Οι μεγάλες οικονομικές απώλειες της «Κυρίας» και ο «Κύριος» (Sportday / Χρ.Χαραλαμπόπουλος)

Το σκάνδαλο των στημένων αγώνων που ξέσπασε στο ιταλικό ποδόσφαιρο θα έχει πάρα πολλές αρνητικές συνέπειες, οι οποίες θα ξεπεράσουν τον χώρο του ποδοσφαίρου. Αυτές οι αρνητικές συνέπειες θα πάρουν τη μορφή του ντόμινο και όσο κι αν προσπαθήσουν οι Ιταλοί να τις περιορίσουν, η ζημιά που θα προκληθεί θα είναι τεράστια. Οσο κι αν δεν φαίνεται με την πρώτη ματιά, οι συνέπειες του σκανδάλου θα είναι και αγωνιστικές.

Τι θα γίνει αν οι δικαστικές υπηρεσίες ανακαλύψουν την εμπλοκή κάποιου ποδοσφαιριστή απ' αυτούς που βρίσκονται στην αποστολή της εθνικής Ιταλίας για το Μουντιάλ; Φαντάζομαι ότι από εδώ και πέρα τον λόγο θα έχουν κυρίως οι δικηγόροι. Πέρα όμως από τις αγωνιστικές επιπτώσεις ή τις όποιες τιμωρίες προκύψουν μετά τη διερεύνηση των καταγγελιών (π.χ., υποβιβασμός ομάδων, αφαίρεση βαθμών), υπάρχουν και σοβαρές οικονομικές συνέπειες. Μία ώρα μετά το άνοιγμα του χρηματιστηρίου του Μιλάνου, χθες, ανεστάλη η διαπραγμάτευση της μετοχής της Γιουβέντους. Μέσα σε αυτό το μικρό χρονικό διάστημα, η μετοχή της «Γηραιάς Κυρίας» πρόλαβε να καταγράψει απώλειες του 10,5%.

Από την ημέρα που γνωστοποιήθηκε το σκάνδαλο, η μετοχή της Γιούβε σημείωσε απώλειες της τάξης του 33%, με αποτέλεσμα η εμπορική αξία της ομάδας να κατρακυλήσει στα 186 εκατομμύρια ευρώ. Και η πτώση αυτή ίσως να μην έχει τέλος. Σε περίπτωση που η πρωταθλήτρια Ιταλίας κριθεί ένοχη για την ανάμειξή της το σκάνδαλο των στημένων παιχνιδιών, θα υποβιβασθεί. Αυτό σημαίνει ότι το πλουσιοπάροχο τηλεοπτικό συμβόλαιο των 120 εκατομμυρίων ευρώ τον χρόνο, που είχε υπογράψει πριν από ένα μήνα η ομάδα του Τορίνου και το οποίο θα άρχιζε να ισχύει από τη νέα περίοδο, πάει περίπατο. Η Γιούβε διατρέχει τον κίνδυνο να χάσει κι άλλα χρήματα από χορηγίες και διαφημίσεις.

Τα 12 εκατομμύρια ευρώ που παίρνει από τη NIKE τον χρόνο θα μειωθούν κατά 7 εκατομμύρια, ενώ υπάρχει ο κίνδυνος να χαθεί και η διαφήμιση της εταιρείας πετρελαιοειδών της Λιβύης, της TAMOIL, από τη μαυρόασπρη φανέλα. Αυτή η μεγάλη και απότομη πτώση εσόδων θα ματαιώσει ή θα καθυστερήσει πολλά σχέδια της Γιούβε, όπως αυτό με το νέο γήπεδο. Επίσης, είναι σίγουρο ότι θα της δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα στο ρόστερ. Είναι αμφίβολο αν θα μπορέσει να κρατήσει όλους τους υψηλά αμειβόμενους αστέρες της.

Παρόμοια προβλήματα αναμένεται να αντιμετωπίσουν κι άλλες ομάδες αν κριθούν ένοχες και υποβιβαστούν. Και αν για ομάδες με ισχυρές πλάτες όπως η Γιούβε ή η Μίλαν το οικονομικό κόστος είναι τεράστιο, για άλλες ομάδες με λιγότερο ισχυρούς χρηματοδότες οι οικονομικές συνέπειες ενός υποβιβασμού μπορεί να ισοδυναμούν με καταστροφή. Το νέο αυτό σκάνδαλο δείχνει και κάτι ακόμα, ιδιαίτερα σημαντικό. Πόσο ευάλωτο είναι το ποδόσφαιρο στη διαφθορά και πόσο εκτεθειμένο στην απληστία κάποιων ανθρώπων. Είναι χαρακτηριστικό ότι η Ιταλική Ολυμπιακή Επιτροπή προσανατολίζεται να τοποθετήσει, προσωρινά, τον Τζιάνι Ριβέρα διαχειριστή της ιταλικής ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας.

Ο Ριβέρα, που θεωρείται το αρχετυπικό 10άρι των ιταλικών γηπέδων, εντάχθηκε στη Μίλαν το 1959 για να τερματίσει την καριέρα του σε αυτήν 20 χρόνια αργότερα, οδηγώντας την σε 3 πρωταθλήματα, τέσσερα Κύπελλα Ιταλίας, δύο Κύπελλα Πρωταθλητριών, δύο Κυπελλούχων κι ένα Διηπειρωτικό, ενώ αναδείχθηκε Ευρωπαίος ποδοσφαιριστής της χρονιάς το 1969.

Η δύναμη της προσωπικότητας του Ριβέρα αναδείχθηκε με εξίσου εντυπωσιακό τρόπο, αφότου κρέμασε τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια. Διετέλεσε γενικός διευθυντής της Μίλαν από τη σεζόν 1979-80 έως το 1986, όποτε και ο Μπερλουσκόνι αγόρασε τους «ροσονέρι». Του πρόσφερε μία διοικητική θέση, αλλά ο Ριβέρα, που αντιπαθούσε τον «καβαλιέρε» και δεν το έκρυβε, αρνήθηκε και στράφηκε στην πολιτική, πράγμα που πάντοτε επιζητούσε. Από το 1987 έως το 2000 εκλεγόταν συνεχώς βουλευτής με τον κεντροαριστερό συνασπισμό κι έφτασε να διατελέσει υφυπουργός Αμυνας. Πριν από δύο χρόνια ήταν και πάλι υποψήφιος για την προεδρία της ιταλικής ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας, αλλά ο Μπερλουσκόνι δεν τον ήθελε με τίποτα. Τώρα, όμως, τα πράγματα είναι διαφορετικά.

Ο συνήθης χορός των εκατομμυρίων

Κι αυτό το καλοκαίρι ένας θα είναι ο πρωταγωνιστής των μεταγραφών. Είναι ο ίδιος τα τελευταία 3 χρόνια. Από τότε που ο Αμπράμοβιτς, αγοράζοντας την Τσέλσι, εγκαταστάθηκε στο Λονδίνο, όλοι έχουν καταλάβει ότι μπορεί να αγοράσει οποιονδήποτε ποδοσφαιριστή θελήσει. Τα χρήματα γι’ αυτόν δεν είναι εμπόδιο και τα ξοδεύει χωρίς μουρμούρες. Αλλά με υπερβολικό τρόπο. Οπως τα περίπου 40 εκατομμύρια που ξόδεψε πέρυσι για τον Εσιέν, που δεν είναι Λαμπάρντ, και δεν είμαι σίγουρος ότι θα γίνει κάποτε. Τα ονόματα που κυκλοφορούν ως πιθανοί στόχοι της Τσέλσι είναι πολλά και ακριβά. Ο Μπάλακ ήταν από καιρό υποψήφιος και υπέγραψε προχθές. Τώρα σειρά έχει ο Ουκρανός της Μίλαν, ο Σεβτσένκο, που πριν από μία βδομάδα δεν έκρυψε ότι θα του άρεσε να μετακομίσει στο «Στάμφορντ Μπριτζ». Εδώ τα πράγματα δεν είναι και τόσο εύκολα, αλλά ο Ουκρανός αποτελεί αδυναμία και του Μουρίνιο. Ο Αμπράμοβιτς, που για μία ακόμα φορά δεν θα δει την ομάδα του στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ, αντιδρά με τον μόνο τρόπο που ξέρει.

Ξοδεύοντας. Ελπίζοντας, έπειτα από δύο συνεχείς τίτλους στο νησί, του χρόνου στην Αθήνα να δει το όνειρό του να γίνεται πραγματικότητα. Μια πραγματικότητα που ενδέχεται να απελευθερώσει τον Πορτογάλο από τον αγγλικό πάγκο και να τον οδηγήσει σε μία ακόμα πρόκληση, που ονομάζεται Ιντερ. Μεγαλύτερος στόχος, όμως, και από τον Σεβτσένκο είναι ένας άλλος επιθετικός. Ο 25χρονος Καμερουνέζος της Μπάρτσα, ο Σαμουέλ Ετό. Πέρυσι ο Αμπράμοβιτς είχε προσφέρει 50 εκατομμύρια ευρώ για τον Καμερουνέζο, αλλά οι Καταλανοί αρνήθηκαν. Φέτος όμως τα πράγματα θα είναι διαφορετικά, ειδικά εάν η Μπάρτσα καταφέρει απόψε να κατακτήσει το Τσάμπιονς Λιγκ. Τα εκατομμύρια του Αμπράμοβιτς θα βοηθήσουν την Μπάρτσα να φέρει τον Ανρί στο «Καμπ Νου», έναν ερχομό που πολύ θα ήθελε κι ο Ροναλντίνιο. Όμως, αυτό το σενάριο με τις καραμπόλες θα μπορούσε να γίνει πραγματικότητα μόνον εάν η Μπάρτσα κατακτήσει το Κύπελλο.

Ο Καλού, που προσπάθησε να πάρει ολλανδικό διαβατήριο για να αγωνιστεί με την εθνική Ολλανδίας στο Μουντιάλ, αλλά δεν τα κατάφερε, είναι ένας ακόμα στόχος, παρ' όλο που με την άδεια εργασίας του θα είναι κάπως δύσκολα τα πράγματα. Τέλος, κυκλοφορούν δύο ακόμα ονόματα. Του Ρομπέρτο Κάρλος και του Τέβες. Για τον δεύτερο, δεν αποκλείεται η μεταγραφή να γίνει έπειτα από ένα χρόνο, αφού ο Μουρίνιο πιστεύει ότι δεν είναι ακόμα έτοιμος. Όσο για τον Βραζιλιάνο, τώρα που η αυτοκρατορία κατέρρευσε, θέλει να φύγει από τη Μαδρίτη. Στο Λονδίνο, όμως, κάνει πολύ κρύο για την ηλικία του.