Παύλο, προφήτη, κλείσε τους το σπίτι... (Sportday / Στέφανος Χάρης)

Θα ήθελα, καλέ μου αναγνώστη, να αρχίσω την εβδομάδα με ένα μικρό κουίζ:

Ποιος έχει γράψει την παράγραφο που ακολουθεί: α) ο Βαγγέλης Μπραουδάκης ή β) ο Κυριάκος Χηνάς, καθηγητής του πανεπιστημίου της Καρλσρούης, ιστορικός και ταυτόχρονα ιδρυτικό μέλος της «Ενωσης 1924»;

«Ας μελετήσουμε ενδελεχέστερα τις ιπποδρομιακές ομάδες στο Βυζάντιο, που επικεντρώνονταν σε πολιτικές ρήξεις, τις θεολογικές αιρέσεις που υπέκρυπταν και τάσεις εθνικής ανεξαρτησίας, τα λαϊκά πανηγύρια του μεσαίωνα που μετατρέπονταν σε αντιφεουδαρχικές εκρήξεις, την απαίτηση των Καταλανών για αυτονομία μέσα από την υποστήριξη της Μπαρτσελόνα εναντίον της ισπανικής Ρεάλ, τη συσπείρωση των οπαδών του ΑΠΟΕΛ και της Ομόνοιας γύρω από αντίστοιχα (sic) πολιτικά κόμματα, την αντιπαλότητα Ρέιντζερς-Σέλτικ για τον Ρωμαιοκαθολικισμό και άλλα παραδείγματα. Δίπλα σε αυτά πρέπει να συνυπολογίσουμε και μια άλλη παράμετρο: χιλιάδες άνθρωποι απογοητευμένοι από τα παραδοσιακά ερείσματα που νοηματοδοτούσαν πάντοτε τη ζωή (από την αφερέγγυα πολιτεία μέχρι τις ολισθαίνουσες ιδεολογίες και την ασθμαίνουσα οικογένεια) αναζητούν μια προσωπική διέξοδο-λύτρωση στις συντροφιές που δημιουργούνται γύρω από την ομάδα».

Κι όμως, αγαπητέ αναγνώστη: μολονότι είσαι βέβαιος ότι πρόκειται για τον Μπραουδάκη -και μάλιστα κλασικό-, σφάλεις. Το απόσπασμα είναι μέρος της μεγάλης επιστολής του καθηγητή κ. Χηνά, το οποίο δημοσίευσε χθες το «Goal». Η παράγραφος ήταν η δεύτερη. Η πιθανότητα να έχει διαβάσει άνθρωπος και την τρίτη είναι πολύ μικρή: πώς να αντέξεις με τέτοια ζέστη...

Αντιθέτως άντεξαν τη ζέστη και τον καυτό ήλιο τα μέλη της Εθνικής ομάδας Beach Soccer, που στην παραλία του Σχινιά πρόσφεραν ένα καταπληκτικό θέαμα στους πολυάριθμους φίλους του αθλήματος. Από εκεί και η φωτογραφία που δημοσιεύεται στο κέντρο.

Οπως θα πρόσεξες, φίλε αναγνώστη (και στραβός να είσαι, θα το 'κανες, αφού έβαλα ολόκληρο κύκλο), ενώ όλοι οι παίκτες κοιτούν ευθεία τον φακό τη στιγμή της φωτογράφησης, το βλέμμα του Γιάννη Ξανθόπουλου φεύγει προς το πλάι. Αναρωτιέμαι τι απέσπασε, άραγε, την προσοχή του σκληροτράχηλου αμυντικού. Το τέρας του Λοχ Νες που εμφανίστηκε ξαφνικά στον Σχινιά; Μια γιαγιά που ήθελε βοήθεια για να βάλει το αντηλιακό της ή το στρινγκ-μαγιό μιας από τις χορεύτριες που βρίσκονταν στην ίδια παραλία και τη στιγμή της φωτογράφησης της Εθνικής χόρευαν για το κοινό; Νομίζω ότι η σωστή απάντηση είναι το Τέρας του Λοχ Νες, αν και ο Γιάννης βοηθάει πολύ και τις γιαγιάδες...

Εγώ το σωστό το παραδέχομαι. Χρόνια ολόκληρα πίστευα ότι το «Παύλε, θεέ, πάρε την ΠΑΕ» ήταν ελαφρώς υπερβολικό. Ομως, ο Παύλος είναι όντως θεός -έχω τις αποδείξεις! Μετά το τέλος του πρώτου αγώνα του τελικού των πλέι οφ ανάμεσα στον ΠΑΟ και τον Ολυμπιακό είχε πει «και τώρα πάμε για το "διπλό" στο Καραϊσκάκη». Συγχωρώντας του ότι μπέρδεψε το ΣΕΦ με το Καραϊσκάκη (πρόκειται για φροϊδικό lapses, αφού ο βήχας κι ο έρωτας για την ΠΑΕ δεν κρύβονται...), πρέπει να παραδεχτείτε ότι έκανε 100% διάνα πρόβλεψη. Δεν είναι απλώς θεός -είναι και προφήτης...

Μιλώντας για θεούς και με την ευκαιρία των συζητήσεων που προκαλεί ο «Κώδικας Ντα Βίντσι», θέλω να δημοσιεύσω το mail ενός φίλου για την καταγωγή του Ιησού Χριστού. Μπορεί να βρει ιδέες ο Νταν Μπράουν να γράψει κάνα μυθιστόρημα ακόμα:

Ο Χριστός ήταν Ιρλανδός γιατί:
• Δεν παντρεύτηκε ποτέ.
• Δεν είχε ποτέ σταθερή δουλειά.
• Η τελευταία του επιθυμία ήταν ένα ποτό.

Ο Χριστός ήταν Πορτορικανός γιατί:
• Το μικρό του όνομα ήταν Jesus.
• Είχε πάντα μπλεξίματα με τον νόμο.
• Η μάνα του δεν ήξερε ποιος ήταν ο πατέρας του.

Ο Χριστός ήταν Ιταλός γιατί:
• Μιλούσε κάνοντας χειρονομίες.
• Κάθε γεύμα του συνοδευόταν από κρασί.
• Είχε τρελό κόλλημα με τη μάνα του.

Ο Χριστός ήταν από την Καλιφόρνια γιατί:
• Δεν κουρευόταν.
• Τριγυρνούσε ξυπόλυτος.
• Εφηύρε μια νέα θρησκεία.

Ο Χριστός ήταν Έλληνας γιατί:
• Δούλευε στο μαγαζί του πατέρα του.
• Εμενε σπίτι του μέχρι τα 33 του.
• Ηταν πεπεισμένος ότι η μητέρα του ήταν παρθένα.
• Η μητέρα του ήταν σίγουρη ότι ο γιος της ήταν θεός!

Ο χρόνος είναι άτιμο πράγμα, φίλε αναγνώστη. Πότε ήταν χθες, πότε προχθές και πότε είναι σήμερα, δύσκολο πια να το καταλάβεις. Την Παρασκευή π.χ. όλες οι εφημερίδες έγραφαν ότι ο ΠΑΟΚ χάνει για φέτος τη συμμετοχή του στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ. Σήμερα γράφουν ότι ο ΠΑΟΚ συμμετέχει κανονικά στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις σαν να μη συνέβη τίποτα.

Οχι, δηλαδή, ότι συνέβη κάτι το συγκλονιστικό. Προς Θεού. Απλούστατα μεσολάβησε ολόκληρο Σαββατοκύριακο, που για την Ελλάδα -κακά τα ψέματα- είναι μεγάλο χρονικό διάστημα. Και για να σας το δώσω να το καταλάβετε, γιατί λογικό είναι να κολλάει πού και πού το μυαλό σας, την περασμένη Παρασκευή ήταν φέτος. Τώρα έχουμε του χρόνου. Οσο και αν σας φαίνεται παράξενο, πέρασε μια ολόκληρη χρονιά. Αρα ο ΠΑΟΚ συμμετέχει κανονικά.

Αν πάλι δεν καταλάβατε πόσο σχετικός είναι ο χρόνος, τότε διαβάστε την είδηση που δημοσιεύτηκε στον χθεσινό «Φίλαθλο» και αφορά στον «αλενατόρε Αναστό»:

«Την απάντηση του τεχνικού της εθνικής Ιταλίας, Μαρτσέλο Λίπι, περιμένει ο Νίκος Αναστόπουλος προκειμένου να πάει να παρακολουθήσει το τελικό στάδιο προετοιμασίας της “σκουάντρα ατζούρα”. Ο προπονητής του Αρη έχει στείλει αίτηση ώστε να του επιτραπεί η παρακολούθηση της προετοιμασίας των Ιταλών ενόψει Μουντιάλ και περιμένει από τον εκλέκτορα της εθνικής να του δώσει μια απάντηση».

Αν η αίτηση αφορά στο Μουντιάλ του 2010 και βάλε, ο «Αναστό» λογικά δεν πρέπει να ανησυχεί. Αν όμως πάλι πρόκειται γι' αυτό που ξεκινάει σε τρεις μέρες (αν και αυτό το σε τρεις μέρες πάλι σχετικό είναι), τότε κάτι μου λέει ότι κάποιος γνωρίζει την απάντηση της αίτησης και φοβάται να την ανακοινώσει στον «Αναστό».

Μην ξεχνάτε ότι άλλη μία φορά είχε κάνει σχετική αίτηση ο «αλενατόρε» στον Μουρίνιο για την Τσέλσι και συνέβη το τρομοκρατικό χτύπημα στο μετρό του Λονδίνου. Για την ιστορία, τότε του είχαν απαντήσει θετικά. Αν και αυτό το θετικά πάλι σχετικό είναι...