Μικροί ημιτελικοί εν όψει μικρού τελικού (Sportday / Νίκος Παπαδογιάννης)

Ομάδες που παίζουν ημιτελικό κι έχουν τον νου τους στον μικρό τελικό έχετε ξαναδεί; Να σας δείξω εγώ δύο, ντυμένες μάλιστα ομοιόμορφα για να ξεχωρίζουν εύκολα: το Μαρούσι στον Νότο και ο Αρης στον Βορρά. Στους εναρκτήριους αγώνες με Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό, θύμιζαν κομπάρσους που στέκονταν στην άκρη για να συμπληρώσουν το σκηνικό.

Μα, έτσι είναι οι ημιτελικοί; Σαν φιλικά του Σεπτέμβρη; Δικαίως κάθισαν στο σπίτι τους οι πολλοί. Θα ξανανοίξουν τον κουμπαρά, όταν τελειώσει η πλάκα και ξαναβγούν τα καριοφίλια από το μπαούλο. Στη μάχη του τίτλου («πράσινους» και «κόκκινους») και στη μονομαχία της Ευρωλίγκας (για τους θιασώτες του «κίτρινου»).

Είναι άραγε βιαστικό το συμπέρασμά μου; Ενδεχομένως. Εάν όμως διαψευστώ, θα είμαι ο πρώτος που θα χαρεί. Τα γραπτά μου θα τα φάω ευχαρίστως. Για τον Ολυμπιακό, ο χθεσινός αγώνας έμοιαζε με γενική πρόβα εν όψει Παναθηναϊκού. Απέναντι στο εξίσου «λάιτ» Μαρούσι, η μπάλα περνούσε συνεχώς χαμηλά, όχι μόνο στον Σοφοκλή Σχορτσιανίτη, αλλά και στον Άντρια Ζίζιτς, ο οποίος στο «λόου ποστ» είναι απολύτως αξιόπιστος. Εφόσον υποδεχθεί την μπάλα στα 2-3 μέτρα από το αντίπαλο καλάθι είτε σκοράρει είτε κερδίζει φάουλ είτε... και τα δύο μαζί. Εφόσον το κατόρθωνε ακόμα και κόντρα στους μπλοκέρ της Μακάμπι (Bούιτσιτς, Μπάστον), ο Σέκουλιτς με τον Χόμαν του φαίνονταν σαν μεζεδάκια.

Παράξενη περίπτωση ο Ζίζιτς. Ο Ολυμπιακός τον προσέλαβε ως λύση ανάγκης μόλις κατάλαβε ότι το ρίσκο Ράντσικ έγινε μπούμερανγκ. Τον πήρε, δηλαδή, για «τεσσάρι». Όταν τραυματίστηκε σοβαρά ο Ζουκάουσκας, ο Ζίζιτς βαφτίστηκε εν μια νυκτί σέντερ και εγκαταστάθηκε στην καρδιά της ρακέτας. Εκεί νιώθει σαν στο σπίτι του!

«Τεσσάρι» δεν είναι ο Κροάτης, αφού ούτε μακρινό σουτ διαθέτει (το χθεσινό του τρίποντο ήταν το πρώτο στο πρωτάθλημα, έβαλε κι ένα στην Ευρωλίγκα), ούτε προσωπικές φάσεις ξέρει να φτιάχνει με αφετηρία τα 5-6 μέτρα. Οπως είπε κάποιος στο γραφείο, «ως τεσσάρι, θα τον είχαν διώξει». Στο «ζωγραφιστό», όμως, ο Ζίζιτς είναι μανούλα. Μην εκπλαγείτε αν χρησιμοποιηθεί ως πολιορκητικός κριός στους τελικούς με τον Παναθηναϊκό.

Ναι, ναι, ξέρω. «Ακόμα δεν έχει βγει το ζευγάρι των τελικών». Αυτά τα λέει όποιος είχε τον νου του στο ευρω-καραγκιοζιλίκι της Γιουροβίζιον και αμέλησε να παρακολουθήσει τους πρώτους αγώνες Παναθηναϊκού-Άρη και Ολυμπιακού-Αμαρουσίου.

Η απόσταση ανάμεσα στα φαβορί και στα αουτσάιντερ είναι μεγάλη, αν και όχι τόσο μεγάλη όσο φάνηκε στο παρκέ χθες και προχθές. Το πρόσθετο κενό δημιουργήθηκε στο μυαλό των ίδιων των ομάδων. Πιστεύει ο Αρης ότι έχει ελπίδες να κοντράρει τον πρωταθλητή; Οχι βέβαια. Πιστεύει το Μαρούσι ότι μπορεί να παλέψει τον Ολυμπιακό; Ούτε. Στην Ευρωλίγκα έχουν τον νου τους αμφότεροι, συνεπώς στο μικρό τελικό.

Κι αν για τον ασυνάρτητο Άρη του πελαγωμένου Ματσόν αυτό ήταν εν πολλοίς αναμενόμενο, η θλιβερή εικόνα της ομάδας του Παναγιώτη Γιαννάκη αποτέλεσε δυσάρεστη έκπληξη. Δεν είχα ξαναδεί το Μαρούσι να διαλύεται εις τα εξ ων συνετέθη, ούτε φέτος ούτε τα χρόνια που προηγήθηκαν. Α, ξέχασα. Το διέσυρε ο Αρης προ 20ημέρου, στην Αθήνα μάλιστα. Χαμός θα γίνει στον μικρό τελικό!