Νερό στον μύλο των χουλιγκάνων (Sportday / Νίκος Παπαδογιάννης)

Η ευχή που διατυπώθηκε από τον Ηλία Λιανό λίγο πριν από το τζάμπολ του 2ου τελικού μεταξύ Ολυμπιακού-Παναθηναϊκού κερδίζει από τώρα το βραβείο της «Κοτσάνας της Χρονιάς». «Μακάρι να αργήσει να τελειώσει αυτή η σειρά, διότι είναι διαφήμιση για το μπάσκετ», δήλωσε χαμογελαστό το αφεντικό του Πανιωνίου. Και πρόσθεσε ότι είχε καιρό να ζήσει τόσο ωραία ατμόσφαιρα. Αμ, γι' αυτό λέτε τέτοιες ασυναρτησίες, κυρ πρόεδρέ μου. Επειδή αποφεύγετε αρένες όπως το ΣΕΦ και το ΟΑΚΑ σε βραδιές ντέρμπι. Νομίζετε ότι όλα τα γήπεδα είναι σαν αυτό του Ελληνικού...

Διαφήμιση για ένα αθλητικό γεγονός, ειδικά στην τριτοκοσμική πατρίδα μας, συνιστά πρώτα απ' όλα η συμπεριφορά του ηττημένου. Ακόμα ακριβέστερα, η συμπεριφορά των οπαδών του ηττημένου. Από τους παίκτες δεν υπάρχει παράπονο. Ούτε έριξαν λάδι στη φωτιά τις μέρες πριν από τους τελικούς ούτε προκάλεσαν αναστάτωση με τη συμπεριφορά τους στο παρκέ ούτε έχυσαν νερό στον μύλο των φανατικών.

Οι μπασκετμπολίστες του Ολυμπιακού, μάλιστα, έκαναν ό,τι μπορούσαν για να προστατεύσουν τους συναδέλφους τους μετά τον αγώνα. Παρά την πίκρα της ήττας, έμειναν στον αγωνιστικό χώρο και βοήθησαν τους «πρασίνους» στο σπριντ της απελπισίας. Ήταν μια πράξη πολιτισμού και ανωτερότητας απέναντι σε έναν αντίπαλο, ο οποίος τη δική του (αναμφισβήτητη πια) ανωτερότητα την κατέθεσε γενναιόδωρα στον αγωνιστικό χώρο του ΣΕΦ.

Τα τελευταία 12 λεπτά του αγώνα έμοιαζαν με σεμινάριο του «παλιού» προς τον «νέο», τέλειο επιχείρημα για όσους πίστεψαν ότι η απόσταση ανάμεσα στους δύο μνηστήρες είναι μικρή. Είναι απλούστατα πιο μικρή απ' ό,τι η αντίστοιχη περσινή ή προπέρσινη. Ο Ολυμπιακός έχει λαμπρό μέλλον αλλά το παρόν του δεν είναι συγκρίσιμο με αυτό του έμπειρου κωλοπετσωμένου Παναθηναϊκού. Τα πλέι οφ της χρονιάς της μεγάλης επιστροφής των «ερυθρολεύκων» θα τελειώσουν πιθανότατα με τους ίδιους στο 5-5 και τον Παναθηναϊκό στο 8-0. Χρειάζεται άλλο σχόλιο;

Οχι για πρώτη φορά, φάνηκε προχθές ότι ο Ολυμπιακός θα πρέπει να συνεχίσει χωρίς τον Τάιους Εντνι. Ο φιλότιμος Αμερικανός υπήρξε θαυμάσιο εύρημα για το ρόλο της «μάνας του λόχου», ωστόσο τα πόδια του δεν το βαστάνε πια όταν το ζητούμενο είναι ρυθμός θανάτου σε διαδοχικά παιχνίδια, η άμυνά του είναι υποτυπώδης, ο δε τρόπος παιχνιδιού του μοιάζει πια προβλέψιμος και ξεπερασμένος. Οταν αποδείχθηκε ανήμπορος να σηκώσει το βάρος έστω για λίγα λεπτά ο Κόλιεβιτς, ο Παναθηναϊκός οργίασε και ο Ολυμπιακός κατέρρευσε.

Το καταλυτικό «passing game» των πρωταθλητών στο διάστημα που έκρινε τον αγώνα (από το 51-46 ως το 62-74, δηλαδή μεταξύ 27'-37') «έδεσε» τους γηπεδούχους κόμπο. Στο συγκεκριμένο δεκάλεπτο, ο ΠΑΟ βρήκε πάμπολλα ελεύθερα σουτ (αφού αυτό είναι το αντανακλαστικό των παικτών του), αλλά δημιούργησε και ρήγματα με διεισδύσεις, οι οποίες έφεραν αλλεπάλληλα λέι-απ απέναντι στην οργανωμένη άμυνα, με αιχμές τους Σπανούλη, Διαμαντίδη, Λάκοβιτς. Μόνο 5 από αυτούς τους 28 πόντους του Παναθηναϊκού σημειώθηκαν από ελεύθερες βολές. Ο Ολυμπιακός απλώς παρακολουθούσε με ενδιαφέρον...

Τι κρύβει άραγε η επόμενη μέρα στο λιμάνι; Ήδη φούντωσαν οι φήμες για... απόλυση του Καζλάουσκας. Δεν θα πω ότι ο Λιθουανός είναι ο ιδανικός προπονητής για τον Ολυμπιακό (άλλωστε πιστεύω το αντίθετο), νομίζω όμως ότι τέτοιου είδους βιαστικές κινήσεις προδίδουν έλλειμμα σοβαρότητας. Όταν κοπάσει ο κουρνιαχτός, ο Ολυμπιακός θα είναι ο μεγάλος κερδισμένος της σεζόν, ακόμα και με 0-3 από τον Παναθηναϊκό στην καμπούρα του (χώρια η τιμωρία που σίγουρα τον περιμένει).
Αλήθεια, για τον Παναθηναϊκό η χρονιά είναι επιτυχημένη; Θυμηθείτε ποιος ήταν εξαρχής ο μεγάλος του στόχος και τα ξαναλέμε μετά την απονομή του τροπαίου.