Δεν χτυπιέται με μικρούς (Sportday / Αντώνης Πανούτσος)

Αν η ΑΕΚ θέλει ανανέωση και κατάκτηση του πρωταθλήματος, είναι εύκολο. Παίρνει τον Τεν Κάτε, τον βοηθό του Ράικαρντ στην Μπαρτσελόνα, παίρνει και την καλύτερη ενδεκάδα στο τελευταίο τουρνουά Under 21 και presto το πρωτάθλημα στη Φιλαδέλφεια (εναλλακτικός χώρος το ΟΔΔΥ). Με 60-70 εκατομμύρια ευρώ και λίγη τύχη δεν υπάρχει πρόβλημα. Το πρόβλημα είναι πώς χτυπάς πρωτάθλημα με παίκτες μικρής ηλικίας και ανάλογα μικρό μπάτζετ. Η απάντηση είναι: δεν το χτυπάς. Πιθανότερο είναι να σε χτυπούν.

Ακόμα και ο Ολυμπιακός -με την κεκτημένη ταχύτητα των εννέα πρωταθλημάτων σε δέκα χρόνια και το πολλαπλάσιο μπάτζετ από την ΑΕΚ- δεν θα τολμούσε να χτυπήσει πρωτάθλημα με ομάδα κάτω του μέσου όρου των 25 ετών. Πιο κοντά σε τέτοιο μέσο όρο βρίσκεται ο Παναθηναϊκός των Δάρλα, Τζιόλη, Λεοντίου, Βύντρα και Μάντζιου. Αλλά ούτε και εκείνος θα το τολμούσε. Ούτε υπάρχει λόγος. Πριν από 40 χρόνια, όταν δεν υπήρχαν επαγγελματικά συμβόλαια, το να κάνεις μια νεαρή ομάδα είχε νόημα, αφού αν η διοίκηση δεν τους έδινε μεταγραφή μπορούσε να έχει ομάδα για τα επόμενα 10 χρόνια. Σήμερα, με τα τριετή συμβόλαια, το να κάνεις τόσο νεαρή ομάδα είναι σαν να προπονείς παίκτες για να αποδώσουν σε κάποια άλλη ομάδα στην ακμή τους, που έρχεται μετά τον δεύτερο χρόνο. Με τους νεαρούς παίκτες υπάρχει κάποια συναισθηματική εξάρτηση με την ομάδα που αναδείχθηκαν, αλλά η εξάρτηση δεν είναι καθοριστική. Ο Κώστας Κατσουράνης, για παράδειγμα, ενώ αναδείχθηκε στην ΑΕΚ, με τη σύμφωνη γνώμη της διοίκησης ψάχνεται για μεταγραφή. Πέραν όμως της θεωρίας, στην πράξη φέτος η ΑΕΚ πρέπει να πάρει την απόφαση. Νεανική ομάδα με ισχνές πιθανότητες τίτλου ή ώριμη με περισσότερες. Η απάντηση είναι η πρώτη επιλογή και η γνώμη δεν είναι μόνο δική μου.
Στη ραδιοφωνική εκπομπή του SuperΣΠΟΡ FM, στην οποία μίλησε ο Κώστας Κατσουράνης, μια φράση του ήταν ότι στην τελευταία σεζόν χάθηκε ο ενθουσιασμός «...που έμπαινε ο Μπούρμπος και γινόταν χαλασμός». Τον ενθουσιασμό φέρνουν οι επιτυχίες ή η ελπίδα των επιτυχιών. Είτε παίρνεις τον Σαλπιγγίδη και τον Παπαδόπουλο και ελπίζεις ότι θα χτυπήσουν πρωτάθλημα και θα φέρνουν τον ενθουσιασμό, είτε παίρνεις τον Κομβολίδη και τον Κουτρουμάνο και οι οπαδοί ενθουσιάζονται επειδή οραματίζονται το μέλλον συγχωρώντας τις όποιες αποτυχίες.

Η ΑΕΚ έχει το υλικό για μια καλή πορεία με ομάδα κάτω των 27 χρόνων. Δεν έχει και δεν θα έχει την ομάδα για να κάνει πορεία με ομάδα από ενδεκαδάτους παίκτες κάτω των 25 χρόνων, εκτός αν αποφασίσει να διακόψει τη συνεργασία της με τον Λυμπερόπουλο, τον Αλεξόπουλο, τον Τσιρίλο, τον Γεωργέα και μερικούς ακόμα. Το να έχει κάποιους παίκτες μικρής ηλικίας που να κατεβάζουν τον μέσο όρο θα είναι επικοινωνιακό gimmick, αφού και ο Ολυμπιακός έχει τον Χοβνανισιάν, τον Ντ' Ακόλ και τον Γιάννου, αλλά ακόμα και ο προπονητής του μιλάει για γερασμένη ομάδα. Η ΑΕΚ μπορεί και αντέχει μια ανανέωση. Δεν αντέχει ένα ακόμα καλοκαιρινό «παιδομάζωμα» με τους πιτσιρικάδες να εξαφανίζονται στη σεζόν. Αν ο Σάντος απομακρύνθηκε επειδή άφηνε τους πιτσιρικάδες εκτός ομάδας, τουλάχιστον η θυσία του να μην πάει χαμένη.


Το να κοιμάσαι το βράδυ με την εικόνα του Παναγιώτη Ψωμιάδη και να ξυπνάς το επόμενο πρωί πάλι με Ψωμιάδη, ανήκει στα βαρέα και ανθυγιεινά. Το βράδυ τον έβλεπα στη γιγαντοοθόνη του μαγαζιού της Πειραιώς, όπου γινόταν η εκδήλωση του Τηλεμαραθωνίου για την ανέγερση νοσοκομείου για παιδιά που πάσχουν από καρκίνο. Υπήρχαν συνδέσεις με Κρήτη, Λάρισα και Θεσσαλονίκη, όπου ο Ψωμιάδης είχε τσακώσει στο χέρι ένα μικρόφωνο και «τραγουδούσε» για τους σκοπούς της εκδήλωσης. Δηλαδή, προσπαθούσε να ακολουθήσει το playback, αφού ενώ έκανε τα τσαλίμια των σκυλάδικων, απομακρύνοντας και ξαναφέρνοντας το μικρόφωνο στο στόμα, η ένταση εκεί μουλαρωμένη, η ίδια.

Το πρωί ο Ψωμιάδης με υποδέχτηκε από τη 15η σελίδα της «SportDay». Στη φωτογραφία δίπλα στον Ψωμιάδη προχωρούσε ένας κύριος με μουστάκι, που στο χέρι κρατούσε ένα κάδρο με τη δική του φωτογραφία, να χαιρετάει έναν άλλον κύριο. Στην αρχή νόμισα ότι ο Ψωμιάδης συνεχίζει τις αγαθοεργίες και ο κύριος με το μουστάκι κρατάει κάδρο από εκείνα που κρατούν οι ζητιάνοι στον ηλεκτρικό «Χρειάζεται να κάνω εγχείρηση στη Ρωσία. Σας παρακαλώ τη βοήθειά σας». Τελικά ο κύριος στη φωτογραφία ήταν ο θείος από τη Ρωσία Ιβάν Σαββίδης, που είναι έτοιμος να βάλει εκατομμύρια για να κάνει τον ΠΑΟΚ ξανά μεγάλο. Είναι όμως αλήθεια; Παρά το ότι με είχε φέρει η μοίρα το προηγούμενο βράδυ να κάθομαι δίπλα στον Σίμο Κεδίκογλου, τον άνθρωπο που πιθανότατα ξέρει καλύτερα τον Ιβάν από οποιονδήποτε άλλον Έλληνα, δεν έχω να προσφέρω πολλά στην ανθρώπινη γνώση.

«Ο Σαββίδης έκανε περιουσία από τα καπνά, μετά πούλησε την εταιρεία και διεύρυνε τις επαγγελματικές του δραστηριότητες. Εχει 16 χιλιάδες ανθρώπους στη δούλεψη του. Πολιτικά ήταν συνεργάτης του Πούτιν, αλλά την τελευταία φορά που τον είδα τον κατηγορούσε. Τώρα, πόσο σοβαρά σκέφτεται να ασχοληθεί με τον ΠΑΟΚ, μόνο ο ίδιος ξέρει». Oι πολιτικοί ξέρουν να κρατούν τις αποστάσεις πριν βρεθούν εκτεθειμένοι. Οπως και να διαλέγουν τη σωστή ομάδα για να υποστηρίζουν.

«Το ξέρεις ότι είμαι Απολλωνιστής;», συνέχισε τη συζήτηση ο Κεδίκογλου. Δεν το ήξερα. «Μόνο Απολλωνιστής;», τον ρώτησα, γνωρίζοντας ότι και οι μισοί αθλητικογράφοι είναι Απολλλωνιστές. Οι άλλοι μισοί είναι Πανιώνιοι... «Οχι, είμαι και ΑΕΚ», συνέχισε ο Κεδίκογλου, φέρνοντας τη συζήτηση σε κάποια αληθοφανή μέτρα. Αλλά μετά έδειξε ότι το «Απολλωνιστής» δεν ήταν παραμύθι. «Ασε με, έτσι όπως μας έχει καταντήσει ο Αλαμάνος. Ηρθε στον Απόλλωνα με δύο τρίκυκλα και θα φύγει με 20 νταλίκες», είπε. Και όταν οι πρώτες σου κουβέντες είναι για τον Αλαμάνο, δείχνει ότι είσαι απαντάμ παπαντάμ Απολλωνιστής. Τώρα, δεν ξέρω πόσες νταλίκες έχει ο Αλαμάνος, αλλά αυτό που ξέρω είναι ότι λίγο να συνεχίσει σε αυτό το στυλ ο Απόλλων και θα ξαναγίνει πολιτιστικός σύλλογος, όπως είχε ξεκινήσει στη Σμύρνη.

Πέρασε στα ψιλά των εφημερίδων. Οποιοι όμως το διάβασαν, αποκλείεται να μην το θυμούνται. Τον περασμένο Δεκέμβριο ο Αλαμάνος δήλωσε αδυναμία να συντηρεί το γήπεδο της Ριζούπολης, το οποίο ανέλαβε να συντηρεί η ΕΠΑΕ. Ετσι ξηγιέται στους φίλους του ο Βίκτωρας. Τα λειτουργικά έξοδα του γηπέδου καλύπτονται από την ΕΠΑΕ και ο Απόλλων συνεχίζει να παίζει σαν να μην έγινε τίποτα. Η μόνη διαφορά είναι ότι η Ριζούπολη διατίθεται. Οχι για γάμους και δεξιώσεις, αλλά για τα ματς των ομάδων των φίλων του Βίκτωρα.

Ετσι βρέθηκε χθες να παίζει ο Εθνικός του Πηρούνια την άνοδο με τον Μεσσηνιακό του Σταύρου Παπαδόπουλου στο γήπεδο της Ριζούπολης. Παραχώρησε το γήπεδο ο Βίκτωρας στον Εθνικό. Φυσικά, μην ακούσω ότι έχει σχέση με την παραχώρηση ο Βασίλης Κοντοβαζαινίτης. Ο Βασίλαρος, που ο θρύλος τον φέρνει το 1978 να έχει φτιάξει το πρώτο επαγγελματικό καταστατικό ομάδας για λογαριασμό του Θωμά και του Αιγάλεω, υπάρχει στην προεδρία κατ' όνομα. Για να πηγαίνει στις απονομές και να κρατάει το ένα χερούλι για να δώσουν την «κούπα» του πρωταθλήματος εξ ημισείας.

Κάτι η σχέση του Πηρούνια με τον Βίκτωρα, κάτι η παραχώρηση του γηπέδου και στον Μεσσηνιακό το πήραν το μήνυμα. Χθες το μεσημέρι, πριν ξεκινήσει το ματς, είχε γίνει γνωστό ότι η διοίκηση του Μεσσηνιακού είχε ήδη κλείσει δωμάτια στον Βόλο για το μπαράζ με τον Πανθρακικό, με τη σιγουριά ότι το ματς με τον Εθνικό είναι ήδη χαμένο.

Πριν από το ματς, στον Εθνικό την άνοδο την είχαν τελειωμένη. Το ερώτημα λοιπόν είναι τι θα γίνει με τη χρήση του Καραϊσκάκη, αφού από τη στιγμή που ο Εθνικός ανεβεί στη Β' Εθνική, έχει τα ίδια δικαιώματα με τον Ολυμπιακό. Η πρώτη εντύπωση είναι ότι ο Εθνικός δεν θα ασχοληθεί με το Καραϊσκάκη, αφού τα λειτουργικά έξοδα είναι τόσο μεγάλα που με τα εισιτήρια που κόβει και χωρίς τηλεοπτικά δικαιώματα θα μπαίνει μέσα άπατος. Επίσης, ορισμένες χρήσεις του γηπέδου έχουν εκχωρηθεί και ο Εθνικός ή όποια άλλη ομάδα χρησιμοποιήσει το Καραϊσκάκη δεν μπορεί να τις έχει. Παράδειγμα οι σουίτες.

Οι σουίτες έχουν ενοικιαστεί από το Υφυπουργείο Αθλητισμού στη Θρύλος Α.Ε. Από τη Θρύλος ενοικιάζονται στους ιδιώτες και σε επιχειρήσεις σαν χώροι. Κάτι σαν διαμερίσματα με ενδιαφέρουσα θέα. Είτε λοιπόν παίζει στο Καραϊσκάκη ο Ολυμπιακός είτε η Εθνική Ελλάδας είτε ταινίες ή συναυλίες, οι κάτοχοι των σουιτών μπορούν να παρακολουθούν την εκδήλωση χωρίς ο παραγωγός του σόου να παίρνει ευρώ τσακιστό. Η Θρύλος Α.Ε. είναι υποχρεωμένη να δώσει με δεδομένους όρους το Καραϊσκάκη στον Εθνικό, αλλά δεν είναι υποχρεωμένη να του δίνει χρήματα από τις σουίτες. Οπως δεν δίνει και στον Ολυμπιακό...

Καταλαβαίνει, λοιπόν, κάποιος πόσο σημαντικός είναι ο έλεγχος της Θρύλος Α.Ε. Στον οποίο κόλλησε η διαπραγμάτευση ανάμεσα στον Θόδωρο Αγγελόπουλο και τον Σωκράτη Κόκκαλη, όταν ο πρώτος είχε ενδιαφερθεί να αγοράσει τον Ολυμπιακό. Ο Κόκκαλης πουλούσε την ΠΑΕ χωρίς τη Θρύλος, αλλά ο Θόδωρος ήθελε το πακέτο σε μια λογική τιμή. Είναι η νοοτροπία του Αγγελόπουλου. Το πρώτο μαγαζί και σε λογική τιμή. Ούτε της φωτιάς αλλά ούτε και φουσκωμένη, επειδή άκουσαν ότι έχουμε λεφτά και νομίζουν ότι τα μοιράζουμε κιόλας. Για τους δύο, λοιπόν, συγκεκριμένους λόγους, επειδή ο ΠΑΟΚ είναι το μεγαλύτερο μέγεθος της Βορείου Ελλάδας, αλλά όχι ολόκληρης της Ελλάδας που είναι ο Ολυμπιακός, κι επειδή ο Γούμενος δεν ψάχνει αγοραστή αλλά κορόιδο για να του τα χώσει, μου φαίνεται απίθανο να αγοράσει ο Θόδωρος τον ΠΑΟΚ. Ο οποίος Θόδωρος ας σημειωθεί ότι πριν πάρουμε τους Ολυμπιακούς και γίνει πρώτη φίρμα, δεν είχε πρόβλημα να δηλώνει ότι είναι γέννημα θρέμμα Ολυμπιακός.