Για τον Ζιλμπέρτο, ρε γαμώτο...

Ανεξάρτητα από τη θέση που βρισκόταν όταν εκτέλεσε τον Χαλκιά, ο Ζιλμπέρτο Σίλβα δικαιούτο να αποχαιρετήσει τον κόσμο του Παναθηναϊκού πανηγυρικά. Μια προσωπικότητα του παγκόσμιου ποδοσφαίρου με όλα τα χαρακτηριστικά της αντι-βεντέτας θα πάρει τον δρόμο για την πατρίδα του, χαρίζοντας στο τριφύλλι τη δυνατότητα να βρεθεί στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ. Κρίμα είναι που μιλώντας χρόνια αργότερα στα εγγόνια του θα τους διηγείται τα ακατανόητα του ελληνικού ποδοσφαίρου.

Ήρθε σαν κύριος, φεύγει σαν κύριος αφήνοντας τις καλύτερες εντυπώσεις. Εκτός συγκλονιστικού απροόπτου το δικό του γκολ, λυτρώνει τον Παναθηναϊκό. Οι πράσινοι ήταν κυρίαρχοι στο γήπεδο και με βάση απόδοση και ευκαιρίες, δίκαια επικράτησε.

Ο ΠΑΟΚ είχε τη μεγάλη ευκαιρία να ισοφαρίσει αλλά δυστυχώς γι' αυτόν, απέναντι στον Τζόρβα βρέθηκε ο Μουσλίμοβιτς. Αυτός μαζί με τον Μπάχα είναι ίσως δύο σέντερ φορ που έχουν κάκιστες σχέσεις με την αντίπαλη εστία. Του Ντιόγκο απόντος βεβαίως, βεβαίως.

Στον Βόλο τα πράγματα ήρθαν ανάποδα. Συνήθως οι ερυθρόλευκοι παίζουν καλή μπάλα, χάνουν ευκαιρίες, χάνουν και το παιχνίδι. Τώρα η ΑΕΚ ήταν καλύτερη, έβγαλε το λάδι του Ολυμπιακού και στο τέλος βρέθηκε ηττημένη από μια αερομαχία. Εκεί δηλαδή που βρίσκεται το σημείο υπεροχής της.

Ο Παναθηναϊκός κρατά την τύχη στα χέρια του. Υποδέχεται την ταλαιπωρημένη ΑΕΚ χωρίς τον Δέλλα και θα πρέπει να παρουσιάσει αυτοκτονικές τάσεις. Στο άδειο ΟΑΚΑ ο Ζιλμπέρτο Σίλβα θα δώσει την τελευταία παράσταση, Ο κόσμος θα τον αποχαιρετήσει νοερά. Γράφω ο κόσμος χωρίς προσδιορισμό έχοντας την αίσθηση ότι εκτείνεται και πέραν των οπαδών του τριφυλλιού. Έτσι θέλω να πιστεύω...