Το διπλό «μπέρδεμα» του υφυπουργού... (Sportday / Δ.Ελευθεράτος)

Πώς το είπε ο υφυπουργός Αθλητισμού στον SuperΣΠΟΡ FM; «Οι εντυπώσεις μπορεί να είναι προσωρινές. Δεν με φοβίζουν». Πάλι καλά. Τότε που είχαν ανακοινωθεί τα «μέτρα» της ΦΙΦΑ εναντίον των ελληνικών ομάδων, ο Γ. Ορφανός είπε -περίπου- πως εκτέθηκαν οι «οχτροί» του, καθώς και ότι ο ίδιος ένιωθε -σχεδόν- δικαιωμένος (στη ΝΕΤ). Σήμερα μετρά τραύματα και προσβλέπει σε ταχεία επούλωση. Διστακτική, αλλά ευπρόσδεκτη κίνηση συμφιλίωσης με τον στοιχειώδη ρεαλισμό.

Στη συνέχεια, όμως, «τα μουσκεύει». Γιατί; Διότι την καταγγελία του πως κάποιοι επιδίωξαν να τον πλήξουν προσωπικά, «ανεξάρτητα από τη ζημιά που θα γίνει στη χώρα», την υπονομεύει ο ίδιος λέγοντας: «Εγώ ήμουν ήρεμος, επειδή είχα προετοιμασμένη τη λύση και ήμουν εντάξει στις προθεσμίες που είχαμε συμφωνήσει. Γι' αυτό και πίστευα πως η τιμωρία δεν θα ισχύσει».

Αφού λοιπόν, ούτως ή άλλως, ούτε γάτα θα εμφανιζόταν ούτε ζημιά (στις ελληνικές ομάδες) θα γινόταν, τότε ποιον «εθνικό όλεθρο» απειλούσε να προκαλέσει η τακτική εκείνων -λέγε με Β. Γκαγκάτση- που «έβαλαν λόγια» στη ΦΙΦΑ; Δεν ήξεραν ότι ο υφυπουργός θα συμμορφωνόταν, άρον άρον; Και οι πέτρες το γνώριζαν.
Άλλη ερμηνεία: μιλώντας για «ζημιά που θα γίνει στη χώρα», ο υφυπουργός δεν εννοούσε τον κίνδυνο να αποκλειστούν τελικά οι ελληνικές ομάδες, αλλά αυτή καθ' αυτή την «αναμπουμπούλα».

Το προειδοποιητικό τρίξιμο δοντιών της ΦΙΦΑ. Την αναστάτωση. Τα ειρωνικά σχόλια του διεθνούς Τύπου. Τις πιθανές επιπτώσεις στις διαπραγματεύσεις ελληνικών συλλόγων με ξένους ποδοσφαιριστές. Αυτό εννοούσε ο υφυπουργός; Ε, τότε έβαλε δεύτερο «αυτογκόλ»! Θεαματικότερο, μάλιστα.

Είναι απλό: εάν συνιστούν διασυρμό του ελληνικού ποδοσφαίρου όλες αυτές οι απόρροιες της μη εφαρμογής των κανόνων της ΦΙΦΑ, τότε ο Γ. Ορφανός ανακηρύσσει εαυτόν υπαίτιο εξευτελισμού. Ηταν ή όχι απρόθυμος, εδώ και πολύ καιρό, να προβεί στις πολυσυζητημένες αναπροσαρμογές;

Το όλο σίριαλ δεν είχε αρχίσει πολύ πριν από τον ορισμό της έσχατης προθεσμίας- στις 15 Ιουλίου; Κατά συνέπεια, με βάση όσα ο ίδιος λέει περί «ζημιάς στη χώρα», διαχρονικά ένοχος μόνο αυτός μπορεί να είναι.

Άλλη εκδοχή έχουμε; Ναι, τη... χαριτωμένη: ο Γ. Ορφανός, κάτι μεταξύ σύγχρονου Σιμόν Μπολιβάρ και Τσε Γκεβάρα, αποφάσισε να προτάξει τα στήθη του στην «ιμπεριαλιστική» ΦΙΦΑ. Γιατί, τότε, ο «αντάρτης» υφυπουργός δεν γνωστοποιεί με ποια στρατηγική και - κυρίως- με ποιο κόστος μεθοδεύει τον «ανένδοτό» του; Τι σκοπεύει να κάνει μετά την άτακτη υποχώρηση και την υποταγή του προς τα κελεύσματα της «επεκτατικής» ΦΙΦΑ;

Και ακόμη: αν τα οράματά του είναι τόσο μεγαλεπήβολα, γιατί στην ευχή τα μειώνει εμπλεκόμενος σε βεντέτα διαρκείας με τον Β. Γκαγκάτση; Πίεσε ο άνθρωπος του εχθρού σου τον ίδιο τον «οχτρό» να σε στριμώξει; Ε, και; Εδώ έχεις κηρύξει κοτζάμ «εθνικό-απελευθερωτικό» αγώνα με διεθνείς προεκτάσεις, σου αρμόζει να κτυπάς το... σαμάρι; Ας σοβαρευτούμε: καμία εξυγίανση δεν οραματίζεται ο υφυπουργός. Αλλωστε, τα διαρκή «χατίρια» -του ίδιου και τη κυβέρνησής του- προς τις μεγάλες ΠΑΕ δεν φανερώνουν δα και τόση... ριζοσπαστική διάθεση. Οι μάχες του αφορούν τον μικρόκοσμο των παιχνιδιών εξουσίας με άξονα το ποδόσφαιρο. Και αυτός όπως και ο Β. Γκαγκάτσης αντιπροσωπεύουν το ποδόσφαιρο του ρουσφετιού και της σκοπιμότητας.

Η διαφορά είναι ότι ο ένας (Γκαγκάτσης) εκπροσωπεί το ρουσφετολογικό status που σταθεροποιεί καρέκλες και ο άλλος (Ορφανός) εκείνο που εξασφαλίζει πολιτικά κέρδη. Δύο όψεις του ίδιου, κίβδηλου, νομίσματος.

Η αλήθεια είναι ότι με τον... πολιτικό ογκόλιθο που λέγεται Γ. Ορφανός δεν ξεμπερδεύεις εύκολα. Γι' αυτό ο γράφων θα του αφιερώσει και το επόμενο άρθρο του.
Εξετάζοντας επιχορηγήσεις και άλλα τινά...