Μας το πήραν πίσω (Sportday / Στέφανος Χάρης)

Σας είχα υποσχεθεί με το τέλος του Μουντιάλ να σας γράψω μια Βερνικιάδα. Με πρόλαβαν τα γεγονότα. Στο sxard@yahoo.gr έφτασε μία ηλεκτρονική επιστολή-ύμνος ενός αναγνώστη που δεν θέλει να αποκαλύψει την ταυτότητά του! Σας την παραθέτω, για να δείτε τι είδους έμπνευση προκάλεσε στο κοινό που τον λατρεύει ο εθνικός μας τηλεσχολιαστής.

«Ηταν πραγματικά ένας μεγάλος τελικός. Με γκολ, κουτουλιές, αποβολές, πέναλτι και πολύ Βερνίκο. Αν η καλή μέρα φαίνεται απ' το πρωί, η καλή περιγραφή φάνηκε απ' την προηγούμενη βραδιά, στη λήξη του μικρού τελικού. Ο Γιώργος Τραπεζανίδης μάς εισήγαγε στο τι θα ακολουθούσε την επομένη από πλευράς εύστοχων σχολίων. Μετά τη νίκη της Γερμανίας ακούστηκε να λέει: "Μένει μια πολύ σημαντική εκκρεμότητα: Ιταλία ή Γαλλία; Αμέσως μετά τις διαφημίσεις". Τι θα γινόταν αμέσως μετά τις διαφημίσεις; Θα μας έλεγε ποιος θα νικήσει ή θα γινόταν το ματς καπάκι μετά τον μικρό τελικό; Με τέτοια εισαγωγή περιμένεις και την ανάλογη συνέχεια…

Πριν ακόμα αρχίσει ο τελικός φάνηκε ότι ο Ελληνας σπίκερ ήταν σε καλή μέρα: "Αύριο βγαίνει η απόφαση για το σκάνδαλο και αν γίνει δεκτή η εισήγηση του εισαγγελέα, η Γιουβέντους, η Μίλαν, η Λάτσιο και 12 από τις 23 ομάδες θα ψάχνουν νέο συμβόλαιο". Είναι πιθανό… αλλά δώδεκα (!) ομάδες; Ξέρει πράγματα ο Βερνίκος που δεν τα ξέρει κανείς άλλος;

Στο γκολ-πέναλτι του Ζιντάν η ευφορία ανεβαίνει. Ευφορία χωρίς υπερβολή δεν γίνεται. Μόλις ευστοχεί ο Ζιντάν, ο Μπαρτέζ σηκώνει τα χέρια του στον ουρανό. "Εδώ βλέπετε τον Μπαρτέζ να γλεντάει την επιτυχία της ομάδας του και του συμπαίκτη του". Πάντως, στην εικόνα κλαρίνα, βιολιά και σούβλες δεν είδαμε, ούτε τον Μπαρτέζ να χορεύει. Τώρα αν οι Γάλλοι είναι τόσο ξενέρωτοι που το σήκωμα των χεριών θεωρείται γλέντι, πάω πάσο.

Σε κάποιο σημείο προέκυψε κάποιο μπλακάουτ στα μόνιτορ των σχολιαστών στο Βερολίνο. "Δεν υπάρχει εδώ εικόνα για τίποτα", ακούστηκε. Το πρόβλημα συνεχίστηκε για λίγη ώρα, δίνοντας την ευκαιρία στον Βερνίκο να τα "χώσει" στους διοργανωτές, εκθειάζοντας παράλληλα την οργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας, ξεχνώντας προφανώς εκείνο το γενικό μπλακάουτ στο ματς Ελλάδα-Κορέα.
Εκτός κι αν εκείνο το χάρηκε επειδή στάθηκε αιτία να παραιτηθεί ο Καλημέρης…

Σε ρόλο σχολιαστή δίπλα στον Βερνίκο ο Πάρις Γεωργακόπουλος, ο οποίος, επηρεασμένος προφανώς από το κλίμα, είπε πως "στο προηγούμενο Παγκόσμιο Κύπελλο οι Γάλλοι νίκησαν με δύο κεφαλιές". Στην Ασία οι Γάλλοι αποχαιρέτησαν χωρίς γκολ, αλλά αυτό είναι μια λεπτομέρεια…

Φυσικά, το πρόσωπο του τελικού ήταν ο Ζινεντίν Ζιντάν. Οι δύο σχολιαστές δεν έχαναν ευκαιρία να τον επαινούν. Την αρχή έκανε ο Βερνίκος, όταν στο πρώτο ημίχρονο ο Ζιντάν πίεσε αντίπαλο για να κλέψει την μπάλα: "Ο,τι δύναμη του έχει απομείνει θέλει να τη δώσει απόψε, φαίνεται". Στο τέλος, τη στιγμή της κουτουλιάς, φάνηκε πόσο δίκιο είχε…

Στην παράταση ο Ριμπερί σουτάρει άουτ και ο Ζιντάν αντιδρά με γκριμάτσα. "Εδώ φαίνεται πόσο πολύ θέλει το Κύπελλο ο Ζιντάν", αποκωδικοποιεί την αντίδραση του Γάλλου ο Γεωργακόπουλος. "Κοιτάξτε πόσο το ζητάει, πόσο το ζητάει!", φώναξε. Σε κάποια φάση έχασε τα λόγια του: "Ο Ζιντάν δεν είναι μόνο καλός ποδοσφαιριστής, είναι… είναι…". Ο Βερνίκος έσπευσε να βοηθήσει: "Είναι σαν μια ταινία να περνάει μπροστά από τα μάτια σου με την καριέρα του". "Ακριβώς", αναφώνησε ο Γεωργακόπουλος. "Και είναι μεγάλος γιατί ξέρει πότε θα σταματήσει". Αν ξέρει λέει…

Τη στιγμή της αποβολής του κανείς δεν κατάλαβε τι έγινε. Κάποιος Ιταλός ήταν πεσμένος. Μετά ήρθε το ριπλέι με την καρφωτή κεφαλιά του Ζιντάν στον Ματεράτσι. Κι άρχισε η τραγωδία. Ο Βερνίκος, σοκαρισμένος, χαμήλωσε τον τόνο της φωνής και σχεδόν υπόκωφα άρχισε: "Οου… Οου… Γιατί; Οου… Οου...». Ο Γεωργακόπουλος προσπάθησε να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα: "Τα νεύρα είναι τεντωμένα, ο Ζιντάν δεν έχει δώσει δικαιώματα". “Οχι, αλλά τι να πεις γι' αυτή την εικόνα;", αναρωτιέται διαλυμένος ο Βερνίκος. Να πεις ότι έχει δώδεκα αποβολές στην καριέρα του; Πώς να το πεις; Πρέπει να το ξέρεις…

Επειτα το ρίχνει στις παροιμίες: "Οσα φέρνει η στιγμή δεν τα φέρνει ο χρόνος…". Λάθος το είπαμε. Πάμε πάλι απ' την αρχή: "Οσα φέρνει η ώρα δεν τα φέρνει ο χρόνος". Ο Βερνίκος, σαν σε μνημόσυνο, πλέκει το εγκώμιο αυτού του τραγικού ήρωα: "Τραυματίστηκε στο χέρι, του έριξαν έναν τόνο ψυκτικό για να συνεχίσει". Ούτε αεροπλάνο να ήταν…

Φτάνουμε στα πέναλτι και εκεί αποδεικνύεται επιτέλους πως ο Βερνίκος δεν περιγράφει μόνο για τη ΝΕΤ, αλλά και για τη γαλλική και την ιταλική τηλεόραση, καθώς και live από τα μεγάφωνα για όλο το γήπεδο: "Ετοιμάστε τα νεύρα σας για τα πέναλτι… όχι τόσο για εμάς τους Ελληνες, που είμαστε ουδέτεροι, αλλά για τους Γάλλους, τους Ιταλούς, τους παίκτες, τους προπονητές, τους φιλάθλους των δύο ομάδων". Ο Γκρόσο παίρνει φόρα, εκτελεί το τελευταίο, κάνει το 5-3 και κατά τον Βερνίκο "η Ιταλία είναι πρωταθλήτρια Ευρώπης" –σ.σ.: ο Ζαγοράκης στο σκίτσο κλαίει επειδή μας αφαίρεσαν το τρόπαιο έπειτα από μόλις δύο χρόνια...

Οι Ιταλοί πανηγυρίζουν, οι Γάλλοι είναι απαρηγόρητοι. "Γι' αυτό το ποδόσφαιρο το βλέπουν τέσσερα εκατομμύρια άνθρωποι", το σχόλιο του Γεωργακόπουλου, ο οποίος τώρα έχει χαλαρώσει από την πίεση του ματς και ξεχνάει τρία-τέσσερα μηδενικά…

Ο Βερνίκος όμως είναι εδώ, σκληρός και υπέροχος: "Ντελ Πιέρο, Μπουφόν, Τζαμπρότα, Καμορανέζι, Καναβάρο, Περούτζι, όλοι μπλέκονται στο σκάνδαλο", επανέρχεται με το αγαπημένο του θέμα, για να του επισημάνει ο Γεωργακόπουλος πως οι ομάδες τους είναι μπλεγμένες, όχι οι ίδιοι. Μετά, παρασυρμένος από τις τραγικές φιγούρες των Γάλλων ποδοσφαιριστών, λυγίζει και μας φανερώνει τον ευαίσθητο εαυτό του, χαρίζοντάς μας σταγόνες λυρικής ποίησης: "Οι Γάλλοι, απογοητευμένοι, έφτασαν εκατοστά από το γλυκό νερό, το όμορφο νερό".

Εκτός από το γλυκό και όμορφο νερό, υπάρχει και το αμίλητο νερό. Μόνο που εκεί, στην Αγία Παρασκευή, δεν το πίνει κανένας…».