Η χαμένη ευκαιρία του Θρύλου (Sportday / Νίκος Παπαδογιάννης)

Χαζεύοντας τις οπαδικές εφημερίδες χθες το πρωί και ξεδιαλέγοντας τα μπασκετικά σχόλια από το ποδοσφαιρικό μεταγραφικό παραλήρημα, κατάλαβα ότι δεν είναι δα ενθουσιασμένο το στρατόπεδο του Παναθηναϊκού μετά το προχθεσινό 1-0, ούτε απογοητευμένο αυτό του Ολυμπιακού. «Πάλεψε, αλλά δεν μπόρεσε. Ο Ολυμπιακός έμεινε όρθιος μέχρι το τέλος», γράφει ο ερυθρόλευκος «Πρωταθλητής». Πάει να πει, ούτε μας τσάκισαν ούτε μας αδίκησαν. Το σχόλιο για τους διαιτητές είναι υποτυπώδες και μοιάζει γραμμένο με μοναδικό στόχο την τιμή των όπλων: «Ως αναμενόταν, η διαιτησία ''διακριτικά'' ευνόησε τους γηπεδούχους, ειδικά στον μονόπλευρο καταλογισμό των φάουλ». Μετάφραση: μια χαρά ήταν η διαιτησία.

Στο επίσης κόκκινο «Φως» η ίδια επωδός: «Μεγάλη ομάδα ο θρύλος. Εχασε σπουδαία ευκαιρία να κάνει μέσα στο ΟΑΚΑ το 1-0». Η διαφορά είναι ο πηχυαίος τίτλος, με ξύλινα γράμματα. Η αναπόφευκτη γκρίνια για τους γκρίζους εμφανίζεται δειλή και καταχωνιασμένη: «Η άμυνα του Παναθηναϊκού σε συνδυασμό με το νεκρό διάστημα των Πειραιωτών στην τρίτη περίοδο, αλλά και κάποια φαλτσοσφυρίγματα των διαιτητών έβαλαν τους γηπεδούχους στη θέση του οδηγού». Ούτε κραυγές ούτε ψίθυροι.

Στην απέναντι όχθη, οι θριαμβολογίες είναι συγκρατημένες όσο ποτέ άλλοτε: «1-0, κυρίαρχος», διαβάζω τον πρώτο τίτλο του «Derby». «Έδειξε τα αυγά του. Μόνο το ''τριφύλλι'' έχει καρδιά πρωταθλητή», υπερθεματίζει η «Αθλητική Ηχώ». Ούτε «γεια σας πελάτες» ούτε τίποτα. Κάπου μάλιστα αναφέρεται ότι ο προχθεσινός Ολυμπιακός ήταν «ο καλύτερος φετινός». Μετά βίας αποσιωπάται ένας αναστεναγμός ανακούφισης για τη νίκη.

Τι σημαίνουν όλα αυτά; Οτι ο Ολυμπιακός κέρδισε πόντους στο παιχνίδι της ψυχολογίας. Τι να τους κάνει όμως; Κι αν έβγαλε το λάδι του Παναθηναϊκού, κι αν έπεισε τους οπαδούς του ότι μπορεί να κοιτάξει τους πρωταθλητές στα μάτια, κι αν πίστεψε στη νίκη, η ουσία είναι ότι ηττήθηκε. Στον αθλητισμό (όπως και στη ζωή...), ισχύει το carpe diem. Άδραξε τη μέρα.

Όποιος χάνει τις ευκαιρίες, χάνει και το τρένο για το αύριο. Υποψιάζομαι ότι ο Ολυμπιακός δεν θα βρει άλλη σαν την προχθεσινή. Πλέον βρίσκεται ο ίδιος με τον ώμο στο καναβάτσο, υποχρεωμένος να προστατεύσει πάση θυσία την έδρα του και να αναζητήσει μία νίκη σε δύο αγώνες στο ΟΑΚΑ. Τρεις συνολικά σε τέσσερα ματς. Γίνεται; Δύσκολο, στα όρια του αδύνατου. Ο Ολυμπιακός δείχνει ικανός να κλέψει αγώνες από τους «πράσινους», αλλά όχι να υπερισχύσει σε σειρά πλέι οφ, πόσο μάλλον τώρα που ξεκινάει με το χάντικαπ του 0-1.

Ο Παναθηναϊκός, πάλι, αναμένεται να βελτιώσει την απόδοσή του στις αναμετρήσεις που ακολουθούν. Οι δυσκολίες τις οποίες αντιμετώπισε προχθές ξεκίνησαν από τις 10 μέρες της απραξίας, αυτές που τον έβγαλαν εκτός ρυθμού, και βοήθησαν τον Ολυμπιακό να επιβάλει το παιχνίδι του στο α' ημίχρονο. Για το «τριφύλλι» η απειλή ακούει στο όνομα «εφησυχασμός». Η έδρα αποτελεί πελώριο αβαντάζ και ταυτόχρονα παγίδα. Το χειρότερο που έχει να κάνει ο Παναθηναϊκός είναι να πάει στο ΣΕΦ για να χάσει. Εάν βρεθεί να παίζει τη χρονιά του κορόνα γράμματα σε 40 λεπτά (με το σκορ, λ.χ., στο 2-2), έστω γηπεδούχος, κινδυνεύει να το πληρώσει ακριβά.

Κόντρα στην Τάου, το (θυμηθείτε, κατάμεστο και καταπράσινο) ΟΑΚΑ δεν στάθηκε ικανό να τον περισώσει.