Ποιος θα είναι ο καινούργιος Μπέκαμ; (Sportday / Χρήστος Χαραλαμπόπουλος)

Πιθανότατα ο Μπέκαμ είναι ο μοναδικός ποδοσφαιριστής στην ιστορία του ποδοσφαίρου για τον οποίο έχουν γραφεί περισσότερα πράγματα για τις εξωγηπεδικές του δραστηριότητες από όσα για τις ποδοσφαιρικές επιδόσεις και την αγωνιστική συμπεριφορά του. Είναι το απόλυτο είδωλο, ένα ποδοσφαιρικό προϊόν που εξαιτίας του τρόπου με τον οποίο οικοδομήθηκε η εικόνα του, έχει τη μεγαλύτερη εμπορική διείσδυση στις μάζες από οποιονδήποτε άλλον.

Κάποτε οι φίλαθλοι και οι οπαδοί λογομαχούσαν για το ποιος είναι ο καλύτερος ποδοσφαιριστής του κόσμου. Και ο καλύτερος ήταν αυτομάτως και ο δημοφιλέστερος. Την εποχή της παγκοσμιοποίησης, κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει. Ο Μπέκαμ είναι ο δημοφιλέστερος ποδοσφαιριστής του κόσμου, χωρίς να είναι καν στην τριάδα των καλύτερων. Είναι ο απόλυτος pop star, ο απόλυτος λαϊκός ήρωας. Μια εικόνα αναγνωρίσιμη το ίδιο στην Ελλάδα, την Πορτογαλία, την Κίνα ή την Ιαπωνία. Μια εικόνα που δημιουργεί μόδα, κυρίως εκτός ποδοσφαίρου. Αλλά εικόνα που την εποχή της κυριαρχίας των ΜΜΕ είναι το απόλυτο όπλο.

Το νούμερο 23 της Ρεάλ έχει εργαστεί σκληρά, μιλά ελάχιστα, προτιμώντας άλλοι –και κυρίως τα media– να μιλούν γι' αυτόν. Και όταν τα ΜΜΕ μιλούν, μεγαλοποιούν και παραμορφώνουν τα πάντα. Αλλωστε, ο Μπέκαμ δεν χρειάζεται να μιλήσει. Αρκεί ένα καινούργιο κούρεμα που αμέσως γίνεται μόδα. Ο Μπέκαμ είναι η ευρωπαϊκή απάντηση στο αμερικανικό όνειρο, η γραφική απεικόνιση της οποίας είναι η πορεία από το πουθενά στο παντού. Αν στην αγγλική κοινωνία ίσχυαν τα ίδια χαρακτηριστικά με αυτά που ισχύουν στην αμερικανική κοινωνία, ο Μπέκαμ θα ήταν ο ιδανικός υποψήφιος πρωθυπουργός.

Όμως, μετά το Μουντιάλ της Γερμανίας, οι ειδικοί του μάρκετινγκ άρχισαν να αναζητούν τον «νέο Μπέκαμ», αφού πιστεύουν ότι η εικόνα του Αγγλου σταρ έχει αρχίσει να γερνάει. Και η δύναμη του μάρκετινγκ είναι να ανακαλύπτει καινούργια πρόσωπα. Ετσι κι αλλιώς, η πλειονότητα των σούπερ σταρ που πήραν μέρος σε αυτό το Παγκόσμιο Κύπελλο δεν θα βρίσκεται στο επόμενο που θα γίνει στη Ν. Αφρική.
Για τους ειδικούς του μάρκετινγκ, το Μουντιάλ της Γερμανίας ήταν ένα «γερασμένο» Παγκόσμιο Κύπελλο. Για την αγγλική αγορά, ο καλύτερος διάδοχος του Μπέκαμ θα μπορούσε να είναι το μεγαλύτερο νέο όνομα του αγγλικού ποδοσφαίρου, ο Γουέιν Ρούνεϊ. Μόνο που λόγω του δύστροπου και εκρηκτικού χαρακτήρα του είναι μια πολύ παρακινδυνευμένη επιλογή. Η εικόνα του άσου της Γιουνάιτεντ ταιριάζει με εκείνη του Γκασκόιν. Θυμίζει ένα αγγλικό μπουλντόγκ, που το μόνο που θα μπορούσε να διαφημίζει είναι μπίρες και πατατάκια. Και φυσικά οι διαφημιστές πιστεύουν ότι δεν θα μπορούσε να διαφημίσει κάποιο προϊόν που θα είχε σαν target group τις μικρές ηλικίες.

Ο Ασλεϊ Κόουλ και η μνηστή του, η τραγουδίστρια Τσέριλ Τουίντι, είναι ένα ζευγάρι που δυνητικά θα μπορούσε να διαδεχθεί το ζεύγος Μπέκαμ, να λανσάρει ένα νέο life style και να χρησιμεύσει σαν διαφημιστικό όχημα μιας σειράς προϊόντων. Εκτός από τον Ασλεϊ Κόουλ, στη νέα γενιά Αγγλων ποδοσφαιριστών οι μόνοι που έχουν δυνατότητες να διαδεχθούν τον Μπέκαμ φαίνεται να είναι ο Τζο Κόουλ και ο Τζον Τέρι. Ο πρώτος έχει την εμφάνιση, ενώ ο δεύτερος το κύρος που χρειάζεται ένα πρόσωπο της διαφήμισης. Ο Τέρι έχει ήδη ένα διαφημιστικό συμβόλαιο με την Umbro μέχρι το 2012 αξίας 4,5 εκατ. ευρώ.

Η Umbro, που ντύνει την εθνική Αγγλίας και είναι από τους κεντρικούς σπόνσορες του Γουέμπλεϊ, ετοιμάζεται παράλληλα να επενδύσει πάνω στον 17χρονο άσο της Αρσεναλ Θίο Γουόλκοτ. Αυτό που προβληματίζει τους ειδικούς της αγγλικής αγοράς είναι ότι δεν φαίνεται καμία από τις πιθανές επιλογές να έχει ή να αποκτήσει την παγκόσμια απήχηση που έχει ο Μπέκαμ. Που μπορεί να «γερνάει» διαφημιστικά, αλλά κερδίζει –σύμφωνα με τους ειδικούς του μάρκετινγκ– σε κύρος. Στο μέλλον θα μπορούσε ο Μπέκαμ, όπως και ο Ζιντάν, να μετεξελιχθούν σε εικόνες τύπου Μπεκενμπάουερ, που πάντα είναι χρήσιμες στη διαφήμιση.

Οι νέοι... είναι οι προπονητές

Όπως φαίνεται, η μεγάλη μεταγραφή δεν θα γίνει φέτος. Και μεγάλη μεταγραφή εννοώ το μεγάλο όνομα που θα έρθει σε κάποια ελληνική ομάδα. Ο ΠΑΟ το προσπάθησε με τον Σαβιόλα, αλλά αν και ο Αργεντινός δεν έχει απαντήσει αρνητικά ακόμα, είναι μάλλον απίθανο να φορέσει τα πράσινα. Και όπως συνήθως συμβαίνει, αν ο ΠΑΟ δεν φέρει κάποιο μεγάλο όνομα, δεν πρόκειται ούτε ο Ολυμπιακός να μπει σε αυτή την περιπέτεια. Ίσως, η πρώτη χρονιά της Σούπερ Λίγκας να είναι μία χρονιά οικονομικού συμμαζέματος και οι ομάδες –ιδίως οι μεγάλες– να ετοιμάζονται να ξοδέψουν του χρόνου. Ετσι, αναπόφευκτα τα «νέα» ονόματα ή πιο σωστά τα νέα πρόσωπα είναι οι προπονητές του ΠΑΟ και της ΑΕΚ.

Ο Μπάκε έχει πιο εύκολο έργο από τον Φερέρ, αφού δουλεύει με έναν κορμό που κληρονόμησε από τον Μαλεζάνι. Από την άλλη, ο Ισπανός, που θέλει η ομάδα του να παίξει επιθετικό ποδόσφαιρο, έχει στα χέρια του αρκετούς νέους και ταλαντούχους ποδοσφαιριστές, οι οποίοι μπορούν να τον βοηθήσουν να ανανεώσει τον «Δικέφαλο». Και οι δύο, πάντως, είναι καλό να κριθούν στο τέλος της χρονιάς.

Μία δημογραφική «βόμβα»

Πολύ συχνά γράφονται διαφορετικά σενάρια για τις αιτίες των μελλοντικών πολέμων και κοινωνικών ρήξεων στον κόσμο. Το νερό, ο έλεγχος δηλαδή των υδάτινων πόρων και ο έλεγχος ενεργειακών πηγών, όπως το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο, είναι οι πιο διαδεδομένες. Όμως, εκείνο που πολλοί πιστεύουν ότι θα προκαλέσει μία πραγματική «βόμβα» μεγατόνων είναι η δημογραφική κατάσταση, ιδίως στην Κίνα, την Ινδία και τη Νοτιοανατολική Ασία. Σε αυτή την περιοχή του κόσμου οι γυναίκες κινδυνεύουν να γίνουν ένα σπάνιο είδος, ενώ αντίθετα αυξάνεται σημαντικά ο αριθμός των νέων ανθρώπων που δεν μπορούν να βρουν σεξουαλικό ταίρι. Η βεβαιωμένη ανισορροπία στις γεννήσεις αγοριών και κοριτσιών πλήττει κυρίως την Ινδία και την Κίνα. Χώρες στις οποίες κατοικούν τα 2/6 περίπου του παγκόσμιου πληθυσμού.

Η συνειδητή επιλογή της πολιτικής του ενός παιδιού έχει οδηγήσει σε βρεφοκτονία των θηλυκών. Η επιλογή και εφαρμογή της θηλυκής βρεφοκτονίας έγινε «εύκολη» υπόθεση χάρη στην τεχνολογία και ειδικότερα στη δυνατότητα που υπάρχει να εξακριβωθεί το φύλο του παιδιού χάρη στα υπερηχογραφήματα. Πολλές οικογένειες, διαπιστώνοντας ότι πρόκειται να αποκτήσουν κορίτσι υποχρεώνουν την έγκυο να κάνει άμβλωση, για να αποφύγουν τις θεωρούμενες ως δυσμενείς οικονομικές συνέπειες της γέννησης ενός κοριτσιού. Το 1990 ο γνωστός νομπελίστας Ινδός οικονομολόγος Αμάρτια Σεν έκανε λόγο για 100 εκατομμύρια γυναίκες που έχουν χαθεί στην Ασία από βρεφοκτονίες. Ετσι, ενώ η κανονική αναλογία γεννήσεων είναι 105 αρσενικά προς 100 θηλυκά, στην Κίνα η αναλογία είναι 122 προς 100.
Ανάλογα είναι τα αποτελέσματα και σε άλλα μέρη της Ασίας, όπως οι Ταϊβάν (119/100), Σιγκαπούρη (118/100), Νότιος Κορέα (112/100) και Ινδία (120/100). Κανείς, σήμερα, δεν μπορεί να προβλέψει τις επιπτώσεις που θα έχει στο μέλλον η ανισορροπία των φύλων. Οι ειδικοί εκτιμούν ότι είναι πολύ πιθανό οργισμένοι νεαροί να εξεγερθούν εναντίον των ηλικιωμένων τεχνοκρατών που θα ελέγχουν την εξουσία.

Μια άλλη πιθανή εξέλιξη είναι ότι τα οργανωμένα δίκτυα, τα οποία εμπορεύονται γυναίκες, θα κατευθύνουν την προσφορά τους στην Ασία και θα οικοδομήσουν μια κουλτούρα οίκων ανοχής που θα είναι αρκετά μεγάλη ώστε να ικανοποιεί εκατομμύρια σεξουαλικά στερημένους νεαρούς άνδρες.
Το πιο σημαντικό είναι ότι αυτή η δημογραφική «βόμβα» είναι ωρολογιακή. Θα εκραγεί οπωσδήποτε και κανείς δεν φαίνεται ικανός να τη σταματήσει.