Βιβλία για το καλοκαίρι (...μέρος δεύτερο και τελευταίο) (Sportday / Χρ.Χαραλαμπόπουλος)

Ο τίτλος φυσικά είναι οπωσδήποτε παραπλανητικός. Αυτό το «βιβλία για το καλοκαίρι» είναι σαν να υπονοεί ότι το διάβασμα είναι εποχική δραστηριότητα. Κάτι σαν το κυνήγι ή την ηλιοθεραπεία, ας πούμε. Οσοι όμως το αγαπούν, γνωρίζουν. Απλώς, το καλοκαίρι –θεωρητικά– υπάρχει περισσότερος χρόνος για διάβασμα, αν και ο γράφων πιστεύει ότι το διάβασμα είναι και θέμα διάθεσης, κυρίως για όσους δεν είναι συνειδητοί αναγνώστες. Εκείνο που συχνά αδυνατώ να κατανοήσω είναι το γεγονός ότι σε παρόμοιες προτάσεις αυτή την εποχή άλλων εντύπων προτείνονται «ελαφρά» αναγνώσματα. Βιβλία ευκολοδιάβαστα, που θα πάρεις μαζί σου στην παραλία και δεν θα κουραστεί το μυαλουδάκι σου.

Επειδη το βιβλιο δεν διαβάζεται μόνο στην παραλία, συνεχίζω τις αναγνωστικές προτάσεις που ξεκίνησα την περασμένη εβδομάδα. Υπενθυμίζω ότι γράφω για βιβλία που διάβασα τους τελευταίους 8 μήνες και τα οποία δεν κυκλοφόρησαν κατ' ανάγκη φέτος. Αρχίζω με τέσσερις βιογραφίες. Τη βιογραφία του Λεονάρντο ντα Βίντσι, που έγραψε ο Τσαρλς Νίκολ και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μεταίχμιο. Ενα εξαιρετικό ανάγνωσμα για τον μεγαλύτερο παν-επιστήμονα της Αναγέννησης, πολλές ιδέες του οποίου βρίσκουν σήμερα τον δρόμο της εφαρμογής.

Στη συνεχεια, τη βιογραφία του Τσε Γκεβάρα, την οποία έγραψε ο Πάκο Ιγνάσιο Τάιμπο και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κέδρος. Ενας Μεξικανός γράφει για έναν Αργεντινό χρησιμοποιώντας 1.300 διαφορετικές πηγές και φωτίζοντας αρκετές «σκοτεινές» στιγμές της ζωής του μεγάλου επαναστάτη. Τρίτη και πολύ ενδιαφέρουσα βιογραφία είναι αυτή που έγραψαν ο Τζέφρεϊ Γιανγκ και ο Ουίλιαμ Σάιμον και αφορά την ιδιαίτερα δημιουργική ζωή του Στίβεν Τζομπς, του ιδρυτή της Apple και θρύλου του Macintosh. Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ωκεανίδα.

Ακολουθει ο «αιχμάλωτος των μαθηματικών» της Ρεμπέκα Γκολστάιν, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Τραυλός. Η τραγική ζωή του μαθηματικού Κουρτ Γκέντελ, που επινόησε το θεώρημα της μη πληρότητας και επηρέασε όσο κανείς την επιστημονική σκέψη του 20ού αιώνα. Στενός φίλος του Αϊνστάιν, ο Γκέντελ γλίστρησε στην παράνοια και, πιστεύοντας ότι μπορεί να πεθάνει από τα μικρόβια που υπάρχουν στο φαγητό, πέθανε από ασιτία. Πέμπτη βιογραφία, για την ακρίβεια αυτοβιογραφία, την οποία μάλιστα διάβασα μονορούφι, ήταν αυτή του Μάρκου Βαμβακάρη, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Παπαζήση. Ο Μάρκος έχει διηγηθεί σε περισσότερες από 30 ώρες συνεντεύξεων στη Μάγια Κάιλ–Αγγέλου τη ζωή του και την ιστορία του ρεμπέτικου.

Συνεχιζω με την ελληνική και ξένη λογοτεχνία. Ξαναδιάβασα, ύστερα από 9 χρόνια, το βιβλίο του Θανάση Σκρούμπελλου «Τα φίδια στον Κολωνό», που επανεκδόθηκε από τα Ελληνικά Γράμματα. Σαν να διαβάζεις Χατζή, Τσίρκα, Ταχτσή και Ιωάννου σε ένα τόσο δα μαγικό βιβλίο. Διαβάστέ το οπωσδήποτε.

Απο τισ εκδοσεισ Καστανιώτη, απόλαυσα τα δύο τελευταία βιβλία ενός πολύ μεγάλου γραφιά, του Πορτογάλου Ζοσέ Σαραμάγκου. Το πρώτο έχει τίτλο «Περί τυφλότητας» και αφορά μια μυστηριώδη ασθένεια που εξαπλώνεται και σταδιακά τυφλώνει τους πάντες. Τι συμβαίνει τότε στην οργανωμένη κοινωνία που πλήττεται από αυτή την επιδημία τύφλωσης; Θα το ανακαλύψετε διαβάζοντας το βιβλίο, όπως επίσης και το δεύτερο του Πορτογάλου νομπελίστα, που έχει τίτλο «Περί φωτίσεως». Σε μια διαφορετική ιστορία, ο Σαραμάγκου αναρωτιέται τι μπορεί να συμβεί όταν ένας ολόκληρος λαός ψηφίσει «λευκό» στις εκλογές.

Μπορει το «Μόμπιους Ντικ» του Αρθουρ Κράμεϊ, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πόλις, να ξεκινά σαν ένα τεχνολογικό θρίλερ που καθηλώνει, αλλά είναι μια ζηλευτή περιδιάβαση στην ιστορική φαντασία και τη φιλοσοφία, ένας φόρος τιμής στην κλασική λογοτεχνία που μας μεγάλωσε όλους.

Μια συλλογη διηγημάτων που δεν πρέπει να χάσετε είναι αυτή του Ηπειρώτη συγγραφέα Βασίλη Γκουρογιάννη με τίτλο «Από την άλλη γωνία», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μεταίχμιο. Ιστορίες που εκτυλίσσονται σε μία αυλή ή σε μία ολόκληρη πόλη και που όταν τελειώνουν, αντιδράς όπως με τα ποιήματα: για λίγο ή για πολύ χάνεσαι σε έναν κόσμο που είναι μέσα σου και γι' αυτό βρίσκεται πολύ μακριά.

Γι' αυτούς που πιστεύουν ότι το μέγεθος ενός βιβλίου είναι ευθέως ανάλογο της σπουδαιότητάς του, το «Χάρτινο σπίτι» του Κάρλος Μαρία Ντομίνγκες, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πατάκη, αποτελεί μια ηχηρή διάψευση. Και την ίδια στιγμή, μια απόδειξη ότι μία μικρή ιστορία μπορεί να σας κάνει να ανακαλύψετε τη χαρά της ανάγνωσης. Οσοι είχαν διαβάσει το «Αλφαβητάρι του διαβόλου» του Αμπροους Μπίαρς, που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Ηλέκτρα, είμαι σίγουρος ότι θα αναζητήσουν και το νέο βιβλίο του «Ιστορίες για αραχνιασμένα κρανία» από τις ίδιες εκδόσεις.

Προκειται για μικρές ιστορίες που διηγείται ένας Αίσωπος του 19ου αιώνα, πανέξυπνος, σαρκαστής, χιουμορίστας και αρκούντως κυνικός. Ενας πολύ καλός φίλος –η ρακή ήρθε, Τάκη. Πέρνα από το σπίτι– μου σύστησε ένα συγγραφέα που δεν είχα προσέξει. Τον Γιώργο Μιχαηλίδη. Διάβασα το βιβλίο του «Η μύηση», με υπότιτλο «της επανάστασης, της μοναξιάς και της λαγνείας». Μιλά για την ιστορία ενός έρωτα που ξεκινά από τη μικρασιατική καταστροφή, για να «σβήσει» στα σκαλιά της μεταπολίτευσης. Σχεδόν όλη η ελληνική ιστορία του 20ού αιώνα.

Πολυ ωραια γραφή, εξαίρετοι και στέρεοι χαρακτήρες κεντημένοι πάνω στον ιστορικό καμβά, που φτιάχνουν ένα μυθιστόρημα που δεν θα μπορέσετε να αφήσετε από τα χέρια σας. Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Καστανιώτη. Ολα αυτά είναι βιβλία που διάβασα και μου άρεσαν.

Να θυμαστε όμως ότι κυκλοφορούν ένα σωρό εξαιρετικά βιβλία που περιμένουν στα ράφια των βιβλιοπωλείων για να τα ανακαλύψετε. Καλή ανάγνωση.