Από τα χρέη μέχρι τον Επαλέ (Sportday / Γιώργος Ζαχαριάδης)

Ρωτουσε ο Μανος Ζερβακης (SuperΣΠΟΡ FM 94,6): «Η διοίκηση χρωστά στους παίκτες που τελείωσαν το φετινό πρωτάθλημα 700.000-800.000 ευρώ. Ερχονται μεταγραφές και διώχνει καμιά δεκαριά. Ακόμα όμως κι αν δεν τους έδιωχνε, χρειάζεται πέντε-έξι παίκτες για να δημιουργήσει αξιόπιστο σύνολο. Πώς θα πληρωθούν οι παίκτες που έρχονται;».

Μανο μου, στην Ελλαδα όλα μπορούν να γίνουν. Δεν υπάρχει «δεν μπορώ». «Δεν θέλω» υπάρχει. Και στις δύσκολες στιγμές πάλι θα βρεθούν όλοι αυτοί που θα φάνε το... παραμύθι και θα πειστούν να παίξουν ποδόσφαιρο για χάρη ομάδων που δεν έχουν να καλύψουν τον προϋπολογισμό τους.

Ασ μιλησουμε όμως με στοιχεία. Τα παραπάνω αφορούν στον Αρη. Ο Νίκος Αναστόπουλος διώχνει αρκετούς από τους παίκτες πάνω στους οποίους στήριξε τα πλάνα της ανόδου στην Α' Εθνική. Καμιά δεκαριά θα αποχωρήσουν και θα αποκτηθούν μερικοί Βραζιλιάνοι και ορισμένοι ακόμα από την εγχώρια αγορά. Πώς θα πληρωθούν; Στον Αρη ελπίζουν ότι θα εισπράξουν πολλά από τα τηλεοπτικά, από τα διαρκείας, από τις εισπράξεις και τις χορηγίες και θα καλύψουν όχι μόνον το άνοιγμα της χρονιάς που πέρασε, που είναι μεγαλύτερο από 1,5 εκατ. ευρώ, αλλά παράλληλα θα καταφέρουν να αντεπεξέλθουν στις απαιτήσεις της επόμενης.

Στον Ηρακλη, το ποσό που έχουν λαμβάνειν οι παίκτες-πρωταγωνιστές της εντυπωσιακής πορείας προς την Ευρώπη δεν είναι μικρότερο. Το ίδιο μεγάλο -και ακόμα μεγαλύτερο- είναι για τον ΠΑΟΚ, που έτσι κι αλλιώς διατηρεί πλουσιότερα συμβόλαια. Στον Απόλλωνα θα καταφέρουν κουτσά-στραβά να... κλείσουν τα βιβλία για τη χρήση του 2005-06. Ισως δεν θα πρέπει να μας απασχολήσει.

Τι γινεται λοιπον με τους κυρίους παράγοντες-διαχειριστές, που ενδιαφέρονται μεν για το μέλλον της ομάδας τους (κανείς δεν μπορεί να τους κατηγορήσει για το αντίθετο), αλλά δεν ανταποκρίνονται επαρκώς στις οικονομικές υποχρεώσεις τους; Είναι δεδομένο ότι δεν θα καταφέρουν παρά να προσθέσουν κι άλλα χρέη. Δεν διακινδυνεύουμε πρόβλεψη. Τα πράγματα είναι απλά: υπάρχουν μεγάλα ανοίγματα από την προηγούμενη σεζόν και μεταγραφές για τις οποίες χρειάζονται χρήματα και οι παράγοντες ελπίζουν ότι ο προϋπολογισμός στο κεφάλαιο «έσοδα» θα τους «βγει». Ποτέ και κανένας προϋπολογισμός δεν έχει εκτελεστεί κατά απόλυτο τρόπο μέχρι σήμερα. Πάντοτε καταγράφονται σημαντικές απώλειες και τότε καλείται κάποιος, όπως ο Γιάννης Σαρηκεχαγιάς στον Ηρακλή, να βάλει το χέρι στην τσέπη και να καλύψει τις διαφορές με όσες δυνάμεις διαθέτει. Το έργο λοιπόν το έχουμε δει πολλές φορές και όσο κάποιοι προσπαθούν να μας πείσουν ότι είναι «πρεμιέρα», δεν τα καταφέρνουν. Πάλι εδώ θα είμαστε, στον ίδιο παρονομαστή. Και θα μιλάμε για χρέη σε παίκτες και προπονητές που πέρασαν από τις ομάδες, οι οποίες θα κληθούν να δώσουν άμεσα λύσεις (δηλαδή, χρήματα) όταν εκδικαστούν προσφυγές και αγωγές.

Ποσο μεγαλη προσοχη θα πρέπει να δείξουν διοικήσεις, όπως αυτή του Αρη, που δεν διαθέτει ισχυρό οικονομικό παράγοντα στις τάξεις του; Μήπως οι εκτιμήσεις περί εσόδων ύψους 2 εκατ. ευρώ από τα τηλεοπτικά που αναφέρουν στην «κιτρινόμαυρη» ΠΑΕ θα πρέπει να αναθεωρηθούν και ταυτόχρονα να γίνει ανάλογος σχεδιασμός ενίσχυσης της ομάδας προκειμένου να κλείσουν παλιότερες «τρύπες»; Μήπως αυτοί που θα πάρουν αποφάσεις και θα διώξουν παίκτες με συμβόλαια που θα πρέπει να πληρωθούν επειδή λήγουν έπειτα από ένα ή δύο χρόνια θα πρέπει να το σκεφτούν καλύτερα; Θα μας πείτε «και τι να κάνουν; Να κρατήσουν τους παίκτες που δεν μπορούν να σταθούν στην Α' Εθνική;». Οχι βέβαια. Αυτό όμως θα έπρεπε να τους είχε απασχολήσει όταν «υπέγραφαν» πολυετή συμβόλαια.

Στον Ηρακλη, ο Γιωργος Σπανουδακης, που κατηγορείται για τις εξορμήσεις του στο Μαϊάμι και τη Μύκονο, κρατά την «καυτή πατάτα» της υπόθεσης του Ζοέλ Επαλέ λες και δεν υπάρχουν άλλα θέματα που θα πρέπει να απασχολήσουν τον ίδιο, όπως αυτό του Καμερουνέζου... Μήπως ο ένας από τους 11 ή 12 και κάτι παραπάνω που αγωνίστηκαν πέρυσι θα είναι τόσο μεγάλη απώλεια; Και κάποια στιγμή θα πρέπει να αντιληφθούμε ότι ο Επαλέ προσπαθεί να εξαργυρώσει την εξαιρετική περσινή παρουσία του με όσο το δυνατόν καλύτερους όρους. Δεν υπάρχει βέβαια κανείς που θα μας εγγυηθεί ότι ο Καμερουνέζος θα είναι το ίδιο καλός και την επόμενη και τη μεθεπόμενη σεζόν. Κανείς. Και όποιος το επιχειρήσει, θα είναι καραγκιόζης.