Ακόμη και τα «κανόνια» γίνονται λαμόγια (Sportday / Χρήστος Χαραλαμπόπουλος)

Mία καλοστημένη μηχανή ξεπλύματος χρήματος, μία περίπτωση εξαγοράς, μία «φιλική εξυπηρέτηση» ή μία επιχείρηση εμπορίας ποδοσφαιριστών; Ολα αυτά είναι ερωτήματα στα οποία θα προσπαθήσει να δώσει απάντηση η έρευνα της ΟΥΕΦΑ, που έχει ξεκινήσει για να διαπιστώσει το είδος και τον σκοπό των -κάπως περίεργων- σχέσεων της Αρσεναλ με τη βελγική ομάδα Μπέβερεν. Προχθές το βράδυ, η εκπομπή του BBC «Newsnight» αποκάλυψε μία σειρά από έγγραφα, με βάση τα οποία αποκαλύπτεται ότι η Αρσεναλ «έδωσε» υπό μορφή δανείου 1.077.000 στερλίνες το 2001 στη βελγική ομάδα, με την οποία είχε αναπτύξει ιδιαίτερες αθλητικές σχέσεις. Το ταξίδι αυτών των χρημάτων ήταν κάπως περίεργο. Και αυτό το γεγονός προκάλεσε την προσοχή ενός Φλαμανδού υπαλλήλου του βελγικού Υπουργείου Οικονομικών, του Κριστιάν ντι Φουρ. «Μία επιχείρηση χωρίς επωνυμία και εμφανή έδρα φαινόταν ότι ήθελε να επενδύσει 1 εκατομμύριο στερλίνες στην Μπέβερεν και αυτό προκάλεσε την προσοχή μας. Υποθέσαμε ότι πίσω από αυτήν την εταιρεία κρυβόταν κάποια επιχείρηση της Μαφίας, που προσπαθούσε να νομιμοποιήσει χρήματα που προέρχονταν από εγκληματικές δραστηριότητες. Ψάχνοντας την πορεία των χρημάτων, ανακαλύψαμε ότι από πίσω τους βρισκόταν η αγγλική ομάδα Αρσεναλ», είπε ο Ντι Φουρ στο BBC.

Αρχικά, η Αρσεναλ έδωσε ένα δάνειο 205.000 στερλινών σε κάποιον Ραούλ ντε Βέλε, το οποίο θα χρησιμοποιείτο για την ίδρυση μιας εταιρείας που θα ονομαζόταν Goal και η οποία, αργότερα, θα ίδρυε μία άλλη εταιρεία που θα εξαγόραζε τη βελγική ομάδα. Εννοείται ότι στην εταιρεία που θα εξαγόραζε τη βελγική ομάδα την πλειοψηφία των μετοχών θα είχε η Αρσεναλ, σύμφωνα με τα όσα κατέθεσε ενόρκως ο πρόεδρος της Μπέβερεν, Φρανς βαν Χουφ στις βελγικές Αρχές. Η Αρσεναλ με ανακοίνωση που εξέδωσε προχθές δήλωσε ότι δεν κατέχει μετοχές της Μπέβερεν και ότι δεν έχει κανένα λόγο στη διοίκηση της βελγικής ομάδας. Οσο για το δάνειο, η λονδρέζικη ομάδα υποστηρίζει ότι το χορήγησε στο μέλος κάποιας κοινοπραξίας που είχε στόχο την ενίσχυση των οικονομικών της Μπέβερεν. Η Αρσεναλ, πάντως, έχει σχέσεις με την Μπέβερεν, ίσως περισσότερο στενές από όσο οι ίδιοι παρουσιάζουν ότι έχουν. Οι «κανονιέρηδες» αγόρασαν από την Μπέβερεν τον Εμπουε, διεθνή με την ομάδα της Ακτής του Ελεφαντοστού, έναντι ενός ποσού που δεν έγινε ποτέ γνωστό ακριβώς.

Ο Εμπουε ήταν ένας από τους ποδοσφαιριστές που είχε αγοράσει η Μπέβερεν από τη συγκεκριμένη αφρικανική χώρα. Στην αγορά αυτών των ποδοσφαιριστών είχε μεσολαβήσει ο παλιός Γάλλος διεθνής ποδοσφαιριστής Ζαν Μαρκ Γκιγού, που για ένα διάστημα είχε συνεργαστεί με τον Βενγκέρ ως βοηθός του τον καιρό που ο Αλσατός ήταν προπονητής στην Καέν. Ο Γκιγού έχει δημιουργήσει ένα κάμπ εκπαίδευσης νεαρών ποδοσφαιριστών στην πρωτεύουσα της Ακτής του Ελεφαντοστού, την Αμπιτζάν. Ολοι οι παίκτες που αγόρασε η Μπέβερεν από την αφρικανική χώρα, προέρχονταν από το κάμπ του Γκιγού.
Σύμφωνα με τα όσα είπε στο BBC ο πρόεδρος της Μπέβερεν, τα κέρδη που θα προέκυπταν από την πώληση των ποδοσφαιριστών θα πήγαιναν κατά 60% στην εταιρεία Goal, ένα 30% στον Γκιγού και μόλις ένα 10% θα κατέληγε στη βελγική ομάδα. Μετά τον πρώτο χρόνο λειτουργίας της εταιρείας, το μοίρασμα των κερδών θα διαφοροποιείτο με την εταιρεία Goal να παίρνει το 40% των κερδών, και την Μπέβερεν να παίρνει 30%. Στην εκπομπή του BBC παρουσιάστηκε και ένα ακόμη έγγραφο που έδειχνε ότι στο κάμπ του Γκιγού είχε συνεισφέρει χρήματα και ο Αρσέν Βενγκέρ.

Αν αποδειχθεί ότι η Αρσεναλ έλεγχε με κάποιον τρόπο την Μπέβερεν, κινδυνεύει με βαριά τιμωρία από την ΟΥΕΦΑ, που μπορεί να φθάσει μέχρι και την αποβολή της από το Τσάμπιονς Λιγκ. Πάντως, ακόμη και αν αποδειχθεί ότι όλα έγιναν νομότυπα, η υπόθεση αυτή αποκαλύπτει ένα μέρος του τεράστιου μηχανισμού που έχουν φτιάξει κάποιες ευρωπαϊκές ομάδες για να εκμεταλλεύονται τα ποδοσφαιρικά ταλέντα της Αφρικής.

Οι Λάτιν έγιναν «Ευρωπαίοι»

Οταν η Βραζιλία πήγε στην Ελβετία το 1954 για το Παγκόσμιο Κύπελλο, είχε προετοιμαστεί τόσο άσχημα, που αγνοούσε ακόμη και τους κανονισμούς του τουρνουά. Ετσι, όταν στο δεύτερο παιχνίδι τους έφεραν 1-1 με τη Γιουγκοσλαβία, ξέσπασαν σε κλάματα νομίζοντας ότι αποκλείστηκαν, ενώ στην ουσία είχαν προκριθεί. Τέτοια άγνοια, φυσικά, στις μέρες μας είναι αδιανόητη. Ομάδες όπως η Βραζιλία και η Αργεντινή προετοιμάζονται, πλέον, για το Παγκόσμιο Κύπελλο με τους καλύτερους όρους. Ομως, ακόμη και έτσι, υπάρχει μία ευρύτατα διαδεδομένη αντίληψη ότι οι λατινοαμερικανικές ομάδες, όταν το Κύπελλο γίνεται στην Ευρώπη, δεν έχουν τύχη να το κατακτήσουν.

Η ιστορία επιβεβαιώνει αυτή την αντίληψη, με μόνη εξαίρεση το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1958 που έγινε στη Σουηδία, το πρώτο Κύπελλο που κέρδισε η Βραζιλία και το μοναδικό που κατέκτησε μία λατινοαμερικανική ομάδα στην Ευρώπη. Σε αυτό το Μουντιάλ της Γερμανίας, η Βραζιλία εμφανίζεται ως το μεγάλο φαβορί, γεγονός που δείχνει ότι τουλάχιστον οι μπουκμέικερς δεν επηρεάζονται από τη στατιστική και την παράδοση. Αλλωστε, το ποδόσφαιρο έχει αλλάξει πολύ τα τελευταία χρόνια και οι περισσότεροι ποδοσφαιριστές των δύο καλύτερων ομάδων της Λατινικής Αμερικής, της Βραζιλίας και της Αργεντινής, αγωνίζονται στην Ευρώπη. Μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 1980 οι Λατινοαμερικανοί αγωνίζονταν σχεδόν αποκλειστικά στις ομάδες της Ηπείρου του. Και αν εξαιρέσει κάποιος τα Παγκόσμια Κύπελλα, Ευρωπαίοι και Λατινοαμερικανοί είχαν ελάχιστες ευκαιρίες να συγκρουστούν ποδοσφαιρικά. Τώρα ο ένας ξέρει τον άλλο πολύ καλά. Οι Λατινοαμερικανοί, τελικά, ευνοήθηκαν περισσότερο από τους Ευρωπαίους από την ποδοσφαιρική παγκοσμιοποίηση. Αγωνιζόμενοι στην Ευρώπη, έμαθαν να περιορίζουν την επίδραση του συναισθήματος στον τρόπο παιχνιδιού τους, έγιναν περισσότερο πειθαρχημένοι και έμαθαν να δίνουν μεγαλύτερο βάρος στην τακτική. Αυτό που θα συμβεί φέτος με τη Βραζιλία δεν θα έχει ξαναγίνει στην ιστορία της. Με την εξαίρεση ίσως του αντικαταστάτη του Εντμίλσον -αν αγωνιστεί-, η Βραζιλία θα παρουσιάσει μία 11άδα της οποίας όλα τα μέλη αγωνίζονται σε ευρωπαϊκές ομάδες. Επίσης, έχω την εντύπωση ότι για πρώτη φορά προετοιμάζονται για το Παγκόσμιο Κύπελλο εκτός Βραζιλίας και μάλιστα στην Ευρώπη, στην Ελβετία. Μένει να δούμε αν η Βραζιλία -ή η Αργεντινή- θα μπορέσουν να σπάσουν την αρνητική παράδοση που έχει δημιουργηθεί για τις ομάδες της Λατινικής Αμερικής.