Πάμε για ορθοπεταλιές (Sportday / Στέφανος Χάρης)

Δεν μπορεί, κάτι θα τρέχει με τους Σαβιόλα και Ζε Ρομπέρτο. Για τον δεύτερο είμαι σχεδόν πεπεισμένος ότι η Ελλάδα αποτελεί μία από τις πρώτες του επιλογές. Διάβαζα χθες τον τίτλο στο πρωτοσέλιδο του «Πρωταθλητή» και κατάλαβα τη σοβαρότητα της κατάστασης. Εγραφε: «Μάχη με θηρία για τον Ζε Ρομπέρτο. Ιταλοί, Ισπανοί και Βραζιλιάνοι αποκαλύπτουν προτάσεις». Ολα αυτά είναι πληροφορίες που φέρνει στο φως ο καλός συνάδελφος και απεσταλμένος του «Πρωταθλητή» στο Μόναχο Αντώνης Βαζογιάννης.

Και δεν μπορεί να είναι διαφορετικά, λέω εγώ, φίλε αναγνώστη. Γιατί όταν δεν τρέχει κάτι το αξιόλογο για τον Ολυμπιακό από Μουντιάλ μεριά, τότε το μόνο θέμα που υπάρχει και είναι άξιο να γίνει πρωτοσέλιδο είναι το πώς πάνε από κίνηση οι οίκοι ανοχής στη Γερμανία. Αν οι κοπέλες προλαβαίνουν να ικανοποιήσουν την πελατεία, αν οι τιμές είναι τσουχτερές ή προσιτές, αν αξίζουν τα λεφτά τους. Οι ανταποκρίσεις κλείνουν με αναλυτική παρουσίαση των «σπιτιών», ρίχνοντας το βάρος στις μικρές λεπτομέρειες της διακόσμησής τους. Γίνονται κάτι σε «μπουρδέλ ντεκορασιόν», αλλά στο λίγο πιο πιπεράτο.

Για να άφησε λοιπόν τα «σπίτια της ηδονής» και να ασχολήθηκε με τον Ζε Ρομπέρτο ο «Πρωταθλητής», μάλλον κάτι σοβαρό θα συμβαίνει και εύχομαι ολόψυχα αυτή τη φορά να έχουν χτυπήσει όλοι φλέβα χρυσού. Τα ρεπορτάζ εξάλλου για τους οίκους ανοχής ήταν απολύτως ακριβή και τεκμηριωμένα. Δεν το λέω τυχαία: την έψαξα τη δουλειά στο Iντερνετ και διαπίστωσα ότι στην καλή εφημερίδα έχουν κάνει φοβερή δουλειά σε αυτόν τον τομέα. Αν ωστόσο ο Ολυμπιακός είναι κοντά στην απόκτηση του παίκτη, νομίζω ότι θα έχουμε στον «Πρωταθλητή» επανάληψη εκείνου του αλησμόνητου πρωτοσέλιδου που θαυμάσαμε προ ημερών, με τίτλο «Πόσα θέλεις;».

Τότε δεν πρέπει να είχαμε απάντηση. Το «Πόσα θέλεις;» πιθανότατα θα θυμάσαι, φίλε αναγνώστη, απευθυνόταν στον Κοντρέρας. Το θυμίζω αυτό, επισημαίνοντας ότι ο παίκτης δεν απάντησε ποτέ –το παλιόπαιδο! Αν ο παίκτης απαντούσε, σίγουρα την άλλη μέρα ο «Πρωταθλητής» θα κυκλοφορούσε με τίτλο: «Καλά, μαλάκας είσαι;».

Αντίθετα με την περίπτωση του Βραζιλιάνου, αυτή του Σαβιόλα μου κάνει λίγο πιο δύσκολη, παρ' όλο που το χθεσινό πρωτοσέλιδο της «Αθλητικής Ηχούς» με γέμισε με ελπίδες, αλλά και δάκρυα. Δεν το κρύβω ότι συγκινήθηκα μόλις διάβασα τον τίτλο στο πρωτοσέλιδο: «Κι όμως, γουστάρει! Του αρέσει η Ελλάδα». Και με μικρότερα γράμματα: «Τι αποκαλύπτει ο Χουάν Ρότσα για τη συνάντηση και τις συζητήσεις που είχε με τον Σαβιόλα. Τι ζήτησε να μάθει και με τι ενθουσιάστηκε».

Ανοίγω κι εγώ στη 13η σελίδα να μάθω και διαβάζω τα εξής: «Ο Αργεντινός τεχνικός (σ.σ. Ρότσα) αναφέρθηκε στις συζητήσεις που είχε με τον Σαβιόλα και αφορούσαν την Ελλάδα. "Του άρεσε αρκετά η Ελλάδα, τόσο η νυχτερινή ζωή της όσο και οι κλιματολογικές συνθήκες. Με ρωτούσε διαρκώς ο Σαβιόλα, αλλά και οι υπόλοιποι παίκτες για τη ζωή στην Ελλάδα και φυσικά τους έλεγα την αλήθεια, ότι είναι εκπληκτική. Είχε μείνει εντυπωσιασμένος ο Χαβιέ, ειδικά όταν τους είχαμε ξεναγήσει με το πούλμαν. Είχαμε περάσει από την παραλιακή και είχαν τρελαθεί βλέποντας τη θάλασσα και τα υπόλοιπα μέρη. Αλλά μαγεμένοι έμειναν και από τη στάση μας στο Παναθηναϊκό Στάδιο. Ρωτούσαν όλοι διαρκώς να μάθουν για την Ελλάδα. Του άρεσε πολύ του Χαβιέ η Ελλάδα. Αν με έπαιρνε τηλέφωνο και με ρωτούσε, θα του έλεγα να έρθει αμέσως γιατί θα βρίσκεται σ' έναν παράδεισο"».

«Αν μου τηλεφωνούσες…», που λέει και το ωραίο τραγούδι του Μιχάλη «ΟτεΝet» Χατζηγιάννη. Αλλά, συγγνώμη, το πούλμαν, οι ξεναγήσεις, η παραλιακή, τι σχέση έχουν με τη μεταγραφή του παίκτη; Η μόνη αναφορά σε Παναθηναϊκό που γίνεται σε αυτή την κουβέντα δεν αφορά τον σύλλογο, αλλά το Παναθηναϊκό Στάδιο. Είμαστε σίγουροι ότι ο Σαβιόλα κατάλαβε ότι το Στάδιο δεν είναι το γήπεδο του ΠΑΟ; Και πότε έγιναν όλα αυτά; Ηρθε μυστικά στην Ελλάδα ο Σαβιόλα και τα εξομολογήθηκε στον Ρότσα;

Μην κουράζεσαι, φίλε αναγνώστη. Ολα αυτά τα αποκαλυπτικά συνέβησαν δύο χρόνια πριν, όταν ο Ρότσα στους Ολυμπιακούς Αγώνες ήταν υπεύθυνος της αποστολής των «μπιανκοσελέστε». Ούτε καν last year. Πείτε με αφελή, αλλά πιστεύω ότι αυτοί οι δύο μεγάλοι ποδοσφαιριστές θα έρθουν για να παίξουν μπάλα στη χώρα μας. Απλώς έρχονται όπως βλέπετε στο σκίτσο στο κέντρο της σελίδας: με ποδήλατο και γι' αυτό καθυστερούν. Είναι τόση η λαχτάρα τους να έρθουν, που θα το έκαναν και με τα πόδια, αλλά προτίμησαν το ποδήλατο για να είναι σε φόρμα. Μπροστά κάθεται και οδηγεί ο Σαβιόλα, επειδή είναι πιο κοντός, και επιτρέπει έτσι στον Ζε Ρομπέρτο να βλέπει. Μην τους πατήσει και κάνα αυτοκίνητο…

Στο μεταξύ, συνεχίζονται οι πανέμορφες στιγμές του Παγκοσμίου Κυπέλλου στη ΝΕΤ. Χθες, συμμετέχοντας στο γενικότερο κλίμα απόλυτης αποχαύνωσης, ήταν η σειρά του Τάκη Γκώνια να δώσει το δικό του ρεσιτάλ. Ο Γκώνιας είναι φανερό ότι έχει ένα μικρό πρόβλημα ρόλου. Δυο-τρεις φορές προσπάθησε πραγματικά να μιλήσει για ποδόσφαιρο, αλλά με τον Λάλα, τον Ταγματάρχη και τους λαμπερούς καλεσμένους αυτό στάθηκε αδύνατο. Κι έτσι συντονίστηκε στο γενικό κουκουρούκου.

«Θέλω να σας πω τι έκανε τη διαφορά στο συγκεκριμένο ματς», είπε σχολιάζοντας τον αγώνα Αργεντινής–Ολλανδίας. «Τη διαφορά την έκανε το ότι οι Ολλανδοί μαθαίνουν ποδόσφαιρο σε σχολές, ενώ οι Αργεντινοί, που έχουν μάθει ποδόσφαιρο του δρόμου, έχουν μια αλητεία στο παιχνίδι τους και μπορούν εύκολα το κάτι παραπάνω», εξήγησε. Πολύ σωστά. Μόνο που το ματς έληξε 0-0, οπότε τη διαφορά δεν την έκανε κανένας.

Στην εκπομπή, πάντως, τη διαφορά την έκανε αυτή τη φορά ο λαοπρόβλητος Κίμων Κουλούρης. «Θέλω να πω κάτι για την ΕΡΤ», είπε. Το στούντιο τον κοίταξε αποσβολωμένο. «Πρέπει όσοι μεταδίδουν αγώνες να μάθουν ελληνικά», φώναξε, «γιατί ελάχιστοι ξέρουν». Ο Ταγματάρχης προσπάθησε να τον πείσει να ανακαλέσει με μια θεατρικότητα που θα ζήλευε κι ο Αλέξης Μινωτής ή έστω ο Στάθης Ψάλτης. «Μα, σας παρακαλώ, τι είναι αυτά που λέτε;», ρώτησε, ενώ έμοιαζε έτοιμος να κλάψει. «Αυτά που σου λέω», είπε ο αμετανόητος Κίμων.

Με δεδομένο ότι δίνει τόσο μεγάλη σημασία στους σπορτσκάστερ, τολμώ να πω ότι λύθηκε ένα αληθινό μυστήριο: οι όποιες διαφορές του Κουλούρη με τον Γιώργο Παπανδρέου πρέπει να οφείλονται στο γεγονός ότι ο Γιωργάκης σκοτώνει γραμματική και συντακτικό με την πρώτη ευκαιρία.

Ηταν μια δύσκολη μέρα για μένα, φίλε αναγνώστη. Εκλεισα τη στήλη πραγματικά αγκομαχώντας. Με έχει κι εμένα συγκλονίσει η θλίψη μιας ολόκληρης χώρας που πενθεί. Επειτα από μια τεράστια καριέρα που κράτησε περίπου 48 ώρες, ο Γιαννούλης Καμπάνης αποχώρησε από τον ΠΑΟΚ και τώρα θα ασχοληθεί με τη μεγάλη του αγάπη. Θα παίζει τάβλι με τον Βίκτωρα…

Αυτοί οι δύο, ίσως κι ο Γούμενος, που μπορεί να κρατάει το σκορ, θα ζήσουν ευτυχισμένοι. Εμείς όμως, χωρίς τα καλύτερα παιδιά που φεύγουν ένα ένα επειδή κάποιος μας τα παίρνει μυστικά, τι θα απογίνουμε;