Η Γιουβέντους και οι λοιποί... (Sportday / Εύη Μάνου)

Το υποπτευόμασταν από πριν, αλλά οι αριθμοί έρχονται να το επιβεβαιώσουν. Το Μουντιάλ ήταν πάντα για τα μεγάλα δόντια, αλλά αυτό που ζούμε στη Γερμανία έχει έντονη τη σφραγίδα των μεγάλων ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων.

Η γηραιά ήπειρος επιβεβαίωσε την υπεροχή της με την παρουσία τεσσάρων ομάδων στην ημιτελική φάση. Αν μπορούσαμε να βάλουμε τα πράγματα σε μια σειρά, θα είχαμε μια εθνική ομάδα που αποτελείται κυρίως από παίκτες της Γιουβέντους, που έχει προπονητή ένα Βραζιλιάνο και παίζει 4-4-2, όπως έγραψε η «Gazzetta dello Sport». Κι αυτό διότι το πιο συνηθισμένο σύστημα σε αυτό το Μουντιάλ ήταν το 4-4-2, το οποίο χρησιμοποιήθηκε σε 37 περιπτώσεις αρχικών ενδεκάδων. Ακολούθησαν το 4-3-3 και το 4-2-3-1, αλλά φυσικά κατά τη διάρκεια των αγώνων είχαμε πάρα πολλές παραλλαγές. Οπως σημειώνει η τεχνική επιτροπή, η χώρα με τις περισσότερες αλλαγές συστήματος κατά τη διάρκεια των ματς ήταν η Αυστραλία (λόγω Γκους Χίντινκ) και οι ομάδες με τις λιγότερες παραλλαγές ήταν το Τόγκο και η... Αγγλία, οι οποίες προτίμησαν το 4-4-2.

Οσο για τη Γιουβέντους, είναι αλήθεια ότι ξαφνιάζει το γεγονός πως η ομάδα -στον «κυκλώνα» του σκανδάλου στην Ιταλία- έχει μερικούς από τους κορυφαίους άσους στη διοργάνωση. Ο Μπουφόν, ο Τζαμπρότα, ο Καναβάρο, ο Τουράμ και ο Βιεϊρά ανήκουν στο δυναμικό της «Βέκια Σινιόρα» και αν προσθέσουμε τον Καμορανέζι, τον Ντελ Πιέρο και τον Τρεζεγκέ, φτάνουμε στις οκτώ παρουσίες «μπιανκονέρι» ανάμεσα στις τέσσερις ομάδες που βρίσκονται στα ημιτελικά. Ακολουθεί η... συνήθης ύποπτη Τσέλσι που έχει έξι παίκτες και η Μίλαν με τη Λιόν από πέντε. Επ' ευκαιρία, από τις 10 ομάδες με τον μεγαλύτερο μέσο όρο ηλικίας, όταν άρχισε το τουρνουά, συνεχίζουν στην τετράδα η Γαλλία (29,12 χρόνια μέσος όρος), η Ιταλία (28,09) και η Πορτογαλία (27,70). Κάτι που, όπως αναφέραμε πιο πάνω, αποδεικνύει ότι ο νέος είναι ωραίος... αλλά πάντα στις μεγάλες διοργανώσεις ο παλιός είναι αλλιώς! Δεν συμφωνείτε;