Καλώς όρισες, Ερωτα (Sportday / Στέφανος Χάρης)

Ακόμα προσπαθώ, φίλε αναγνώστη, να καταλάβω αυτό που είπε ο παγκόσμιος Βερνίκος λίγο πριν από το μεγάλο παιχνίδι ανάμεσα στη Βραζιλία και την Κροατία. «Σήμερα είναι η παγκόσμια ημέρα κατά της προστασίας της υγείας». Και μετά σκοτάδι. Ηθελα να ακούσω και δεν άκουγα. Ηθελα να δω και δεν μπορούσα.

Δηλώνω σίγουρα ότι αν υπήρχε τέτοια μέρα, προστάτης κατά της προστασίας της υγείας θα ήταν ο ίδιος ο Βερνίκος. Το επόμενο που περιμένω από τον σούπερ σταρ σπίκερ είναι να μπερδέψει, αν δεν το έχει κάνει ήδη, τον Καφού με τα Καρφούρ και να ζητήσει από τον Βραζιλιάνο καλοκαιρινές προσφορές.

Θεωρώ, πάντως, άδικο να μη μεταδίδει αυτός και μόνο αυτός τους αγώνες σε όλες τις χώρες του κόσμου μέσω ενός αυτόματου συστήματος μετάφρασης. Ετσι θα τον απολαμβάνουν, όσο μπορούν και όσο καταλαβαίνουν, όλοι οι τηλεθεατές της υφηλίου. Αυτό μπορεί να αυξήσει τον ανταγωνισμό, με αποτέλεσμα να γίνει και ο Μεγαλέξανδρος Θεοφιλόπουλος καλύτερος. Δηλαδή κάτι παραπέρα από το τέλειο…

Μου λέει κάθε τόσο η θεία μου η Λουκρητία να παρακολουθώ τα παιχνίδια από τον δορυφόρο. «Τι το βάλαμε ολόκληρο πιάτο στην ταράτσα, Στέφανέ μου», ουρλιάζει. Και εγώ της απαντώ ότι το βάλαμε για να τη σπάσουμε στους γείτονες και πως το Μουντιάλ το παρακολουθώ μόνο για τον Βερνίκο. Σκέφτομαι πολύ σοβαρά κάποτε (αν ο ίδιος μου κάνει την τιμή και μου το επιτρέψει) να γράψω τη βιογραφία του. Τότε σίγουρα θα χρειαστώ τη βοήθειά σας, αγαπητοί αναγνώστες. Τώρα, όταν τον ακούω χρειάζομαι μόνο τις πρώτες βοήθειες.

Εχω βρει, πάντως, τρόπο να ενημερώνομαι για το Μουντιάλ, διότι από τη μία ο πολύξερος Βερνίκος και από την άλλη το δίδυμο Λάλας, Ταγματάρχης, με τις τόσες πληροφορίες μού έχουν δημιουργήσει ένα άγχος. Ετσι ξυπνάω πολύ πρωί, σχεδόν από τα άγρια χαράματα, και τρέχω να αγοράσω την «Εστία». Πριν εξαντληθεί...

Από την εφημερίδα αυτή έχω την άμεση, έγκυρη και έγκαιρη ενημέρωση για το Μουντιάλ, την οποία έψαχνα χρόνια. Διαβάζω για τα παιχνίδια του Σαββατοκύριακου και καταλαβαίνω τα πάντα χωρίς να προσπαθώ να μαντέψω τι θέλει να πει ο ποιητής, όπως συμβαίνει με τους σοφούς της τηλεόρασης.

Γράφει η «Εστία»: «Τα αποτελέσματα των διεξαχθέντων το Σάββατο και την Κυριακή αγώνων έχουν ως ακολούθως: 2ος Ομιλος: Αγγλία-Παραγουάη 1-0. Η αγγλική ομάς επεβλήθη με μεγάλη δυσκολία και χάρις σε ένα τέρμα που σημείωσε στο 4' εις βάρος της ομάδος του ο αμυντικός Γκαμάρα. Η συνέχεια του αγώνος ουδέν το αξιόλογον παρουσίασε. Τρινιντάντ και Τομπάγκο-Σουηδία 0-0. Το αποτέλεσμα θεωρείται οπωσδήποτε έκπληξις, αλλά η μέτρια απόδοσις της Σουηδίας δικαιολογεί το 0-0. Πάντως, την ευκαιρία για νίκη απώλεσε το Τρινιντάντ στο 59', όταν η μπάλα έπειτα από σουτ του Γκλεν προσέκρουσε στη δοκό».

Τι ωραία γλώσσα! Τι ωραία αίσθηση! Σαν να παρακολουθείς ασπρόμαυρα επίκαιρα, όπως κάποτε στον κινηματογράφο. Αντε να επιστρέψει και ο Αναξ, να γίνουν όλα φωτεινά και πολύχρωμα, όπως τότε. «Where have all the good times gone?», που θα έλεγε και ο Τσαλδάρης, σύμφωνα με τον Βερνίκο.

Θέλω να σου εξομολογηθώ, αγαπητέ αναγνώστη, ότι μπορεί να μου φαίνονται όλα αυτά τόσο ωραία ίσως επειδή έπειτα από καιρό νιώθω ένα σκίρτημα. Η αλήθεια είναι, φίλε αναγνώστη, ότι αγαπάω εύκολα και ερωτεύομαι δύσκολα. Αυτή τη φορά το βέλος του φτερωτού θεού προέρχεται από έναν ποδοσφαιριστή αλλοδαπό. Φοβάμαι μήπως κι εγώ, σαν την Ιωάννα Λίλη, ερωτεύομαι ποδοσφαιριστές…

Αυτός που ράγισε την καρδιά μου είναι ο νέος παίκτης της ΑΕΚ, ο Ούγγρος Ντάνιελ Τόζερ, ο αποκαλούμενος «Μπέκαμ των φτωχών». Είναι τέτοια η τρέλα μου γι' αυτόν, που με έκανε να ξεχάσω το άλλο μου μεγάλο je t' aime, τον Λέμενς. Τον κοιτάζω και τον ξανακοιτάζω στις φωτό γυμνό από τη μέση και πάνω και δεν τον χορταίνω. Εχω να δω τέτοιους κοιλιακούς από τη Σταύρωση του Θεανθρώπου.

Εχει και site ο καλός μου. Εκεί διάβασα ότι είναι ελεύθερος, παρ' όλο που υπάρχει μία φωτογραφία με μια λεγάμενη, η οποία μάλλον είναι φερετζές. Η αγαπημένη μου φωτογραφία του είναι αυτή που δημοσιεύω σήμερα στο κέντρο της σελίδας αντί για σκίτσο. Αυτή που τον απαθανατίζει μαζί με άλλα τρελά αγόρια σε ένα γήπεδο τένις, να απολαμβάνουν χαλαρά και ξέγνοιαστα τις ομορφιές της ζωής. Θα μπορούσαν να ήταν οι Pet Shop Boys. Σκέτες θεές. Δεν ξέρω εσείς τι έχετε στο μυαλό σας, αλλά εγώ… ΠAΙΡΝΩ ΘΕΣΗ. Και φέτος πάω ΑΕΚ!

Μη σας ξενίζει αυτή η παράξενη διάθεση θρησκευτικότητας. Οι ερωτευμένοι επικαλούνται συχνά τον Θεό («Θεέ μου, τι παίδαρος!», «σ' έχω κάνει Θεό», «Θεός αν είσαι»...). Ομολογώ ότι αυτό συμβαίνει και με τους ερωτευμένους με την μπάλα. Απόδειξη, οι δύο παραλλαγές του «Πάτερ ημών» και του «Πιστεύω», που μου έστειλαν χθες φίλοι αναγνώστες υπό την επήρεια του Μουντιάλ.

Να το «Πάτερ ημών»:
«Μπλάτερ ημών,
Ρομπέν τοις ουρανοίς,
Ροναλντίνιο το όνομά σου,
Σαβιόλα η Βασιλεία σου
και Αμπαλό τω κατσαπλιά σου.
Μπέκαμ ουρανώ και επί Ακτής
Ρονάλντο ημών τον επι-Λούσιο.
Κλόζε η Μινχ σήμερον,
Κασίγιας ημίν Αντεμπαγιόρ, Ρινκόν,
ως και ημείς Οουεν τοις Μοριέντες ημών
και μη εις ενε-Ζινεντίν Ζιντάν εις πειρασμόν,
αλλά (Τζον Αρνε) Ρίισε ημάς Καπό του πονηρού...
Αμήν».

Αν αντέξατε, σταυρώστε τα χέρια για να πούμε όλοι μαζί το σύμβολο της (τράπεζας;) πίστεως:

«Πιστεύω εις ένα Τεό, Ρεχάγκελ παντοκράτορα,
ποιητήν ουρανού και Γκιγκς, ορατών τε Μπάλακ και αοράτων.
Και εις ένα Ροναλντίνιον, τον υιό του Θεού τον μονογενή,
τον εκ του Πελέ γεννηθέντα προ πάντων των αιώνων.
Φως αλσατός, εκ Ντιέγκου αληθινού γεννηθέντα, ου Ζαλαγέτα, ομο-Λούσιον τω Ανρί, δι' ου τα πάντα εγένετο.
Τον Αϊμάρ τους ανθρώπους και Ντιαρά την ημετέραν σωτηρίαν κατελθόντα εκ των Βερόν και Ρικέλμε
εκ Πνεύματος Αγίου και Τότι του Παρθένου και ενανθρωπήσαντα.
Σταυρωθέντα τε υπέρ ημών επί Ποντίου Γεωργάτου,
και παθόντα και Αλμπέλδα.
Και αναστάντα τη τρίτη ημέρα κατά τας Γκαλάς.
Και ανελθόντα εις τους ουρανούς
και καθεζόμενον εκ Μπλαχίν του Ρεμπρόφ.
Και πάλιν ερχόμενον μετά Μπόκσιτς κρίναι ζώντας και νεκρούς, ου της Βασιλείας ου Νέστα τέλος.
Και εις το Κέζμαν το Αγιον, το κύριον, το Μοντραγκόν,
το εκ του Πατρός εκπορευόμενον, το συν Ανρί και Ετό
συμπροσκυνούμενον και συνδοξαζόμενον, το Φρινγκς διά των προπονητών.
Εις μίαν, Αγίαν, Καθολικήν και Ποδοσφαιρικήν Εκκλησίαν.
Ομολογώ εν βάπτισμα εις άφεσιν αμαρτιών.
Προσδοκώ ανάστασιν Μπουφόν. Και ζωήν του μέλλοντος αιώνος.
Αμήν».

Βοήθειά μας…