Δεν είναι τυχαίο ότι οι αθλητικές εφημερίδες έχουν τις καλύτερες πωλήσεις το καλοκαίρι. Τι να πάρει, δηλαδή, στην παραλία ο παραθεριστής; Να πάρει μια κυβερνητική εφημερίδα, για να διαβάσει «Φοιτητές κινούμενοι με υπερβολική ταχύτητα πέφτουν επάνω σε ακίνητους άνδρες των ΜΑΤ. Υποχρεωτική ζώνη στα αμφιθέατρα λέει ο Πολύδωρας», ή της αντιπολίτευσης, για να διαβάσει «Εγκληματική επίθεση των ΜΑΤ εναντίον διαδηλωτών. Στη φωτογραφία ένας ειρηνικός κουκουλοφόρος πετάει μολότοφ. Μπροστά του κτήνος των ΜΑΤ του χαλάει τον παλμό». Παίρνεις μια αθλητική εφημερίδα και γίνεσαι. Φτάνει να ξέρεις τι παίρνεις.
Αν γουστάρεις μεγάλο όνομα, ο Ολυμπιακός είναι η ομάδα σου και οι εφημερίδες του εφημερίδες σου. Ο φετινός Ρονάλντο είναι ο περσινός Φίγκο. Ο προπέρσινος Βιέρι, που τον έψηνε ο Γεωργάτος να έρθει να πίνει φραπέ, είναι ο αντιπροπέρσινος Αντερσον, που τον παρακαλουθούσε ο Λεμονής, να δει αν αντέχει να φορέσει την ερυθρόλευκη φανέλα.
Αν γουστάρεις μέρη μακρινά κι ονειρεμένα, η ομάδα και οι εφημερίδες σου πράσινα. Δεν υπάρχει μεταγραφική σεζόν που να μη σκάσει ένα όνομα Αργεντινού από μια ομάδα που ακούγεται σαν βιομηχανικός συνεταιρισμός. «Κοντά στον άσο της Φεροκαρίλ...». Οταν διαβάζω τέτοια αρχή, δεν χρειάζεται να διαβάσω το όνομα της ομάδας. Παναθηναϊκός.
ΑΕΚ σημαίνει εγκαύματα δεύτερου βαθμού στις παλάμες. Και για να μην παρεξηγηθεί η φράση, τα τελευταία δύο χρόνια και από το τρίψιμο. Αυτό το «τρίβουν τα χέρια τους στην ΑΕΚ με το κελεπούρι...» και ακολουθούν ονόματα. Μονίμως ο Ιβιτς, ο Γκέραρντ, ο Μάρκος, ανακαλύπτουν φοβερά ταλέντα που τα αρπάζουν μέσα από τα χέρια συνήθως του Ολυμπιακού ή μεγάλης ευρωπαϊκής ομάδας...
«Γιατί τα γράφετε;». Θα το έχω ακούσει και χίλιες φορές. «Επειδή γουστάρετε να τα διαβάζετε», έχω απαντήσει ισάριθμες φορές. Φτάνει να έχουν μια δόση αλήθειας. Εχετε σκεφτεί πόσο βαρετές θα ήταν οι αθλητικές εφημερίδες αν δημοσίευαν μόνο τις κλεισμένες μεταγραφές χωρίς τις πληροφορίες; Το περίφημο «Με δεκαεπτά λέξεις ανακοίνωσε ο Παναθηναϊκός τη μεταγραφή τού...». Αν γινόταν πράξη, θα έστελνε τους παραθεριστές να κάνουν ηλιοθεραπεία κρατώντας την «Εστία». Η μεταγραφή είναι το όπιο του παραθεριστή και κανένας δεν έχει δικαίωμα να του τη στερήσει. Φεύγω για μία εβδομάδα στην Αγγλία. Τελευταία μου λόγια πριν πάρω το αεροπλάνο θέλω να είναι το «τρίβουν τα χέρια τους από ικανοποίηση στην ΑΕΚ. Με μια πανέξυπνη κίνηση ο Γκέραρντ άρπαξε μέσα από τα χέρια του Ολυμπιακού και της Μίλαν τον 17χρονο Κονγκολέζο Μπίμπο Μαλελέ...». Με το καλό –τυγχάνω λίγο άθεος, πώς να γράψω «με τη βοήθεια του Θεού»– σε μία εβδομάδα πάλι μαζί.
Από τους τους επτά νεαρούς άσους του Ολυμπιακού που είχαν διαφημιστεί με πρωτοσέλιδα το καλοκαίρι του 2002, μόνο ο Μενδρινός προσπαθεί να επιβιώσει στην Α' Εθνική με τον Ιωνικό.
Ενα από τα ωραιότερα καλοκαιρινά χόμπι του αναγνώστη των αθλητικών εφημερίδων είναι το «Ποιος είναι ο Σότος;». Οταν δύο ρεπορτάζ διοικήσεων κουτουλάνε, να βρει ποια από τις δύο πουλάει το σότο.
Παλιότερα το παιχνίδι ήταν απλό. Διάβαζες το «Φως» και είχε στην πρώτη σελίδα «Κοντά στον Λατινοαμερικανό άσο Αγιάλα, το “πάντσερ” Κλίνσμαν και το “παγοθραυστικό” Αλμπερτσεν βρίσκεται ο Ολυμπιακός». Δεν χρειαζόταν να διαβάσεις το ρεπορτάζ. Ηξερες ότι το «παγοθραυστικό» θα αράξει στο Καραϊσκάκη και ότι τα άλλα δύο ονόματα είχαν μπει για να φανεί ότι και οι τρεις βρίσκονται στην ίδια κλάση.
Τώρα το παιχνίδι έχει γίνει περίπλοκο, αλλά ταυτόχρονα πιο ενδιαφέρον. Βγαίνει ο αντιπροέδρος της Τιγκρές, ο Μιγκέλ Ανχελ Γκαρσία, και δηλώνει ότι «ποτέ δεν υπήρξε επίσημη πρόταση του Ολυμπιακού, αλλά επικοινωνούσαν μαζί μας». Παρατηρήστε τις παραμέτρους που έχουν προστεθεί.
1) Χάρη στο new age των μεταγραφών μάθαμε το όνομα του αντιπροέδρου της Τιγκρές. Και μην το υποτιμάτε. Είναι σαν να συναντάτε Μεξικανό τουρίστα και να σας μιλάει για τον Νίκο Κούλη της ΑΕΚ.
2) Μάθαμε ότι, ενώ επικοινωνούσαν, δεν υπήρξε ποτέ επίσημη πρόταση. Αφήνοντας ένα ερώτημα. Τι στο διάολο έλεγαν μετά την πρώτη επικοινωνία; Την πρώτη φορά είπαν από τον Ολυμπιακό «Τον πουλάτε τον Ζούλιο Σέζαρ;». Απάντησαν από την Τιγκρές: «Si, senor Lou». Μετά τι έγινε; Ο Λούβαρης κοπάνησε το τηλέφωνο και δεν ρώτησε πόσα θέλουν; Θα ρώτησε. Οπότε, στα επόμενα τηλέφωνα για τι μιλάγανε; Για τον καιρό και τις προεδρικές εκλογές μου φαίνεται βαρετό και για γκόμενες, δεν θα ταίριαζε ανάμεσα σε αντιπροέδρους.
3) Στις μεταγραφές υπάρχει κάτι που λέγεται «επίσημη πρόταση». Δηλαδή, ένα έντυπο σαν του «νόμου 105», που το συμπληρώνεις λέγοντας «Εγώ, ο Σωκράτης Κόκκαλης, δηλώνω ότι έχοντας γνώση των συνεπειών του μεξικανικού νόμου, εκδηλώνω την επιθυμία μου να αγοράσω τον αμυντικό ποδοσφαιριστή Ζούλιο Σέζαρ αντί του ποσού…» ή το μιλάνε οι παράγοντες μεταξύ τους και, αν τα βρούνε στην τιμή, στέλνουνε το συμβόλαιο στους δικηγόρους; Ας μου επιτραπεί να πιστεύω ότι ισχύει το τελευταίο, διότι γραπτή προσφορά με τιμή εγώ ακόμα δεν έχω δει. Και ούτε και θα δω, όπως αποδεικνύεται από τις διαπραγματεύσεις του Σπανουδάκη με τον Νικολαΐδη για τη μεταγραφή του Λαγού.
Κάθε μέρα στο ρεπορτάζ εμφανίζεται η σιδηρά θέληση του Ντέμη να μη συρθεί σε διαπραγματεύσεις από τον Σπανουδάκη. Χθες στο ρεπορτάζ αναφέρθηκε ότι ο Νικολαΐδης έχει κάνει πρόταση 800 χιλιάδων «και το πολύ πολύ να φτάσει στα 900 χιλιάρικα». Δεν αναφέρεται τι ακριβώς είναι το «πολύ πολύ», αλλά, επειδή δεν νομίζω να είναι μαγαζί της παραλίας, μάλλον θα είναι η τελευταία προσφορά του Νικολαΐδη.
Είδατε πόσο δύσκολο παιχνίδι είναι το «καλοκαιρινές μεταγραφές»; Οπως και πόσο δύσκολο είναι να διαβάσεις κάτω από τις γραμμές του ρεπορτάζ. Στο ρεπορτάζ της ΑΕΚ, ο Μανουέλ Μομπαρλέτ, τεχνικός διευθυντής της Μπέτις, λέει για τη μεταγραφή του Λαγού: «Είστε τρελοί; Ποιος λέει ότι ενδιαφερόμαστε γι’ αυτόν τον παίκτη; Είναι ψέματα». Ο σωστός παίκτης πάει αμέσως στο ρεπορτάζ του Ηρακλή. «Σε ό,τι αφορά το ενδιαφέρον της Μπέτις, οι επαφές έχουν προχωρήσει μόνο με τον Ηρακλή. Από την πλευρά του Παναγιώτη Λαγού δεν υπάρχει προς το παρόν καμία συζήτηση», λέει το ρεπορτάζ του Ηρα. Κάθεται, λοιπόν, ο παίκτης και βγάζει το συμπέρασμα. Πόντος ένας, υπέρ της ΑΕΚ. Το ενδιαφέρον της Μπέτις είναι σοτέ. Από πλευράς ΑΕΚ υπάρχει όνομα, διεύθυνση, τηλέφωνο του ανθρώπου που το διαψεύδει. Από τον Ηρα η επιβεβαίωση είναι έτσι, στο γενικό. Ο δεύτερος, όμως, πόντος πάει μαρς στον Ηρακλή. Ο Νικολαΐδης, όπως όλοι οι πρόεδροι, κάνει και παρακάνει διαπραγματεύσεις. Απλώς δεν θέλει να το δείχνει, για να μην παίρνουν θάρρος οι Δαμήλοι.
Διότι το θέμα δεν είναι αν θα πάρει τα δύο παραπάνω κατοστάρικα ο Σπανουδάκης, αλλά να μην το μάθουν οι Δαμήλοι και πάρουν θάρρος στις διαπραγματεύσεις για τον Κλέιτον. Στην οποία μεταγραφή του Κλέιτον έχει φανεί το μεγαλείο του Κώστα Μπότου. Πριν από λίγες μέρες διάβασα ότι ο Μπότος εκτός από μάνατζερ του Κλέιτον έχει αναλάβει τη διαπραγμάτευση της ΑΕΚ με τον Απόλλωνα Καλαμαριάς. Στο ρεπορτάζ της Λάρισας, λοιπόν, αναφέρεται ότι ο Μπότος μίλησε στον Metropolis της Θεσσαλονίκης και είπε: «Ο κ. Πηλαδάκης έκανε μια πολύ γενναιόδωρη πρόταση στον Απόλλωνα Καλαμαριάς, που έφτανε στις 550 χιλιάδες ευρώ. Εκανε και σε εμάς μια πρόταση». Σε αυτό το σημείο νόμισα ότι εννοούσε την ΑΕΚ. Αλλά μετά ο Μπότος το ξεκαθάρισε: «Πρέπει να το συζητήσω με τον Κλέιτον και να δούμε τι θα πράξουμε». Υποκλίνομαι. Και το μόνο που έχω να πω είναι ότι, για να κερδίσεις στο παιχνίδι που λέγεται μεταγραφές, χρειάζεσαι έναν Μπότο. Το έγραψε το παιχνίδι.