Σήματα κινδύνου εκπέμπει το «πειρατικό» (Sportday / Δ.Ευαγγελάτος)

Μικρά περιστατικά που συσσωρεύονται στους κόλπους της Εθνικής ομάδας απειλούν το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα λίγο καιρό μετά το Euro 2004 και λίγο καιρό πριν από την έναρξη των προκριματικών του Euro 2008

Σχεδόν δύο χρόνια μετά τη μεγαλύτερη επιτυχία του ελληνικού ποδοσφαίρου, στην Πορτογαλία, η κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στους κόλπους της Εθνικής παραπέμπει σε μακρινή εικόνα από τα θριαμβευτικά ενσταντανέ της 4ης Ιουλίου 2004 στο «Λουζ» της Λισσαβώνας.

Με ό,τι, εν πάση περιπτώσει, έχει κάποιος κατά νου του για την ομάδα που πλημμύρισε τους δρόμους με κόσμο και υποχρέωσε τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και τον πρωθυπουργό να αποδώσουν τιμές στους συντελεστές του «αθλητικού κλέους». Το «πειρατικό» εκπέμπει σήματα κινδύνου και τρεις μήνες πριν από την έναρξη της προσπάθειας υπεράσπισης του ευρωπαϊκού τίτλου, μάλλον είναι ώρα να γίνει καταμερισμός ευθυνών, αυτοκριτική ή οτιδήποτε άλλο είναι απαραίτητο να συμβεί ώστε να βελτιωθεί η συνεργασία όλων των μερών γύρω από την Εθνική και μαζί μ' αυτή η αγωνιστική εικόνα της. Δεν θα αργήσει να παίξει το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα στο «Ολντ Τράφορντ» με την Αγγλία (16 Αυγούστου), όπου θα δώσει την πρόβα τζενεράλε πριν από το ταξίδι στη Μολδαβία για τον πρώτο προκριματικό αγώνα του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος 2008.

Οι διεθνείς

Αφορμή για την υποχρέωση ανασύνταξης είναι ορισμένα περιστατικά που συνέβησαν το τελευταίο διάστημα και που στο ταξίδι της Εθνικής στην Αυστραλία κλιμάκωσαν την ένταση που επικρατεί στις τάξεις της ομάδας. Σε ό,τι αφορά τους διεθνείς, έχει χαθεί το μέτρο στις απαιτήσεις που εγείρουν από καιρού εις καιρόν και που ενίοτε υπερβαίνουν τα εσκαμμένα. Ένα πρόσφατο παράδειγμα ήταν η διαφωνία που σημειώθηκε μεταξύ των παικτών και της ΕΠΟ για την επιπλέον αμοιβή που δικαιούνται από τη συμμετοχή τους στους φιλικούς αγώνες με τη Φινλανδία, τη Σαουδική Αραβία, τη Λευκορωσία, το Καζακστάν και την Αυστραλία. Λογική απαίτηση; Όση θα 'ταν η απαίτηση των ίδιων παικτών από τους συλλόγους στους οποίους ανήκουν να πληρωθούν έξτρα για να συμμετάσχουν σε αγώνες προετοιμασίας των ομάδων τους! Διότι, στην ουσία, αυτοί οι αγώνες που έδωσε η Εθνική από την αρχή του έτους μέχρι και σήμερα εντάσσονται στο πλαίσιο προετοιμασίας της για την προκριματική φάση του Euro 2008.

Στη Μελβούρνη, όμως, δεν σημειώθηκε μόνο διαφωνία για τα πριμ που έχουν λαμβάνειν οι παίκτες. Εκδηλώθηκαν παράπονα για την ποιότητα του ξενοδοχείου στο οποίο κατέλυσαν για οκτώ ημέρες οι διεθνείς και εν πτήσει για τη Μελβούρνη ορισμένοι ποδοσφαιριστές δυσαρεστήθηκαν επειδή δεν ταξίδεψαν στην πρώτη θέση, αλλά στην «μπίζνες κλας» και παραπονέθηκαν επειδή οι ακριβές θέσεις κατελήφθησαν από μέλη του διοικητικού συμβουλίου της ΕΠΟ! Αυτή είναι η αλήθεια, αλλά όχι ολόκληρη. Γιατί η ολόκληρη αλήθεια είναι πως η πρώτη θέση χρησιμοποιήθηκε μόνο σ' ένα από τα πέντε δρομολόγια που εκτελέστηκαν προς και από τη Μελβούρνη και επίσης ότι δεν χωρούσε όλους τους διεθνείς, άρα δεν ήταν δυνατόν να διαχωριστεί συνειδητά η ομάδα σε παιδιά και αποπαίδια.

Ενα πιο σοβαρό πρόβλημα που παρατηρείται στο αντιπροσωπευτικό συγκρότημα είναι ότι το πολύ καλό κλίμα της ομάδας, που ήταν ένα από τα βασικότερα συστατικά επιτυχίας της Εθνικής, έχει διαταραχθεί. Εχουν αραιώσει οι μαζώξεις στα δωμάτια των ξενοδοχείων, σαν τις... παροιμιώδεις στην Πορτογαλία, και στις τάξεις των διεθνών παίκτες που βρίσκονται στο άνθος της ποδοσφαιρικής ηλικίας τους εκτιμούν ότι δεν έχουν τις ίδιες φιλοδοξίες με συναδέλφους τους της πιο προχωρημένης. Αυτές οι διαφορές δεν είναι ασυνήθιστες στις ομάδες, αλλά για την Εθνική, τα μέλη της οποίας συγκεντρώνονται κάθε δίμηνο για τρεις-τέσσερις ημέρες, είναι πιο δυσεπίλυτες. Και ίσως να αποβούν μοιραίες, αν προκύψει κάποιο ανεπιτυχές αποτέλεσμα και παραστεί η ανάγκη εσωτερικής ανασύνταξης δυνάμεων.

Ο Ρεχάγκελ

Η ευθύνη του Οτο Ρεχάγκελ είναι ότι αποστασιοποιείται από τέτοιου είδους μικρά περιστατικά, τα οποία, ωστόσο, συσσωρεύονται και απειλούν την ίδια την ομάδα. Δεν θέλει ο Γερμανός να δυσαρεστήσει ούτε τους παίκτες ούτε την Ομοσπονδία, αλλά, όπως φαίνεται, στην προκειμένη περίπτωση, η τακτική του «νίπτω τας χείρας μου» δεν είναι η ενδεδειγμένη.

Κάτι άλλο που καταλογίζεται στον ομοσπονδιακό από τους ποδοσφαιριστές είναι ότι έχει αμβλύνει τις «βασικές αρχές» του, δηλαδή ότι δεν είναι ο σκληρός προπονητής που δεν σηκώνει μύγα στο σπαθί του. Οχι ότι είναι ενδοτικός και υποχωρητικός, αλλά οι διεθνείς εκτιμούν ότι κάτι έχει αλλάξει στην όλη συμπεριφορά του και δεν τους εξάπτει το ενδιαφέρον. Κατά την άποψη ορισμένων ποδοσφαιριστών, για παράδειγμα, δεν ήταν κατάλληλα προετοιμασμένος να διαχειριστεί την πολυήμερη υποχρέωση στη Μελβούρνη -σε αντίθεση με τα ταξίδια-αστραπή για τα επίσημα ματς, στα οποία είναι εύκολο να γεμίσει το πρόγραμμα- και μάλιστα στις εσχατιές της σεζόν. Η αναμονή του παιχνιδιού με την Αυστραλία έφτασε στο σημείο να γίνεται κάποιες στιγμές αφόρητη, γιατί οι παίκτες ξυπνούσαν το πρωί σε ώρες ασυνήθιστες για το βιολογικό ρολόι τους και δεν είχαν τι να κάνουν μέχρι να προπονηθούν. Εξ ου η βόλτα στο ζωολογικό κήπο της Μελβούρνης, αλλά και (η όχι οργανωμένη) στο ενυδρείο της πόλης.

Τώρα, μάλιστα, που τα αποτελέσματα της Εθνικής δεν είναι τα καλύτερα δυνατά, όπως για μεγάλο διάστημα πριν από το Euro 2004 (η ομάδα ήταν αήττητη για ενάμιση χρόνο), ακούγεται και αμφισβήτηση για τις επιλογές του Ρεχάγκελ. Αν υπάρχει βάση στην κριτική για την εμμονή που είχε, έχει και θα έχει ο Γερμανός με μερικούς ποδοσφαιριστές, δεν έχει και τόσο πολλή σημασία αυτό, όσο το γεγονός ότι ο εκλέκτορας δεν αφουγκράζεται τους ποδοσφαιριστές του.

Η ΕΠΟ

Το υπ' αριθμόν 1 πρόβλημα από πλευράς Ομοσπονδίας είναι ότι έχει παραχωρήσει πεδίο δράσης στους ποδοσφαιριστές, είτε γιατί ο Βασίλης Γκαγκάτσης θεωρεί ότι οι «ήρωες της Πορτογαλίας» πρέπει να ανταμείβονται εσαεί ηθικά και υλικά για ό,τι πέτυχαν προ διετίας είτε γιατί η ΕΠΟ βρίσκεται σε δυσχερή θέση και δεν μπορεί να ξύσει πληγές και στην Εθνική. Την ίδια στιγμή που η ΕΠΟ διανύει μία από τις χειρότερες περιόδους της οικονομικά και υποχρεώνεται να απευθύνει πρόσκληση για τα τηλεοπτικά δικαιώματα της προκριματικής φάσης του Μουντιάλ 2010 (!), οι διεθνείς αυξάνουν τις απολαβές τους (έχουν πάρει ήδη και αύξηση στους μισθούς τους, η οποία σχεδόν φτάνει τον διπλασιασμό), το τεχνικό δίδυμο κοστίζει γύρω στις 100.000 ευρώ σε μηνιαία βάση και σε απαιτήσεις που «υπερβαίνουν τα εσκαμμένα» δεν υπάρχει δυναμική αντίδραση. Δεδομένου, μάλιστα, ότι η δυσχερής οικονομική θέση στην οποία έχει περιέλθει η Ομοσπονδία οφείλεται κατά ένα πολύ μεγάλο ποσοστό στη μυθική ανταμοιβή των παικτών για το μυθικό κατόρθωμα της Πορτογαλίας, είναι ανεξήγητη αυτή η περίπου αμυντική στάση που τηρεί η ΕΠΟ απέναντι στους ποδοσφαιριστές.