και δεν του χίμηξε κανένας.
- Μαζαράκος (ΟΦΗ-Λεβαδειακός 2-0). Σας έχω εγκαίρως προειδοποιήσει ότι φέρνει «άσους» ακόμα κι όταν δεν το θέλει! Τα θερμά μου συγχαρητήρια στον κόσμο του ΟΦΗ που κράτησε την ψυχραιμία του. Πολύ κλάμα οι κουμπάροι!
- Μπριάκος (Αιγάλεω-Πανιώνιος 0-3). Εγραφα ότι «αν χρειαστεί ο Μπριάκος για να σωθεί ο Πανιώνιος, πέσαμε». Λάθος μου. Ο Μπριάκος χρειάστηκε και τα πήγε μια χαρά. Ο Αχιλλέας πάντως δεν ήταν δυνατόν να πέσει. Πρώτον, γιατί την επόμενη του τέλους του πρωταθλήματος γιόρταζε (και κανένας δεν ήθελε να είναι στενοχωρημένος μια τέτοια μέρα) και, δεύτερον, γιατί έχει κανονίσει περιοδεία στη Νότιο Αφρική από τις 17 του μηνός ως διοργανωτής συναυλιών του Αντώνη Ρέμου. Δεν μπορούσε ο άνθρωπος να πάει ταξίδι μέσα στη στενοχώρια…
- Παπασταμάτης (ΠΑΟΚ-Απόλλων Καλαμαριάς 1-2). Το πουλέν μου έφερε διπλό μες στην Τούμπα και πήρε τα συγχαρητήρια όλων! Γιατί δεν τον παίρνουν από τώρα στο Μουντιάλ ώστε να είναι έτοιμος να παίξει τελικό στο επόμενο;
- Νταμπώσης (ΑΕΚ-Ξάνθη 0-0). Πρέπει να πιστεύει ότι τον έχουν για φάγωμα. Αλλιώς η διαιτησία του δεν εξηγείται…
- Πορφύρης (Ακράτητος-Ατρόμητος 0-2). Αυτή τη φορά τον πήρε στον λαιμό του ο επόπτης που ακύρωσε ένα κανονικό γκολ του Καραχάλιου με το οποίο ο Ακράτητος θα έμπαινε στο ματς. Γκαντέμης;
-Τσαχειλίδης (Λάρισα-Παναθηναϊκός 0-3). Εγραφα την Παρασκευή ότι οι γηπεδούχοι θα έχουν παράπονα. Εχουν. Λίγα όμως.