Τα μάτια μου έχουν γεμίσει δάκρυα. Δεν βλέπω να περπατήσω. Σκοντάφτω στα βικτοριανής εποχής πανάκριβα έπιπλα του διαμερίσματός μου, στην προσπάθειά μου να βγω στο μπαλκόνι για να αναπνεύσω λίγο καθαρό αέρα. Δεν μου έχει τύχει κάτι κακό, φίλε αναγνώστη. Μην ανησυχείς, απλούστατα γελάω μέχρι δακρύων.
Αιτία είναι η σπαρταριστή συνέντευξη του Γιώργου Μητσικώστα στο χθεσινό «Score Live». Είχα καιρό να ξεκαρδιστώ στα γέλια, μου είχε λείψει για να είμαι ειλικρινής και τελικά φαίνεται ότι το είχα μεγάλη ανάγκη να ξεδώσω. Ακόμα κι αυτή τη στιγμή που γράφω αυτές τις αράδες, μου είναι αδύνατον να αποχωριστώ το φύλλο της εφημερίδας που με έκανε επιτέλους να θυμηθώ τι θα πει καλό και έξυπνο χιούμορ.
Σκέφτομαι, μάλιστα, πολύ σοβαρά να την κρατήσω για πάντα στο γραφείο μου και μόλις πάει κάτι να μου χαλάσει το κέφι ή να μου τη σπάσει, να ανατρέχω σ' αυτήν και να συνέρχομαι. «Το ευαγγέλιο του γέλιου». Ετσι σκέφτομαι να την ονομάσω.
Επειδή δεν είμαι μοναχοφάης, φίλε αναγνώστη, σκοπεύω σήμερα να δημοσιεύσω μερικά χαρακτηριστικά, σπαρταριστά κομμάτια από τη συνέντευξη αυτήν, για να γελάσει λίγο και το δικό σου το χειλάκι. «Χιούμορ και ποτό, για να περνάς καλά πρέπει να τα μοιράζεσαι», λένε οι Αγγλοι. Και κάτι άλλο, βέβαια, αλλά μην τα περιμένετε όλα από εμένα...
Ξεκινάω και προειδοποιώ όλους όσοι έχουν πρόβλημα με το πολύ γέλιο να μην επιχειρήσουν να τη διαβάσουν. Να διευκρινίσω ότι οι ερωτήσεις, εκτός από τον Μητσικώστα, απευθύνονται και στον συνεργάτη του, Μίμη Κανή, γι' αυτό και διατυπώνονται στον πληθυντικό. Κρατηθείτε, ξεκινάμε:
«Ποια η άποψή σας για το γήπεδο; Μόνο στη Φιλαδέλφεια ή και αλλού;
Μητσικώστας: "Κοίταξε, εγώ είμαι ρεαλιστής. Ας γίνει γήπεδο κι ας γίνει οπουδήποτε. Αλλά να γίνει. Γιατί εδώ τι γίνεται; Τη μία στιγμή λέμε στη Φιλαδέλφεια, την άλλη λέμε εκεί, την άλλη λέμε αλλού…».
Δεν μπορώ να σταματήσω να γελάω, παρ' όλο που τη διαβάζω για χιλιοστή φορά. Σε προειδοποίησα, πάντως, φίλε αναγνώστη. Πάρε βαθιά ανάσα και συνεχίζουμε…
«Υπάρχουν, πάντως, πολλοί οι οποίοι υποστηρίζουν ότι μπορεί να κατασκευαστεί γήπεδο στη Ν. Φιλαδέλφεια, ίσως όχι με τόσα μαγαζιά και τα γύρω γύρω.
Μητσικώστας: "Εγώ ξυπνάω το πρωί και διαβάζω γήπεδο εκεί, γήπεδο αλλού… Ας πούμε, αν γίνεται στη Ν. Φιλαδέλφεια, να το κλειδώσουμε, να πάμε στο υπουργείο, να βρεθεί και ο δανειοδότης και να τελειώνει το θέμα».
Πάλι γέμισαν δάκρυα τα μάτια μου απ' το γέλιο. Για να μην μπερδευτείς, φίλε αναγνώστη, γελάμε με τις ξεκαρδιστικές απαντήσεις του Μητσικώστα. Και όχι με τις ερωτήσεις. Εντάξει;
«Σημαντικό είναι τι παίκτες θα έχεις και όχι τόσο ο προπονητής;
Μητσικώστας: "Κοίτα, αν έχεις παίκτες άψητους, ένας καλός προπονητής μπορεί να τους δέσει. Πώς ήταν ο Μπάγεβιτς, που όταν είχε έρθει δεν είχε μεγάλα ονόματα, αλλά τους έκανε ονόματα; Και από αυτό που σου λέω μη φανεί ότι είμαι Μπαγεβιτσικός, αν και ο Ντούσαν είναι φίλος μου και του έχω κάποια συμπάθεια. Πάντως, υπάρχουν Ελληνες προπονητές, όπως ήταν ο Ιωαννίδης στο μπάσκετ πριν από 20 χρόνια, που έπαιρναν κάτι άσχετους παίκτες και τους έκαναν παικταράδες. Αυτή τη στιγμή η ΑΕΚ θέλει έναν τέτοιο προπονητή. Ποιος είναι αυτός ο προπονητής, εγώ δεν μπορώ να το ξέρω"».
Πολύ γέλιο, πολύ γέλιο, με το ζόρι κρατιέμαι να μη λιποθυμήσω. Θα το έκανα αν δεν σας είχα υποσχεθεί να τη δημοσιεύσω για να διασκεδάσετε κι εσείς:
«Από αυτά που λέτε φαίνεται ότι ποντάρετε στον προπονητή επειδή δεν πιστεύετε ότι θα γίνουν μεγάλες μεταγραφές στην ΑΕΚ.
Μητσικώστας: "Δεν υπάρχει δυνατότητα. Η ΑΕΚ για ένα χρόνο ακόμα δεν θα μπορεί να πάρει μεγάλα ονόματα, όπως έπαιρνε ο Ολυμπιακός Ριβάλντο και άλλους. Θα παίρνει παικτάκια, που είναι άψητα. Γι' αυτό, λοιπόν, πρέπει να ρίξουμε λεφτά για να φέρουν έναν προπονητή που θα μπορέσει να κάνει πράγματα με αυτούς. Πρώτα να τους κάνει παίκτες και μετά παικταράδες».
Σταματάω εδώ! Δεν αντέχω άλλο. Με έχει πιάσει νευρικό γέλιο και πονάει το στομάχι μου. Φαίνεται, όμως, ότι στην ΑΕΚ, επειδή κάποιοι έχουν καιρό να γελάσουν και τους αρέσει να ζουν σε ένα συνεχές δράμα, ξέχασαν τι θα πει χιούμορ, με αποτέλεσμα να γελάνε με τα σοβαρά και να κλαίνε με όσα προκαλούν γέλιο.
Γι' αυτό κι εγώ επέλεξα αυτό το σκίτσο στο κέντρο της σελίδας. Αυτός που βλέπεις, φίλε αναγνώστη, θα ορκιστείς ότι είναι ο πρωθυπουργός της χώρας Κώστας Καραμανλής. Νομίζεις… Ο Μητσικώστας είναι, που παριστάνει τον Καραμανλή, και σκέφτηκα να τον βάλω επειδή έπειτα από αυτή τη σπαρταριστή συνέντευξη απέκτησα κι εγώ χιούμορ…
Αυτό, όμως, που δεν χάνει με τίποτα το χιούμορ του, καταφέρνοντας μάλιστα να το κρατά σε υψηλό για τα ελληνικά στάνταρντ επίπεδο, είναι το «Derby». Χθες κυκλοφόρησε με τον εξής τίτλο: «Επιτέλους, αφήστε ήσυχο τον "Παπ"». Προφανώς εννοούσε ότι αφού ο παίκτης δεν έχει υπογράψει σε άλλη ομάδα και τυπικά παραμένει παίκτης του Παναθηναϊκού, δικαίωμα να τον πειράζουν έχουν μόνο αυτοί και κανένας άλλος.
Για τον λόγο αυτόν, στη στήλη του «Κοντός ψαλμός», ο Χρήστος Κόντος ζητούσε από τον Παπαδόπουλο, όχι μόνο να διαψεύσει το SMS που ποτέ του δεν έστειλε, αλλά και όλα όσα του χρεώνουν και είναι αναληθή! Να κάθεται, δηλαδή, ο ΠΑΠ, τώρα που δεν έχει δουλειά, να βρίσκει ό,τι μπούρδα γράφεται ή λέγεται γι' αυτόν και να τη διαψεύδει. Ετσι, μάλλον δεν θα βρει χρόνο για άλλη ομάδα και λογικό είναι να μείνει στον Παναθηναϊκό.
Αντίθετα με όλα αυτά, βρήκα πολύ σοβαρό το μήνυμα που έφτασε στο κινητό μου από τον υποψήφιο στις εκλογές του ΠΣΑΤ Τάσο Αντωνίνη και σας το δημοσιεύω:
«Αν θέλεις στον ΠΣΑΤ μαγειρέματα με αλάτι και ξιδάκι,
ψήφισε τον Μαμαλάκη.
Αν θες ισχυρό ταμία, ψήφισε Αντωνίνη χωρίς αμφιβολία».
Καταπληκτικό και πολύ πρωτότυπο. Του ανταπαντώ με ένα δικό μου, εξίσου σοβαρό και, φαντάζομαι, εμπνευσμένο:
Αν θες στον ΠΣΑΤ ανία, ρουτίνα και τα τετριμμένα,
ψήφισε όποιον θες εκτός από εμένα.
Αν θέλεις, όμως, βίτσια και ίντριγκες να γίνουνε ζευγάρι,
ψήφισε εμένα, τον Στέφανο τον Χάρη!