Από τον Λοράν στον Αλμπακ! (Sportday / Εύη Μάνου)

Το γκολ είναι η στιγμή που μαγεύει τα πλήθη και φυσικά γύρω του περιστρέφεται όλη η δύναμη του «βασιλιά των σπορ». Από έναν Γάλλο το 1930, τον Λουσιέν Λοράν, ο οποίος σημείωσε το πρώτο τέρμα στην ιστορία, στο 4-1 επί του Μεξικού, έως τον συνδυασμό δύο άλλων Γάλλων, του Βιεϊρά με τον Εμανουέλ Πετί, και το 3-0 επί της Βραζιλίας το 1998 είχαμε 1.755 παραβιάσεις της εστίας στον 20ό αιώνα.

Ακολούθησε το πρώτο γκολ για τον νέο αιώνα, του Σενεγαλέζου Πάπα Μπούπα Ντιόπ στην επικράτηση των Αφρικανών επί της Γαλλίας στη Σεούλ το 2002 και η καταμέτρηση συνεχίστηκε έως ένα ακόμα ιστορικό αριθμό, το γκολ υπ' αριθμόν 2.000.

Αυτό σημειώθηκε το βράδυ της Τρίτης στην Κολωνία από τον Σουηδό Μάρκους Αλμπακ κόντρα στην Αγγλία στο 51ο λεπτό. Μπορεί αυτό το τέρμα να μην προήλθε από μια περίτεχνη ενέργεια, αλλά πλέον λίγη σημασία έχει, αφού καταγράφεται στην ιστορία. Ισως όμως ύστερα από λίγα χρόνια θα ανακαλούμε πιο εύκολα στη μνήμη μας το αμέσως προηγούμενο στη σχετική λίστα, το οποίο πέτυχε στον ίδιο αγώνα, ο Τζο Κόουλ. Εξάλλου, δεν είναι η πρώτη φορά που θα συμβεί κάτι τέτοιο.
Ποιος δεν θυμάται πως ο Μαραντόνα το 1986 πέρασε όλη την αγγλική άμυνα, πως ο Κάρλος Αλμπέρτο ολοκλήρωσε μια τέλεια προσπάθεια στον τελικό του 1970, πως ο Δανός Λάουντρουπ ανακάτεψε την Ουρουγουάη το 1986, πως ο Ντένις Μπέργκαμπ πλάσαρε τέλεια στη νίκη των Ολλανδών επί της Αργεντινής το '98. Και σε αυτό το Μουντιάλ είχαμε την κίνηση-κομπιούτερ των Αργεντινών με τις 24 πάσες σε 57 δευτερόλεπτα μέχρι το γκολ του Καμπιάσο κατά της Σερβίας.

Το πρώτο τέρμα στα Μουντιάλ, όπως αναφέραμε, πέτυχε ο Γάλλος Λοράν, ενώ τον αριθμό 500 έφτασε ο Σκωτσέζος Μπόμπι Κόλινς εναντίον της Παραγουάης το 1958 στη Σουηδία. Το 1978 ο Ολλανδός Ρόμπι Ρένζενμπρινκ κόντρα στη Σκωτία το 1978 ανέβασε τον αριθμό σε 1.000, με πέναλτι. Ο Αργεντινός Κλαούντιο Κανίγια πέτυχε το υπ’ αριθμόν 1.500 τέρμα στον αγώνα της Αργεντινής με τη Νιγηρία, στη Βοστώνη το 1994.

Τα γκολ-σταθμοί

Στο Μουντιάλ του 1930 σημειώθηκαν επίσης το πρώτο χατ τρικ και το πρώτο αυτογκολ. Ο Αργεντινός Γκιγιέρμο Στάμπιλε πέτυχε τρία γκολ στο παιχνίδι με το Μεξικό, ενώ ο Ραμόν Γκονζάλες της Παραγουάης σκόραρε το πρώτο αυτογκολ στο ματς εναντίον των Ηνωμένων Πολιτειών. Αυτό που κατάφερε ο Στάμπιλε το 1930, πέτυχαν εις διπλούν ο Γκερντ Μίλερ στο Παγκόσμιο Κύπελλο του '70, στους αγώνες με τη Βουλγαρία και το Περού, και ο Γκαμπριέλ Μπατιστούτα το '94 στον αγώνα της Αργεντινής με τη Νιγηρία και το '98 στο ματς κόντρα στην Τζαμάικα. Τρία γκολ σ' ένα παιχνίδι πέτυχαν ο Ούγγρος Σάντορ Κόκτσιτς κόντρα στη Β. Κορέα το 1954 και ο (πρώτος σκόρερ του Μουντιάλ το 1958) Γάλλος Ζιστ Φοντέν σ' εκείνη τη διοργάνωση κόντρα στην Παραγουάη. Το μοναδικό χατ τρικ που έχει σημειωθεί σε τελικό πέτυχε ο Αγγλος Τζεφ Χαρστ, το 1966, κόντρα στη Δυτική Γερμανία, με το τέρμα του 3-2 βέβαια να είναι θέμα συζήτησης έως και σήμερα για το αν πέρασε τη γραμμή ή όχι.

Ο πιο ένδοξος χαμένος

Το ματς Βραζιλία–Πολωνία (6-5) στο Μουντιάλ του 1938 πέρασε στην ιστορία ως το μοναδικό που δύο παίκτες πέτυχαν από τέσσερα τέρματα. Για λογαριασμό της νικήτριας ο Λεονίντας βρήκε τον δρόμο προς τα δίχτυα τέσσερις φορές και τον ακολούθησε ο Ερνστ Βιλιμόφσκι, που έχει τον… αμφίβολο τίτλο του πιο ένδοξου χαμένου, ο οποίος, αν και πέτυχε καρέ από γκολ, βρέθηκε ηττημένος στο τέλος! Τέσσερα γκολ έχουν καταφέρει επίσης ο Σουηδός Γκουσταβ Βέτερστρομ στον αγώνα με την Κούβα το '38, ο Ουρουγουανός Χουάν Σκιαφίνο κόντρα στη Βολιβία και ο Βραζιλιανός Αντεμάρ κόντρα στη Σουηδία το 1950, ο Ούγγρος Σαντορ Κόκτσιτς κόντρα στη Δυτική Γερμανία το '54, ο Εουσέμπιο εναντίον της Βόρειας Κορέας στο Παγκόσμιο Κύπελλο του '66 και ο Εμίλιο Μπουτραγκένιο στον αγώνα της Ισπανίας με τη Δανία το 1986. Τα περισσότερα τέρματα όμως σ' ένα παιχνίδι σκόραρε ο Ρώσος Ολεγκ Σαλένκο, ο οποίος βρήκε στόχο πέντε φορές εναντίον του Καμερούν το 1994, στη θριαμβευτική (αλλά ανούσια, αφού είχε ήδη αποκλειστεί) επικράτηση της ομάδας του με 6-1.

Οι πρώτοι σκόρερ

Τα περισσότερα τέρματα σε περισσότερες απο μία διοργανώσεις έχουν πετύχει ο Γερμανός Γκέρντ Μίλερ (14 γκολ 1970, 1974), ο Γάλλος Ζιστ Φοντέν (13 1958), ο Πελέ (12 1958-1970), ο Ρονάλντο (12 1998 και 2002), ο Ούγγρος Σάντορ Κόκτσιτς (11 1954) και ο τωρινός τεχνικός της Γερμανίας Γιούργκεν Κλίνσμαν (11 1990-1998).

Στη λίστα ακολουθούν με 10 ο Γερμανός Χέλμουτ Ραν (1954, 1958), ο Περουβιανός Τεόφιλο Κουμπίγιας (1970, 1978), ο Αγγλος Γκάρι Λίνεκερ (1986, 1990) και ο Πολωνός Γκρέγκορζ Λάτο (10 1974-1982). Αλλο ένα γκολ χρειάζεται ο Μίροσλαβ Κλόζε για να μπει κι αυτός με 10 στη σχετική λίστα.

Ενας άγνωστος στο ευρύ κοινό ποδοσφαιριστής, ο Μεξικανός Χουάν Μπασαγκουρέν, στο Παγκόσμιο Κύπελλο που διοργανώθηκε στη χώρα του το 1970 πέρασε στην ιστορία. Εγινε ο πρώτος παίκτης που, αν και αγωνίστηκε ως αλλαγή, κατάφερε να σκοράρει στο 4-0 επί του Ελ Σαλβαδόρ. Το γρηγορότερο όμως γκολ από ποδοσφαιριστή που πέρασε ως αλλαγή πέτυχε ο Εμπε Σαντ (16 δευτερόλεπτα μετά την είσοδό του) στον νικηφόρο αγώνα της Δανίας με 4-1 επί της Νιγηρίας το 1998. Το πιο γρήγορο χατ τρικ ανήκει στον Ούγγρο Λάζλο Κις, ο οποίος το 1982 στο Αλικάντε της Ισπανίας, όταν η χώρα του διέλυσε 10-1 το Σαλβαδόρ, σκόραρε τρεις φορές μέσα σε επτά λεπτά (70', 74', 77').

Στο κεφάλαιο με το γρηγορότερο γκολ υπάρχει το όνομα του Τούρκου Χακάν Σουκούρ. Εντεκα δευτερόλεπτα μετά την έναρξη του μικρού τελικού με τη Νότια Κορέα το 2002 έστειλε την μπάλα στα δίχτυα. Ενας Αγγλος το 1990 πέρασε στην ιστορία ως αυτός που πέτυχε γκολ στο πιο προχωρημένο σημείο ενός αγώνα. Ο Ντέιβιντ Πλατ στο τελευταίο λεπτό της παράτασης στην αναμέτρηση με το Βέλγιο στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Ιταλίας χάρισε τη νίκη στην Αγγλία με 1-0.