Κουτόχορτο και γλείψιμο (Sportday / Αντώνης Καρπετόπουλος)

Οι ομάδες χτίζονται το καλοκαίρι. Χρειάζονται κατ' αρχήν καλούς παίκτες, τους οποίους οφείλουν να έχουν εντοπίσει νωρίς. Τι άλλο χρειάζονται; Χρειάζονται στήριξη από τον κόσμο. Το καλοκαίρι είναι μια εποχή που επιτρέπει όνειρα. Αν του οπαδού του δώσεις το δικαίωμα να ονειρευτεί, τον κέρδισες. Αυτό οι δικοί μας παράγοντες μοιάζουν να το έχουν ξεχάσει. Τρώνε το καλοκαίρι χωρίς να μπορούν να δημιουργήσουν κάτι απαραίτητο, δηλαδή ενθουσιασμό.

Ο Ολυμπιακός, ο Παναθηναϊκός και η ΑΕΚ λογικά θα έχουν του χρόνου καλύτερες ομάδες: δεν μπορώ να πω το ίδιο και για πολλούς από τους υπόλοιπους, αν δεν δω τις επιλογές τους. Για τους τρεις πρώτους του περσινού πρωταθλήματος είμαι βέβαιος. Ο Ολυμπιακός δυναμώνει στην άμυνά του και δεν έχει χάσει παίκτες-«κλειδιά». Ο ΠΑΟ γλίτωσε από τον κυκλώνα Μαλεζάνι κι αυτό είναι κατ' αρχάς θετικό: ο νέος τεχνικός του αποκλείεται να έχει τα χούγια του Ιταλού. Επιπλέον, έχω τη βεβαιότητα ότι ο Τζίγκερ θα κάνει δυο-τρεις καλές μεταγραφές. Και ότι φέτος δεν θα του πασάρουν κελεπούρια τύπου Κονσεϊσάο -μαθαίνει. Οσο για την ΑΕΚ, θεωρώ αδύνατο να μην ενισχυθεί αγωνιστικά έχοντας να παίξει προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ. Θα αποτελεί έγκλημα στην ιστορία της το να μείνει ως έχει.

Πρόβλημα

Κι όμως και οι τρεις κινδυνεύουν να κλείσουν το καλοκαίρι χωρίς να έχουν κερδίσει ούτε ηρεμία ούτε ενθουσιασμούς. Γιατί; Γιατί επικοινωνιακά και οι τρεις ακολουθούν μια αυτοκαταστροφική πολιτική, την οποία δυσκολεύομαι να καταλάβω. Το πρόβλημά τους δεν είναι κοινό, δεν βλέπω όμως κανέναν να κάνει τίποτα για να το λύσει.

Συνεντεύξεις

Ο Ολυμπιακός έχει πάρει έξι παίκτες –ποτέ τέτοια εποχή δεν είχε συμβεί κάτι ανάλογο. Ο Σόλιντ (που έχει πάρει την ευθύνη του σχεδιασμού πάνω του) πρέπει να έχει δώσει περισσότερες συνεντεύξεις από οποιονδήποτε άλλον προπονητή της ομάδας στα ογδόντα χρόνια της ιστορίας του. Το τι θέλει το ξέρουν όλοι. Το γιατί δεν το λέει δημόσια, δεν το καταλαβαίνω. Ο Ολυμπιακός θέλει έναν κεντρικό αμυντικό ακόμα και στη συνέχεια πρέπει να ελαφρώσει το ρόστερ του. Ο παίκτης που θα έρθει μπορεί να πάρει ένα μεγάλο συμβόλαιο της τάξης του 1,5 εκατ. ευρώ. Αν πρέπει να πληρωθεί και ομάδα για να τον παραχωρήσει, το ποσό που ο Ολυμπιακός δίνει είναι γύρω στα 2 άντε 3 εκατ. ευρώ.

Κράξιμο

Ο Ολυμπιακός αυτό το απλό πράγμα δεν το λέει. Αντιθέτως, αφήνει να κυκλοφορούν ονόματα όπως του Ζουάν, του Μπουμσόνγκ, του Τουράμ, του Πιρές και του Ρομπέρτο Κάρλος. Αν του χρόνου τού στραβώσει ένα ματς στο Τσάμπιονς Λιγκ, ο Κόκκαλης θα ακούει πάλι το Καραϊσκάκη να του φωνάζει να βάλει λεφτά –όπως ακριβώς πέρυσι μετά το ματς με τη Λιόν. Αν τον οπαδό του επιτρέπεις να περιμένει τον Φίγκο, τον Ρονάλντο και τον Αϊμάρ, δεν μπορείς να διαμαρτύρεσαι γιατί σε κράζει: δεν σου φταίει κανένας.

Χάος

Ανάλογο χάος υπάρχει και στον ΠΑΟ. Εδώ και δέκα μέρες ψάχνω να βρω τι κάνει ο Μπάκε. Είδε την ομάδα; Έκανε εισηγήσεις; Ξέρει τι χρειάζεται; Έχει δώσει κάποια κατεύθυνση; Θα έχει την ευθύνη των μεταγραφών; Δεν απαντάει κανένας τίποτα! Η ίδια η ιστορία του Παπαδόπουλου είναι αποτέλεσμα επικοινωνιακής επιπολαιότητας. Έγινε μία διαπραγμάτευση και οι δύο μεριές δεν τα βρήκαν. Αν δεν υπάρξει άλλη, ο ΠΑΟ το λέει και το πράγμα τελειώνει. Αν πρέπει να υπάρξει δεύτερο ραντεβού, τότε ακολουθεί μία άλλου τύπου στάση. Υποτίθεται ότι ο «Παπ» αμαύρωσε τα ιερά και τα όσια, γιατί δεν διαμαρτυρήθηκε όταν τον έβαλαν σε ένα περιοδικό φωτογραφία με τη φανέλα του Ολυμπιακού. Να το δεχτώ. Δεν άκουσα όμως τον ΠΑΟ να διαμαρτύρεται, όταν οι εξ επαγγέλματος απολογητές του διοικητικού έργου άρχισαν να ειρωνεύονται τον παίκτη ως «ακατέβατο» κ.λπ. Δεν μπορεί και να κατηγορείς τον άλλο και να κάνεις τα ίδια: δεν γίνεται.

Βανδή

Οπως δεν γίνεται ομάδα και με αυτά που κάνει ο Ντέμης. Που για να αποδείξει ότι δεν υπάρχει το «Ντεμοτεχνείο», που γράφει ο Πανούτσος, δημιούργησε μυστήριο με το ευρωπαϊκό του τουρ για προπονητή. Ταξίδι στο Παρίσι για να βρει χορογράφο και χορευτές μπορεί να κάνει η Βανδή, όχι ένας πρόεδρος ομάδας. Η Βανδή πρέπει για να αντιμετωπίσει τη Βίσση να βρει καλύτερο αφαλοκοτέ και πιο κοντό κομπινεζόν, όμως η ΑΕΚ δεν είναι το «REX»! Αν σέβεσαι τον οπαδό που πληρώνει τα διαρκείας, πρέπει να του εξηγείς και ποια είναι η στρατηγική σου, τι θες να κάνεις, γιατί καθυστερείς, αν έχει δίκιο ο Σάντος που είπε ότι δεν υπάρχει φράγκο κ.λπ. Δεν μπορεί να συμπεριφέρεσαι σαν παλαιοπαράγοντας και να διδάσκεις εκσυγχρονισμό: αλλιώς πάρε μια κομπολόγα, άφησε μουστάκι και φώναζε ότι τους έχεις όλους γραμμένους. Ούτε γίνεται, ενώ η ΑΕΚ δεν έχει προπονητή, να αποκτώνται Φινλανδοί -για τους οποίους δεν ενδιαφέρεται κανένας- και να γράφουν οι πρώην υμνητές του Στάθη ότι έρχεται ο Αΐλτον: επειδή αν λέγεσαι Ντέμης, αν μη τι άλλο, ξέρεις να περνάς γραμμή, αυτά καλοκαιριάτικα πρέπει να μπορείς να τα αποφεύγεις.

Γουστάρει

Ο Ολυμπιακός κινδυνεύει από υπερπροσδοκίες, ο ΠΑΟ αδυνατεί να διαχειριστεί νορμάλ καταστάσεις και δεν γλιτώνει αναίτιες εντάσεις και η ΑΕΚ μπορεί να πνιγεί από το πολύ γλείψιμο. Οι άνθρωποι που διαχειρίζονται τις τύχες των συλλόγων δεν διοικούν εταιρείες, αλλά πολύ φοβάμαι ότι αγωνιούν να πετύχουν το «κατ' εικόνα και καθ' ομοίωση»: ο Κόκκαλης γουστάρει να διαβάζει ότι θα φέρει τον Ρονάλντο, ο Τζίγκερ μπορεί να γελάει με το «ακατέβατος», όταν σκέφτεται το «όχι» του «Παπ» -και οι δύο ξεχνούν γρήγορα ότι όταν τα πράγματα δεν πάνε καλά, κανείς δεν τους δίνει συγχωροχάρτια. Τέτοια πλέον δεν έχει ούτε ο Ντέμης...

Τι θλίψη, Γιώργο μου...

Αν ήμουν ο Ρουσόπουλος, θα τύπωνα τις δηλώσεις που έκαναν χθες στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής ο Γιώργος Λιάνης και ο Ανδρέας Λοβέρδος και θα τις έβαζα ένθετο στις κυριακάτικες εφημερίδες: στην επόμενη δημοσκόπηση θα είχε πέσει το ΠΑΣΟΚ μια-δυο μονάδες ακόμα. Το να είσαι εκπρόσωπος της αντιπολίτευσης και στη διένεξη της Πολιτείας με την ΕΠΟ να κάνεις κριτική στον Ορφανό πάει κι έρχεται. Το να διαλέγεις, όμως, να γίνεις ο συνήγορος της ανηθικότητας είναι ανεπίτρεπτο: κυρίως γιατί η στάση σου δείχνει πως δεν έχεις αντιμετωπίσει το θέμα με ώριμη πολιτική σκέψη. Εγώ λέω ότι ο Ορφανός έχει κάνει 100% λανθασμένους χειρισμούς. Οτι δεν υπολογίζει σωστά τη δύναμη της ΦΙΦA, πως θα υποχρεωθεί να αλλάξει τον νόμο κ.λπ. Δεν είναι όμως δυνατόν να λέγεσαι Λιάνης και Λοβέρδος και να μάχεσαι στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων υπέρ παραγόντων που κατηγορούνται για κακουργήματα. Και δεν γίνεται να προσδοκάς κάποια στιγμή να κυβερνήσεις τη χώρα υπερασπιζόμενος τους αρπακολλατζήδες που έχουν οδηγήσει το ποδόσφαιρο στο σημερινό του χάλι: αν δεν έχεις να προτείνεις κάτι νέο, αν δεν μπορείς να καταλάβεις ότι ο κόσμος αυτούς δεν τους θέλει, αν δεν μπορείς να βρεις τη δύναμη να απαγκιστρωθείς από τέρατα που γιγαντώθηκαν και με δική σου ευθύνη, ε, τότε η ίδια σου η κριτική πάει στράφι. Οσες τρέλες κι αν κάνει ο κάθε Ορφανός της κυβέρνησης, θα γίνεται τελικά πιο συμπαθής.

Η όλη ιστορία δείχνει δυστυχώς πόσο άγνοια έχουν κάποιοι πολιτικοί για το κριτήριο του κόσμου. Αν ήμουν εκεί, θα έλεγα στον Λιάνη ή στον Λοβέρδο, τους οποίους εκτιμώ, ότι ο κόσμος δεν αντέχει το χάλι που υπερασπίζονται. Δεν είναι κακό να μην έχεις προτάσεις –μπορεί στην πορεία να βρεις. Ο πολιτικός δεν χρειάζεται να είναι οραματιστής, ντε και καλά. Μπορεί κάλλιστα να είναι ένας πρακτικός καταφερτζής που σε πείθει ότι θα βρει λύσεις ή ένας ηθικά ακέραιος άνθρωπος τον οποίο ο πολίτης επιβραβεύει με την ψήφο του. Δεν μπορεί όμως να είναι απολογητής της διαφθοράς. Γιατί ο κόσμος θα του γυρίσει την πλάτη αηδιασμένος...