Καλλιγραφία από της μυλωνούς τον πισινό (Sportday / Νίκος Παπαδογιάννης)

Oταν αποφασίσουν οι ομάδες να προστατεύσουν αποτελεσματικά το προϊόν τους, κλείνοντας την πόρτα στους χούλιγκαν.
Οταν αποφασίσει να κάνει τη δουλειά της η αστυνομία, οι άνδρες της οποίας πάνε στο γήπεδο για να δουν το ματς.
Οταν πάψουν να εμφανίζονται στα γήπεδα φωτοβολίδες, πιστόλια και μαχαίρια.
Οταν κλείσει ο οχετός των ακατάσχετων ύβρεων.
Οταν γεμίσουν τα γήπεδα με οικογένειες, ζευγάρια και παιδιά.
Οταν η πολεμική ατμόσφαιρα δώσει τη θέση της σε ατμόσφαιρα θεάτρου.
Οταν φιλοτιμηθούν οι θεριακλήδες να σβήσουν τα τσιγάρα.
Οταν εκλείψουν από τις κερκίδες η αγυρτεία και η αλητεία.
Οταν η καχυποψία δώσει τη θέση της στην απόλαυση και την αξιοπιστία.

Τότε, και μόνο τότε, θα δεχθώ ότι μπορεί να εφαρμοστεί στον ελληνικό αθλητισμό ο απαρχαιωμένος κανονισμός της Επιτροπής Φιλάθλου Πνεύματος. Αυτός σύμφωνα με τις διατάξεις του οποίου τιμωρήθηκαν χθες με πολύμηνη στέρηση της φίλαθλης ιδιότητας οι διαιτητές Νίκος Ζαβλανός (12 μήνες) και Τόμυ Σχινάς (10 μήνες)...
Το θέμα ανακίνησαν οπαδοί του Πανελληνίου, κατευθυνόμενοι ουσιαστικά από τον ίδιο τον «σύλλογο των Ολυμπιονικών», πάει να πει τον Κυριακού. Τι ακριβώς έκαναν οι δύο διαιτητές που τιμωρήθηκαν και οι δύο που αθωώθηκαν (Τζάμος, Μάνος); Μιλάμε για αληθινά εγκλήματα, μπροστά στα οποία η δράση της 17 Νοέμβρη ωχριά. Πόσο μάλλον αυτή των κάθε λογής θυροφιλάθλων.

Ο Ζαβλανός τιμωρήθηκε για τις πράξεις του στον αγώνα ΑΕΚ-Πανελληνίου, όπου εξύβρισε φίλαθλο («άντε γ...») και αρνήθηκε να χαιρετίσει τους παράγοντες του ΠΓΣ, λέγοντας ότι «θα χαιρετάει όποιον γουστάρει». Επίσης... απέφυγε να απαντήσει στις διαμαρτυρίες του Αργύρη Πεδουλάκη, τον οποίο είχε προηγουμένως αποβάλει. Η συμπεριφορά αυτή, λέει η ΕΦΙΠ, «προδήλως διατάραξε την ομαλή διεξαγωγή της συγκεκριμένης αθλητικής συνάντησης». Ντιν νταν, η καμπάνα. Οφειλε, λέει, να ζητήσει τη συνδρομή των οργάνων της τάξης κι όχι να προβεί σε λεκτική αντιπαράθεση με τους φιλάθλους.

Ο Σχινάς τιμωρήθηκε επειδή μετά τον αγώνα Πανελληνίου-Ολύμπιας και την ώρα της αποχώρησης των φιλάθλων «κοίταξε δήθεν το ρολόι του και είπε ''άντε τώρα, πηγαίνετε στο Φέιμ Στόρι''». Οπότε, διαβάζουμε στο σκεπτικό, διακατέχεται από «αδικαιολόγητη ειρωνική διάθεση κι εμπάθεια» και «πυροδοτεί ένταση»! Ο κατηγορούμενος επικαλέστηκε ως δικαιολογία τις ύβρεις, με τις οποίες τον στόλιζε η εξέδρα, αλλά το άλλοθί του αγνοήθηκε. Στην πυρά κι αυτός! Ποιος του είπε να πιάσει στο στόμα του το κοσμαγάπητο Φέιμ Στόρι; Για τη ναυαρχίδα του ΑΝΤ1 μίλησες κύριος, όχι για κανένα σόου της πλάκας σαν αυτά του Alpha.

Mε το συμπάθιο, αλλά ζητάμε καλλιγραφία από της μυλωνούς τον κώλο. Είναι ασφαλώς κατακριτέα και τιμωρητέα τυχόν υβριστική συμπεριφορά των διαιτητών προς τους φιλάθλους (για την περίπτωση Ζαβλανού λέω), αλλά εδώ μιλάμε για τη χώρα της απόλυτης ατιμωρησίας, τη χώρα όπου ο θρασύδειλος κάφρος της κερκίδας μπορεί να δολοφονήσει τον διαιτητή ή τον αθλητή και να κερδίσει και έπαινο. Η αυτοδικία απέναντι στην τρομοκρατία του όχλου δεν είναι απαραίτητα ασυγχώρητη.

Ποιος θα προστατεύσει, λ.χ., τον Βράνκοβιτς (αν θυμάστε ένα παλαιότερο περιστατικό στο Αλεξάνδρειο) απέναντι στη βροχή των ιπτάμενων αντικειμένων; Ο Στόγιαν εκτόξευσε στην εξέδρα το κέρμα που τον χτύπησε και κέρδισε το δικό μου (βουβό) χειροκρότημα. Το ίδιο και ο Ντούσαν Ιβκοβιτς, όταν ανταπέδωσε τις γροθιές που δεχόταν κάποτε ως προπονητής του Πανιωνίου στους διαδρόμους του ΟΑΚΑ. Καλύτερα να μην αναφερθώ σε παρόμοιες τραυματικές εμπειρίες δικές μου ή συναδέλφων.

Οταν περιφέρεσαι στη ζούγκλα απροστάτευτος, επιβιώνεις όπως μπορείς. Αν βρεις και τρόπο να τρομάξεις τ' άγρια θηρία, μαγκιά σου, τιμή σου και καμάρι σου.