Οι έντεκα της αρχής (Sportday / Αντώνης Καρπετόπουλος)

Αν δεν αποκλειστούν οι Γάλλοι (όταν έγραφα το ματς δεν είχε ακόμα αρχίσει), μπορούμε να πούμε με σιγουριά ότι παρακολουθούμε το Παγκόσμιο Κύπελλο με τις λιγότερες εκπλήξεις. Ενας λόγος είναι ότι μετά τη «σφαγή των φαβορί», που έγινε το 2002, οι μεγάλοι αυτή τη φορά σοβαρεύτηκαν, προετοιμάστηκαν σωστά, νικούν χωρίς να φορτσάρουν. Μπορεί τα αστέρια να μη λάμπουν, οι ομάδες όμως παίρνουν αποτελέσματα. Διάλεξα τους καλύτερους της πρώτης φάσης, όπως τους είδα. Στο karpetshow@yahoo.gr δεκτές οι ενστάσεις.

Δεν είναι οι έντεκα πιο ακριβοπληρωμένοι, ούτε οι έντεκα αναμενόμενοι. Απλώς είναι οι έντεκα που μοιάζουν να έχουν ξεχωρίσει για την ώρα.

Τερματοφύλακας
Η τρελόμπαλα που έχει επιλεγεί έχει δημιουργήσει προβλήματα σε όλους τους γκολκίπερ. Ωστόσο, οι καλοί ξεχωρίζουν. Ο Μπουφόν όταν χρειάστηκε ήταν εκεί. Ο Τσεχ πλήρωσε την κακή εμφάνιση της άμυνάς του. Ο Λέμαν δεν έχει πιεστεί, ο Αμπονταντσιέρι δείχνει σταθερότητα. Ο Χίσλοπ του Τρίνινταντ ήταν συγκινητικός και ο Ελβετός Τσουμπερμπίλερ άψογος. Ομως έχω την εντύπωση ότι ο Ντίντα ήταν στον πρώτο γύρο λίγο καλύτερος όλων.

Δεξί μπακ
Δεν είδαμε και πολλά. Ο Κάραχερ αγκομαχεί, ο Καφού δεν γυρνάει, ο Μπουρδίσο δεν έχει την κλάση του Ζανέτι. Ο καλύτερος στον πρώτο γύρο ήταν ο Ουλίσε Σάντα Κρουζ από τον Ισημερινό. Καταπληκτικές επιταχύνσεις, αλλά και πολύ σωστό στήσιμο στην άμυνα.

Αριστερό μπακ
Ο Ρομπέρτο Κάρλος σουτάρει, σεντράρει, αλλά δεν έχει καθόλου μυαλό για άμυνα. Ο Σορίν μοιάζει πιο πολύ χαφ παρά ακραίο μπακ. Ο Τζαμπρότα και ο Ασλεϊ Κόουλ πληρώνουν την ανετοιμότητά τους με «αμνησίες» στο παιχνίδι τους. Ο καλύτερος ήταν ο Γερμανός Λαμ. Ασταμάτητος, τεχνίτης, έξυπνος, πλήρης.

Στόπερ
Ο Αγιάλα κάνει μεγάλο Μουντιάλ. Ο Τέρι και ο Φέρντιναντ ζορίστηκαν με τους Σουηδούς, όταν τους βρήκαν αντίπαλους. Αρεσαν ο Σπινόζα και ο Ονιέγου, ενώ σταθεροί είναι ο Χάιντσε και ο Γκαλάς, που δεν κάνουν πάντως τα μεγαλύτερα ματς της καριέρας τους. Σπουδαίος στα δύο από τα τρία ματς των Ιταλών ο αναγεννημένος Φάμπιο Καναβάρο, που έκανε τη διαφορά στην άμυνα.

Λίμπερο
Ο Νέστα, που είχε ξεκινήσει σούπερ, τραυματίστηκε. Ο Λούσιο παίζει καλύτερα όταν επιτίθεται παρά όταν αμύνεται. Ο Μετερζάκερ σιγά σιγά μαθαίνει, αλλά ακόμα κάτι του λείπει. Ο Τουράμ παραμένει ένας παίκτης μεγάλης κλάσης. Αλάνθαστος μέχρι τώρα είναι ο Κάρλες Πουγιόλ, που από τη στιγμή που σήκωσε το Τσάμπιονς Λιγκ πιστεύει τρομερά στον εαυτό του.

Αμυντικό χαφ
Πεσμένος ο Βιεϊρά και πολύ δύσκολα μπορεί να παίξει αυτή τη θέση ο Τζέραρντ. Εξαιρετικός ο Μασεράνο, που κάνει αθόρυβα ματς, αλλά έχει σημαντικότατη προσφορά. Ο Καμπιάσο πέτυχε το ωραιότερο γκολ του πρώτου γύρου. Ο Εμερσον και ο Ζε Ρομπέρτο δεν είχαν αντιπάλους. Εβγαλε μάτια ο Εσιέν, ο μεγάλος απών του δεύτερου γύρου λόγω τιμωρίας.

Οργανωτής
Πάει πολύ καλά ο Αντρέα Πίρλο, ίσως ο ποιοτικότερος Ιταλός παίκτης. Καλός αλλά χωρίς να λάμπει ο Τουρέ, μεγάλος μαχητής ο Νέντβεντ παρά τα χρόνια του, ασταθής και χωρίς κάθετη πάσα ο Λαμπάρντ. Ο Φάμπρεγκας και ο Τσάβι συμπληρώνουν ο ένας τον άλλον. Ο Ζιντάν δεν έχει μιλήσει ακόμα, ο Τιάγκο και ο Ντέκο είναι μάλλον κατώτεροι του αναμενομένου. Η μάχη για τη θέση του καλύτερου γίνεται ανάμεσα στον Κακά και τον Ρικέλμε. Ο πρώτος γύρος ήταν του Αργεντινού.

Δεξί χαφ
Οι σέντρες του Μπέκαμ έδωσαν το εισιτήριο στους Αγγλους, όμως ο Αγγλος απλώς περπατάει. Σπουδαίο ξεκίνημα έκανε ο κάπως αργός Σνάιντερ, ενώ εντυπωσίασε ο Μέντες από το Εκουαδόρ –μια αληθινή αποκάλυψη. Καλός τεχνιτάκος, αν και λίγο αργούλης, ο Ελβετός Καμπάνας. Γρήγορος αλλά ψιλοάτεχνος ο Λάντον Ντόνοβαν. Ο Μέσι χρησιμοποιήθηκε λίγο. Ομως η σημαντικότερη παρουσία μέχρι στιγμής ήταν του ατομιστή Ολλανδού Ρόμπεν, ΜVP των «οράνιε» στα δύο ματς που έπαιξε!

Αριστερό χαφ
Ο Τζο Κόουλ κάνει ματς μεγάλης θέλησης, φέρνοντας συνέχεια την μπάλα στο δεξί. Ο Ροναλντίνιο δεν είναι δυστυχώς στην καλύτερή του κατάσταση, αλλά όλο και κάτι θα σκαρώσει. Ο Πάβελ Νέντβεντ έπεσε τελευταίος. Το μέλλον ανήκει στον Φαν Πέρσι και στον νευρικό Κριστιάνο Ρονάλντο, αλλά δύσκολα μπορεί να βρει κάποιος αριστερό χαφ καλύτερο από τον Αργεντινό Μάξι Ροντρίγκες.

Σέντερ φορ
Ο Κλόζε πάει για πρώτος σκόρερ. Ο Ρονάλντο ξεμπλοκαρίστηκε και έχει ακόμα να πει πολλά. Ο Κρέσπο παίζει πάρα πολύ για τους υπολοίπους, κάτι που δεν κάνει ο Τέβες. Ο Ντρογκμπά δεν έκανε το κάτι παραπάνω, ο Γκάιαν σκοράρει δύσκολα, ο Τζιλαρντίνο έχει ακόμα να μάθει πολλά, ο Ντελγάδο είναι πολύ καλός, αλλά μόνο με τον Τενόριο δίπλα του. Καλός ο Φρέι, ο Φαν Νιστελρόι βάρυνε, ο Βίντουκα δίνει μάχες, ο Κόλερ χτύπησε νωρίς, ο Οουεν πρέπει να κάνει ευχέλαιο. Ο καλύτερος για την ώρα είναι ο ασταμάτητος Φερνάντο Τόρες.

Ελεύθερος επιθετικός
Ο Ανρί είναι η τελευταία μεγάλη ελπίδα των Γάλλων. Ο Ταμάτα, ο μόνος που άρεσε από τους Ιάπωνες. Ο Βίγια έχει μέλλον, ο Τόνι είναι λίγο ψαρωμένος, ο Αντριάνο είναι παίκτης περιοχής, ο Ροζίτσκι ξεκίνησε εντυπωσιακά και χάθηκε. Κάνει μεγάλο τουρνουά ο Ουάν Αν, ανεβαίνουν ο Ποντόλσκι και ο Σεβτσένκο, είναι βαρόμετρο για τους Αγγλους από εδώ και πέρα ο Ρούνεϊ και πέτυχε καθοριστικό γκολ πρόκρισης ο ελεύθερος στην Αυστραλία Χάρι Κιούελ. Αλλά ο καλύτερος στην πρώτη φάση ήταν ο πασπαρτού Σαβιόλα, που έχει κάνει μια εντυπωσιακή επιστροφή.

Προπονητής
Ο Λίπι έχει τεράστια βαρύτητα, ο Παρέιρα και ο Ερικσον έχουν αποφασίσει να στηριχθούν στις φίρμες τους. Ο Κλίνσμαν έχει μεταδώσει ενθουσιασμό και σιγουριά στη Γερμανία. Ο Πέκερμαν τους έχει μεγαλώσει όλους. Αλλά την καλύτερη δουλειά την έχει κάνει ο εικονιζόμενος γερο-Αραγονές, που έφτιαξε μια πολύ καλή ισπανική ομάδα με τολμηρές επιλογές και μεγάλο προσωπικό ρίσκο.