Από το καπετανοχώρι, τις Στενιές της Ανδρου, μέχρι τη Χώρα του νησιού, οι αντιδράσεις από τους ντόπιους για την αγορά του ΠΑΟΚ από τον Γιάννη Καμπάνη μόνο προβληματισμό θα μπορούσαν να προκαλέσουν…
Επικοινωνήσαμε μαζί τους τις δύο τελευταίες μέρες, λίγο πριν πέσουν οι υπογραφές για την αγορά του ΠΑΟΚ από τον συντοπίτη τους.
Στο άκουσμα ότι ο καπετάν Γιαννούλης, όπως θέλει ο ίδιος να τον προσφωνούν, ή «ο καραβοκύρης», όπως τον αποκάλεσε ο Κώστας Τσαρούχας, αναλαμβάνει τον ΠΑΟΚ στην πιο κρίσιμη στιγμή της ιστορίας του, οι Ανδριώτες, «ερυθρόλευκων» αισθημάτων οι περισσότεροι, δεν φάνηκαν να ενθουσιάζονται.
«Εμείς θέλουμε να υπάρχει μία ακόμα δυνατή ομάδα και τον ΠΑΟΚ τον σεβόμαστε. Είμαστε Ολυμπιακός, αλλά και… λίγο ΠΑΟΚ, γιατί μας αρέσει που κοντράρει τις ομάδες της Αθήνας», είπαν και τους ακούσαμε ακόμη να προσθέτουν: «Δεν γνωρίζουμε πόσα χρήματα μπορεί να βάλει και πού θέλει να φτάσει, αλλά δεν περιμέναμε ότι θα ερχόταν η στιγμή που θα ασχολιόταν ο Καμπάνης με μια ομάδα και ειδικότερα με τον ΠΑΟΚ». Εν ολίγοις, έπεσαν από τα σύννεφα και άρχισαν να ξετυλίγουν το κουβάρι των αναμνήσεων.
Πολλοί –ή μάλλον οι περισσότεροι– άνδρες της Ανδρου γίνονται ναυτικοί. Παρασυρμένοι από τις παραδόσεις του νησιού και της οικογένειας, τα αγόρια μεγαλώνουν με ένα όνειρο: να μπαρκάρουν. Το ίδιο έκανε από νωρίς ο Καμπάνης. Οι Ανδριώτες ανέσυραν από τη μνήμη τους ακόμα και χαρακτηριστικές στιγμές του Γιαννούλη Καμπάνη και φτάσαμε μέχρι το 1973, όταν υπηρετούσε στο Πολεμικό Ναυτικό. Εφεδρος αξιωματικός ο Καμπάνης τη «σκοτεινή» περίοδο της δικτατορίας, υπηρέτησε στην Ψυττάλεια μαζί με άλλους συμπατριώτες του. Μας είπαν ότι δεν έχουν να θυμηθούν πολλές… ευχάριστες στιγμές από τη συνύπαρξή τους στο σώμα και χωρίς να αναφερθούν σε συγκεκριμένα γεγονότα –άλλωστε, πέρασαν 33 χρόνια– μας μίλησαν για την αυστηρότητά του.
Η στιγμή που αποχώρησε από το Πολεμικό Ναυτικό, το 1974, αποτελούσε απλώς το τέλος της πρώτης θητείας του στη θάλασσα, για να ξεκινήσει μια δεύτερη, ως πλοίαρχος του εμπορικού ναυτικού. Ακολούθησε μία ακόμα, η οποία είχε να κάνει με τα ναυτιλιακά, ανοίγοντας μια επιχείρηση με τον αδερφό του, τον Γιώργο. Ο Γιαννούλης και ο Γιώργος έστησαν την Κάβο Ντόρο Navigation, την οποία διατήρησαν μέχρι το 2000, έχοντας τρία φορτηγά πλοία στην ιδιοκτησία τους.
Προηγουμένως είχε εργαστεί στου Φαφαλιού, στην εταιρεία Αιγίς. Σήμερα, ως «Fafalios Shipping», έχει έδρα τον Πειραιά, στην Ακτή Μιαούλη, και έχει ιδρυθεί από τον Σταύρο-Λουκή Φαφαλιό (πέθανε πριν από δύο χρόνια σε ηλικία 88 ετών), της γνωστής εφοπλιστικής οικογένειας από τη Χίο, με μεγάλη ιστορία στη ναυτιλία.
Ο Καμπάνης διαχειρίστηκε πλοία των Φαφαλιών και σε αυτό αναφέρθηκε όταν αποκάλυψε μια παλιά ιστορία του: του ανέθεσαν πέντε πλοία για να τα φέρει στη σωστή τους πορεία, δηλαδή να οργανωθούν και να αποφέρουν κέρδη –και μάλιστα μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα: δύο μήνες για το καθένα. Τα κατάφερε και έφερε την αποστολή σε πέρας με επιτυχία. Παραλληλίζει την επιτυχία του στα πλοία με την προσπάθεια που θα καταβάλει για να οδηγήσει τον ΠΑΟΚ σε σίγουρα λιμάνια. Ωστόσο, μας προειδοποίησε ότι δεν θα πρέπει να περιμένει κανείς πρωταθλήματα και διακρίσεις από την επόμενη περίοδο, με βάση τις πρώτες εκτιμήσεις του και το επιχειρησιακό πλάνο του.
Η Κάβο Ντόρο
Με την αλλαγή της χιλιετίας τα δύο αδέρφια χώρισαν τα τσανάκια τους. Ο καθένας τράβηξε τον δρόμο του. Ο Γιαννούλης έχει σήμερα έξι πλοία (διευκρίνιση παρακάτω) με την Κάβο Ντόρο Ναυτιλιακή ΕΠΕ. Τα γραφεία της βρίσκονται στον Πειραιά, στην οδό Φίλωνος 133Α, όπως αναφέρεται στο μητρώο της Πανελλήνιας Ναυτικής Ομοσπονδίας.
Πουθενά δεν αναφέρεται ότι υπάρχει άμεση σχέση με την Αργεντινή ή ότι επαγγελματικά δραστηριοποιείται στη συγκεκριμένη χώρα. Σε αυτό το σημείο θα πρέπει να διευκρινίσουμε το εξής: κινηθήκαμε με βάση όλα όσα ακούστηκαν και κυρίως δημοσιεύτηκαν στις εφημερίδες των τελευταίων ημερών σχετικά με το προφίλ του Γιαννούλη Καμπάνη. Προσπαθήσαμε, μέσω των συζητήσεων που είχαμε με συμπατριώτες του, συγγενείς του και άλλους που συνεργάστηκαν κατά καιρούς μαζί του, να διευκρινίσουμε όσα ακούσαμε ακόμα κι απ' τον ίδιο, που έτσι κι αλλιώς δεν θέλησε να παρουσιάσει τη συνολική εικόνα του, χωρίς βέβαια να είναι υποχρεωμένος να κάνει κάτι τέτοιο, ιδιαίτερα πριν υπογράψει την οριστική συμφωνία για την αγορά του ΠΑΟΚ. Προσπαθήσαμε να αποφύγουμε τις υπερβολικές τοποθετήσεις όσων δεν τον θεωρούν ικανό να διοικήσει μια ποδοσφαιρική ομάδα, επειδή δεν διαθέτει είτε την εμπειρία είτε τις οικονομικές δυνάμεις για να στηρίξει ένα τόσο σημαντικό και ταυτόχρονα δαπανηρό εγχείρημα.
Η κυρία Βιολέτα κι ο καπετάν Γιώργος
Η Βιολέτα Γλυνού είναι η μητέρα των δύο (έχει τρία) παιδιών του. Ο 28χρονος Λεωνίδας και η 31χρονη Δήμητρα (πήρε το όνομα της μητέρας του Γιαννούλη) είναι τα δύο παιδιά του από τη Βιολέτα, που λανθασμένα αναφέρθηκε ότι:
- προέρχεται από το γένος Εμπειρίκου (μία από τις εφοπλιστικές οικογένειες της Ανδρου), - είναι κόρη Γουλανδρή, της γνωστότερης εφοπλιστικής οικογένειας της Ανδρου.
Η Βιολέτα Γλυνού είναι κόρη του Ανδριώτη Γλυνού και της Ανδριώτισσας Λουκίσας, μαζί με την οποία ο Καμπάνης «πορεύθηκε» για πολλά χρόνια μέχρι που χώρισαν, αλλά εξακολουθούν να διατηρούν αρμονικές σχέσεις. Εργάζεται μαζί με την κόρη τους, τη Δήμητρα, στα γραφεία του, στον Πειραιά.
Επίσης, θα πρέπει να διευκρινιστεί ότι υπάρχει μια μεγάλη εφοπλιστική οικογένεια στην Ανδρο με το ίδιο όνομα, με τον Νικόλαο Καμπάνη να αποτελεί την κεφαλή της, χωρίς να συνδέεται με τον πρωταγωνιστή των εξελίξεων στην ΠΑΕ ΠΑΟΚ.
Ο Καμπάνης μετά τη Βιολέτα δεν ξαναπαντρεύτηκε. Απέκτησε ακόμα ένα παιδί, όπως αναφέρθηκε τελευταίως, με τη νέα του συμβία. Οσο για τον Λεωνίδα, λέγεται ότι ζει σε πιο χαλαρό ρυθμό και, ως γόνος εφοπλιστικής οικογένειας, του αρέσουν η καλή νυχτερινή διασκέδαση και οι διπλοπενιές.
Ο καπετάν Γιαννούλης δεν διατηρεί τις καλύτερες σχέσεις (άγνωστο το γιατί) με τους Βαρδινογιάννηδες. Αυτό τουλάχιστον άφησε να φανεί μέσα από μια απόστροφο των ραδιοφωνικών δηλώσεών του, όταν αμφισβήτησε το «καπετανιλίκι» του Γιώργου Βαρδινογιάννη (πρώην προέδρου του ΠΑΟ), υποστηρίζοντας ότι έγινε «καπετάνιος» με ένα καράβι ή δίνοντας μερικά δισ. για να αγοράσει μια φρεγάτα… Κάτι που στη γλώσσα των καραβοκύρηδων σημαίνει ότι πρόκειται για καπετάνιο πολύ μικρού βεληνεκούς.
Δήμητρα και Νοράι
Οσοι αναγνώρισαν από το φωτορεπορτάζ της προχθεσινής συνάντησης στο κότερο του Καμπάνη τον Νοράι Σαπουτζιάν σίγουρα απόρησαν. Ο κοσμικός (και κοσμηματοπώλης) Σαπουτζιάν, γνωστός από την περιπέτειά του με την Αντζελα Δημητρίου, με την οποία συνδέθηκε συναισθηματικά και όταν χώρισαν έγινε πρώτο θέμα στις εφημερίδες και κυρίως στις κουτσομπολίστικες τηλεοπτικές εκπομπές, είναι κολλητός του καπετάνιου.
Συνδέεται με τη Δήμητρα Λιάνη-Παπανδρέου εδώ και ένα χρόνο και, μάλιστα, πέρυσι το καλοκαίρι φιλοξενήθηκε στο σπίτι του Καμπάνη, στην Ανδρο. Ο «ερωτικός καύσωνας» χτύπησε τη Δήμητρα Λιάνη-Παπανδρέου, που δροσίστηκε στην όμορφη Ανδρο και τις πανέμορφες Στενιές παρέα με τον αγαπημένο της Νοράι Σαπουτζιάν.
Οι Στενιές, ίσως η πιο όμορφη γωνιά του νησιού, δεν έχουν δρόμο μέχρι τα σπίτια του χωριού. Υπάρχουν μόνο σκαλιά και καλντερίμια. Οι δύο ερωτευμένοι διάλεγαν τα σκαλοπάτια και περνούσαν από το «Πεντάβρυσο», όπου πολλές από τις Ανδριώτισσες χρησιμοποιούν τις βρύσες με το τρεχούμενο νερό για να πλένουν τα ρούχα τους. Εκατόν είκοσι επτά σκαλιά κι έφτασες. Παρακάτω, στα Γιάλια, την παραλία του χωριού, έκαναν τις βουτιές τους.
Ο Καμπάνης φιλοξένησε τον διάσημο δεσμό. Εγιναν πρωτοσέλιδο και έβαλαν φωτιά στα κουτσομπολιά της τοπικής κοινωνίας, που είχε να συζητά για αρκετό καιρό για την παρουσία τους στο νησί, ελπίζοντας ότι με αυτόν τον τρόπο θα κλέψουν λίγη από τη λάμψη των celebrities, που κατά κόρον προτιμούν τη Μύκονο.
Επίσης, στην Ανδρο προκαλούσε εντύπωση το γεγονός ότι οδηγούσε αυτοκίνητο με ξένες πινακίδες.
Παλιότερα, ο «κολλητός» του καπετάν Γιαννούλη ήταν ο Γριμάνης. Διευθυντής παραγωγής σε μεγάλη εταιρεία συσκευασίας, ο Γριμάνης ήταν το alter ego του επίδοξου ιδιοκτήτη της ΠΑΕ ΠΑΟΚ. Λέγεται ότι μια γυναίκα ήταν η αιτία που χώρισαν οι δύο φίλοι.
Πόσα είναι τελικά;
«Πόσα καράβια έχει;», είναι μια ερώτηση που ακούμε συνεχώς και αφορά τον εφοπλιστή Γιαννούλη Καμπάνη. Οσο περίεργο κι αν φαίνεται, δεν μπορεί να προσδιοριστεί απόλυτα. Κι αυτή την απάντηση μπορούν να την αντιληφθούν απόλυτα όσοι ασχολούνται με τα ναυτιλιακά. Αρκετοί από τους εφοπλιστές, όταν οι ναύλοι αυξήθηκαν, ναυπήγησαν φορτηγά–πλοία αποσκοπώντας σε μεγάλα κέρδη. Αυτό συνέβη πριν από αρκετά χρόνια. Τελευταίως οι ναύλοι μειώθηκαν και οι εφοπλιστές προχώρησαν σε πωλήσεις πλοίων τους λαμβάνοντας μεγάλα ποσά. Ενα φορτηγό δεκαετίας, χωρητικότητας 80 χιλιάδων κόρων, στοιχίζει περίπου 50-60 εκατομμύρια δολάρια. Συμπερασματικά, η ρευστότητα που μπορεί να παρουσιάσει ένας εφοπλιστής, ακόμα κι αν ανήκει σε επίπεδο κάτω του μετρίου (αν μπορούμε να ορίσουμε μια κλίμακα), είναι εντυπωσιακή.
Ταυτόχρονα, είναι πολύ δύσκολο κανείς να καταγράψει τον στόλο ενός εφοπλιστή από τη στιγμή που κάθε πλοίο μπορεί να ανήκει σε διαφορετική εταιρεία, με διαφορετική έδρα, και να οργώνει τα πέλαγα με διαφορετική σημαία μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα.
Δύο –τουλάχιστον– άνθρωποι της δουλειάς, εργαζόμενοι σε ναυτιλιακές εταιρείες που συνεργάστηκαν μαζί του, μας είπαν ότι είναι «σφιχτός» την ώρα των πληρωμών.