Ο,τι πληρώνεις, παίρνεις (Sportday / Μιχάλης Τσόχος)

Ο Τροντ Σόλιντ βαρέθηκε να ζητάει εδώ και πέντε μήνες την απόκτηση του Δημήτρη Σαλπιγγίδη. Όταν ο Ολυμπιακός πούλησε τον Γιάγια Τουρέ και γέμισε τα ταμεία του με ευρώ, καταφέρνοντας επιπλέον να πάρει τον Σέζαρ χωρίς να πληρώσει τίποτα στην Τίγκρες, ο Νορβηγός ήταν βέβαιος ότι ο πρόεδρος θα του το έκανε το χατίρι.
Ο Κόκκαλης προτίμησε να κρατήσει τα ευρώ στα ταμεία, παρά το γεγονός ότι ο παίκτης του ΠΑΟΚ ήταν προς παραχώρηση και η ΠΑΕ Ολυμπιακός είχε βγάλει επίσημη ανακοίνωση, σύμφωνα με την οποία «ενδιαφερόμαστε για τον παίκτη, εφόσον αυτός παραχωρείται». Εν τέλει ο Τζίγκερ τίναξε την μπάνκα στον αέρα και έντυσε τον «Σάλπι» στα πράσινα. Βεβαίως, ο Νορβηγός είχε κάνει νωρίτερα το μέγιστο (όπως φαίνεται έως τώρα) ατόπημα και είχε ζητήσει -και πετύχει- την απόκτηση του Μπόρχα. Άλλο το ένα όμως και άλλο το άλλο. Ο Νορβηγός χρεώνεται το πρώτο, ο Κόκκαλης το δεύτερο.

Για να επιστρέψουμε στον «Σάλπι», τα χρήματα που δαπανήθηκαν για την απόκτησή του είναι, κατά την άποψή μας, υπερβολικά. Όταν όμως θέλεις να ενισχύσεις την ομάδα σου, ορισμένες φορές φτάνεις και στις υπερβολές προκειμένου να τα καταφέρεις. Ο Κόκκαλης δεν το έκανε και αυτή είναι η δεύτερη διαδοχική χρονιά που δεν το κάνει. Θυμίζουμε ότι ανεξάρτητα από την περσινή -πολύ κακή- σεζόν του Παναθηναϊκού, ο Τζίγκερ ήταν και πέρυσι το καλοκαίρι αυτός που τίναξε την μπάνκα στον αέρα με μεταγραφές όπως αυτή του Μπίσκαν, του Κονσεϊσάο, του Σέριτς, του Τζιόλη και του Μάντζιου. Οπως ξέρετε από το παγκόσμιο ποδόσφαιρο, είναι δύσκολο κάθε χρόνο να πληρώνεις τα περισσότερα, να φέρνεις τους καλύτερους και να μένεις τρίτος. Μόνο ο Μοράτι στην Ιντερ το έχει... καταφέρει. Η εικόνα του χθεσινού Παναθηναϊκού, λοιπόν, έδειξε αυτό που ξέραμε. Ο,τι πληρώνεις, παίρνεις. Και ο Παναθηναϊκός πλήρωσε πάρα πολλά, αλλά ψώνισε καλά.

Σε αυτό το γενικό σχόλιο ίσως και να αντικατοπτρίζεται η πρώτη αγωνιστική. Παρά την πιο άνετη σε σχέση με αυτή του Ολυμπιακού νίκη του Παναθηναϊκού, η εμφάνιση των «ερυθρολεύκων» δεν ήταν χειρότερη. Φυσιολογικό. Ο Ολυμπιακός έπαιξε κόντρα στην Ξάνθη με μόλις δύο προσθήκες και μάλιστα αμυντικές, του Ζεβλάκοφ και του Ντομί, οι οποίοι επιπλέον έχουν και πέντε-έξι φιλικά παιχνίδια στα πόδια τους με την ομάδα.

Ο Παναθηναϊκός έπαιξε με πέντε νέους παίκτες στην ενδεκάδα του (Αντονσον, Ρομέρο, Μπόβιο, Ιβανσιτς, Σαλπιγγίδης), εκ των οποίων οι δύο τελευταίοι καλά καλά δεν είχαν προλάβει να προπονηθούν με την ομάδα. Όταν όμως η ποιότητα των παικτών είναι σαν αυτή του πρώτου σκόρερ του πρωταθλήματος, τότε δεν χρειάζεται να παίξεις καλά για να νικήσεις το Αιγάλεω. Αφήνεις τον «Σάλπι» απλώς να... καθαρίσει την μπουγάδα.

Για την εμφάνιση της ΑΕΚ καλό θα είναι να αφήσουμε τα σχόλια για αργότερα. Οχι διότι η απόδοσή της ήταν κακή και το αποτέλεσμα άσχημο, αλλά επειδή αυτή η ενδεκάδα που παρέταξε ο Φερέρ μόνο πειραματική μπορεί να χαρακτηριστεί. ΑΕΚ χωρίς την ταυτόχρονη συμμετοχή παικτών όπως οι Λαγός, Σέζαρ, Ζήκος, Παουτάσο και Δέλλας, δύσκολα λογικά θα ξαναδούμε. Χώρια που ο Ντελίμπασιτς είχε μία προπόνηση στα πόδια του. Θα μου πείτε βέβαια και ο «Σάλπι» μία είχε. Είπαμε, στο ποδόσφαιρο ό,τι πληρώνεις, παίρνεις...